Προμήθεια καυσίμων και λιπαντικών.(...) Με την υπό κρίση προσφυγή και το από 9.7.2024 υπόμνημα ο προσφεύγων ζητεί την ανάκληση της καθ’ ης η προσφυγή πράξης καταρχάς για τον λόγο ότι ο επίμαχος όρος δεν τέθηκε με σκοπό τον περιορισμό του ανταγωνισμού, αλλά τη διασφάλιση της εξ ορισμού συνυφασμένης με το δημόσιο συμφέρον ομαλής και απρόσκοπτης προμήθειας αγαθών ζωτικής σημασίας για τη λειτουργία των πλέον νευραλγικών δημοτικών υπηρεσιών (καθαριότητα, πολιτική προστασία, τεχνικές υπηρεσίες, δημοτική συγκοινωνία, σχολεία κ.λπ.), οι οποίες βρίσκονται σε διαρκή υπηρεσιακή ετοιμότητα επί εικοσιτετραώρου βάσεως «με αφετηρία ζητήματα που ανέκυψαν κατά την εκτέλεση προηγούμενων συμβάσεων». Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος προεχόντως ως αορίστως προβαλλόμενος, καθώς ο προσφεύγων δεν επικαλείται ούτε αποδεικνύεται από τα στοιχεία του φακέλου ποια ακριβώς ζητήματα ανέκυψαν κατά την εκτέλεση προηγούμενων συμβάσεων και πώς αυτά αντιμετωπίζονται, κατά την άποψή του, με τη θέσπιση του επίμαχου όρου. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω (βλ. υπό σκ. 4.), το Δικαστήριο κρίνει ότι ο επίμαχος όρος εισάγει ανεπίτρεπτη διάκριση της αποκτηθείσας εμπειρίας μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα χωρίς να αποδεικνύεται ότι υφίσταται αποχρών λόγος δημόσιου συμφέροντος που να τη δικαιολογεί. Ειδικότερα, ο σχετικός περιορισμός δεν συνδέεται με την εξυπηρέτηση ουσιωδώς διαφορετικών, ως εκ της νομικής μορφής των φορέων-αποδεκτών, αναγκών και, ως εκ τούτου, δεν δικαιολογείται από τη φύση της ελεγχόμενης προμήθειας, καθόσον αυτή αφορά σε είδη που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και από ιδιωτικούς φορείς. Ειδικότερα, το Δικαστήριο κρίνει ότι, ενόψει όσων ισχυρίζεται και αποδεικνύει ο προσφεύγων, η διαπιστωθείσα πλημμέλεια δεν απέβη εν προκειμένω ουσιώδης, καθόσον δεν επέφερε εν τοις πράγμασι στη συγκεκριμένη περίπτωση ουσιώδη αλλοίωση των συνθηκών ανταγωνισμού.Για τους λόγους αυτούς. Δέχεται την προσφυγή ανάκλησης,Ανακαλεί την 203/2024 πράξη του ΣΤ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου

Αναβάθμιση Ε.Ε.Λ.για άρδευση.(...)Υπό τα ανωτέρω δεδομένα, πρέπει να γίνουν δεκτά τα ακόλουθα: H προσφεύγουσα Α.Α. καθόρισε, ως ελάχιστο επίπεδο για την απόδειξη της οικονομικής και χρηματοοικονομικής επάρκειας των προσφερόντων, συγκεκριμένο μέσο ειδικό κύκλο εργασιών (2.500.000,00 ευρώ), για τα τρία (3) προηγούμενα του διαγωνισμού διαχειριστικά έτη. Δεδομένου ότι η προκήρυξη της ελεγχόμενης διαγωνιστικής διαδικασίας δημοσιεύθηκε το έτος 2023, ως περίοδος αναφοράς, για την απόδειξη της πλήρωσης του τεθέντος κριτηρίου επιλογής, ορίζονται, σύμφωνα με τις προβλέψεις του Παραρτήματος XII του Προσαρτήματος Α΄ του Βιβλίου Ι του ν. 4412/2016, τα διαχειριστικά έτη 2022, 2021 και 2020. Ενόψει τούτων, μη νομίμως η παρεμβαίνουσα ανάδοχος παρέλειψε να υποβάλει οικονομικά στοιχεία για το έτος 2022, το οποίο ως εγγύτερο του χρόνου διεξαγωγής του διαγωνισμού ήταν και το πλέον πρόσφορο για τη διακρίβωση της ευμετάβλητης χρηματοοικονομικής καταλληλότητας των υποψηφίων (βλ. ΕλΣυν Ολομ. 1716/2022 σκ. 29). Λαμβάνοντας, ωστόσο, υπόψη ότι ο επίμαχος όρος οικονομικής και χρηματοοικονομικής επάρκειας διατυπώθηκε ορθά και με σαφήνεια στη διακήρυξη του ελεγχόμενου διαγωνισμού και ετέθη υπόψη των δυνητικά ενδιαφερομένων φορέων, καθώς και ότι η παρεμβαίνουσα ανάδοχος, μοναδική συμμετέχουσα στη διαγωνιστική διαδικασία, προσκόμισε στοιχεία που αποδεικνύουν ότι πληρούσε τις ελάχιστες προϋποθέσεις χρηματοοικονομικής επάρκειας και για την τριετία 2020 – 2022 (βλ. την από 4.10.2023 υπεύθυνη δήλωση της Γενικής Διευθύντριας της παρεμβαίνουσας αναδόχου και το σχετικό έγγραφο της Επιτροπής του Διαγωνισμού, που εγκρίθηκε με την 284/26.10.2023 απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής της προσφεύγουσας Α.Α.), το Τμήμα κρίνει ότι η διαπιστωθείσα πλημμέλεια δεν δύναται, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα με την κρινόμενη προσφυγή, να θεωρηθεί στην προκειμένη περίπτωση ως ουσιώδης, καθόσον δεν προκύπτει ότι επέφερε εν τοις πράγμασι στη σχετική αγορά ουσιώδη αλλοίωση των συνθηκών ανταγωνισμού και δεν αναδεικνύεται δι’ αυτής πλήγμα στην αντικειμενική ακεραιότητα της διαγωνιστικής διαδικασίας (πρβλ. και ΕλΣυν Ολομ. 1716/2022 σκ. 30, 31).	Δέχεται την προσφυγή ανάκλησης και την υπέρ αυτής ασκηθείσα παρέμβαση. Ανακαλεί την 361/2023 Πράξη του ΣΤ΄ Κλιμακίου (Η΄ Θερινό Τμήμα) του Ελεγκτικού Συνεδρίου

Η απόφαση 1089/2025 του Εβδόμου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου δέχεται την προσφυγή του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ (ΙΝΕ/ΓΣΕΕ) και τις υπέρ αυτής παρεμβάσεις, ανακαλώντας την Πράξη 115/2025 του Ζ΄ Κλιμακίου. Η προσβαλλόμενη Πράξη είχε κρίνει ότι κωλυόταν η υπογραφή δύο σχεδίων σύμβασης για «Ολοκληρωμένα προγράμματα κατάρτισης ανέργων και εργαζομένων», με αιτιολογία ότι η διακήρυξη μη νομίμως απέκλειε τη στήριξη στην ικανότητα τρίτων για ορισμένα τεχνικά και επαγγελματικά κριτήρια (σημεία 2, 4, 5 και 6 του άρθρου 2.2.6). Το Δικαστήριο έκρινε ότι οι επίμαχοι όροι, όπως η απαίτηση για Ετήσιες Μονάδες Εργασίας (ΕΜΕ), η διάθεση ιδίων δομών και η συμμόρφωση με τον GDPR, ήταν νόμιμοι και ανάλογοι με την πολυπλοκότητα και το αντικείμενο του έργου. Ο αποκλεισμός της στήριξης σε τρίτους κρίθηκε νόμιμος είτε γιατί τα κριτήρια συνιστούσαν καταλληλότητα άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας, είτε γιατί αφορούσαν κρίσιμα καθήκοντα του αναδόχου. Κατά συνέπεια, κρίθηκε ότι δεν κωλύεται η υπογραφή των σχεδίων σύμβασης.

Προμήθεια δέκα (10) πολυκέντρων ανακύκλωσης (...)ζητείται η αναθεώρηση της 1100/2024 απόφασης του Έβδομου Τμήματος (...)Σε κάθε δε περίπτωση, δεν θα πρέπει να παραβλεφθεί και το γεγονός ότι, κατά τα γνωστά στο Δικαστήριο από προηγούμενες δικαστικές του ενέργειες (βλ. ΕλΣυν Πράξεις Στ΄ Κλιμακίου 176/2023, 148/2023, 632/2022, 623/2022, 231/2021, Έβδ. Τμ. 776/2024, 1190/2023), η προϋπολογιζόμενη τιμή μονάδας της ελεγχόμενης συμφωνίας-πλαίσιο δεν παρουσιάζει σημαντικές αποκλίσεις από την αντίστοιχη τιμή μονάδας σε ομοειδείς συναφθείσες συμφωνίες-πλαίσιο και εκτελεστικές αυτών συμβάσεις. Τέλος, το γεγονός ότι ο εν λόγω διαγωνισμός του ΕΔΣΝΑ αποτέλεσε μεταγενέστερα αντικείμενο ελέγχου της ΕΔΕΛ, όπως αναφέρεται στην προσβαλλόμενη απόφαση, δεν δύναται να κλονίσει τα στοιχεία τεκμηρίωσης του προϋπολογισμού της ελεγχόμενης σύμβασης καθιστώντας αυτά εκ των υστέρων ανεπαρκή και μη αξιοποιήσιμα από την αναθέτουσα Αρχή, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα και από την προσφεύγουσα.(..)  η έλλειψη μιας διευρυμένης έρευνας αγοράς εκτός ελλαδικού χώρου, όπου κατά τα κοινώς γνωστά επικρατούν άλλες οικονομικές συνθήκες, δεν δύναται να καταστήσει αφ΄εαυτής ανεπαρκή και αναιτιολόγητη την τεκμηρίωση της προϋπολογιζόμενης τιμής μονάδας των προς προμήθεια πολυκέντρων, προεχόντως διότι τούτο εναπόκειται στις εκτιμήσεις της εκάστοτε αναθέτουσας αρχής, σε κάθε δε περίπτωση τέτοια υποχρέωση δεν βρίσκει έρεισμα στο νομοθετικό πλαίσιο που διέπει την κρινόμενη υπόθεση (πρβλ. ΕλΣυν Έβδ. Τμ. 1030/2024 σκ. 24). Κατόπιν των ανωτέρω, ο σχετικός λόγος αναθεώρησης είναι βάσιμος και πρέπει να γίνει καθ’ ολοκληρία δεκτός.Κατόπιν των ανωτέρω και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη 7 της παρούσας, το Δικαστήριο κρίνει ότι κατ’ εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 54 του ν. 4412/2016 το δικάσαν Τμήμα απεφάνθη ότι οι τιθέμενες με τη διακήρυξη τεχνικές προδιαγραφές υπερβαίνουν το περιθώριο εκτίμησης που έχει η αναθέτουσα Αρχή κατά τη διαμόρφωση των τεχνικών χαρακτηριστικών των υπό προμήθεια πολυκέντρων. Τούτο δε, διότι η επιλογή από τον Δήμο των συγκεκριμένων τεχνικών προδιαγραφών αιτιολογείται δοθέντος ότι οι τελευταίες εξυπηρετούν κατά τον βέλτιστο τρόπο τις ανάγκες και τις λειτουργικές απαιτήσεις της κρινόμενης προμήθειας. 	Κατ’ ακολουθίαν, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη προσφυγή αναθεώρησης, να αναθεωρηθεί η προσβαλλόμενη 1100/2024 απόφαση του Εβδόμου Τμήματος (Ε΄ Θερινού) και, κατά παραδοχή της προσφυγής ανάκλησης, να ανακληθεί η 246/2024 πράξη του Στ΄ Κλιμακίου, μετά δε την ανάκληση αυτής, το Δικαστήριο αποφαίνεται ότι δεν κωλύεται η υπογραφή του σχεδίου συμφωνίας – πλαίσιο, μεταξύ του Δήμου Παλαιού Φαλήρου και της ανώνυμης εταιρείας «….Α.Β.Ε.Ε.» για την «Προμήθεια δέκα (10) πολυκέντρων ανακύκλωσης υλικών για Διαλογή στην Πηγή, τεσσάρων (4) ρευμάτων, με παροχή οικονομικού εργαλείου προς τους δημότες».

Η Απόφαση 272 του 2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε τις αιτήσεις αναίρεσης της ΔΕΠΑΝΑΛ Α.Ε. (καθολικής διαδόχου της Δ.Ε.Π.Τ.Α.Η. Α.Ε. Ο.Τ.Α.) και του Δήμου Ηρακλείου. Οι αιτήσεις στρέφονταν κατά της 698/2020 απόφασης του Ι Τμήματος, η οποία επικύρωσε τη δημοσιονομική διόρθωση ποσού 11.814.687,43 ευρώ που επιβλήθηκε λόγω της μη ολοκλήρωσης και λειτουργίας της Πράξης «Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο Ηρακλείου» μέχρι την καταληκτική ημερομηνία της 31ης Δεκεμβρίου 2013. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η δημοσιονομική διόρθωση ήταν νόμιμη, καθώς η υποχρέωση επιστροφής της χρηματοδότησης είναι ανεξάρτητη από τη συνδρομή πταίσματος και ότι η επιβολή της ολικής ανάκτησης δεν παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας ή το δικαίωμα προηγούμενης ακρόασης.

Ψηφιακές υποδομές και υπηρεσίες για την αναβάθμιση των προσφερόμενων υπηρεσιών υγείας (...)Με την υπό κρίση προσφυγή ζητείται η ανάκληση της 410/2024 πράξης του Στ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.(...) Ως προς τον πρώτο διακωλυτικό της υπογραφής του σχεδίου σύμβασης λόγο το Δικαστήριο κρίνει ότι, κατά τα ορθώς κριθέντα από το Κλιμάκιο, η διάταξη του άρθρου 2.2.5 της ως άνω διακήρυξης, στο μέτρο που διαφοροποιεί τον απαιτούμενο μέσο γενικό ετήσιο κύκλο εργασιών ανάλογα με τον χρόνο δραστηριοποίησης των υποψήφιων οικονομικών φορέων, εισάγει ανεπίτρεπτη διάκριση, η οποία παραβιάζει την αρχή της ίσης μεταχείρισης των διαγωνιζομένων, χωρίς τούτο να μπορεί να δικαιολογηθεί από υπέρτερο λόγο δημοσίου συμφέροντος. Αναφορικά με τον δεύτερο διακωλυτικό της υπογραφής του σχεδίου σύμβασης λόγο, η προσφεύγουσα αναθέτουσα αρχή προβάλλει ότι κατά πλάνη περί το νόμο και τα πράγματα το Κλιμάκιο έκρινε ότι η θέσπιση κριτηρίου ποιοτικής επιλογής, με το οποίο περιορίζεται η απαιτούμενη εμπειρία στην εκτέλεση συναφών με το ανατιθέμενο φυσικό αντικείμενο έργων αποκλειστικά σε δημόσιους φορείς υγείας, παραβιάζει την αρχή της ίσης μεταχείρισης, καθόσον δεν αποδεικνύεται η συνδρομή υπέρτερου λόγου δημοσίου συμφέροντος. 	Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω και εφόσον συντρέχουν ουσιώδεις πλημμέλειες, οι οποίες κωλύουν την υπογραφή του οικείου σχεδίου σύμβασης, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη προσφυγή και να μην ανακληθεί η προσβαλλόμενη πράξη.Για τους λόγους αυτούς.Απορρίπτει την προσφυγή ανάκλησης του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης “ΑΧΕΠΑ”».Δεν ανακαλεί την 410/2024 Πράξη του Στ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.  

Διευθέτηση πλημμυρικών ροών....Επειδή, ως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου και δεν αμφισβητείται, ο προσφεύγων υπέβαλε εμπροθέσμως τα δικαιολογητικά κατακύρωσης, μεταξύ των οποίων και τα υπ’ αριθμ. … και … Πιστοποιητικά του Πρωτοδικείου ... στα οποία βεβαιώνεται ότι μέχρι την έκδοση τους δεν έχει εκδοθεί απόφαση δικαστηρίου ούτε έχει κατατεθεί αίτηση περί κήρυξης του προσφεύγοντος σε κατάσταση πτώχευσης. Περαιτέρω, στα εν λόγω πιστοποιητικά αναφέρεται ότι «Πιστοποιητικό πτωχευτικού συμβιβασμού δεν εκδίδεται διότι προυποθέτει πτώχευση». Η ως άνω μνεία στο σώμα των  πιστοποιητικών προδήλως έχει την έννοια ότι το δικαστήριο δεν δύναται, εν προκειμένω, να εκδώσει πιστοποιητικό περί μη υπαγωγής του προσφεύγοντος σε πτωχευτικό συμβιβασμό διότι η υπαγωγή στη διαδικασία αυτή και άρα η έκδοση του σχετικού πιστοποιητικού απαιτεί προηγουμένως να έχει κηρυχθεί ο προσφεύγων σε πτώχευση, προϋπόθεση που δεν συντρέχει, ως βεβαιώνεται από τα ίδια πιστοποιητικά. Ουδόλως δε προκύπτει εκ των ανωτέρω εγγράφων ότι γενικώς δεν εκδίδεται από το δικαστήριο πιστοποιητικό μη υπαγωγής σε πτωχευτικό συμβιβασμό αλλά ότι αυτό εκδίδεται όταν το πρόσωπο στο οποίο αναφέρεται τελεί σε πτώχευση. Επομένως, με τα υπ’ αριθμ. … και … Πιστοποιητικά του Πρωτοδικείου ... αποδεικνύεται συγχρόνως η μη συνδρομή των λόγων αποκλεισμού περί μη πτώχευσης και πτωχευτικού συμβιβασμού του όρου 22.Α4 (β) της διακήρυξης τόσο κατά το χρόνο υποβολής της προσφοράς όσο και κατά το στάδιο των δικαιολογητικών κατακύρωσης. Σημειωτέον ότι τα ανωτέρω επιβεβαιώνονται και από το προσκομισθέν με την προσφυγή με αριθμ. πρωτ. … έγγραφο του Τμήματος Πτωχεύσεων του Πρωτοδικείου ... στο οποίο αναφέρεται ότι « [...] ο πτωχευτικός συμβιβασμός, ως μια διαδικασία που συνεπάγεται την περάτωση των εργασιών της πτώχευσης και τη λήξη της πτωχευτικής διαδικασίας προυποθέτει ύπαρξη κατάστασης πτώχευσης. Στην περίπτωσή σας, από έρευνα στο σχετικό αρχείο του Πρωτοδικείου, προκύπτει ότι δεν υπάρχει πτώχευση και δεν έχει κατατεθεί αίτηση για πτώχευση. [...] Οπότε συνακόλουθα δεν μπορεί η εταιρεία σας να υπαχθεί σε διαδικασία πτωχευτικού συμβιβασμού. Για το λόγο αυτό, το Πρωτοδικείου ... εκδίδει πιστοποιητικό στο οποίο αναφέρεται ρητώς ότι Πιστοποιητικό πτωχευτικού συμβιβασμού δεν εκδίδεται διότι προυποθέτει πτώχευση». Αλυσιτελώς δε η αναθέτουσα αρχή ισχυρίζεται στις απόψεις της ότι αποδέχτηκε την εισήγηση της Επιτροπής Διαγωνισμού, διότι το Πρακτικό της Επιτροπής Διαγωνισμού συνιστά απλή γνώμη (βλ. ενδεικτικά ΣτΕ 698/2017) και η αναθέτουσα αρχή δύναται πάντοτε να ενεργήσει κατά τρόπον διαφορετικό από αυτόν που της υποδεικνύεται με τη γνωμοδότηση, εφόσον αιτιολογεί ειδικώς την επιλογή της, Αριθμός απόφασης: 1600/2020 15 πολλώ δε μάλλον όταν η εισήγηση της Επιτροπής Διαγωνισμού έρχεται σε προφανή αντίθεση με το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο του διαγωνισμού. Ως εκ τούτου, και σύμφωνα με τα εκτεθέντα υπό σκέψεις 19-23, η αναθέτουσα αρχή όφειλε, κατά δεσμία αρμοδιότητα, να δεχτεί την προσφορά του προσφεύγοντος και ο μόνος λόγος της προσφυγής πρέπει να γίνει δεκτός ως βάσιμος. 

Δυνατότητα επανόδου στην υπηρεσία παραιτηθέντος υπαλλήλου, ο οποίος υπέβαλε σχετικό αίτημα, επικαλούμενος ότι η παραίτησή του ήταν προϊόν πλάνης ως προς τη δυνατότητα επανόδου του στην υπηρεσία, αλλά ότι λόγω διάλυσης, κατά την περίοδο αυτή, αρραβώνα και μακροχρόνιας σχέσης του, είχε επέλθει πνευματική διαταραχή του, η οποία περιόριζε ουσιαστικά τη βούλησή του.(...)Δεν είναι δυνατή η επάνοδος στην υπηρεσία παραιτηθέντος υπαλλήλου, με επίκληση του ότι η παραίτησή του ήταν προϊόν πλάνης ως προς τη δυνατότητα επανόδου του στην υπηρεσία, αλλά και ότι, λόγω διάλυσης του αρραβώνα και της μακροχρόνιας σχέσης του, είχε επέλθει πνευματική διαταραχή, η οποία περιόριζε ουσιαστικά τη βούλησή του. (ομόφ.)

Η απόφαση 1178/2025 του Έβδομου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου απορρίπτει την προσφυγή ανάκλησης της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας κατά της 209/2025 Πράξης του Στ’ Κλιμακίου, η οποία έκρινε ότι κωλύεται η υπογραφή της σύμβασης για την προμήθεια και εγκατάσταση συστήματος υδρογόνου, φωτοβολταϊκών και σταθμού ανεφοδιασμού. Το Τμήμα έκρινε ότι αίρονται οι δύο πρώτες πλημμέλειες του Κλιμακίου (ασάφεια οικονομικού αντικειμένου και απόκλιση προϋπολογισμού). Ωστόσο, διατήρησε την κρίση για την ύπαρξη ουσιώδους πλημμέλειας λόγω: α) της έλλειψης στοιχείων ωριμότητας για την αδειοδότηση (ίδρυση/λειτουργία) και την ασάφεια της χωροθέτησης του πρατηρίου υδρογόνου, και β) του μη νόμιμου όρου της διακήρυξης (άρθρο 2.2.6) που απαιτούσε η εμπειρία των υποψηφίων να έχει αποκτηθεί αποκλειστικά σε δημόσιους φορείς, όρος που κρίθηκε ότι περιόριζε υπέρμετρα τον ελεύθερο ανταγωνισμό. Ως εκ τούτου, η υπογραφή του σχεδίου σύμβασης κωλύεται.

Συντήρηση αντλιοστασίων υπόγειων διαβάσεων (....)Υπό το ανωτέρω πραγματικό της προκείμενης υπόθεσης και σύμφωνα με τις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, το Δικαστήριο κρίνει ότι ορθώς με την προσβαλλομένη έγινε δεκτό ότι είναι μη νόμιμη η απαίτηση της διακήρυξης, για τη διακρίβωση της καταλληλότητας των υποψηφίων να προσκομίζεται από αυτούς έγγραφη απόδειξη προηγούμενης εμπειρίας στη συντήρηση αντλιοστασίων τοποθετημένων αποκλειστικά σε υπόγειες διαβάσεις πεζών και οχημάτων. Τούτο διότι, καταρχάς, η απόκλιση από τις προβλέψεις περί εμπειρίας στη διακήρυξη του έτους 2023 σε σχέση με τις ομοίου περιεχομένου προβλέψεις στις προηγούμενες δύο διακηρύξεις (ετών 2018 και 2020, με ΑΔΑΜ 18PROC002564308 2018-01-19 και 20PROC007308980 2020-09-14, αντίστοιχα) που αφορούσαν στην ανάθεση υπηρεσιών συντήρησης αντλιοστασίων από την ίδια Περιφέρεια, δεν τεκμηριώνεται πειστικά από την προσφεύγουσα και την παρεμβαίνουσα, καθόσον μολονότι οι εργασίες που πρέπει να εκτελεστούν από την ανάδοχο είναι ακριβώς ίδιες βάσει των τριών ως άνω διακηρύξεων (βλ. τις παρατεθείσες στη σκ. 11 εργασίες), στην τελευταία –και ήδη κρινόμενη- διακήρυξη προστέθηκε η ανωτέρω απαίτηση για απόκτηση εμπειρίας αποκλειστικά σε υπόγειες διαβάσεις πεζών και οχημάτων. Δεδομένου, ωστόσο, ότι πρόκειται να εκτελεστούν οι ίδιες ακριβώς εργασίες συντήρησης, δεν αιτιολογείται γιατί οι υποψήφιοι ανάδοχοι απαιτείται να έχουν εμπειρία στην ανωτέρω εξειδικευμένη κατηγορία αντλιοστασίων και δεν αρκεί η μέχρι τότε απαιτούμενη γενική εμπειρία σε εν γένει εργασίες «συντήρησης ή κατασκευής ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων αντλιοστασίων ή ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων ή ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων». Περαιτέρω, δεν αποδεικνύεται από τα στοιχεία του φακέλου ότι συντρέχουν οι περιστάσεις που προβάλλονται με την κρινόμενη προσφυγή και παρέμβαση, οι οποίες να δικαιολογούν την απόδειξη ειδικής εμπειρίας σε αντλιοστάσια υπογείων διαβάσεων πεζών και οχημάτων, ήτοι η «αλλαγή στη συχνότητα εμφάνισης και την ένταση ακραίων καιρικών φαινομένων λόγω κλιματικής αλλαγής» και η επίκληση της «εκτέλεσης μεγάλων έργων υποδομής, όπως οι εργασίες ανάπλασης του Φαληρικού Δέλτα, στην περιοχή του οποίου βρίσκονται πολλά από τα προς συντήρηση αντλιοστάσια» με αποτέλεσμα να μην αρκεί η απλή εμπειρία στη συντήρηση αντλιοστασίων, καθώς αυτά αποτελούν ενιαίο σύνολο υδραυλικού, κτηριακού και ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού, ώστε να είναι δυνατή η πρόληψη και αντιμετώπιση προβλημάτων με την εξεύρεση των καταλληλότερων λύσεων (πχ διάνοιξη εναλλακτικών οδών απορροής).(....)Κατ’ ακολουθίαν των προεκτεθέντων, η κρινόμενη προσφυγή ανάκλησης πρέπει να απορριφθεί και να μην ανακληθεί η 91/2023 Πράξη προσυμβατικού ελέγχου της Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου