Ταμείο Αρωγής Αστυνομικών (ΤΑΑΣ). Επιστροφή ή μη της παρακρατηθείσας κράτησης χαρτοσήμου από το εφάπαξ βοήθημα που έλαβε πριν το 2001, πρώην ασφαλισμένος του Ταμείου. Κατάργηση τέλους χαρτοσήμου κατ’ άρθρο 2 παρ.1γ’ του Ν 2990/2002.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Το μέχρι την 1-1-2002 εφάπαξ βοήθημα που χορηγείτο από το Ταμείο Αρωγής Αστυνομικών (Τ.Α.ΑΣ.), σε ασφαλισμένους του, υπόκειτο σε παρακράτηση τέλους χαρτοσήμου και με την καταβολή της βαρύνεται ο ασφαλισμένος και όχι το Ταμείο. Συνεπώς, ασφαλισμένος του Ταμείου αυτού, δεν δικαιούται την επιστροφή των καταβληθέντων τελών χαρτοσήμου, διότι ορθώς παρακρατήθηκαν από το εφάπαξ βοήθημα το οποίο έλαβε πριν το 2001, και διότι σύμφωνα με το άρθρο 3 του Ν 2990/2002 -Τελικές διατάξεις- η ισχύς του άρθρου 2 παρ.1 περ.γ’ του Ν 2990/2002, με την οποία το τέλος χαρτοσήμου στα εφάπαξ βοηθήματα καταργήθηκε, αρχίζει από 1.1.2002, και δεν έχει αναδρομική ισχύ.

ΟΓΑ. Παρακράτηση τελών χαρτοσήμου κατά την καταβολή πολυτεκνικών επιδομάτων.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Τα πολυτεκνικά επιδόματα δεν συνιστούν ασφαλιστικές παροχές ούτε αμοιβές που τελούν σε συνάρτηση με παρεχόμενη εργασία ή έργο και συνεπώς δεν εμπίπτουν στις περιπτώσεις κατά τις οποίες καταργούνται τα τέλη χαρτοσήμου σύμφωνα με την από 21-12-2001 ΠΝΠ.

Υπαγωγή ή μη σε κρατήσεις υπέρ ΤΣΜΕΔΕ, ΕΜΠ και ΤΕΕ, καθώς και σε τέλος χαρτοσήμου, των αμοιβών των δικηγόρων που μετέχουν σε συμπράξεις αναθέσεως κτηματογραφικών μελετών του Ν.2308/1995.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Οι αμοιβές των δικηγόρων που μετέχουν ως μέλη των συμπράξεων, στις οποίες ανατίθεται η εκπόνηση μελετών κτηματογραφήσεως του Ν.2308/1995, δεν υπόκεινται σε κρατήσεις υπέρ ΤΣΜΕΔΕ, ΕΜΠ και ΤΕΕ, ούτε σε τέλος χαρτοσήμου και εισφοράς υπέρ ΟΓΑ επί του τέλους χαρτοσήμου. (ομοφ.)

Η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της διακήρυξης υπ' αρ. 621/19/2019 της αναθέτουσας αρχής (ΙΝΕΔΙΒΙΜ) για τον δημόσιο ανοικτό διαγωνισμό με αντικείμενο 'Υπηρεσίες σίτισης των δικαιούχων της σπουδαστικής εστίας Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε.'. Ειδικότερα, αμφισβητεί: 1) την έλλειψη προδιαγραφής του αριθμού μη δικαιούχων δωρεάν σίτισης που θα σιτίζονται έναντι αντιτίμου, 2) την ασάφεια σχετικά με την ύπαρξη άδειας λειτουργίας του εστιατορίου, 3) την επιβολή αναλογικού τέλους χαρτοσήμου 3% και εισφοράς ΟΓΑ 20% επί της κράτησης 0,02% προς το Δημόσιο, και 4) την απαίτηση για πρόσθετες παροχές/εξοπλισμό μετά την παρακράτηση φόρου 8%, θεωρώντας ότι οι όροι αυτοί παραβιάζουν τη νομιμότητα και την αρχή της ίσης μεταχείρισης.

Η απόφαση 788 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού τελών χαρτοσήμου φορολογικού έτους 2019, ύψους 4.406,34€, που εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο του 2ου ΕΛΚΕ Θεσσαλονίκης. Η φορολογική αρχή είχε επιβάλει τέλη χαρτοσήμου 2% πλέον ΟΓΑ 20% (συνολική επιβάρυνση 2.40%) επί του μεγαλύτερου πιστωτικού υπολοίπου (122.398,40€) δοσοληπτικού λογαριασμού μεταξύ της ΙΚΕ και του προσφεύγοντος μέλους, χαρακτηρίζοντάς τον ως δανειακό τρεχούμενο λογαριασμό. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος περί μη νομιμότητας λόγω κατάργησης των τελών χαρτοσήμου, καθώς έκρινε ότι, εφόσον το δάνειο ήταν άτοκο, δεν εμπίπτει στις πράξεις του Κώδικα ΦΠΑ, καθιστώντας έτσι νόμιμη την εφαρμογή των διατάξεων του Κώδικα Τελών Χαρτοσήμου.

Παρακράτηση του 1/5 καταβαλλόμενης από το ΙΚΑ – ΕΤΑΜ σύνταξης, για την εξόφληση οφειλής προς τον ΟΓΑ – Εφαρμογή ή μη και των διατάξεων του ΚΕΔΕ περί ακατασχέτου των συντάξεων. Ισχύς της περί παρακράτησης διάταξης της ειδικής νομοθεσίας του ΟΓΑ και μετά την ένταξη του Οργανισμού αυτού στον ΕΦΚΑ.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Η εφαρμογή της ειδικής διάταξης του άρθρου 4 παρ. 1δ του ν.4169/1961, όπως ισχύει, που προβλέπει παρακράτηση 1/5 επί της πράγματι καταβαλλόμενης σύνταξης (αφαιρουμένων των κρατήσεων, μειώσεων κ.λπ.) από φορείς κοινωνικής ασφάλισης, προς εξόφληση οφειλής προς τον ΟΓΑ, προϋποθέτει έκδοση των καταλογιστικών πράξεων με βάση τη διάταξη του άρθρου 50 του Καταστατικού του ΟΓΑ, και είναι υποχρεωτική για το αρμόδιο όργανο καταλογισμού του ΟΓΑ, ενώ επίσης είναι και αυτοτελής, υπό την έννοια ότι δεν συσχετίζεται με τη διάταξη του άρθρου 31 του ΚΕΔΕ που αφορά κατάσχεση στα χέρια των ως άνω φορέων ως τρίτων και προϋποθέτει έκδοση των καταλογιστικών πράξεων κατά τις διατάξεις του και κατά την ελεύθερη κρίση του οργάνου του ΟΓΑ, αρκεί αυτή να μην παραβιάζει την αρχή της χρηστής διοίκησης. Συνεπώς, αφού οι δύο αυτές διατάξεις δεν εμπλέκονται και δεν λειτουργούν συνδυαστικά, δεν παρέχεται η δυνατότητα στους εν λόγω φορείς κοινωνικής ασφάλισης να εξετάζουν εάν το ποσό της καταβαλλόμενης από αυτούς σύνταξης, που υπόκειται στην ως άνω παρακράτηση, υπερβαίνει ή όχι το κατά περίπτωση ανώτατο όριο σύνταξης που δεν κατάσχεται σύμφωνα με το άρθρο 31 του ΚΕΔΕ. Τέλος, κατά την ορθή ερμηνεία της διάταξης του άρθρου 55 παρ. 2 του ν.4387/2016, η ως άνω περί παρακράτησης διάταξη της νομοθεσίας του ΟΓΑ, εξακολουθεί να ισχύει και μετά την ένταξη του Οργανισμού αυτού στον ΕΦΚΑ.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρίας κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 500,00€, σύμφωνα με το άρθρο 53 του ν. 5104/2024, λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης απόδοσης τελών χαρτοσήμου μηνός Μαΐου 2024. Η εκπρόθεσμη δήλωση αφορούσε τέλη χαρτοσήμου και ΟΓΑ συνολικού ποσού 4,79€ επί τιμολογίων τόκων υπερημερίας. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι το επιβληθέν πρόστιμο των 500€, έναντι του μικρού αποδοτέου ποσού, παραβιάζει τις αρχές της αναλογικότητας και της χρηστής διοίκησης. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε τον ισχυρισμό, τονίζοντας ότι η φορολογική αρχή δε διαθέτει διακριτική ευχέρεια στον προσδιορισμό του ύψους του προστίμου και ότι το μέτρο δεν είναι προδήλως ακατάλληλο για τον επιδιωκόμενο σκοπό, επιβεβαιώνοντας ορθά την επιβολή του προστίμου.

Δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 46§5 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας περί προληπτικών ή διασφαλιστικών μέτρων, σε σχέση με το Ενιαίο Τέλος Ακινήτων, το χαρτόσημο από μισθώσεις ακινήτων και την εισφορά ΟΓΑ.(...)Στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 46 παρ. 5 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ, Ν. 4174/2013), που προβλέπει την επιβολή διασφαλιστικών μέτρων, σε περίπτωση που η φορολογική διοίκηση διαπιστώνει «μη απόδοση, ανακριβή απόδοση, συμψηφισμό, έκπτωση ή διακράτηση Φ.Π.Α., Φ.Κ.Ε., φόρου ασφαλίστρων, παρακρατούμενων, επιρριπτόμενων φόρων, τελών και εισφορών», δεν περιλαμβάνονται τα πάσης φύσεως τέλη και εισφορές, αλλά μόνον αυτά που έχουν κατά νόμο τον χαρακτήρα παρακρατουμένου ή επιρριπτομένου τέλους ή εισφοράς και αποδίδονται στο Δημόσιο ή άλλο δικαιούχο φορέα από πρόσωπο διαφορετικό από το βαρυνόμενο. Το Ενιαίο Τέλος Ακινήτων (ΕΤΑΚ) των άρθρων 5 έως 19 του ν. 3634/2008 και το προβλεπόμενο στις διατάξεις π.δ. της 28ης Ιουλίου 1931 «Περί κώδικος των νόμων περί τελών χαρτοσήμου» τέλος χαρτοσήμου επί του ποσού των κτωμένων μισθωμάτων εξ ακινήτων, καθώς και η αναλογούσα σε αυτό, σύμφωνα με το άρθρο 11 παρ. 1 περ. Γ του ν. 4169/1961 ειδική κοινωνική εισφορά υπέρ του ΟΓΑ, δεν αποτελούν παρακρατούμενο ή επιρριπτόμενο φόρο ή τέλος και, ως εκ τούτου, δεν εμπίπτουν στη διάταξη του άρθρου 46§5 του ν. 4174/2013 (ομοφ.). - ΑΠΟΔΕΚΤΗ

Η εταιρεία προσέφυγε κατά δύο Πράξεων Επιβολής Προστίμου του άρθρου 53 του ΚΦΔ, που επιβλήθηκαν από το ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. Αττικής, συνολικού ποσού 500,00 ευρώ (250,00 ευρώ ανά πράξη). Τα πρόστιμα αφορούσαν εκπρόθεσμη υποβολή δηλώσεων απόδοσης τελών χαρτοσήμου επί τιμολογίων/αποζημιώσεων για τις φορολογικές περιόδους Ιουλίου και Αυγούστου 2024. Η προσφεύγουσα εταιρεία, η οποία τηρεί απλογραφικά βιβλία, υποστήριξε άγνοια της αλλαγής του νόμου σχετικά με την προθεσμία υποβολής (τέλος επόμενου μήνα αντί τριμήνου). Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή, καθώς οι δηλώσεις υποβλήθηκαν εκπρόθεσμα στις 03-10-2024, και η δημόσια διοίκηση δεσμεύεται από την αρχή της νομιμότητας, επικυρώνοντας τα πρόστιμα.

Ο ν.3669/2008 «Κύρωση της κωδικοποίησης της νομοθεσίας κατασκευής δημόσιων έργων» (ΦΕΚ Α΄, 116), ορίζει, στο άρθρο 17 παρ. 7, ότι: «7. Στις τιμές του προϋπολογισμού και του τιμολογίου τόσο της υπηρεσίας όσο και της προσφοράς περιλαμβάνεται κάθε σχετική δαπάνη, καθώς και τα γενικά έξοδα και όφελος της εργοληπτικής επιχείρησης. Αν γίνεται ρητή μνεία στα σχετικά τεύχη μπορεί να διαχωρίζονται οι τιμές και να προστίθεται στο τέλος ποσοστό γενικών εξόδων και οφέλους που ορίζεται σε δεκαοκτώ τοις εκατό (18%), για έργα που χρηματοδοτούνται από τον προϋπολογισμό δημοσίων επενδύσεων ή άλλες πηγές με ανάλογες απαλλαγές και σε είκοσι οκτώ τοις εκατό (28%) για τις άλλες περιπτώσεις». Περαιτέρω, στην παρ. 1 της Κ.Υ.Α. 43115/1952 «Περί απαλλαγής παντός φόρου, κρατήσεως κλπ. υπέρ του Δημοσίου, των πάσης φύσεως προμηθειών, εφοδίων, ανασυγκροτήσεως εξωτερικού και εσωτερικού κ.λπ. (ΦΕΚ 254 Β΄), η οποία κυρώθηκε με την παρ. 4 του άρθρου 1 του ν.δ/τος 2957/1954 «Περί δημοσίων επενδύσεων και συμπληρώσεως των σχετικών προς ταύτας διατάξεων του Δημοσίου Λογιστικού» (ΦΕΚ 186 Β΄), ορίζεται ότι: «1. Αι πάσης φύσεως προμήθειαι εφοδίων ανασυγκροτήσεως εκ του εξωτερικού και εκ του εσωτερικού, αι συμφωνίαι περί αναθέσεως μελετών ή εκτελέσεως εργασιών και μισθώσεις ακινήτων ως και αι συμβάσεις εκτελέσεως πάσης φύσεως έργων, εφ’ όσον ταύτα χρηματοδοτούνται εκ των ειδικών πιστώσεων του προϋπολογισμού Δημοσίων Επενδύσεων, τα σχετικά προς ταύτας έγγραφα και αι βάσει των Συμβάσεων τούτων καταβολαί απαλλάσσονται παντός φόρου ή τέλους ή άλλης κρατήσεως, δικαιώματος, ή παραβόλου υπέρ του Δημοσίου ως και υπέρ παντός τρίτου εξαιρέσει των τελών χαρτοσήμου και του φόρου καθαρών προσόδων». Από τις προαναφερόμενες διατάξεις προκύπτει ότι για την εκτέλεση ενός δημοσίου έργου οι κρατήσεις που οφείλονται από τον εργολάβο προς τα διάφορα Ταμεία, καθώς και το Εργολαβικό Όφελος, που καταβάλλεται από το φορέα εκτέλεσης του έργου προς τον εργολάβο, υπολογίζονται με διαφορετικό τρόπο όταν το έργο αυτό χρηματοδοτείται από ιδίους πόρους ή όταν αυτό χρηματοδοτείται από λογαριασμό Δημοσίων Επενδύσεων. Καθοριστικό στοιχείο δηλαδή για τον προσδιορισμό του συνολικού κόστους ενός δημοσίου έργου είναι ο φορέας χρηματοδότησης αυτού. Στην περίπτωση δε που αυτό χρηματοδοτείται από τον προϋπολογισμό Δημοσίων Επενδύσεων, το ποσοστό Εργολαβικού Οφέλους που δικαιούται ο εργολήπτης ανέρχεται σε ποσοστό 18%.(...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, ο Δήμος ..... μη νομίμως εντέλλεται δαπάνη που αντιστοιχεί στη διαφορά του ποσοστού 10%, οφειλόμενου στη μείωση του εργολαβικού οφέλους της αναδόχου από το 28% στο 18% και του ποσοστού 4,7% (διαφορά επί των συνολικών κρατήσεων 8,9%, όταν πρόκειται για έργο που χρηματοδοτείται από ίδιους πόρους του Δήμου και 4,2% όταν το έργο χρηματοδοτείται από πρόγραμμα Δημοσίων επενδύσεων). Και τούτο διότι το ποσοστό των Γενικών Εξόδων και του Εργολαβικού Οφέλους που δικαιούται η εργοληπτική επιχείρηση ανέρχεται σε 18%, λόγω της ένταξης του έργου στο πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 7 του άρθρου 17 του ν. 3669/2008. Επίσης η ανάδοχος εταιρεία επιβαρύνεται και με τις αντίστοιχες νόμιμες κρατήσεις, σύμφωνα με τις διατάξεις της Κ.Υ.Α. 43115/5.11.1952, οι οποίες, λόγω της ένταξης του έργου σε ΣΑΤΑ ανέρχονται σε ποσοστό 4,2%.