Σύμβαση εργασίας – Προσωπικό ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου – Προστασία μητρότητας – Έγκυος εργαζόμενη – Άδεια μητρότητας.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Η Υπηρεσία δεν οφείλει να προχωρήσει στην κατάρτιση σύμβασης εργασίας με υποψηφία, ήδη έγκυο επτά (7) μηνών, κατά το χρόνο της απόφασης πρόσληψής της για το λόγο ότι το σύνολο του συμβατικού χρόνου θα συνιστά χρόνο αναστολής των εργασιακών υποχρεώσεων της εγκύου, λόγω άδειας μητρότητας. (ομοφ.) Παραπομπή από την υπ'αριθμ. 187/2014 Γνωμοδότηση του Στ΄Τμήματος.

Χορήγηση άδειας λοχείας και επιδόματος μητρότητας σε εργαζόμενες των οποίων το έμβρυο γεννήθηκε νεκρό ή το νεογνό πέθανε κατά τη διάρκεια της άδειας λοχείας.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Το τμήμα της άδειας μητρότητας που χορηγείται μετά τον τοκετό (άδεια τοκετού και λοχείας) αποβλέπει κατά κύριο λόγο στην ανάκαμψη του γυναικείου οργανισμού από την ταλαιπωρία και τον κλονισμό που υπέστη λόγω της εγκυμοσύνης και του τοκετού και δευτερευόντως στο να εξασφαλίσει στην εργαζόμενη επιπλέον χρόνο για τη φροντίδα του νεογνού. Προϋπόθεση για τη χορήγηση της άδειας λοχείας είναι η ύπαρξη τοκετού και όχι η γέννηση ζωντανού εμβρύου ή η επιβίωση του νεογνού. Εξάλλου το επίδομα μητρότητας καταβάλλεται στην εργαζόμενη κατά το χρόνο της άδειας μητρότητας. Η αξίωση για την καταβολή του επιδόματος αυτού είναι προσωποπαγής της ασφαλισμένης και δεν έχει σχέση με το βρέφος. Συνεπώς, εφόσον, σύμφωνα με βεβαίωση ειδικού γιατρού (μαιευτήρα), έχει υπάρξει τοκετός 1) η εργαζόμενη της οποίας το έμβρυο γεννήθηκε νεκρό δικαιούται να λάβει άδεια λοχείας, 2) η άδεια λοχείας δεν διακόπτεται, αν κατά τη διάρκειά της το νεογνό πεθάνει, και 3) στις δύο ως άνω περιπτώσεις, όσο διαρκεί η άδεια λοχείας, η εργαζόμενη δικαιούται να λαμβάνει το επίδομα μητρότητας.

Καταγγελία συμβάσεως εργασίας ορισμένου χρόνου (διετούς) εγκύου ιδιωτικής εκπαιδευτικού και άδεια ανατροφής τέκνου.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
α) Είναι άκυρη η καταγγελία, χωρίς σπουδαίο λόγο αναφερόμενο και αιτιολογούμενο ρητώς σ’ αυτήν, της συμβάσεως εργασίας ορισμένου χρόνου εγκύου ιδιωτικής εκπαιδευτικού κατά τη λήξη της, κατ’ άρθρο 30 παρ.2 του Ν 682/1977 διετούς διαρκείας της, του δικαιώματος καταγγελίας δυναμένου ν’ ασκηθεί αμέσως μετά την πάροδο της κατά το νόμο περιόδου προστασίας. β) Η ως άνω εκπαιδευτικός δικαιούται εννεάμηνης άδειας ανατροφής τέκνου με αποδοχές καταβαλλόμενες από τον Ειδικό Λογαριασμό Ιδιωτικής Γενικής Εκπαίδευσης. (πλειοψ.)

Ερωτάται: α) εάν η ειδική άδεια προστασίας μητρότητας του άρθρου 142 του ν.3655/2008 (Α΄ 58), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 43 του ν.4997/2022 (Α΄ 219) και ισχύει μετά την κωδικοποίησή του με το άρθρο 228 του Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (π.δ.88/2020, Α΄222), συνιστά όμοια ή μερικώς όμοια διευκόλυνση με την άδεια ανατροφής τέκνου που προβλέπεται από το άρθρο 53 παρ.2 του υπαλληλικού κώδικα (Υ.Κ., ν.3528/2007) και την οποία δικαιούνται και οι αστυνομικοί υπάλληλοι σύμφωνα με το άρθρο 10Α παρ.2 του π.δ.27/1986 (Α΄ 11) και β) σε αρνητική περίπτωση, εάν δύναται να γίνει χρήση της άδειας ανατροφής τέκνου από τον σύζυγο αστυνομικό παράλληλα με την χρήση της άδειας προστασίας της μητρότητας από τη σύζυγό του, ιδιωτική υπάλληλο. (...) α) Η «ειδική άδεια προστασίας μητρότητας» του άρθρου 142 του ν.3655/2008, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 43 του ν.4997/2022 και ισχύει μετά την κωδικοποίησή του με το άρθρο 228 του Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου (π.δ.80/2022), όπως αυτό διαμορφώθηκε με το άρθρο 150 του ν. 5078/2023, συνιστά όμοια διευκόλυνση με την άδεια ανατροφής τέκνου της παρ.2 του άρθρου 53 του υπαλληλικού κώδικα (ΥΚ., ν.3528/2007), η οποία χορηγείται στους γονείς αστυνομικούς, σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 10Α του π.δ/τος 27/1986, και ως εκ τούτου ο πατέρας αστυνομικός δεν δικαιούται να κάνει χρήση της άδειας αυτής, όταν η σύζυγός του, μητέρα τέκνου τους, εργαζόμενη στον ιδιωτικό τομέα, έχει λάβει και εξαντλήσει την «ειδική άδεια προστασίας μητρότητας», διάρκειας εννέα (9) μηνών (κατά πλειοψηφία). β) Παρέλκει η απάντηση, λόγω της ως άνω δοθείσας απάντησης επί του πρώτου ερωτήματος (ομόφωνα). Παραπέμφθηκε στην Β΄ Τακτική Ολομέλεια κατόπιν της υπ’ αριθμ. 8/2024 Γνωμοδότησης του Δ΄ Τμήματος του ΝΣΚ.

"Για την επικύρωση της Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας αριθ. 103/1952 "για την προστασία της μητρότητας". 

Δυνατότητα ή μη καταγγελίας της διετούς σύμβασης εργασίας εκπαιδευτικού κατά τη διάρκεια του διδακτικού έτους, εφόσον έχει λήξει ο ένας χρόνος της προστασίας της μητρότητας (ένας χρόνος μετά τη γέννηση του παιδιού) και εφόσον η καταγγελία από τον εργοδότη έχει κατατεθεί πριν την 31η Αυγούστου σχολικού έτους, που διανύεται η περίοδος προστασίας της μητρότητας.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η καταγγελία εκ μέρους του εργοδότη της διετούς συμβάσεως εργασίας ορισμένου χρόνου που ασκείται κατά τη διάρκεια προστασίας της μητρότητας είναι απολύτως άκυρη. Νόμιμη είναι μόνο η καταγγελία που ασκείται μετά τη λήξη της προστασίας της μητρότητας και το δικαίωμα της άσκησης της οποίας έχει ανασταλεί κατά τη διάρκεια αυτής της προστασίας, η οποία είναι δυνατή αμέσως μετά τη λήξη αυτή, οπότε ενεργοποιείται και πάλι το δικαίωμα του εργοδότη προς καταγγελία, συνεπώς και κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους, τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 30 παρ.2 του Ν.682/1977, επαγομένης οποτεδήποτε ασκηθεί από την επανενεργοποίηση του σχετικού δικαιώματος, τα έννομα αποτελέσματά της κατά τη λήξη του σχολικού έτους. (ομοφ.)

Μη νόμιμη η καταβολή μέρους της αμοιβής από Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης Δήμου, για υπηρεσίες στο ως άνω νομικό πρόσωπο σε εκτέλεση συμβάσεων έργου,  για το λόγο ότι μη νόμιμα καταρτίστηκε η σύμβαση ανάμεσα στο νομικό πρόσωπο και μιας εκ των συμβασιούχων, κατά εσφαλμένη κατάταξη στον προσωρινό πίνακα υποψηφίων του ΑΣΕΠ, αφού ήδη η ίδια στην αίτησή της είχε δηλώσει και από τα δικαιολογητικά που προσκόμισε ως υποψήφια στη διαγωνιστική διαδικασία προέκυπτε ευθέως, ότι δεν πληρούσε τα κύρια προσόντα, αλλά τα επικουρικά.

Σύμβαση μίσθωσης έργου: Ενόψει των ανωτέρω, η συναφθείσα, με την ως άνω μη νόμιμη διαδικασία, σχετική από 9.12.2010 σύμβαση δεν μπορεί να αποτελέσει νόμιμο έρεισμα για την καταβολή στην ανάδοχο εταιρεία της συμφωνηθείσας αμοιβής της και, ως εκ τούτου, τα επίμαχα χρηματικά εντάλματα, με τα οποία εντέλλεται η πληρωμή της ως άνω μη νόμιμης αμοιβής δεν πρέπει να θεωρηθούν. Όμως, από το Δήμο ζητείται, με το 21055/17.10.2012 έγγραφο του Διευθυντή Καθαριότητας - Ανακύκλωσης και Συντήρησης Μηχανολογικού Εξοπλισμού, η θεώρηση των ενταλμάτων αυτών, λόγω συγγνωστής πλάνης των αρμοδίων οργάνων του. Πράγματι, από τα στοιχεία του φακέλου της υπό κρίση υπόθεσης προκύπτει ότι τα αρμόδια όργανα του Δήμου πεπλανημένα πλην συγγνωστώς, χωρίς πρόθεση καταστρατήγησης του νόμου και βλάβης του δημοσίου συμφέροντος, θεώρησαν ότι, ενόσω είχαν ολοκληρώσει σε συντομότατο χρονικό διάστημα τη προδικασία σύναψης της σχετικής σύμβασης για την αντιμετώπιση του προβλήματος καθαρισμού των ανθυγιεινών εστιών, μπορούσαν να προβούν, αμέσως μετά το πέρας όλων των «απρόβλεπτων γι' αυτούς γεγονότων» (καθυστέρηση έκδοσης απόφασης Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας, προεκλογικός υπηρεσιακός φόρτος), στη σύναψη της εν λόγω σύμβασης, δεδομένου ότι το ως άνω πρόβλημα εξακολουθούσε να απειλεί τη δημόσια υγεία. Η δε συγγνωστή αυτή πλάνη, στην υπό κρίση υπόθεση, συνεκτιμώντας και το αδιαμφισβήτητο γεγονός καθαρισμού και απολύμανσης δεκάδων ανθυγιεινών εστιών και την εξάλειψη των εξ αυτών προερχόμενων για τη δημόσια υγεία κινδύνων, δικαιολογεί τη θεώρηση των επίμαχων χρηματικών ενταλμάτων.   

Μισθωτοί Δημοσίου. Καταγγελία σύμβασης εργασίας ιδιωτικού δικαίου για σπουδαίο λόγο. Πλαστογραφία. Απαλλαγή από το αδίκημα παράβασης καθήκοντος. Αμετάκλητη ποινική καταδίκη για το αδίκημα της πλαστογραφίας. Ανάκληση ή μη της ΥΑ καταγγελίας της σύμβασης.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η διάπραξη εκ μέρους του μισθωτού του Δημοσίου πλαστογραφίας αποτελεί χαρακτηριστικώς ανάξια για υπάλληλο διαγωγή και συνιστά σπουδαίο λόγο καταγγελίας της σύμβασης εργασίας, ανεξαρτήτως της κατ’ εσφαλμένο νομικό χαρακτηρισμό υπαγωγής του λόγου στην ενδεικτικώς προβλεπόμενη περίπτωση β΄ της παρ. 1 του άρθρου 53 του Π.Δ. 410/1988. Η απαλλαγή από την κατηγορία παράβασης καθήκοντος (Π.Κ. 259), εν όψει της αμετάκλητης καταδίκης για πλαστογραφία, δεν παρέχει ευχέρεια ανάκλησης της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας.

Η προσφεύγουσα εταιρεία ζητάει την ακύρωση της απόφασης 20435/04.12.2019 του Διοικητικού Συμβουλίου του αναθέτοντα φορέα, η οποία απορρίπτει την προσφορά της και ματαιώνει τη διαδικασία σύναψης Συμφωνίας-Πλαισίου για παροχή υποστηρικτικών υπηρεσιών στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της Διεύθυνσης Έργων. Αντικείμενο της σύμβασης είναι η παροχή τεχνικών, διοικητικών και άλλων υποστηρικτικών υπηρεσιών με εκτιμώμενη αξία 3.177.448,88 € (χωρίς ΦΠΑ). Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η απόρριψη της προσφοράς της βασίστηκε σε εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 73 παρ. 2 του Ν. 4412/2016, καθώς θεωρεί ότι η ύπαρξη δεσμευτικού διακανονισμού για ασφαλιστικές εισφορές δεν συνιστά λόγο αποκλεισμού. Επιπλέον, υποστηρίζει ότι η μη δήλωση του διακανονισμού στο Ευρωπαϊκό Ενιαίο Έγγραφο Σύμβασης (ΕΕΕΣ) δεν συνιστά ψευδή δήλωση.