Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογούμενης κατά αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Ρεθύμνου, σχετικά με τον χαρακτηρισμό του εισοδήματός της για το φορολογικό έτος 2023. Η προσφεύγουσα ζητούσε να φορολογηθεί ως μισθωτή (εξαρτημένη εργασία) αντί ως ασκούσα επιχειρηματική δραστηριότητα, καθώς το 100% του εισοδήματός της προερχόταν από σύμβαση με τον Δήμο Ρεθύμνου και δεν διέθετε επαγγελματική εγκατάσταση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) έκρινε ότι, βάσει των πραγματικών δεδομένων και προηγούμενων εγγράφων του Δήμου που επιβεβαίωναν τον εξαρτημένο χαρακτήρα των υπηρεσιών (σχέση εξαρτημένης εργασίας), συντρέχουν οι προϋποθέσεις της περ. β΄ της παρ. 2 του άρθρου 12 του Ν. 4172/2013. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ ακύρωσε την αρνητική απάντηση και διέταξε τη Δ.Ο.Υ. να διενεργήσει νέα εκκαθάριση με βάση την κλίμακα φορολογίας εισοδήματος μισθωτών.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης, η οποία υποβλήθηκε από κληρονόμο κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας, που εκδόθηκε από το ΚΕ.Β.ΕΙΣ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Η οφειλή, ύψους 9.757,50 € (συμπεριλαμβανομένων προστίμων Φ.Π.Α., Κ.Β.Σ., τόκων και προσαυξήσεων) προερχόταν από την αποβιώσασα μητέρα του. Ο προσφεύγων ζητούσε την απαλλαγή από τις προσαυξήσεις λόγω άγνοιας της οφειλής. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση Καταβολής – Υπερημερίας δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη προσδιορισμού φόρου, αλλά πράξη που εκδίδεται στο πλαίσιο της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης. Κατά τέτοιων πράξεων, ο νόμος προβλέπει την άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων διοικητικών δικαστηρίων και όχι την ειδική διοικητική διαδικασία της ενδικοφανούς προσφυγής, σύμφωνα με το άρθρο 72 του ν. 5104/2024.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Ρεθύμνου σχετικά με τη φορολογική μεταχείριση του εισοδήματος του προσφεύγοντος για το φορολογικό έτος 2023. Ο προσφεύγων ζήτησε να φορολογηθεί ως έχων σχέση εξαρτημένης εργασίας, καθώς το σύνολο των ακαθάριστων εσόδων του προερχόταν αποκλειστικά από σύμβαση παροχής υπηρεσιών με έναν εργοδότη (Ο.Τ.Α. - Δήμος) και δεν διατηρούσε επαγγελματική εγκατάσταση. Η ΔΕΔ έκρινε ότι οι παρεχόμενες υπηρεσίες ήταν εξαρτημένες, βάσει των στοιχείων του Δήμου (καθημερινό ωράριο, επίβλεψη, κάλυψη δαπανών από τον Ο.Τ.Α.), και επομένως, υπάγονται στις διατάξεις της περ. β΄ της παρ. 2 του άρθρου 12 του Ν. 4172/2013. Αποφασίστηκε η διενέργεια νέας εκκαθάρισης της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, με φορολόγηση βάσει της κλίμακας μισθωτής εργασίας.

Η απόφαση 340/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), με ημερομηνία 17.02.2025, αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε εταιρεία με έδρα τα Χανιά κατά τεσσάρων βεβαιωμένων οφειλών επιστρεπτέων προκαταβολών, συνολικού ποσού περίπου €2749,72, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. ΧΑΝΙΩΝ. Η προσφεύγουσα ζήτησε τη διαγραφή των ποσών, ισχυριζόμενη βραχύ χρονικό διάστημα ενημέρωσης και εξόφλησης (14/09/2024 έως 30/09/2024) μέσω της εφαρμογής e-κοινοποιήσεις. Η ΔΕΔ απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή ως απαράδεκτη, κρίνοντας ότι η ταμειακή βεβαίωση επιστρεπτέας προκαταβολής δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη προσβαλλόμενη μέσω της διαδικασίας του άρθρου 72 του ΚΦΔ, αλλά πράξη που ανάγεται στο στάδιο είσπραξης, κατά της οποίας προβλέπεται η άσκηση ανακοπής.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ρεθύμνου. Ο προσφεύγων, ο οποίος είχε υποβάλει δήλωση φορολογίας εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, ζητούσε να φορολογηθεί ως έχων σχέση εξαρτημένης εργασίας, και όχι ως ασκών επιχειρηματική δραστηριότητα. Υποστήριζε ότι πληρούσε σωρευτικά τις προϋποθέσεις της περ. στ' της παρ. 2 του άρθρου 12 του Ν. 4172/2013, καθώς όλο το εισόδημα προερχόταν από έναν εργοδότη (Δήμο) και δεν διατηρούσε επαγγελματική εγκατάσταση. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), βασιζόμενη σε παλαιότερα έγγραφα του Δήμου που χαρακτήριζαν τις παροχές ως εξαρτημένες υπηρεσίες με καθημερινό ωράριο και επίβλεψη, έκρινε ότι ο προσφεύγων υπάγεται στις διατάξεις της περ. β' της παρ. 2 του άρθρου 12 του Ν. 4172/2013. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ ακύρωσε την αρνητική απάντηση της Δ.Ο.Υ. και διέταξε τη διενέργεια νέας εκκαθάρισης, ώστε ο προσφεύγων να φορολογηθεί με την κλίμακα του εισοδήματος από μισθωτή εργασία.

Η απόφαση 703 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Η προσφυγή υποβλήθηκε στις 2.12.2024 κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου, φορολογικού έτους 2023, που εκδόθηκε από την Δ.Ο.Υ. Λαμίας, η οποία επέβαλε πληρωμή ύψους 212,88€ στην θανούσα μητέρα του προσφεύγοντος. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση, ισχυριζόμενος ότι η μητέρα του απεβίωσε στις 7.7.2023 και δεν πρόλαβε να κάνει χρήση ηλεκτρονικών μέσων πληρωμής. Ωστόσο, η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η προσβαλλόμενη πράξη είχε κοινοποιηθεί ηλεκτρονικά στις 8.10.2024. Σύμφωνα με το άρθρο 72 παρ. 1 του ΚΦΔ, η προθεσμία των τριάντα (30) ημερών για την υποβολή της προσφυγής είχε παρέλθει, με αποτέλεσμα την απόρριψή της ως εκπρόθεσμης.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής της προσφεύγουσας κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς για το φορολογικό έτος 2022, συνολικού ποσού 90.000,00€ (κύριος φόρος 60.000,00€, πρόσθετος φόρος ανακρίβειας 30.000,00€). Η φορολογική αρχή έκρινε ότι υπήρξε τεχνητή διευθέτηση (διαδοχικές δωρεές σε διάστημα μικρότερο του ενός μήνα) με σκοπό την αποφυγή φορολόγησης. Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι ο πραγματικός δωρητής ήταν ο θείος της προσφεύγουσας, ο οποίος μεταβίβασε χρήματα στη μητέρα του και στη συνέχεια η μητέρα προέβη σε δωρεά προς την προσφεύγουσα (ανιψιά) και τον αδελφό του δωρητή (αδελφό), πρόσωπα που ανήκουν στη Β' Κατηγορία του Κ.Φ.Κ.Δ. Η ΔΕΔ επικύρωσε την απόφαση του ελέγχου, καθώς οι τελικοί λήπτες οδήγηθηκαν σε σημαντικό φορολογικό πλεονέκτημα, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας.

Η απόφαση 918 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της συζύγου και κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς του 2ου ΕΛΚΕ Θεσσαλονίκης, συνολικού ποσού 119.625,00€. Ο φόρος αφορούσε την επιβολή φόρου 10% και προστίμου 50% επί άτυπης δωρεάς χρηματικού ποσού 797.500,00€ που πραγματοποίησε η προσφεύγουσα στον σύζυγό της το 2018. Το ποσό αυτό προερχόταν από κέρδη της προσφεύγουσας από τον «ΟΠΑΠ Α.Ε.» και χρησιμοποιήθηκε για αύξηση εταιρικού κεφαλαίου. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ορθά διαπιστώθηκε η άτυπη δωρεά, καθώς αποκλείστηκε άλλη πηγή προέλευσης των χρημάτων για τον δωρεοδόχο και η οικονομική κατάσταση της δωρήτριας επέτρεπε τη μεταβίβαση. Οι ισχυρισμοί περί μη στοιχειοθέτησης φόρου δωρεάς και προγενέστερης φορολόγησης των κερδών απορρίφθηκαν.

Η απόφαση 508 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ αφορά στην αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φυσικού προσώπου κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Ρεθύμνου. Η προσφεύγουσα ζήτησε να εκκαθαριστεί η τροποποιητική της δήλωση φορολογίας εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 12 παρ. 2 περ. στ' του ν. 4172/2013 (ΚΦΕ), ώστε να φορολογηθεί ως μισθωτή. Η Δ.Ο.Υ. αρχικά απέρριψε το αίτημα, επικαλούμενη ότι οι δηλωμένοι ΚΑΔ δεν σχετίζονταν με τη συγκεκριμένη διάταξη. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι συνέτρεχαν σωρευτικά όλες οι προϋποθέσεις του άρθρου 12 παρ. 2 περ. στ' του ΚΦΕ: η προσφεύγουσα δεν είχε εμπορική ιδιότητα, η επαγγελματική της εγκατάσταση ήταν ίδια με την κατοικία της, παρείχε υπηρεσίες σε ένα μόνο νομικό πρόσωπο βάσει σύμβασης έργου, και δεν αποκτούσε άλλο εισόδημα από μισθωτή εργασία. Ως εκ τούτου, η ΔΕΔ ακυρώνει την απάντηση της Δ.Ο.Υ. Ρεθύμνου και διατάσσει την υπαγωγή της προσφεύγουσας στις διατάξεις του άρθρου 12 παρ. 2 περ. στ' του ν. 4172/2013, με φορολόγηση του εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα με την κλίμακα των μισθωτών.

Η Απόφαση 425/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Επιβολής Προστίμου, ύψους 250,00€, που εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Ρεθύμνου για το φορολογικό έτος 2019. Το πρόστιμο επιβλήθηκε στον προσφεύγοντα, ο οποίος τηρούσε απλογραφικό λογιστικό σύστημα, λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης παρακράτησης φόρου μισθωτής εργασίας, βάσει του άρθρου 53 του ν. 5104/24. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση, προβάλλοντας φόρτο εργασιών και την αρχή της αναλογικότητας του προστίμου. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι οι διαπιστώσεις του ελέγχου ήταν βάσιμες και ότι ο έλεγχος της συνταγματικής αρχής της αναλογικότητας ανήκει στην αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων. Κατά συνέπεια, η ΔΕΔ επικύρωσε την πράξη επιβολής προστίμου.