Κατάσχεση επικαρπίας – Άρση – Θάνατος επικαρπωτού – Διακοπή παραγραφής – Αναδρομική εξάλειψη.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η εκ μέρους του Δημοσίου άρση της επιβληθείσης κατασχέσεως επικαρπίας, αποσβεσθείσης δια του θανάτου του επικαρπωτού (οφειλέτου) – κατόπιν αιτήσεως του πρώην ψιλού και ήδη πλήρους κυρίου – δεν συνιστά λόγο αναδρομικής εξαλείψεως της επελθούσης, δια της επιβολής κατασχέσεως, διακοπής της παραγραφής κατ’ άρθρο 88 παρ.2 του Ν 2362/1995.

Κατάσχεση. Κατασχετήριο εις χείρας του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου ως τρίτου. Κοινοποίηση του κατασχετηρίου.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Επί επιβολής κατασχέσεως από το Ελληνικό Δημόσιο εις χείρας του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, ως τρίτου, δεν απαιτείται για την νομιμότητα και εγκυρότητα της αναγκαστικής κατασχέσεως η κοινοποίηση των κατασχετηρίων εγγράφων της ΔΟΥ προς τον καθ' ου η εκτέλεση οφειλέτη.

Επί κατασχέσεως απαιτήσεως οφειλέτου του Δημοσίου εις χείρας τρίτου απαιτείται η συγκρότηση νέου νομίμου τίτλου κατά του τρίτου, διότι δεν αρκεί ο υφιστάμενος κατά του καθ’ ου η κατάσχεση τίτλος.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
α) Ο Α.Φ., εις χείρας του οποίου επεβλήθη κατάσχεση ως τρίτου, καθίσταται οφειλέτης του Δημοσίου μόνον για το ποσό των 4.500.000 δραχμών οφειλόμενο -δυνάμει της υπ’ αριθμ. 209/1998 διαταγής πληρωμής του Μον. Πρωτ. Κορίνθου- στον καθ’ ου η κατάσχεση Κ.Σ., όπως προκύπτει από την υπ’ αριθμ. 25/2000 απόφαση του Μον. Πρωτ. Κορίνθου. β) Η παράλειψη υποβολής δηλώσεως εκ μέρους του Α.Φ. κατά της δευτέρας κατασχέσεως δεν επιφέρει τις συνέπειες του άρθρου 33 του ΚΕΔΕ. γ) Η Δ.Ο.Υ. Ναυπλίου οφείλει να προβεί σε βεβαίωση του ποσού για το οποίο ευθύνεται ο τρίτος Α.Φ., διότι εν προκειμένω δεν εφαρμόζεται η διάταξη του άρθρου 25 παρ.6 του Ν 1882/1990, η οποία δεν προσιδιάζει στην διαμορφουμένη τριγωνική σχέση επί κατασχέσεως απαιτήσεως εις χείρας τρίτου. δ) Χρόνος ενάρξεως των προσαυξήσεων εκπροθέσμου καταβολής είναι η επομένη εργάσιμη ημέρα, από αυτήν κατά την οποία θα καταστούν ληξιπρόθεσμες -κατ’ άρθρο 5 του ΚΕΔΕ- οι απαιτήσεις του Δημοσίου.

Εγγύηση παρασχεθείσα υπό πληρεξουσίου για την καταβολή χρεών οφειλέτη του Δημοσίου. Έκταση πληρεξουσιότητος, κύρος εγγυήσεως και ευθύνη εγγυηθέντος και πληρεξουσίου αυτού.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η γνωμοδότηση επιλαμβάνεται συγκεκριμένης περιπτώσεως και αποφαίνεται επί ζητημάτων σχετιζομένων: α) με το κύρος εγγυήσεως για την καταβολή χρεών ιδιώτη προς το Δημόσιο, που παρασχέθηκε στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. από πρόσωπο το οποίο ενήργησε ως πληρεξούσιος άλλου προσώπου δυνάμει συμβολαιογραφικού πληρεξουσίου, β) με την ύπαρξη, το είδος και την έκταση της ευθύνης του φερομένου ως εγγυηθέντος ή και του πληρεξουσίου αυτού και γ) με το κύρος της επιβληθείσης κατασχέσεως σε ακίνητο του εγγυηθέντος.

Δημόσια έσοδα. Ρύθμιση χρεών οφειλετών Δημοσίου κλπ, οι οποίοι επλήγησαν από τον σεισμό της 7ης Σεπτεμβρίου 1999.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η γνωμοδότηση αποφαίνεται επί πλείστων όσων ειδικωτέρων ζητημάτων ανακυπτόντων εκ της εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 45 παρ.1 του ν.2778/1999, με τις οποίες, πλην άλλων, ρυθμίσθηκε ο τρόπος καταβολής βεβαιωμένων στις Δ.Ο.Υ. ή στα Τελωνεία χρεών προς το Δημόσιο, καθώς και εισπραττομένων δια των Δ.Ο.Υ. χρεών προς νομικά πρόσωπα και τρίτους, τα οποία κατέστησαν ληξιπρόθεσμα μέχρι και 31-12-1999 και οφείλονται από φυσικά ή νομικά πρόσωπα που επλήγησαν από το σεισμό της 7ης Σεπτεμβρίου 1999 και θεσπίσθηκαν οι προϋποθέσεις υπαγωγής στη ρύθμιση και τα υποβλητέα δικαιολογητικά. Ειδικώτερα, η γνωμοδότηση αντιμετωπίζει ζητήματα υπαγωγής ή μη στη ρύθμιση εξ απόψεως: α) φύσεως των χρεών, β) κατηγοριών οφειλετών (π.χ. πρωτοφειλέτης- εγγυητής, ομόρρυθμη εταιρία-ομόρρυθμα μέλη), και γ) ουσιαστικών προϋποθέσεων (ακαταλληλότητα οικήσεως οικίας ή χρήσεως επαγγελματικής στέγης-έννοια αυτών κλπ).

Βιοτεχνικά δάνεια. Εγγύηση Δημοσίου. Κατάπτωση εγγυήσεως. Υποκατάσταση.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Εις περίπτωσιν υποκαταστάσεως, λόγω καταπτώσεως της εγγυήσεως, του Δημοσίου, εγγυηθέντος υπέρ λαβόντος παρά τραπέζης βιοτεχνικό δάνειο, εκχωρούνται αυτοδικαίως προς αυτό όλες ανεξαιρέτως οι υπέρ της απαιτήσεως δοθείσες υπό του οφειλέτου ή τρίτου ασφάλειες, εξ ών θα ικανοποιηθή εν όλω δια την δια ποσοστόν της απαιτήσεως δοθείσαν εγγύησίν του και το τυχόν υπόλοιπο θα περιέλθει εις την τράπεζα δια την μη εγγυηθείσα απαίτησίν της. Σπουδαία καταπιστευτική μεταβίβασις κινητών από τον οφειλέτη εις δανείστρια τράπεζα αποτελεί έγκυρη ασφάλεια, εφ όσον τα κινητά παραμείνουν εις την κατοχή του οφειλέτου δυνάμει ειδικής εννόμου σχέσεως, με διαλυτική αίρεση πληρωμής της οφειλής.

Περί ρυθμίσεως θεμάτων τινών προσωπικού του Δημοσίου, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και των Οργανισμών τοπικής αυτοδιοικήσεως.

Εξαγορά δημοσίου κτήματος σε δόσεις κατ' άρθρο 4 ΑΝ 263/1968.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Ι. 1) Δια των διατάξεων του άρθρου 93 του Δ/τος 11/12.11.1929 ωρίσθη, επί εκποιήσεως δημοσίων κτημάτων, κατά τις αυτές δ/ξεις, η εις αυτήν έκπτωσις (6%) επί προκαταβολής του τιμήματος ή δόσεων κατά τα εις αυτήν ειδικώτερα. Όμως τούτο δεν ισχύει, όταν, αιτήσει του αγοραστού παρεσχέθη η εις δόσεις καταβολή, κατ ευχέρειαν, εκ του νόμου (άρθρο 95 παρ.2 του ανωτέρω Δ/τος). 2) Ο νεώτερος νόμος, -ΑΝ 263/1968 άρθρο 4 ως ισχύει-, ερρύθμισεν τις περιπτώσεις, απ ευθείας, άνευ δημοπρασίας, εξαγοράς αυθαιρέτως κατεχομένων δημοσίων κτημάτων με τίμημα ευνοϊκόν –μέρος της αξίας- καταβλητέον εις 6 το πολύ εξαμηνιαίες δόσεις, εντόκως. Παρέχεται, όμως, δυνατότης εκπτώσεως 10% επί ολοσχερούς καταβολής του τιμήματος εντός της προθεσμίας καταβολής της β’ δόσεως. Μετά ταύτα, ουδέν λέγεται περί εκπτώσεως. 3) Περίπτωσις εφαρμογής της ρυθμίσεως του άρθρου 93 του ανωτέρω Δ/τος δεν προκύπτει, ελλείψει οιασδήποτε αναφοράς ή προβλέψεως αλλά και διότι, δια των διατάξεων του νεωτέρου νόμου 263/68 (άρθρο 4) ως ισχύει μετά τον Ν 1473/84 ερρυθμίσθησαν ιδιαίτερες περιπτώσεις εξαγοράς αυθαιρέτως κατεχομένων ΔΚ με όλως ευνοϊκόν τίμημα. 4) Συνεπώς, μετά την πάροδον της άνω προθεσμίας δεν δύναται να γίνη λόγος περί εκπτώσεως των τόκων, ελλείψει σχετικής προβλέψεως αλλά και εν όψει της φύσεως της δ/ξεως ως δημοσιονομικής και του συναφώς προκύπτοντος οφέλους του Δημοσίου ή τοι της ωφελείας εκ των τόκων 7%. ΙΙ. Κατ ακολουθίαν εις το τιθέμενον ερώτημα προσήκουσα απάντησις είναι ότι, επί εξαγοράς δημοσίου κτήματος, κατ άρθρον 4 ΑΝ 263/68, ως ισχύει, με τίμημα καταβλητέον εις δόσεις, η εξόφλησις του υπολοίπου μετά την προθεσμίαν της β’ δόσης, δεν συνεπάγεται έκπτωση-απαλλαγήν από των τόκων.

Περί ρυθμίσεως θεμάτων τινών οργανώσεως και λειτουργίας υπηρεσιών του δημοσίου

Περί ρυθμίσεως ζητημάτων τινών λόγω συρροής συντάξεων του Δημοσίου εκ πλειόνων αιτιών