×
register
Συνδρομητική Υπηρεσία. Για να έχετε πλήρη πρόσβαση στο mydocman.gr πρέπει να συνδεθείτε: Είσοδος

Ν.2265/1994

Τύπος: Νόμοι και Διατάγματα

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ:
ΦΕΚ: 209/Α/26.11.1194

Επέκταση διατάξεων του Ν. 1264/1982 <Για τον εκδημοκρατισμό του συνδικαλιστικού κινήματος και την κατοχύρωση των συνδικαλιστικών ελευθεριών των εργαζομένων> και στο αστυνομικό προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας και άλλες διατάξεις.


Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)

Σχετικά Έγγραφα

Ν.1264/1982

Για τον εκδημοκρατισμό του Συνδικαλιστικού Κινήματος και την κατοχύρωση των συνδικαλιστικών ελευθεριών των εργαζομένων


ΝΣΚ/24/2008

Διορισμός ως δικαστικών αντιπροσώπων στις αρχαιρεσίες των επαγγελματικών σωματείων του Ν 1264/1982 και των νεότερων κατά σειρά προέδρων πρωτοδικών, που ασκούν χρέη πρωτοδίκη.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Δεν επιτρέπεται ο διορισμός των νεότερων κατά σειρά προέδρων πρωτοδικών ως προέδρων εφορευτικών επιτροπών που διεξάγουν τις εκλογές οργάνων των συνδικαλιστικών οργανώσεων. (πλειοψ.)


ΝΣΚ/391/2012

Συνδικαλιστικές άδειες – Επίλυση όλων των διαφορών που ανακύπτουν κατά την εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 6 παρ.3 του Ν. 2224/1994 – Αρμόδιο θεσμικό όργανο.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Αρμόδιο θεσμικό όργανο για την επίλυση όλων των διαφορών που ανακύπτουν κατά την εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 6 παρ.3 του Ν. 2224/1994, είναι η Επιτροπή Προστασίας Συνδικαλιστικών Στελεχών του άρθρου 15 του Ν. 1264/1982. (ομοφ.)


ΠΔ 157/1992

Επέκταση των διατάξεων των Προεδρικών Διαταγμάτων και Υπουργικών Αποφάσεων που εκδόθηκαν με τις εξουσιοδοτήσεις του ν. 1568/85 <Υγιεινή και Ασφάλεια των εργαζομένων (177/Α) στο Δημόσιο ΝΠΠΔ και ΟΤΑ.


ΝΣΚ/21/2008

Χορήγηση συνδικαλιστικών αδειών με αποδοχές σε υπαλλήλους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου του ΥΠ.ΠΟ.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Οι συνδικαλιστικές άδειες που προβλέπονται για τους ανωτέρω εργαζόμενους στο ΥΠ.ΠΟ., δηλαδή για το Γενικό Γραμματέα του Πανελλήνιου Σωματείου Έκτακτου Προσωπικού του ΥΠ.ΠΟ. (Πρωτοβάθμια Συνδικαλιστική Οργάνωση) και τους δύο αντιπροσώπους στο Εργατικό Κέντρο (Δευτεροβάθμια Συνδικαλιστική Οργάνωση), είναι αυτές που αναφέρονται στην παρ.2 εδ.γ και δ του άρθρου 17 του Ν 1264/1982, χωρίς όμως τη καταβολή αμοιβής.


ΝΣΚ/436/2006

Συνδικαλιστικές οργανώσεις.(..)Κατάσταση : Μη αποδεκτή 
Με το Ν 1264/1982 αντιδιαστέλλονται οι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου υπάλληλοι από τους με σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου υπαλλήλους, τα δε θέματα των συνδικαλιστικών οργανώσεών τους ρυθμίζονται με διαφορετικές διατάξεις, οι οποίες αφορούν καθεμιά από τις ως άνω κατηγορίες υπαλλήλων και δεν μπορούν να εφαρμοσθούν επί της άλλης. Ενόψει αυτών πρέπει να γίνει δεκτό ότι κατά τον ως άνω νόμο, αν και δεν απαγορεύονται ρητά οι ενιαίες συνδικαλιστικές οργανώσεις, ισχύει το καθεστώς των αμιγών δημοσιοϋπαλληλικών οργανώσεων σε όλες τις βαθμίδες. Συνεπώς το σωματείο με την επωνυμία Πανελλήνια Ένωση Πολιτικών Υπαλλήλων Υ.ΕΘ.Α./Γ.Ε.Σ., τακτικά μέλη του οποίου σύμφωνα με το καταστατικό του, μπορούν να γίνουν τόσο οι υπάλληλοι του Γενικού Επιτελείου Στρατού του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας με σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου όσο και οι υπάλληλοί του με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, δεν αποτελεί συνδικαλιστική οργάνωση, σύμφωνα με τις διατάξεις του ως άνω νόμου.


ΣτΕ/1314/2016

Περί υπαγωγής δημοσιογράφων στην επικουρική ασφάλιση του Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. (..) Ειδικότερα, το διοικητικό εφετείο έκρινε, ερμηνεύοντας τη διάταξη του άρθρου 31 παρ. 2 του ν. 1264/1982, ότι από τη δημοσίευση του εν λόγω νόμου οι δημοσιογράφοι υπάγονται στην επικουρική ασφάλιση του Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π., ανεξαρτήτως του εάν αυτοί είναι ή όχι μέλη των ενώσεων που αναφέρονται στο άρθρο 1 του α.ν. 248/1967. Και τούτο, κατά την κρίση του δικάσαντος δικαστηρίου, διότι, στην ανωτέρω διάταξη ορίζεται ρητώς ότι καταργείται κάθε διάταξη νόμου που περιορίζει ή εξαρτά τόσο την εργασία των απασχολουμένων στον τύπο, όσο και την παροχή παρεπόμενων της εργασίας τους δικαιωμάτων –μεταξύ των οποίων και το δικαίωμα της ασφαλίσεως– από τη συμμετοχή τους ή μη σε επαγγελματική οργάνωση, τέτοιες δε διατάξεις είναι και αυτές των άρθρων 1 και 3 του α.ν. 248/1967.(..)Κατόπιν αυτών το διοικητικό εφετείο έκρινε ότι, μετά τη δημοσίευση του ν. 1264/1982, οι εργαζόμενοι ως δημοσιογράφοι υπάγονται στην επικουρική ασφάλιση του Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. (για ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, παροχή εφάπαξ οικονομικής ενισχύσεως και μηνιαίας επι...εως), ανεξάρτητα από τη συμμετοχή τους στις ως άνω επαγγελματικές ενώσεις, και απέρριψε ως αβάσιμους τους ισχυρισμούς που προέβαλαν τα αναιρεσείοντα Ταμεία. ..Περαιτέρω, κατά την κρίση του δικάσαντος δικαστηρίου, ως παρεπόμενα της εργασίας δικαιώματα, εφόσον η ως άνω διάταξη δεν περιορίζει και δεν εξειδικεύει αυτά, εννοούνται τα πάσης φύσεως υπό ευρεία έννοια δικαιώματα και παροχές των εργαζομένων, τα οποία είναι απότοκα της εργασίας τους, δεδομένου δε ότι από τη νομοθεσία και το Σύνταγμα (άρθρο 22) επιβάλλεται με τη μέριμνα του Κράτους η κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, και υπό την έννοια αυτή, η ασφαλιστική προστασία χαρακτηρίζεται από το, συμπλεκόμενο με το εργατικό, δίκαιο κοινωνικής ασφαλίσεως ως αυτοτελές μεν αλλά και ως παρεπόμενο της εργασίας δικαίωμα (βλ. σχετικές γνωμοδοτήσεις του καθηγητή Κ. Σταθόπουλου και την 673/2002 γνωμοδότηση της Ολομελείας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους). Τέλος, το γεγονός ότι ενδεχομένως οι ως άνω δημοσιογράφοι δεν έχουν υποβάλει προς τον Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. την προβλεπόμενη από την παρ. 4 του άρθρου 3 του Καταστατικού του αίτηση για την υπαγωγή τους στην ασφάλιση αυτού δεν αναιρεί, κατά την κρίση του διοικητικού εφετείου, το μη σύννομο της εκ μέρους του ΙΚΑ επιβολής εισφορών για την ασφάλισή τους, καθόσον κρίσιμο στοιχείο στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι αν αυτοί είχαν ολοκληρώσει τη διαδικασία ενάρξεως της ασφαλίσεώς τους στον Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. αλλά το γεγονός ότι αυτοί υπάγονταν, και μάλιστα υποχρεωτικώς, στην επικουρική ασφάλιση του τελευταίου αυτού Οργανισμού. (..)Επειδή, το διοικητικό εφετείο ορθώς έκρινε, ερμηνεύοντας τη διάταξη του άρθρου 31 παρ. 2 του ν. 1264/1982, ότι στην έννοια των παρεπόμενων της εργασίας δικαιωμάτων περιλαμβάνονται και τα δικαιώματα κοινωνικής ασφαλίσεως, τα περί του αντιθέτου δε προβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση είναι απορριπτέα ως αβάσιμα