ΝΣΚ/130/2011
Τύπος: Γνωμοδότησεις Ν.Σ.Κ.
Προμήθεια Ενόπλων Δυνάμεων – Συμπαραγωγή συμβατικών υλικών.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Υφίσταται υποχρέωση, κατά τη σύμβαση, του προμηθευτή να πραγματοποιήσει συμπαραγωγή του προμηθευτέου υλικού με Ελληνικές Βιομηχανίες, πλην όμως η εκπλήρωση της υποχρέωσης αυτής δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την έκδοση του τελικού πιστοποιητικού Ελληνικής Προστιθέμενης Αξίας (ΕΠΑ). Η θετική παράβαση από μέρους του προμηθευτή της υποχρεώσεως συμπαραγωγής γεννά υπέρ του Δημοσίου δικαίωμα αποζημιώσεως, η οποία παρακρατείται από το λαβείν του προμηθευτή. (πλειοψ.)
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΝΣΚ/222/2012
Ένοπλες Δυνάμεις – Κρατικές Προμήθειες – Επιβολή ή μη κυρώσεων στον ανάδοχο για παράβαση υποχρεώσεως συμπαραγωγής συμβατικών υλικών – Ελληνική Προστιθέμενη Αξία (Ε.Π.Α.) – Θεραπεία ή μη των πλημμελειών της σύμβασης – Εφαρμοστέες διατάξεις.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Με βάση το διδόμενο ιστορικό, δεν εφαρμόζονται τα άρθρα 42 και 43 του Π.Δ. 284/1989 για το ανεκπλήρωτο μέρος συμπαραγωγής συμβατικών υλικών, διότι οι προβλεπόμενες στη σύμβαση κυρώσεις για τη μη επίτευξη της Ελληνικής Προστιθέμενης Αξίας (Ε.Π.Α.) καλύπτουν και τη μη επίτευξη της καθορισθείσας συμπαραγωγής, χωρίς να επιβάλλονται πρόσθετες κυρώσεις. Η Ε.Π.Α. υπολογίζεται επί του ανατεθέντος σε ελληνικές εταιρείες έργου, το οποίο όμως πρέπει να αποτελεί αντικείμενο της προμήθειας, όπως αυτό ορίζεται στο άρθρο 1 της σύμβασης, ως «Συμβατικά υλικά και υπηρεσίες», και ως εκ τούτου δεν μπορεί να υπολογισθεί επί των εργασιών εγγύησης καλής λειτουργίας. Με βάση την καλή πίστη δύναται αφενός να θεωρηθεί ότι οφείλεται σε σφάλμα ή παραδρομή ή παράλειψη από το κείμενο της σύμβασης όρου περιλαμβανόμενου στην κατακυρωτική απόφαση, αφετέρου να προβεί η υπηρεσία στην εκ των υστέρων έγκριση της αλλαγής υποκατασκευαστή από την ανάδοχο, αφού στην προκειμένη περίπτωση αυτή επανειλημμένως ενημέρωσε την υπηρεσία για τα προβλήματα που προέκυψαν με τον αρχικώς δηλωθέντα υποκατασκευαστή και όχλησε για την επίλυση του ζητήματος αυτού. (ομοφ.)
ΝΣΚ/89/2009
Έννοια του «τελικού προϊόντος», κατά τις διατάξεις του ΠΔ 118/2007.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Ως «τελικό προϊόν» κατά τις διατάξεις του ΠΔ 118/2007 νοείται αυτό καθ αυτό το είδος που αποτελεί αντικείμενο της προμήθειας, όπως αυτό προσδιορίζεται στην οικεία διακήρυξη και στις τεχνικές προδιαγραφές. Σε περίπτωση που το τελικό προϊόν, δεν κατασκευάζεται από τον υποψήφιο προμηθευτή, αλλά το προμηθεύεται από τρίτον, ως κατασκευαστής του «τελικού προϊόντος» νοείται ο τρίτος με τον οποίο συναλλάσσεται ο υποψήφιος προμηθευτής, ο οποίος αναλαμβάνει την τελική επεξεργασία και κατασκευή του προϊόντος, ανεξαρτήτως εάν τμήμα ή φάση της επεξεργασίας και παραγωγής αυτού γίνεται από άλλο πρόσωπο για λογαριασμό αυτού που έναντι του υποψήφιου προμηθευτή αναλαμβάνει την τελική επεξεργασία και κατασκευή του υπό προμήθεια είδους.
ΝΣΚ/324/2006
Υπαγωγή ή μη μιας κινηματογραφικής ταινίας, που έχει ενταχθεί από το ΥΠ.ΠΟ. στο καθεστώς της Ευρωπαϊκής συμπαραγωγής του Ν 3004/2002, και στις διατάξεις της παρ.16 του άρθρου 80 του Ν 3057/2002 για τη χορήγηση πιστοποιητικού Ελληνικής Ιθαγένειας.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
α) Μια κινηματογραφική ταινία, η οποία έχει ενταχθεί από την αρμόδια Αρχή του Ελληνικού Κράτους στο καθεστώς Ευρωπαϊκής συμπαραγωγής (Ν 3004/2002), αποκτά την «Ελληνική υπηκοότητα» υπό την έννοια ότι απολαμβάνει αυτοδικαίως των πλεονεκτημάτων που προβλέπονται από το Ελληνικό εσωτερικό δίκαιο για τις ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες. Για την απόκτηση της «Ελληνικής υπηκοότητας» αυτής, δεν απαιτείται η ταινία να πληροί και τις προϋποθέσεις που ορίζουν οι νεότερες διατάξεις του άρθρου 80 παρ.16 του Ν 3057/2002. β) Η έγκριση για την ένταξη μιας κινηματογραφικής ταινίας στο καθεστώς της Ευρωπαϊκής συμπαραγωγής που χορηγεί η αρμόδια Αρχή (ΥΠ.ΠΟ.) είναι αμετάκλητη και μπορεί αυτή να ανακληθεί σε περίπτωση που δεν τηρηθεί από τον ενδιαφερόμενο, κατά τα άνω, μια αρχικώς ανειλημμένη από αυτόν υποχρέωση που αναφέρεται σε καλλιτεχνικά ή οικονομικά ή τεχνικά θέματα. Προς τούτο η αρμόδια Αρχή (ΥΠ.ΠΟ.) θα πρέπει να ζητήσει, μετά το πέρας των γυρισμάτων της ταινίας αυτής, τα αναγκαία δικαιολογητικά και παραστατικά για τον σχετικό έλεγχο.
ΝΣΚ/449/2005
Απ’ ευθείας ανάθεση προμηθείας Αμυντικού υλικού των Ενόπλων Δυνάμεων κατά τις περιπτώσεις (ια) και (ιβ) του άρθρου 73 του ΠΔ 284/1989.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
α) Είναι δυνατή η απ’ ευθείας ανάθεση Αμυντικού υλικού σε Έλληνα προμηθευτή, ο οποίος, συντρεχόντων των όρων των διατάξεων των περιπτώσεων (ια) και (ιβ) του άρθρου 73 του ΠΔ 284/1989, έχει την ικανότητα παραγωγής (κατασκευής) ειδών ή μερών αμυντικών συστημάτων υψηλής τεχνολογίας, αρμοδίως και αιτιολογημένως διαπιστωθείσης, εφόσον, δια της απ’ ευθείας αναθέσεως της προμηθείας και της συμπαραγωγής του τελικού προϊόντος -έτσι ώστε να εξασφαλίζεται σε αξιόλογο βαθμό η Ελληνική Βιομηχανική συμμετοχή στην παραγωγή του- βελτιώνεται η εγχώρια τεχνολογική υποδομή της χώρας. β) Κατά την έννοια της διατάξεως (ιβ) του άρθρου 73 του ΠΔ 284/1989 η τεχνολογία κατασκευής του υλικού στην Ελλάδα πρέπει να έχει εισαχθεί, έτσι ώστε ο δέκτης της τεχνολογίας να έχει καταστεί ικανός να χρησιμοποιήσει άμεσα την εισαγομένη τεχνολογία και επιπλέον να διαθέτει τις απαραίτητες εγκαταστάσεις και μηχανολογικό εξοπλισμό να παραγάγει, έστω και εν μέρει, το προϊόν σύμφωνα με τις απαιτούμενες προδιαγραφές.
ΕΣ/ΚΠΕ/ΤΜ.4/193/2017
Προμήθεια στεγνωτηρίου.(..) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη νομική σκέψη που προηγήθηκε, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η 8014/15.5.2017 απόφαση αναλήψεως υποχρεώσεως νομίμως εκδόθηκε μετά τη λήψη της από 27.1.2017 αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου του Νοσοκομείου, με την οποία εγκρίθηκε η πραγματοποίηση της δαπάνης για την προμήθεια του εν λόγω στεγνωτηρίου (άρθρο 2 παρ. 2 περ. β΄ του π.δ. 80/2016). Δοθέντος, δε, ότι εν προκειμένω δεν προηγήθηκε διαγωνιστική διαδικασία και έκδοση σχετικής διακηρύξεως ούτε ελήφθη απόφαση για την ανάθεση της επίμαχης προμήθειας σε συγκεκριμένο προμηθευτή, οπότε η απόφαση αναλήψεως υποχρεώσεως θα έπρεπε να προηγηθεί των πράξεων αυτών, νομίμως η σχετική απόφαση εκδόθηκε πριν από τη σύναψη της από 17.5.2017 συμβάσεως και την παράδοση του συμφωνηθέντος είδους. Κατόπιν τούτου, ο προβαλλόμενος λόγος διαφωνίας είναι αβάσιμος... Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη είναι νόμιμη και το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής θα μπορούσε να θεωρηθεί, εάν δεν είχε λήξει το οικονομικό έτος 2017, τις πιστώσεις του οποίου βαρύνει.
ΝΣΚ/132/2002
Ενοπλες Δυνάμεις. Συμβάσεις μακράς διαρκείας και δεσμεύσεις που απορρέουν από αυτές.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Η σύναψη συμβάσεων μακράς διαρκείας για την προμήθεια υλικών των Ενόπλων Δυνάμεων, δεσμεύει την Υπηρεσία να αναθέτει τις ετήσιες ανάγκες της για τα συγκεκριμένα υλικά και για όσο χρόνο έχει συμφωνηθεί, στον προμηθευτή με τον οποίο έχει υπογράψει την σύμβαση. Κατ εξαίρεση είναι ανεκτή η υπογραφή αυτοτελούς συμβάσεως προκειμένου να καλυφθούν έκτακτες και επείγουσες ανάγκες και υπό τους όρους που προβλέπονται κάθε φορά στη σύμβαση μακράς διαρκείας ή σε περιπτώσεις που ορίζονται με απόφαση των αρμοδίων οργάνων. Η σύναψη αυτοτελούς συμβάσεως, χωρίς τη συνδρομή των ανωτέρω προϋποθέσεων, παράγει αποτελέσματα, και τυχόν υπαναχώρηση της Υπηρεσίας από αυτήν, γεννά υποχρέωση αποζημιώσεως του αντισυμβαλλομένου. Στη διακριτική ευχέρεια της Διοικήσεως ανήκει η επιλογή της τηρήσεως ή μη των συμβατικών της υποχρεώσεων ή η υπαναχώρηση από την σύμβαση αυτή και η προμήθεια των συγκεκριμένων υλικών από τον προμηθευτή με τον οποίο έχει συνάψει σύμβαση μακράς διαρκείας, μετά στάθμιση των οικονομικών επιπτώσεων της μιας ή της άλλης λύσεως και με δεδομένο ότι και στη μία και στην άλλη περίπτωση η υποχρέωση δικαστικώς της καταβολής αποζημιώσεως στη μη ικανοποιηθείσα εταιρεία είναι πολύ πιθανή.
ΣΤΕ/1842/2006
ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ-ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΗ ΕΚΠΤΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΞΙΩΜΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ:Ειδικότερα, ο … με τα ... τιμολόγια πωλήσεως που υπέβαλε στο Δήμο …, ανταποκρινόμενος σε έγγραφες παραγγελίες του Δημάρχου, προέτεινε τη σύναψη συμβάσεων για την προμήθεια από το Δήμο των αναφερόμενων στα τιμολόγια αυτά ειδών γραφικής ύλης αντί του αναγραφόμενου σ’ αυτά τιμήματος, η πρόταση δε αυτή έγινε αποδεκτή από το Δήμο και γνωστοποιήθηκε στον … με την παραλαβή των ειδών αυτών, η οποία έλαβε χώρα κατά τις ίδιες ημερομηνίες, κατά τις οποίες εκδόθηκαν τα εν λόγω τιμολόγια, με τη σύνταξη των προαναφερόμενων πρωτοκόλλων παραλαβής. Στερείται δε σημασίας, από την άποψη της εφαρμογής των διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου 47 του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα, αν για την κατάρτιση των εν λόγω συμβάσεων προμηθειών τηρήθηκε ή όχι η προβλεπόμενη από την κείμενη νομοθεσία διαδικασία κατάρτισης των συμβάσεων προμηθειών των δήμων και κοινοτήτων. Επίσης στερείται σημασίας για την εφαρμογή των διατάξεων αυτών, σε ποιο χρόνο καταβλήθηκε το συμφωνηθέν τίμημα για την προμήθεια, αρκεί δε προς τούτο η κατάρτιση της σχετικής συμβάσεως με την ανάληψη υποχρεώσεως παραδόσεως των προς προμήθεια ειδών εκ μέρους του προμηθευτή και την αντίστοιχη πρόβλεψη της υποχρεώσεως του δήμου για την καταβολή του τιμήματος. Εν προκειμένω, η τελευταία σύμβαση που αφορά το ... τιμολόγιο καταρτίσθηκε στις 28.11.2003, αφού κατά την ημερομηνία αυτή παραλήφθηκαν τα αναγραφόμενα στο .... τιμολόγιο είδη αντί του τιμήματος που αναγράφεται στο εν λόγω τιμολόγιο. Με τα δεδομένα αυτά, δεν είναι νόμιμη, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα, η αιτιολογία με την οποία ακυρώθηκε από τον Υφυπουργό Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης η ... απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Αττικής, που συνίσταται στο ότι η τελευταία σύμβαση προμήθειας δεν μπορεί να ληφθεί υπ’ όψη για το λόγο ότι το συμφωνηθέν με αυτήν τίμημα εξοφλήθηκε στις 6.8.2004, δηλαδή σε χρόνο πέραν του έτους από την κατάρτιση της πρώτης συμβάσεως. Δέχεται την κρινόμενη αίτηση.
ΕλΣυν/Κλ.ΣΤ/28/2015
ΠΡΟΜΗΘΙΕΣ: Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στις σκέψεις 2 και 3 το Κλιμάκιο κρίνει κατά πλειοψηφία ότι, εν προκειμένω, από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει ότι συντρέχει εξαιρετική περίπτωση κατά την οποία επιτρέπεται σε υπαίθριο σταθμό του Δήμου …. η χρήση και εγκατάσταση υπέργειων δεξαμενών καυσίμων κίνησης και επομένως, η προσφορά της εταιρείας …, με την οποία προσέφερε, την ήδη εγκατεστημένη σε χώρο του Δήμου, υπέργεια δεξαμενή με αντλία πετρελαίου για την μετάγγιση καυσίμου στα οχήματα του Δήμου μη νομίμως έγινε αποδεκτή. Επομένως, για το λόγο αυτό κωλύεται η υπογραφή του σχεδίου σύμβασης προμήθειας με την ανωτέρω εταιρεία. Περαιτέρω, κατά τη γνώμη της εισηγήτριας Παρέδρου .., σύμφωνα με τη γνώμη που διατυπώθηκε στη σκέψη 4 ανωτέρω, η παρεπόμενη υποχρέωση του υποψήφιου στη διαγωνιστική διαδικασία αναδόχου προμηθευτή να εγκαταστήσει δεξαμενή καυσίμου κίνησης με αντλία χωρίς οικονομικό αντάλλαγμα, προκάλεσε περιορισμό του κύκλου των ενδιαφερομένων και δυναμένων να συμμετέχουν ισότιμα στη διαγωνιστική διαδικασία. Παράλληλα, ο Δήμος … στερούμενος κατά το χρόνο δημοσίευσης της διακήρυξης ιδίων αποθηκευτικών χώρων - δεξαμενών καυσίμων κίνησης, εμπίπτει στην κατηγορία του τελικού καταναλωτή χωρίς ίδιους αποθηκευτικούς χώρους, ο οποίος μπορεί να προμηθεύεται πετρελαιοειδή προϊόντα για την κίνηση των οχημάτων του απευθείας από κατόχους άδειας λιανικής εμπορίας, αντίθετα δε δύναται να συμβάλλεται με εταιρείες εμπορίας για το σκοπό αυτό, με τις οποίες μόνο οι τελικοί καταναλωτές με ίδιους αποθηκευτικούς χώρους δύνανται να συμβάλλονται. Συνεπώς, για το λόγο αυτό αφενός δεν ήταν νόμιμος ο μνημονευόμενος ανωτέρω όρος της διακήρυξης που επέβαλε την υποχρέωση εγκατάστασης δεξαμενής καυσίμων κίνησης με αντλία αφετέρου μη νομίμως έγινε αποδεκτή η προσφορά της εταιρείας …. για την ομάδα 1 (πετρέλαιο κίνησης diesel, ποσότητα 638.000 lt). Ωστόσο, η γνώμη αυτή δεν κράτησε. Τέλος, το Κλιμάκιο δε διαπιστώνει ουσιώδεις νομικές πλημμέλειες στη διαδικασία διαγωνισμού και το σχέδιο σύμβασης προμήθειας λιπαντικών – αντιψυκτικών (ομάδα 4).
ΕλΣυν/Τμ.6/19/2014
Ασυνήθιστα χαμηλή προσφορά.Αιτηση ανάκλησης της αριθμ. 215/2013 πράξεως του Ζ Κλιμακίου.(...) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη μείζονα σκέψη της παρούσας αποφάσεως το Τμήμα άγεται στην κρίση ότι : Α) Το άρθρο 55 της Οδηγίας 2004/18/ΕΚ, το οποίο μετά την παρέλευση της προθεσμίας ενσωματώσεως αυτής στο εθνικό δίκαιο (31.1.2006), εφαρμόζεται ευθέως στην ελληνική έννομη τάξη, επιβάλλει, κατά τη διαδικασία διεξαγωγής δημόσιου διαγωνισμού για την ανάδειξη αναδόχου μελετητή, στην αναθέτουσα αρχή, εφόσον αμφιβάλλει για τη φερεγγυότητα κάποιας από τις υποβληθείσες προσφορές, και πρόκειται να την απορρίψει ως απαράδεκτη, να καλεί τον προσφέροντα αυτή για να παράσχει τις διευκρινίσεις που κρίνονται σκόπιμες για την απόδειξη της αξιοπιστίας της. Η άμεση εφαρμογή αυτής της υποχρεώσεως δεν καταργήθηκε ούτε περιορίσθηκε μετά τη θέση σε ισχύ του Ν. 3919/2011 και την κατάργηση των ελαχίστων ορίων αμοιβών για την εκπόνηση μελετών και την εν γένει παροχή υπηρεσιών καθόσον με τις ίδιες διατάξεις διατηρήθηκαν σε ισχύ οι διατάξεις περί του τρόπου υπολογισμού των αμοιβών των μηχανικών για μελέτες και συναφείς υπηρεσίες αναφορικά με το σχηματισμό της προεκτιμώμενης αμοιβής, η οποία αποτελεί και το κριτήριο βάσει του οποίου η αναθέτουσα αρχή έχει διακριτική ευχέρεια να χαρακτηρίσει μία προσφορά ως υπερβολικά χαμηλή προκειμένου να ζητεί διευκρινίσεις ως προς τα οικονομικά στοιχεία που τη συνθέτουν, Β) Η υποχρέωση της αναθέτουσας αρχής να ζητά διευκρινίσεις προβλέπεται μόνον όταν αυτή, στο πλαίσιο της διακριτικής της ευχέρειας, εντοπίσει προσφορά, η οποία γεννά αμφιβολίες ως προς τη φερεγγυότητά της, και προτίθεται να την απορρίψει ως απαράδεκτη όχι δε και όταν υποβληθούν αιτιάσεις (δι’ ενστάσεως κ.λπ.) από άλλον διαγωνιζόμενο, εφόσον αυτές δεν είναι επαρκείς για να δημιουργήσουν υπόνοιες στην ίδια ότι πρόκειται περί υπερβολικά χαμηλής προσφοράς. Μειοψήφισε ο σύμβουλος Γεώργιος Βοϊλης, ο οποίος διατύπωσε τη γνώμη, προς την οποία συντάχθηκαν και οι έχουσες συμβουλευτική ψήφο, Πάρεδροι, Ευαγγελία Σεραφή και Αντιγόνη Στίνη, ότι η αναθέτουσα αρχή έχει κατ’ αρχάς διακριτική ευχέρεια να εντοπίσει προσφορά η οποία την εμβάλλει σε αμφιβολία ως προς την φερεγγυότητά της και να ζητήσει διευκρινίσεις ως προς τη διαμόρφωση των επιμέρους στοιχείων που τη συνθέτουν, οφείλει όμως (δεσμία αρμοδιότητα), στο πλαίσιο της υποχρεώσεώς της να αιτιολογεί κάθε θετική ή αρνητική ατομική διοικητική πράξη, να ζητεί διευκρινίσεις και κάθε φορά που ένας διαγωνιζόμενος υποβάλλει ένσταση κατά της αποδοχής προσφοράς που ο ίδιος χαρακτηρίζει ως υπερβολικά χαμηλή. Πλην, όμως, η γνώμη αυτή δεν εκράτησε. (...) Ανακαλεί την 215/2013 Πράξη του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου
ΣΤΕ/833/2010
Επειδή, το Β2 Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, με την … απόφαση, παρέπεμψε στην τακτική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου κατ’ άρθρο 563 παρ.2 εδ. β΄ του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας το λόγο της αίτησης αναίρεσης του Ελληνικού Δημοσίου που έπληττε την κρίση της … απόφασης του Εφετείου Αθηνών ως προς την αναγνώριση οφειλής από το Δημόσιο τόκων στην περίπτωση μετατροπής (περιορισμού) της εναντίον του αγωγής από καταψηφιστική σε αναγνωριστική, λόγω δημιουργίας ζητήματος γενικότερου ενδιαφέροντος εξαιτίας της διαφορετικής ερμηνευτικής προσέγγισης του όρου « αγωγή » στη διάταξη του άρθρου 21 του δ/τος της … από τον Αρειο Πάγο και το Ειδικό Δικαστήριο του άρθρου 88 παρ.2 του Συντάγματος. Με τη 10/2008 απόφαση η τακτική Ολομέλεια του Αρείου Πάγου έκρινε τα εξής : από τη διάταξη του άρθρου 21 του δ/τος της … σε συνδυασμό προς τις διατάξεις των άρθρων 340, 341, 345 και 346 Α.Κ προκύπτει ότι επί χρηματικής οφειλής του Δημοσίου μοναδικό γενεσιουργό λόγο της υποχρεώσεως αυτού προς πληρωμή τόκων υπερημερίας αποτελεί η επίδοση αντιγράφου αγωγής. Ως «αγωγή» νοείται εν προκειμένω η καταψηφιστική αγωγή, η επίδοση της οποίας επιφέρει έναρξη τοκοφορίας. Η επίδοση καταψηφιστικής αγωγής, της οποίας το αίτημα περιορίστηκε εν συνεχεία σε απλώς αναγνωριστικό, δεν αρκεί για να γεννηθεί η υποχρέωση του Δημοσίου προς τοκοδοσία κατά το άρθρο 346 Α.Κ, αφού η αγωγή αυτή θεωρείται μη ασκηθείσα ως προς το καταψηφιστικό της αίτημα (άρθρο 295 παρ.1 Κ.Πολ.Δ.). Εξάλλου, η επίδοσή της εξακολουθεί μεν να ισχύει ως όχληση, δεν γεννά όμως υποχρέωση του Δημοσίου για πληρωμή τόκων υπερημερίας κατά τα άρθρα 340 και 345 Α.Κ. Και τούτο, διότι η υποχρέωση αυτή δεν γεννάται με την όχληση αλλά μόνο με την επίδοση της αγωγής. Τελικώς ο Άρειος Πάγος, με την προαναφερόμενη απόφασή του , δέχθηκε ότι το εφετείο με την κρίση του ως προς την αναγνώριση οφειλής τόκων από το Δημόσιο παραβίασε, με εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή, τη διάταξη του άρθρου 21 του ως άνω Κώδικα και έκρινε βάσιμο τον παραπεμφθέντα στην Ολομέλεια λόγο αναιρέσεως με τον οποίο, υπό την επίκληση του άρθρου 559 αρ. 1 του Κ.Πολ.Δ, καταλογιζόταν στο εφετείο η ανωτέρω πλημμέλεια. Η κρίση όμως αυτή του Αρείου Πάγου ως προς την έννοια του άρθρου 21 του Κώδικα των νόμων περί δικών του Δημοσίου είναι αντίθετη προς την κρίση του Συμβουλίου της Επικρατείας την εκφερόμενη με την παρούσα απόφαση· .. Η αναφορά δε στην απόφαση αυτή και των διατάξεων των άρθρων 340, 341, 345 και 346 του Αστικού Κώδικα έγινε, όχι υπό την εκδοχή ότι και αυτές διέπουν την επί την επίδικη περίπτωση και τυγχάνουν συνεφαρμοστέες, αλλά προς αιτιολόγηση του πορίσματος, στο οποίο κατέληξε το ανώτατο αυτό δικαστήριο καθ΄ ερμηνεία της –μόνης εφαρμοσθείσης- διατάξεως του άρθρου 21 του Κώδικα των νόμων περί δικών του Δημοσίου και δε διαφοροποιεί σε τίποτε το νομικό ζήτημα που αντιμετώπισε η απόφαση αυτή από το ίδιο ακριβώς νομικό ζήτημα που αντιμετωπίζει η παρούσα απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, το ζήτημα δηλαδή της οφειλής από το Δημόσιο νόμιμων τόκων σε περίπτωση άσκησης κατ’ αυτού αναγνωριστικής αγωγής .. Επομένως, πρέπει να παραπεμφθεί το ζήτημα της έννοιας της διάταξης του άρθρου 21 του Κώδικα των νόμων περί δικών του Δημοσίου στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο για να αρθεί η πιο πάνω αμφισβήτηση σύμφωνα με τα άρθρα 100 παρ.1 περίπτ. ε΄ του Συντάγματος και 48 παρ.2 του Κώδικα περί του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου...