Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, η Διοίκηση όφειλε, μετά και την αποδοχή της από 17.11.2009 γνωμοδοτήσεως του Ν.Σ.Κ., καθώς και την επανασύσταση στις 27.4.2010 του Κ.Ο.Ε. για επανέλεγχο της επενδύσεως, να αποσαφηνίσει τη δημιουργηθείσα νομική κατάσταση και να άρει την υφιστάμενη εκκρεμότητα με την έκδοση ρητής αποφάσεως (πρβλ. ΣτΕ 92/2016), κρίνοντας αν συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις, κατά τις διατάξεις που παρατίθενται στη σκέψη 3, για την πιστοποίηση της ολοκληρώσεως και παραγωγικής λειτουργίας της επενδύσεως, καθώς και για τον καθορισμό του ύψους και την καταβολή της επίμαχης επιχορηγήσεως, όπως αυτή θα είχε διαμορφωθεί, κατά τα προβλεπόμενα στάδια και στο σύνολό της, από την έναρξη υλοποιήσεως της επενδύσεως έως την ολοκλήρωση και την έναρξη της παραγωγικής της λειτουργίας. Ως εκ τούτου, η σιωπηρή απόρριψη της από 19.4.2011 αιτήσεως της αιτούσης εταιρείας συνιστά, κατά το άρθρο 45 παρ. 4 του π.δ. 18/1989 (Α΄ 8), παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας της Διοικήσεως να αποφανθεί επί της εν λόγω αιτήσεως. Για τον λόγο αυτόν, βασίμως προβαλλόμενο, η αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, να ακυρωθεί η ανωτέρω σιωπηρή απόρριψη και η υπόθεση να αναπεμφθεί στη Διοίκηση, προκειμένου να επιληφθεί της ανωτέρω αιτήσεως και να αποφανθεί επ' αυτής με την έκδοση ρητής πράξεως, παρέλκει δε κατόπιν αυτού ως αλυσιτελής η έρευνα των λοιπών λόγων ακυρώσεως.

Ιδιωτικές επενδύσεις. Ανάκληση παράνομων ατομικών διοικητικών πράξεων.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
α) Το αίτημα της εταιρείας «……..ΑΕ» υποβάλλεται μεν νομίμως και είναι σύμφωνο με την κρίση της υπ’ αριθ. 2176/2004 απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ, καθ’ όσον πρόκειται για ακύρωση ομοίου περιεχομένου ατομικής διοικητικής πράξης, πλην η υποβολή του γίνεται σε χρόνο υπερβαίνοντα κατά πολύ τον εύλογο. Επίσης η παρέλευση οκταετίας από την έκδοση της προς ακύρωση πράξεως σε συνδυασμό με το υπέρτερο δημόσιο συμφέρον που καλούνται να εξυπηρετήσουν οι αναπτυξιακοί νόμοι, εκτιμάται, ότι ανατρέπουν την κατ’ εξαίρεση υποχρέωση της Διοίκησης για ανάκληση και έχει εφαρμογή ο κανόνας της ανάγκης ασφαλείας του δικαίου και σταθερότητας των διοικητικών καταστάσεων. β) Εφόσον μέχρι σήμερα δεν έχουν υποβληθεί αιτήματα άλλων εχόντων έννομο συμφέρον για επέκταση του ακυρωτικού αποτελέσματος της υπ’ αριθ. 3132/2003 απόφασης του ΣτΕ και επ’ αυτών, δεν τίθεται πλέον θέμα εξέτασης σχετικών αιτημάτων, λόγω παρέλευσης χρόνου υπερβαίνοντος τον εύλογο από τη δημοσίευση της ακυρωτικής απόφασης. Εξάλλου δεν αποτελούν ομοίου περιεχομένου διοικητικές πράξεις αυτές που δεν στηρίζονται στο άρθρο 1 της υπ’ αριθ. 29773/30.11.1995 ΚΥΑ. γ) Δεν επηρεάζει την υποχρέωση για ανάκληση το γεγονός ότι η υπ’ αριθ. 29773/30.11.1995 ΚΥΑ για τις «Φθίνουσες Βιομηχανικές Περιοχές» είχε εκδοθεί στα πλαίσια εφαρμογής του καθεστώτος κινήτρων του Ν 1892/1990 και ήδη από τις αρχές του 1998 με την ψήφιση του Ν 2601/1998, έχει λήξει η ισχύς της (ομοφ.). Εκδόθηκε η υπ' αριθμ. 434/2006 Γνωμ.Ολομέλειας ΝΣΚ.

Ανάκληση νομίμων ατομικών, επωφελών για τον διοικούμενο διοικητικών πράξεων.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Όταν ε.α. αξιωματικός επιδιώκει την ανάκληση της πράξεως αποστρατεύσεώς του, που είχε προέλθει από δική του πρωτοβουλία, την επανάκρισή του ως ε.α. αξ/κού και την αποστράτευσή του με μεγαλύτερο αποστρατευτικό βαθμό, από αυτόν που ήδη κατέχει, μια τέτοια ανάκληση θα ήταν αντίθετη προς τις αρχές της εύρυθμης και χρηστής διοικήσεως και, συνεπώς, η Υπηρεσία δεν πρέπει να κάνει δεκτή την σχετική αίτησή του.

Συμμόρφωση της Διοίκησης προς ακυρωτική απόφαση του ΣτΕ. Εφαρμογή αυτής και σε όλους τους θιγομένους υπαλλήλους.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η συμμόρφωση της Διοίκησης προς ακυρωτική απόφαση περιλαμβάνει την άρση των διοικητικών αλλά και μισθολογικών συνεπειών της ακυρωθείσας πράξης. Η έκδοση απόφασης του ΣτΕ δεν επηρεάζει την τοκογονία των απαιτήσεων. Τόκος οφείλεται μόνο από της επιδόσεως καταψηφιστικής αγωγής. Η Διοίκηση οφείλει, σύμφωνα με τις αρχές της χρηστής διοίκησης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης των πολιτών προς το Κράτος, να προβεί στην ανάκληση των «ομοίων» ατομικών διοικητικών πράξεων με την ακυρωθείσα.

Νομιμότητα μετατάξεων υπαλλήλων στη Γ.Γ.Δ.Ε. - Ανάκληση ή μη της σχετικής προκήρυξης και των ατομικών διοικητικών πράξεων μετάταξης.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Δεν γίνεται, επί ποινή ακυρότητας, προκήρυξη πλήρωσης θέσεων με μετάταξη, αν προηγουμένως δεν παρασχεθεί βεβαίωση του Γ.Λ.Κ. για την ύπαρξη σχετικής πίστωσης. Ανάκληση προκήρυξης για το λόγο αυτό καθώς και ατομικών διοικητικών πράξεων μετάταξης. (πλειοψ.) Παραπέμφθηκε με την υπ' αριθ.4/2010 γνωμ. Β΄Τμήματος ΝΣΚ.

Ανάκληση πειθαρχικής αποφάσεως με την οποία είχε επιβληθεί η ποινή της οριστικής παύσεως.(..)Κατάσταση :  Μη αποδεκτή 
1) Δεν είναι επιτρεπτή η ανάκληση, κατ’ άρθρο 141 παρ. 5 του Υ.Κ., πειθαρχικής αποφάσεως με την οποία είχε επιβληθεί η ποινή της οριστικής παύσεως, εφ’ όσον η υπαλληλική σχέση έχει λυθεί. Αν εκδοθεί ανακλητική πράξη, αυτή είναι ανυπόστατη, δεν καλύπτεται από το τεκμήριο νομιμότητος και δεν υποχρεούται η διοίκηση να την εκτελέσει. (πλειοψ.) 2) Η διοίκηση υποχρεούται να εκτελεί τις αποφάσεις των πειθαρχικών οργάνων που εκδίδονται μετά από επανάληψη της πειθαρχικής διαδικασίας κατ’ άρθρο 143 του Υ.Κ., έστω και αν έχει προηγουμένως εκδοθεί επί υπαλληλικής προσφυγής αντίθετη κατά περιεχόμενο απόφαση του ΣτΕ. (ομοφ.)

Υποχρέωση ή μη της Διοίκησης για την ανάκληση διοικητικών πράξεων επειδή έχουν εκδοθεί αμετάκλητες αποφάσεις Διοικητικών Δικαστηρίων, που έκριναν για «όμοιες» πράξεις ότι στηρίζονται σε αντισυνταγματικές διατάξεις.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
α) Η Διοίκηση οφείλει κατ’ αρχήν να ανακαλέσει τις «όμοιες» ατομικές πράξεις, που έχουν το ίδιο νόμιμο έρεισμα με ακυρωθείσες με τις αποφάσεις ΣτΕ με αριθ. 1986-1990/2005 (Ολομ.), 4052-4055/2005 και 354-365/2006 κ.α. διοικητικές πράξεις, εφ’ όσον συντρέχουν και οι λοιπές προβλεπόμενες από τις ισχύουσες διατάξεις, τις αρχές του διοικητικού δικαίου και την νομολογία (κυρίως βλ. Ολομ. ΣτΕ 2176, 2177/2004) προϋποθέσεις. Επαφίεται όμως στη Διοίκηση η εκτίμηση και στάθμιση λόγων «υπερτέρου δημοσίου συμφέροντος», που δύνανται να αποκλείσουν αιτιολογημένως την αιτούμενη ανάκληση. β) Μετά από λεπτομερή έλεγχο της συνδρομής των ιδίων προϋποθέσεων η Διοίκηση οφείλει να αντιμετωπίσει αναλόγως και τις ήδη απορριφθείσες αντίστοιχες αιτήσεις.

Προσδιορισμός αρμοδίου οργάνου για ανάκληση παράνομων πράξεων πρόσληψης και διορισμού σε κενή οργανική θέση και χρόνος παραγραφής πειθαρχικού παραπτώματος για χρήση μη έγκυρου τίτλου σπουδών με σκοπό τη μετάταξη σε ανώτερη κατηγορία.(..)Κατάσταση : Εν μέρει αποδεκτή 
Τα όργανα του ΕΟΤ θα εξετάσουν τη δυνατότητα ανακλήσεως των παρανόμων πράξεών τους και αναζήτησης των «αχρεωστήτως» καταβληθεισών αποδοχών από τον πρώην υπάλληλο από της πρόσληψής του στον ΕΟΤ έως και την μετάταξή του στο Δημόσιο. Το αποδιδόμενο πειθαρχικό παράπτωμα στην υπάλληλο έχει υποπέσει σε παραγραφή τον χρόνο υποβολής του ερωτήματος. Τα όργανα του Δημοσίου δικαιούνται μετά την ανάκληση των παράνομων πράξεων μετάταξης των υπαλλήλων σε μη δικαιούμενη θέση, να αναζητήσουν τις «αχρεωστήτως καταβληθείσες» σε αυτούς αποδοχές. (ομοφ.) ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ IV 1 ΚΑΙ IV 3 ΤΟΥ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΟΣ.

Ανάκληση παράνομων πιστοποιητικών ταξινόμησης (τελωνισμού). Προϋποθέσεις ανάκλησης παράνομης ευμενούς για το διοικούμενο πράξεως.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Είναι νόμιμη η υπό των τελωνειακών αρχών, χωρίς προηγούμενη ακρόαση των ενδιαφερομένων, ανάκληση πιστοποιητικών (τελωνειακής) ταξινόμησης αυτοκινήτων (φορτηγών και λεωφορείων), που εκδόθηκαν απ’ αυτές βάσει πλαστών αλλοδαπών αδειών κυκλοφορίας (εφέροντο εκδοθείσες από χώρα της ΕΟΚ, Δανία), οι οποίες προσκομίστηκαν κατά τον τελωνισμό των οχημάτων αυτών (βάσει των γενικών αρχών για την ανάκληση των παρανόμων ευμενών διοικητικών πράξεων).

Δικαστήρια - Νομολογία - Δέσμευση Διοίκησης - Δημόσιο Συμφέρον - Ανάκληση διοικητικών πράξεων.(...)α) Η νομολογία, η οποία έχει διαμορφωθεί με τις υπ’ αριθμ. 978/2012, 2270/2014, 3349/2014 και 4781/2014 αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας συνιστά «παγία νομολογία», καθόσον αφορά την δοθείσα από τις αποφάσεις αυτές ερμηνευτική νομική λύση για την δόμηση εντός των μνημειακού χαρακτήρα οικισμών της Ύδρας και της Χώρας Πάτμου. Η νομολογία αυτή μάλιστα επαναλήφθηκε και με τις μετέπειτα εκδοθείσες υπ’ αρ. 166/2015 (ΕΑ), 4363/2015 και 1248/2016 αποφάσεις του ιδίου δικαστηρίου. β) Ενδείκνυται η Διοίκηση, σε συμφωνία προς τις ανωτέρω αποφάσεις, να εξετάσει τις όμοιες υποθέσεις, ήδη εκκρεμείς ενώπιον αυτής ή μελλοντικές, που αφορούν τη δόμηση στους ίδιους οικισμούς, υιοθετώντας την δοθείσα από τις αποφάσεις αυτές ερμηνευτική νομική λύση. γ) Καθόσον αφορά τις ήδη εκδοθείσες πράξεις και οι οποίες τελούν σε αντίθεση προς την ερμηνευτική νομική λύση, που έχει δοθεί με τις ανωτέρω δικαστικές αποφάσεις, η Διοίκηση δύναται να τις ανακαλέσει οποτεδήποτε και να εξετάσει εκ νέου τις σχετικές υποθέσεις υπό το φως αυτής της νομικής ερμηνευτικής λύσεως, με βάση τις γενικές αρχές, που ισχύουν για την δυνατότητα ανακλήσεως των παράνομων ευμενών ατομικών διοικητικών πράξεων, επικαλούμενη λόγους σπουδαίου δημοσίου συμφέροντος (προστασία μνημειακών οικισμών), λαμβάνοντας, όμως, υπόψη τα δικαιώματα ή τις επωφελείς καταστάσεις, που έχουν δημιουργηθεί από τις πράξεις αυτές για καλόπιστους διοικούμενους, εκτός εάν, κατά την αιτιολογημένη κρίση της Διοικήσεως, συντρέχουν λόγοι γενικότερου δημοσίου συμφέροντος προστασίας των συγκεκριμένων μνημειακού χαρακτήρα οικισμών, σε βαθμό τέτοιο, ώστε να επιβάλλεται η ανάκληση, ακόμα και των πράξεων αυτών (ομοφ).