Υποχρέωση ή μη συμμόρφωσης του Δημοσίου σε εκδοθείσα επί αναγνωριστικής αγωγής τελεσίδικη ή αμετάκλητη απόφαση διοικητικού δικαστηρίου – Καταβολή ή μη των οφειλόμενων ποσών στους ενάγοντες.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Το Δημόσιο υποχρεούται, συμμορφούμενο σε εκδοθείσα επί αναγνωριστικής αγωγής τελεσίδικη ή αμετάκλητη αναγνωριστική απόφαση διοικητικού δικαστηρίου, να καταβάλει τα ποσά που αναγνωρίζονται ως οφειλόμενα στους δικαιούχους, χωρίς η απόφαση αυτή να έχει τραπεί προηγουμένως σε καταψηφιστική, κατά τη διάταξη της παρ.4 του άρθρου 199 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, όπως ισχύει. (πλειοψ.) Παραπομπή από την υπ' αριθ. 62/2014 Γνωμ. Α΄ Τμήματος ΝΣΚ. Εκδόθηκε η υπ' αριθ. 157/2014 Γνωμ. Πλήρους Ολομέλειας ΝΣΚ.

Δεδικασμένο -Η εκ μέρους του Δημοσίου άσκηση αίτησης αναίρεσης κατά τελεσίδικης δικαστικής απόφασης, καθώς και η προς άσκηση αυτής προθεσμία δεν έχουν ως συνέπεια την αναστολή επέλευσης των εννόμων συνεπειών του δεδικασμένου, που απορρέει από την τελεσίδικη απόφαση. Η τελεσίδικη απόφαση που εκδίδεται επί αναγνωριστικής αγωγής για την ύπαρξη δικαιώματος αποζημίωσης τέμνει τη διαφορά, όπως και εκείνη που εκδίδεται επί καταψηφιστικής αγωγής, και παράγει δεδικασμένο μεταξύ των διαδίκων και για την καταψηφιστική αγωγή που έχει όμοια παραγωγική αιτία με το δικαίωμα που κρίθηκε και στηρίζεται στην ίδια βάση, το δεδικασμένο δε αυτό καταλαμβάνει και την ύπαρξη του δικαιώματος με τις απορρέουσες από αυτό έννομες συνέπειες. Ο ενδιαφερόμενος που έχει έννομο συμφέρον για την απόκτηση εκτελεστού τίτλου μπορεί να ασκήσει κατά του εναγομένου στην προηγούμενη αναγνωριστική δίκη καταψηφιστική αγωγή, οπότε κατά την εκδίκαση της τελευταίας αυτής αγωγής ως βάση τίθεται το δεδικασμένο που προκύπτει από την προηγούμενη τελεσίδικη αναγνωριστική απόφαση.

Ενέργειες της Διοίκησης μετά την έκδοση αμετάκλητης δικαστικής απόφασης επί αναγνωριστικής αγωγής κυριότητας κατά του Ελληνικού Δημοσίου, η οποία αναγνωρίζει τους ενάγοντες συγκύριους κατά ποσοστά εξ αδιαιρέτου επί του 1/2 ενός ακινήτου.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Με βάση το διδόμενο ιστορικό, η αμετάκλητη αναγνωριστική απόφαση, με την οποία αναγνωρίζονται οι ενάγοντες συγκύριοι κατά ποσοστά εξ αδιαιρέτου επί του 1/2 του κοινού ακινήτου, ενόψει της φύσεώς της, είναι δεσμευτική για το εναγόμενο Δημόσιο μόνο ως προς την αναγνώριση των ποσοστών συγκυριότητας των εναγόντων και ως εκ τούτου το αίτημα αυτών για απόδοση των ποσοστών τους δεν είναι δυνατόν να ικανοποιηθεί, διότι προϋποθέτει καταψηφιστική απόφαση, με την καταβολή του αναλογούντος δικαστικού ενσήμου, επιπροσθέτως δε και λύση της μεταξύ τους κοινωνίας του δικαιώματος κυριότητας επί του κοινού ακινήτου, με διανομή. (ομοφ.)

Υπάρχει υποχρέωση καταβολής τόκων τόσο επί καταψηφιστικής όσο και επί αναγνωριστικής αγωγής. Εναρξη της τοκοφορίας από τη γένεση της επιδικίας με την άσκηση της αγωγής και την επίδοσή της στον εναγόμενο. Η αναγνωριστική αγωγή δεν ενεργεί επικουρικά σε σχέση με την καταψηφιστική αγωγή, αφού η απόφαση επ` αυτής παράγει δεδικασμένο. Αντίθετη μειοψηφία.

Υποχρέωση ή μη συμμόρφωσης του Δημοσίου σε εκδοθείσα επί αναγνωριστικής αγωγής τελεσίδικη ή αμετάκλητη απόφαση διοικητικού δικαστηρίου – Καταβολή ή μη των οφειλόμενων ποσών στους ενάγοντες.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Επί του υποβαλλομένου ερωτήματος διαμορφώθηκαν τρεις απόψεις. Λόγω των διαφορετικών απόψεων που γίνονται δεκτές και των ευρύτερων προβληματισμών, που γεννώνται κατά την αντιμετώπιση των επίμαχων ζητημάτων, το εν λόγω ερώτημα παραπέμπεται στην Ολομέλεια του ΝΣΚ. Εκδόθηκαν οι γνωμοδοτήσεις με αριθ. 81/2014 Α΄ Τακτικής Ολομέλειας και 157/2014 Πλήρους Ολομέλειας ΝΣΚ.

Δεδικασμένο. (...) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, το Κλιμάκιο κρίνει ότι οι επίμαχες δαπάνες, που έχουν ως αιτία τη συμμόρφωση της Διοίκησης σε τελεσίδικη αναγνωριστική απόφαση Διοικητικού Δικαστηρίου, κατ’ άρθρο 1 του ν. 3068/2002, νομίμως εντέλλονται χωρίς την προσκόμιση εγγυητικών επιστολών από τους δικαιούχους. Τούτο, διότι η προσκόμιση τέτοιου δικαιολογητικού απαιτείται μόνο όταν πρόκειται για ικανοποίηση αξίωσης στο πλαίσιο αναγκαστικής εκτέλεσης, δυνάμει δικαστικής απόφασης εξοπλισμένης με εκτελεστότητα, κατά το άρθρο 4 του ν. 3068/2002, ως όρος του κύρους αυτής. Επομένως, το Ελεγκτικό Συνέδριο δεσμεύεται, κατά τον προληπτικό έλεγχο των επίμαχων δαπανών, από το παραγόμενο εκ της ανωτέρω απόφασης δεδικασμένο, ενώ, στο βαθμό που η Επίτροπος δεν θέτει λοιπά ζητήματα μη νομιμότητας της διαδικασίας εκκαθάρισης ή κανονικότητας των δαπανών, αυτές, έχουσες ως αιτία τους την κατ’ άρθρο 1 του ν. 3068/2002 συμμόρφωση της Διοίκησης προς τα κριθέντα με την ανωτέρω αναγνωριστική δικαστική απόφαση, είναι νόμιμες.

ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, ο προβαλλόμενος λόγος διαφωνίας ότι η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου ... ως προς το αναγνωριστικό της μέρος δεν είναι εξοπλισμένη με δύναμη εκτελεστότητας και επομένως το Νοσοκομείο δεν ήταν υποχρεωμένο να συμμορφωθεί ως προς το αναγνωριστικό αυτό μέρος, διότι κατά τις διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας ή από άλλη ειδική διάταξη δεν προβλέπεται υποχρέωση συμμόρφωσης προς αναγνωριστική απόφαση διοικητικού δικαστηρίου πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Τούτο διότι κατά τις ρητές διατάξεις του άρθρου 95 παρ. 5 του Συντάγματος και του σε εκτέλεση της διάταξης αυτής εκδοθέντος ν. 3068/2002, υποχρέωση της Διοίκησης προς συμμόρφωση γεννάται όχι μόνο σε περίπτωση δικαστικών αποφάσεων που συνιστούν εκτελεστούς τίτλους αλλά και στην περίπτωση τελεσίδικων αναγνωριστικών αποφάσεων. Συνεπώς, το Νοσοκομείο είναι υποχρεωμένο να συμμορφωθεί προς την τελεσίδικη  απόφαση του Διοικητικού Εφετείου και ως προς το αναγνωριστικό της μέρος

Υποχρέωση συμμόρφωσης της Διοίκησης σε τελεσίδικη απόφαση πολιτικού δικαστηρίου που αναγνώρισε την εργασιακή σχέση συμβασιούχου ως ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και υποχρέωσε το Δημόσιο να αποδέχεται τις αντίστοιχες υπηρεσίες αυτού.(...)Τελεσίδικη απόφαση πολιτικού δικαστηρίου που αναγνώρισε την εργασιακή σχέση συμβασιούχου ως ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και υποχρέωσε το Δημόσιο να αποδέχεται τις αντίστοιχες υπηρεσίες αυτού, α) δεν υποχρεώνει τη Διοίκηση σε συμμόρφωση, κατ’ άρθρο 1 παρ. 1 του ν. 3068/2002 και β) δεν αποτελεί εκτελεστό τίτλο κατά του Δημοσίου, λόγω της ειδικής ρύθμισης του άρθρου 19 του α.ν. 1715/1951, που εξακολουθεί να είναι ισχυρή (ομόφωνα).

Συμμόρφωση Διοικήσεως – Καταβολή των αναφερομένων, στο διατακτικό δικαστικής απόφασης ποσών, σε ενάγοντες υπαλλήλους του ΥΠ.ΠΟ.Εν προκειμένω δεν τίθεται θέμα εκτέλεσης της υπ' αριθμ. 4193/2007 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, καθ' όσον αυτή είναι αναγνωριστική. Αλλά και αν ακόμη αυτή ήταν καταψηφιστική, το γεγονός ότι αυτή δημοσιεύθηκε πριν από την έναρξη ισχύος του Ν 3659/2008 και κατ' αυτής έχει ασκηθεί από το Ελληνικό Δημόσιο αίτηση αναίρεσης ενώπιον του Σ.τ.Ε., το Ελληνικό Δημόσιο δεν θα υποχρεούτο να την εκτελέσει.

Δεν γεννάται υποχρέωση συμμόρφωσης της Διοίκησης σε παρεμπίπτουσα κρίση δικαστικής απόφασης.Αμετάκλητη απόφαση Διοικητικού Δικαστηρίου που επιδίκασε αποζημίωση υπέρ των εναγόντων, επειδή έκρινε παρεμπιπτόντως ως παράνομη την παράλειψη αναδρομικού διορισμού τους, δε γεννά υποχρέωση της Διοίκησης να προβεί στον αναδρομικό διορισμό τους. (ομοφ.) ΑΠΟΔΕΚΤΗ