Φορολογία εισοδήματος. Καταλογισμός φόρων σε περίπτωση μη παρακράτησής τους από εκείνους, που έχουν τη σχετική υποχρέωση.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Επί περιπτώσεων των άρθρων 54-60 του Ν 2238/94 των υποχρέων, που δεν παρεκράτησαν ή δεν απέδοσαν τον παρακρατηθέντα φόρο, πρέπει εκτός των κυρώσεων του Ν 2523/97 να καταβάλλουν και τον μη αποδοθέντα φόρο, καθ όσον ο έχων υποχρέωση παρακρατήσεως έχει ιδία και αυτοτελή υποχρέωση όπως προβεί σ αυτήν και αποδώσει το παρακρατηθέν ποσό στο Δημόσιο.

Αποδέσμευση ή μη κοινού λογαριασμού που τηρείται στο Τ.Π.& Δανείων, ο οποίος έχει δεσμευτεί στο σύνολό του, λόγω επιβολής σε βάρος του ενός των συνδικαιούχων α) διασφαλιστικών υπέρ του Δημοσίου μέτρων του άρθρου 14 του Ν.2523/1997, β) κατάσχεσης από την ΙΑ΄ Δ.Ο.Υ. Αθηνών, κατά το λόγο της μερίδας των μη υπόχρεων συνδικαιούχων.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Σε περίπτωση κοινού λογαριασμού περισσοτέρων προσώπων, ακόμη και αν υπόχρεος έναντι του Δημοσίου φέρεται ο ένας εκ των περισσοτέρων συνδικαιούχων, λόγω της ενεργητικής ενοχής εις ολόκληρον που δημιουργείται τόσο μεταξύ των περισσοτέρων συνδικαιούχων αλλά και έναντι του Τ.Π. & Δανείων στο οποίο έχει ανοιχθεί ο λογαριασμός, τα επιβληθέντα μέτρα διασφάλισης αναφέρονται στο σύνολο του κοινού λογαριασμού, έχοντας σαν συνέπεια τη δέσμευση αυτού σε ποσοστό 50%, μέχρι τουλάχιστον είτε α) να λάβει χώρα άρση τους διοικητικά από τον αρμόδιο υπουργό επί αποδοχής της αιτήσεως των ενδιαφερομένων (παρ.4), είτε β) να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες καταλογισμού, βεβαιώσεως, κ.λπ., και η είσπραξη των οικείων φόρων και προστίμων ή τουλάχιστον του 70% των οφειλομένων με τις προσαυξήσεις (παρ.5) είτε γ) να ακυρωθούν από τα αρμόδια διοικητικά δικαστήρια. Αναφορικά όμως με την επιβληθείσα σε βάρος του ενός των συνδικαιούχων του κοινού λογαριασμού κατάσχεση αυτή, βάσει του τεκμηρίου του άρθρου 4 του Ν.5638/1932 αναφέρεται μόνο στην μερίδα του καθ’ ου η κατάσχεση- συνδικαιούχου του κοινού λογαριασμού, δηλαδή στο 1/3 του κοινού λογαριασμού και μάλιστα στο μη δεσμευμένο βάσει του άρθρου 14 του Ν.2523/1997 ποσό, λαμβανομένου υπόψη ότι εν προκειμένω τα μέτρα διασφάλισης προηγήθηκαν χρονικά της κατασχέσεως. (ομοφ.)

Διαγραφή προστίμων ΚΒΣ και προσαυξήσεων σε βάρος ΚΤΕΛ.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Στην έννοια των προστίμων των διατάξεων της παραγράφου 7 του άρθρου 22 του Ν 2963/2001 (Α’ 268) περιλαμβάνονται και τα επιβληθέντα, μέχρι την έναρξη ισχύος των διατάξεων αυτών, σε βάρος ΚΤΕΛ πρόστιμα για παραβάσεις των διατάξεων του ΠΔ 186/1992 (ΚΒΣ), εφόσον όμως οι σχετικές υποθέσεις εκκρεμούν στα διοικητικά δικαστήρια κατόπιν ασκήσεως προσφυγών κατά των σχετικών καταλογιστικών πράξεων, αυτά είναι πλέον αρμόδια για την απόφανση και επί του ζητήματος της συνδρομής ή μη στις εν λόγω υποθέσεις των προϋποθέσεων της παραγράφου 4 του άρθρου 10 της υπ αριθ. 42000/2030/ 1981 απόφασης του Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών, από την οποία εξαρτάται η εφαρμογή ή μη της ως άνω διατάξεως περί διαγραφής των προστίμων αυτών.

Με την προδικαστική προσφυγή, ο προσφεύγων επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης που απέρριψε την προσφορά του και έκρινε αποδεκτή την προσφορά της παρεμβαίνουσας εταιρείας. Το αντικείμενο της σύμβασης αφορά τον «Ετήσιο καθαρισμό του κτιρίου επί της οδού Φράγκων αρ. 2-4, όπου στεγάζονται τα Διοικητικά Δικαστήρια Θεσσαλονίκης», με συνολική προϋπολογισμένη δαπάνη 91.880,38 € συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ. Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι αποκλείστηκε λόγω γραφικού σφάλματος στο ΤΕΥΔ του, ενώ κατηγορεί την παρεμβαίνουσα για ψευδείς δηλώσεις σχετικά με ρυθμίσεις οφειλών κοινωνικής ασφάλισης.

Κοινοτικό Δίκαιο. Επιβολή ή μη διοικητικών κυρώσεων εκ μέρους των Ελληνικών Αρχών σε ξένους μεταφορείς για παραβάσεις της κτηνιατρικής νομοθεσίας.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
(Τριμελούς Επιτροπής) Επιβολή διοικητικών κυρώσεων σε ξένους μεταφορείς για παραβίαση διατάξεων του ΠΔ 344/97 (που έλαβαν χώρα στην Ελλάδα) από την αρμόδια αρχή του κράτους μέλους έγκρισης. Διαδικασία αμοιβαίας συνδρομής - εξαιρετικώς επιτρέπεται η εκ μέρους των Ελληνικών Αρχών προσωρινή απαγόρευση μεταφοράς. Επιβολή ποινικών κυρώσεων από τα Ελληνικά δικαστήρια. Αρμοδιότητα Εισαγγελέα για άσκηση ποινικής διώξεως. Υποχρέωση υπαλλήλων για αναφορά στον Εισαγγελέα περί των διαπιστωθεισών παρανόμων πράξεων.

Βεβαίωση ποσοστού 80% των προστίμων που επέβαλε το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) μετά την έκδοση οριστικών αποφάσεων από τα αρμόδια Διοικητικά Δικαστήρια και την άσκηση εμπροθέσμων εφέσεων κατ’ αυτών.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Το ΣΕΠΕ, μετά την έκδοση οριστικών δικαστικών αποφάσεων που απορρίπτουν εν μέρει τις προσφυγές εταιρείας κατά προστίμων του, δικαιούται να εισπράξει ακωλύτως όλο το ποσό που καταλόγισαν οι ως άνω αποφάσεις (μετά την αφαίρεση του προκαταβληθέντος ποσοστού), παρά την άσκηση εμπροθέσμων εφέσεων κατ' αυτών από την υπόχρεο εταιρεία, ενόψει του μη ανασταλτικού αποτελέσματος των εν λόγω εφέσεων, κατά το άρθρο 88 του ν. 2717/1999.

Η Απόφαση 1298/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Κοζάνης, η οποία αφορούσε την αίτηση του προσφεύγοντος για μεταβολή της φορολογικής του κατοικίας από την Ελλάδα. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι εργάζεται ως επιστημονικός συνεργάτης και διδακτορικός φοιτητής σε πανεπιστήμια του εξωτερικού και ότι υφίσταται άνιση μεταχείριση σε σχέση με συναδέλφους του. Η ΔΕΔ, επικαλούμενη το άρθρο 72 του Ν. 5104/2024 και σχετικές διατάξεις, έκρινε ότι η διαφορά αυτή, που αφορά τη φορολογική κατοικία, δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητά της, αλλά στα αρμόδια Διοικητικά Δικαστήρια.

Η υπ' αριθμόν 747 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή ενός πολίτη κατά της απάντησης του Προϊσταμένου του Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ. σχετικά με την άρση μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης. Τα μέτρα είχαν επιβληθεί λόγω αλληλέγγυας ευθύνης για οφειλές ασφαλιστικής εταιρείας, όπου ο προσφεύγων διετέλεσε στο παρελθόν. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι οι αμετάκλητες αθωωτικές αποφάσεις τον απαλλάσσουν από κάθε ευθύνη και ότι είχε διασφαλισμένα ποσά για την πληρωμή των φόρων. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκρινε ότι οι διαφορές που αναφύονται κατά το στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης, όπως η άρση κατασχέσεων, δεν μπορούν να προσβληθούν με ενδικοφανή προσφυγή, αλλά πρέπει να επιλύονται μέσω της διαδικασίας της ανακοπής στα αρμόδια διοικητικά δικαστήρια.

Η απόφαση 221/10-02-2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας της Α.Α.Δ.Ε., συνολικού ποσού 1.038,95 ΕΥΡΩ. Η προσφεύγουσα στρεφόταν κατά των οφειλών αυτών, οι οποίες αφορούν ΕΝΦΙΑ ετών 2014-2021 του αποβιώσαντος πατέρα της, ισχυριζόμενη ότι βάσει διαθήκης —που δεν έχει δημοσιευτεί λόγω ολιγωρίας του αδερφού της— μοναδικός κληρονόμος του ακινήτου είναι ο αδερφός της, ενώ η ίδια προέβη σε αποποίηση της εξ αδιαθέτου επαγωγής. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη, διότι η Ατομική Ειδοποίηση εκδίδεται στο πλαίσιο της διοικητικής εκτέλεσης. Κατά πράξεων διοικητικής εκτέλεσης αναφύονται διαφορές στο στάδιο της είσπραξης, οι οποίες προσβάλλονται μόνο με την άσκηση ανακοπής στα αρμόδια Διοικητικά Δικαστήρια και όχι με ενδικοφανή προσφυγή.

Aποκρατικοποιήσεις – Εφαρμογή ή μη των διασφαλιστικών μέτρων του άρθρου 14 του ν. 2523/1997 εις βάρος των εταιρειών που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων των μεσοπρόθεσμων πλαισίων δημοσιονομικής πολιτικής 2011-2015 και 2013-2016, καθώς και των νομίμων εκπροσώπων τους.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Οι διατάξεις των περιπτώσεων β΄και γ΄ της παραγράφου 4 του άρθρου 31 του ν. 4141/2013 έχουν εφαρμογή, καθόσον αφορά τα διασφαλιστικά μέτρα του άρθρου 14 του ν. 2523/1997, και επί των εταιρειών που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων των μεσοπρόθεσμων πλαισίων δημοσιονομικής πολιτικής 2011-2015 και 2013-2016, που εγκρίθηκαν με τους νόμους 3985/2011 και 4093/2012, αντίστοχα, καθώς και των προσώπων στα οποία είχε, έχει ή πρόκειται να ανατεθεί η νόμιμη εκπροσώπησή τους, υπό την έννοια ότι τα διασφαλιστικά μέτρα του άρθρου 14 του ν. 2523/1997, δεν μπορούν να ληφθούν σε βάρος των εταιρειών και των προσώπων που προαναφέρθηκαν και, αν είχαν ληφθεί μέχρι την έναρξη ισχύος του προαναφερθέντος νόμου και αναστέλλονται μέχρι το χρόνο που ορίζεται στην περίπτωση γ’ της παραγράφου 4 του άρθρου 31 του ν. 4141/2013, μετά την πάροδο του οποίου παύουν οριστικά, η δε ευθύνη εξόφλησης των τυχόν οφειλών αυτών παραμένει στα νομικά πρόσωπα και βαρύνει τα περιουσιακά τους στοιχεία. (ομόφ.) *Παρέλκει η αποδοχή της ανωτέρω γνωμοδότησης, λόγω νομοθετικής ρύθμισης του ζητήματος.