Ενέργειες της Διοίκησης μετά την έκδοση αμετάκλητης δικαστικής απόφασης επί αναγνωριστικής αγωγής κυριότητας κατά του Ελληνικού Δημοσίου, η οποία αναγνωρίζει τους ενάγοντες συγκύριους κατά ποσοστά εξ αδιαιρέτου επί του 1/2 ενός ακινήτου.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Με βάση το διδόμενο ιστορικό, η αμετάκλητη αναγνωριστική απόφαση, με την οποία αναγνωρίζονται οι ενάγοντες συγκύριοι κατά ποσοστά εξ αδιαιρέτου επί του 1/2 του κοινού ακινήτου, ενόψει της φύσεώς της, είναι δεσμευτική για το εναγόμενο Δημόσιο μόνο ως προς την αναγνώριση των ποσοστών συγκυριότητας των εναγόντων και ως εκ τούτου το αίτημα αυτών για απόδοση των ποσοστών τους δεν είναι δυνατόν να ικανοποιηθεί, διότι προϋποθέτει καταψηφιστική απόφαση, με την καταβολή του αναλογούντος δικαστικού ενσήμου, επιπροσθέτως δε και λύση της μεταξύ τους κοινωνίας του δικαιώματος κυριότητας επί του κοινού ακινήτου, με διανομή. (ομοφ.)

Παραγραφή αξίωσης για επιστροφή τιμήματος παραχώρησης δημοσίου κτήματος.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η αξίωση του Δήμου Ναυπλίου για επιστροφή του καταβληθέντος τιμήματος, λόγω αυτοδίκαιης ανατροπής της απόφασης παραχώρησης δημοσίου κτήματος, έχει υποκύψει στην πενταετή παραγραφή του άρθρου 90 παρ.1 του ν. 2362/1995. (ομοφ.)

Χρόνος παραγραφής της αξιώσεως του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, δυνάμει των διατάξεων της περ.2 υποπαραγ.ΙΑ.6 άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012, όσον αφορά την επιστροφή αχρεωστήτως καταβληθεισών παροχών.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
1) Η παραγραφή της αξιώσεως του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ προς επιστροφή των ποσών (που είχε εισπράξει αχρεωστήτως από το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ο συνταξιούχος) είναι εικοσαετής από της τελευταίας καταβολής και 2) στην εικοσαετή αυτή παραγραφή υπάγονται και οι αξιώσεις που (δυνάμει των προϊσχυσασών διατάξεων) είχαν υποπέσει στη δεκαετή παραγραφή.

Επιστροφή ποσού των 440 ευρώ στο φερόμενο σ’ αυτό ως δικαιούχο, δημότη του ως άνω Δήμου, …………..,που φέρεται ότι καταβλήθηκε αχρεωστήτως, ως εισφορά σε χρήμα, λόγω ένταξης στο σχέδιο πόλης της περιοχής Προαστείου Δράμας.Μη νόμιμη

Παραγραφή(...)Υπό τα ανωτέρω δεδομένα και σύμφωνα με τις νομικές σκέψεις       που προηγήθηκαν, πρέπει να γίνουν δεκτά τα ακόλουθα: Το επίμαχο χρηματικό ποσό, νομίμως οφειλόμενο κατά το χρόνο της καταβολής του, επιγενομένως κατέστη αχρεωστήτως καταβληθέν, δοθέντος ότι, μετά την ακύρωση του χρηματικού καταλόγου βάσει του οποίου καταβλήθηκε και κατόπιν της επανεπιβολής των νέων προστίμων, εξέλιπε πλέον η σχετική υποχρέωση της εταιρείας. Περαιτέρω, αφετηρία του χρόνου παραγραφής της σχετικής αξίωσης πρέπει να θεωρηθεί το χρονικό σημείο γένεσης αυτής, ήτοι η ημερομηνία έκδοσης της νέας ως άνω απόφασης της Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου        υπ’ αριθ. 1774/8.4.2014. Δεδομένου δε ότι η παραγραφή διεκόπη με την υποβολή της αίτησης της εταιρείας για την επιστροφή του ποσού στις 16.4.2014, η απαίτηση κατά του Δήμου δεν έχει παραγραφεί, συνεπώς η εντελλόμενη δαπάνη είναι κανονική και το επίμαχο χρηματικό ένταλμα πληρωμής πρέπει να θεωρηθεί.

Ευθύνη εγγυήτριας για την καταβολή του υπολοίπου χρέους, το οποίο προέρχεται από χρηματική ποινή, μετά τον θάνατο του πρωτοφειλέτη. Επιστροφή των καταβληθέντων μετά τον θάνατό του.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η εγγυήτρια δεν ευθύνεται για την καταβολή του υπολοίπου χρέους του θανόντος πρωτοφειλέτου ΒΠ, προερχόμενο από χρηματική ποινή που επιβλήθηκε από ποινικό δικαστήριο, κάθε δε ποσό που τυχόν κατέβαλε μετά τον θάνατό του δύναται να ζητήσει την επιστροφή του, ως αχρεωστήτως καταβληθέντος, εφόσον δεν έχει υποπέσει σε παραγραφή.

Παράβολο – Επιστροφή παραβόλου – Άδεια οδήγησης.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Στον υποψήφιο οδηγό, που ζήτησε να μη συνεχιστεί η διαδικασία έκδοσης άδειας οδήγησης, είναι επιστρεπτέο το χρηματικό ποσό που κατέβαλε για να υποβληθεί στις προβλεπόμενες ιατρικές εξετάσεις, μόνον εφόσον δεν υποβλήθηκε στις εξετάσεις αυτές και υπό την προϋπόθεση ότι η σχετική αξίωση δεν έχει υποκύψει σε παραγραφή άλλως, αν, δηλαδή, υποβλήθηκε στις ιατρικές εξετάσεις (είτε από τον ένα, είτε και από τους δύο εξεταστές ιατρούς), δεν είναι επιστρεπτέο σ’ αυτόν το ποσό που κατέβαλε, ούτε στο σύνολό του, ούτε κατά το επιπλέον του ποσού της νόμιμης αποζημιώσεως των ιατρών.

Η απόφαση 296 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά της βεβαιωμένης οφειλής ποσού 70,43 € της Δ.Ο.Υ. Ρεθύμνου. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε την οφειλή, η οποία προερχόταν από μέρισμα που καταβλήθηκε αχρεωστήτως στη μητέρα της μετά τον θάνατό της, ισχυριζόμενη παραγραφή της αξίωσης του Δημοσίου. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσβαλλόμενη ταμειακή βεβαίωση ανάγεται στο στάδιο είσπραξης και όχι στον προσδιορισμό του φόρου. Κατά συνέπεια, δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη που να υπόκειται στην ειδική διοικητική διαδικασία (ενδικοφανής προσφυγή) του άρθρου 72 του ΚΦΔ, αλλά σε ανακοπή.

Μη νόμιμες οι δαπάνες που αφορούν την επιστροφή αχρεωστήτως καταβληθεισών εισφορών από το ΕΤΑΑ σε δύο (2) ασφαλισμένους (γιατρό και φαρμακοποιό), λόγω διαγραφής αυτών από την κατηγορία των μονοσυνταξιούχων του Τ.Σ.Α.Υ., παρόλο που οι ανωτέρω δαπάνες ερείδονται σε νόμιμη απαίτηση των ασφαλισμένων να τους αποδοθούν οι προσαυξήσεις επί των εισφορών της κύριας σύνταξης που κατέβαλαν στο ΤΣΑΥ ως μονοσυνταξιούχοι του Ταμείου (άρθρο 18 του ν. 1976/1991, ΦΕΚ Α΄ 184/1991), κατά το χρονικό διάστημα της παράλληλης υπαγωγής τους στην ασφάλιση άλλων Ταμείων, καθόσον οι αξιώσεις τους εν μέρει έχουν υποπέσει στην τριετή παραγραφή του άρθρου 48 παρ. 2 του ν.δ. 496/1974. Η πενταετής παραγραφή του άρθρου 137 του ν.3655/2008, ως νεώτερη περί παραγραφής διάταξη,  καταλαμβάνει και τις πριν από την έναρξη ισχύος της γεννηθείσες αξιώσεις, (γενική διάταξη του άρθρου 18 ΕισΝΑΚ), εκτός από εκείνες για τις οποίες είχε ήδη συμπληρωθεί η προβλεπόμενη από τις προισχύσασες διατάξεις παραγραφή, (όπως εν προκειμένω το άρθρο 48 παρ.3 του ν.δ.496/1974) .

Η απόφαση 1096/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ενός φορολογούμενου κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων, η οποία απέρριψε το αίτημα του για καταβολή τόκων επί αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού 121.334,75 ευρώ. Το ποσό είχε επιστραφεί κατόπιν της με αριθμό ..../2020 απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Ιωαννίνων, η οποία ακύρωσε εν μέρει πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (οικ. ετών 2007, 2009, 2010). Η ΔΕΔ έκρινε ότι η αξίωση για καταβολή τόκων γεννήθηκε από την επομένη της κατάθεσης της δικαστικής προσφυγής, στην οποία περιλαμβανόταν αίτημα έντοκης επιστροφής, και διέταξε την επιστροφή των τόκων. Η παραγραφή της αξίωσης κρίθηκε πενταετής και δεν είχε συμπληρωθεί.