Υποχρέωση ή μη του Δημοσίου για συμμόρφωση σε τελεσίδικη ή αμετάκλητη αναγνωριστική απόφαση διοικητικού δικαστηρίου, με καταβολή των ποσών που αναγνωρίζονται ως οφειλόμενα, χωρίς η απόφαση αυτή να έχει τραπεί προηγουμένως σε καταψηφιστική. Το Δημόσιο υποχρεούται, συμμορφούμενο σε εκδοθείσα επί αναγνωριστικής αγωγής τελεσίδικη ή αμετάκλητη αναγνωριστική απόφαση διοικητικού δικαστηρίου, να καταβάλει τα ποσά που αναγνωρίζονται ως οφειλόμενα στους δικαιούχους, χωρίς η απόφαση αυτή να έχει τραπεί προηγουμένως σε καταψηφιστική, κατά τη διάταξη της παρ.4 του άρθρου 199 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, όπως ισχύει. (πλειοψ.)

Υποχρέωση ή μη συμμόρφωσης του Δημοσίου σε εκδοθείσα επί αναγνωριστικής αγωγής τελεσίδικη ή αμετάκλητη απόφαση διοικητικού δικαστηρίου – Καταβολή ή μη των οφειλόμενων ποσών στους ενάγοντες.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Επί του υποβαλλομένου ερωτήματος διαμορφώθηκαν τρεις απόψεις. Λόγω των διαφορετικών απόψεων που γίνονται δεκτές και των ευρύτερων προβληματισμών, που γεννώνται κατά την αντιμετώπιση των επίμαχων ζητημάτων, το εν λόγω ερώτημα παραπέμπεται στην Ολομέλεια του ΝΣΚ. Εκδόθηκαν οι γνωμοδοτήσεις με αριθ. 81/2014 Α΄ Τακτικής Ολομέλειας και 157/2014 Πλήρους Ολομέλειας ΝΣΚ.

Δεδικασμένο -Η εκ μέρους του Δημοσίου άσκηση αίτησης αναίρεσης κατά τελεσίδικης δικαστικής απόφασης, καθώς και η προς άσκηση αυτής προθεσμία δεν έχουν ως συνέπεια την αναστολή επέλευσης των εννόμων συνεπειών του δεδικασμένου, που απορρέει από την τελεσίδικη απόφαση. Η τελεσίδικη απόφαση που εκδίδεται επί αναγνωριστικής αγωγής για την ύπαρξη δικαιώματος αποζημίωσης τέμνει τη διαφορά, όπως και εκείνη που εκδίδεται επί καταψηφιστικής αγωγής, και παράγει δεδικασμένο μεταξύ των διαδίκων και για την καταψηφιστική αγωγή που έχει όμοια παραγωγική αιτία με το δικαίωμα που κρίθηκε και στηρίζεται στην ίδια βάση, το δεδικασμένο δε αυτό καταλαμβάνει και την ύπαρξη του δικαιώματος με τις απορρέουσες από αυτό έννομες συνέπειες. Ο ενδιαφερόμενος που έχει έννομο συμφέρον για την απόκτηση εκτελεστού τίτλου μπορεί να ασκήσει κατά του εναγομένου στην προηγούμενη αναγνωριστική δίκη καταψηφιστική αγωγή, οπότε κατά την εκδίκαση της τελευταίας αυτής αγωγής ως βάση τίθεται το δεδικασμένο που προκύπτει από την προηγούμενη τελεσίδικη αναγνωριστική απόφαση.

Υπάρχει υποχρέωση καταβολής τόκων τόσο επί καταψηφιστικής όσο και επί αναγνωριστικής αγωγής. Εναρξη της τοκοφορίας από τη γένεση της επιδικίας με την άσκηση της αγωγής και την επίδοσή της στον εναγόμενο. Η αναγνωριστική αγωγή δεν ενεργεί επικουρικά σε σχέση με την καταψηφιστική αγωγή, αφού η απόφαση επ` αυτής παράγει δεδικασμένο. Αντίθετη μειοψηφία.

Ενέργειες της Διοίκησης μετά την έκδοση αμετάκλητης δικαστικής απόφασης επί αναγνωριστικής αγωγής κυριότητας κατά του Ελληνικού Δημοσίου, η οποία αναγνωρίζει τους ενάγοντες συγκύριους κατά ποσοστά εξ αδιαιρέτου επί του 1/2 ενός ακινήτου.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Με βάση το διδόμενο ιστορικό, η αμετάκλητη αναγνωριστική απόφαση, με την οποία αναγνωρίζονται οι ενάγοντες συγκύριοι κατά ποσοστά εξ αδιαιρέτου επί του 1/2 του κοινού ακινήτου, ενόψει της φύσεώς της, είναι δεσμευτική για το εναγόμενο Δημόσιο μόνο ως προς την αναγνώριση των ποσοστών συγκυριότητας των εναγόντων και ως εκ τούτου το αίτημα αυτών για απόδοση των ποσοστών τους δεν είναι δυνατόν να ικανοποιηθεί, διότι προϋποθέτει καταψηφιστική απόφαση, με την καταβολή του αναλογούντος δικαστικού ενσήμου, επιπροσθέτως δε και λύση της μεταξύ τους κοινωνίας του δικαιώματος κυριότητας επί του κοινού ακινήτου, με διανομή. (ομοφ.)

Ταμείο Προνοίας Δημοσίων Υπαλλήλων – Εκτέλεση αναγνωριστικής απόφασης διοικητικού δικαστηρίου.Το Ταμείο Προνοίας Δημοσίων Υπαλλήλων οφείλει να εκτελέσει την υπ’ αριθμ. 3909/2007 αναγνωριστική απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, η οποία εξεδόθη σε βάρος του, ανεξαρτήτως εάν κατ’ αυτής ασκήθηκε αίτηση αναιρέσεως, δεδομένου ότι με το άρθρο 37 του Ν 3659/2008 ρητά καταργήθηκαν και δεν εφαρμόζονται στην διοικητική δίκη ειδικότερες διατάξεις που ίσχυαν για το Δημόσιο και ορισμένα ν.π.δ.δ. και προέβλεπαν την αναστολή εκτελέσεως των δικαστικών αποφάσεων μέχρις ότου αυτές καταστούν αμετάκλητες.

Υποχρέωση ή μη, της Εθνικής Σχολής Δικαστών προς καταβολή επιδικασθέντος, με την υπ’ αριθμ.2304/2002 τελεσίδικη απόφαση του Διοικ.Εφ. Θεσ/νίκης, χρηματικού ποσού, παρά το γεγονός ότι ασκήθηκε κατ’ αυτής αίτηση αναιρέσεως.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η Εθνική Σχολή Δικαστών υποχρεούται να εκτελέσει τελεσίδικη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης, με την οποία επιδικάζεται υπέρ της Α.Τ. χρηματικό ποσό, παρά το γεγονός ότι έχει ασκηθεί κατ’ αυτής αίτηση αναιρέσεως, διότι, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 199 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, εκτελεστός τίτλος είναι, μεταξύ των άλλων, η τελεσίδικη καταψηφιστική απόφαση και δεν υφίσταται διάταξη που να ορίζει κάτι διαφορετικό για την Εθνική Σχολή Δικαστών.

Δεδικασμένο. (...) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, το Κλιμάκιο κρίνει ότι οι επίμαχες δαπάνες, που έχουν ως αιτία τη συμμόρφωση της Διοίκησης σε τελεσίδικη αναγνωριστική απόφαση Διοικητικού Δικαστηρίου, κατ’ άρθρο 1 του ν. 3068/2002, νομίμως εντέλλονται χωρίς την προσκόμιση εγγυητικών επιστολών από τους δικαιούχους. Τούτο, διότι η προσκόμιση τέτοιου δικαιολογητικού απαιτείται μόνο όταν πρόκειται για ικανοποίηση αξίωσης στο πλαίσιο αναγκαστικής εκτέλεσης, δυνάμει δικαστικής απόφασης εξοπλισμένης με εκτελεστότητα, κατά το άρθρο 4 του ν. 3068/2002, ως όρος του κύρους αυτής. Επομένως, το Ελεγκτικό Συνέδριο δεσμεύεται, κατά τον προληπτικό έλεγχο των επίμαχων δαπανών, από το παραγόμενο εκ της ανωτέρω απόφασης δεδικασμένο, ενώ, στο βαθμό που η Επίτροπος δεν θέτει λοιπά ζητήματα μη νομιμότητας της διαδικασίας εκκαθάρισης ή κανονικότητας των δαπανών, αυτές, έχουσες ως αιτία τους την κατ’ άρθρο 1 του ν. 3068/2002 συμμόρφωση της Διοίκησης προς τα κριθέντα με την ανωτέρω αναγνωριστική δικαστική απόφαση, είναι νόμιμες.

Δεκτή καταψηφιστική αγωγή για οικογενειακή παροχή. Δικαστική απόφαση αμετάκλητη. Το διατακτικό άνευ μνείας έντοκης καταβολής. Υποχρέωση ή μη του Δημοσίου για την καταβολή των τόκων, παρελθούσης απράκτου της προθεσμίας διορθώσεως της αποφάσεως.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Δεν έχει υποχρέωση το Δημόσιο να καταβάλει εντόκως επιδικασθείσα εις βάρος του χρηματική απαίτηση, εφ’ όσον δεν προκύπτει εκ του διατακτικού της οικείας αποφάσεως ότι η επιδίκαση της παροχής αυτής γίνεται εντόκως, έστω και αν στην απόφαση περιέχεται πλήρης δικανικός συλλογισμός, με δύναμη δεδικασμένου, ως προς το έντοκο της καταβολής. Παρά ταύτα, το Δημόσιο στην περίπτωση αυτή ενδείκνυται να καταβάλει οικειοθελώς και τους τόκους της επιδικασθείσας εις βάρος του χρηματικής απαιτήσεως, καθόσον δεν έχει οικονομικό συμφέρον να αναμείνει την έκδοση καταψηφιστικής αγωγής ως προς τους οφειλόμενους τόκους.

Υποχρέωση του Δημοσίου να καταβάλει τόκους κατά την εκτέλεση τελεσίδικης απόφασης διοικητικού δικαστηρίου, που επιδικάζει απαίτηση νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής στο Δημόσιο, με επιμέλεια του δικαστηρίου και όχι του ενάγοντος. Το Δημόσιο δεσμευόμενο από το δεδικασμένο που παράγουν οι τελεσίδικες αποφάσεις των διοικητικών δικαστηρίων, εμποδίζεται, ως διάδικος, να αμφισβητήσει την κρίση τους και εν προκειμένω τη λανθασμένη κρίση της απόφασης ως προς το έντοκο της επιδικασθείσας απαιτήσεως, εξαιτίας της μη επίδοσης της σχετικής αγωγής στο Δημόσιο από τον ενάγοντα, όπως απαιτεί η διάταξη του άρθρου 75 παρ.2 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, μετά την τροποποίησή της με το ν.3900/2010, αλλά με επιμέλεια του δικαστηρίου, υποχρεούται δε σε συμμόρφωση με αυτές να καταβάλει στους ενάγοντες την επιδικασθείσα απαίτηση νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής. (ομόφ.) Σχετική η υπ’ αριθ.157/2014 γνωμοδότηση Πλήρους Ολομέλειας ΝΣΚ. Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή