Δυνατότητα μείωσης του μετοχικού κεφαλαίου ανώνυμης εταιρείας με ακύρωση των μετοχών ορισμένων μόνον από τους μετόχους της, με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης – Δυνατότητα μεταβίβασης στους μετόχους περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας αντί της καταβολής μετρητών – Προϋποθέσεις.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
α) Η αυτόκλητη και καθολική Γενική Συνέλευση των μετόχων ανώνυμης εταιρείας μπορεί να αποφασίσει τη μείωση του μετοχικού κεφαλαίου με ακύρωση των μετοχών ορισμένων μόνον από τους μετόχους της (ανομοιόμορφη μείωση). Στην περίπτωση αυτή, απαιτείται κατά την ορθότερη άποψη, ομόφωνη απόφαση της Γ.Σ. των μετόχων της Α.Ε. (ομοφ.) β) Είναι δυνατή, υπό προϋποθέσεις, η μείωση του μετοχικού κεφαλαίου ανώνυμης εταιρείας με καταβολή είδους στους μετόχους της από το αποδεσμευόμενο με τη μείωση ενεργητικό της εταιρείας, μετά από προηγούμενη εξακρίβωση της αξίας του επιστρεφόμενου είδους, κατ’ ανάλογη εφαρμογή της διαδικασίας αποτίμησης του άρθρου 9 του κ.ν. 2190/1920, αποκλειομένης της εφαρμογής του άρθρου 9α του ιδίου νόμου. (πλειοψ.)

Αποτελεί ή όχι τεκμαρτή δαπάνη, κατ’ άρθρο 17 περ.γ’ του ν. 2238/1994, η απόκτηση της κυριότητας ακινήτου από μέτοχο ανώνυμης εταιρείας, η οποία προέβη σε μείωση του μετοχικού της κεφαλαίου με την ακύρωση των μετοχών του μετόχου, ο οποίος εξήλθε από την εταιρεία, και την μεταβίβαση σε αυτόν, ακινήτου της τελευταίας, αντί της καταβολής μετρητών.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Η απόκτηση της κυριότητας ακινήτου από εξελθόντα μέτοχο ανώνυμης εταιρείας, η οποία προέβη σε μείωση του μετοχικού της κεφαλαίου με την ακύρωση των μετοχών του και τη μεταβίβαση ακινήτου της σε αυτόν, αντί της καταβολής μετρητών, αποτελεί τεκμαρτή δαπάνη του μετόχου, κατ’ άρθρο 17 περ.γ’ του ν. 2238/1994 (ΚΦΕ), μόνον εάν και κατά το μέρος που η αξία του ακινήτου που απέκτησε αυτός υπερβαίνει την ονομαστική αξία των ακυρωθεισών μετοχών του. (ομοφ.)

Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Υπαγωγή στις ρυθμίσεις της διατάξεως του άρθρου 2 παρ.2 του α.ν.173/1967.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών υπάγεται στις ρυθμίσεις της διατάξεως του άρθρου 2 παρ.2 α.ν.173/1967, η οποία είναι δημοσίας τάξεως. Για τον λόγο αυτό, η επανειλημμένη παραβίασή της (εξ οιουδήποτε λόγου) δεν είναι δυνατόν να δημιουργήσει έθιμο αντίθετου περιεχομένου και να την καταργήσει. (ομόφ.)

ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ:(…)Υπό τα ανωτέρω δεδομένα και σύμφωνα με τις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, πρέπει να γίνουν δεκτά τα ακόλουθα: Α. Παρέλκει η έρευνα της βασιμότητας ή μη του λόγου διαφωνίας του Επιτρόπου, καθώς αυτός ερείδεται στην εσφαλμένη προϋπόθεση ότι με το επίμαχο χρηματικό ένταλμα εντέλλεται στον ανωτέρω υπάλληλο του ν.π.ι.δ. η προβλεπόμενη από το άρθρο 8 εδ. β΄ του ν. 3198/1955 αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησης. Β. Ανεξαρτήτως του αν η προβλεπόμενη από την Ε.Σ.Σ.Ε. της Δ.Ε.Υ.Α.Ι. χρηματική παροχή συνιστά πρόσθετη αυτοτελή αποζημίωση, πέραν, δηλαδή, εκείνης του ν. 2112/1920 (αποζημίωση απόλυσης), και, συνεπώς δεν δύναται να υπερβαίνει, σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ. 1 του α.ν. 173/1967, ποσοστό 15% του ανωτάτου ορίου αποζημίωσης λόγω απόλυσης του άρθρου 2 παρ. 2 του ίδιου ως άνω νόμου, όπως αυτό καθορίστηκε με το άρθρο 21 παρ. 13 του ν. 3144/2003 (15.000,00 ευρώ), ήτοι το ποσό των 2.250,00 ευρώ (βλ. Ε.Σ. πρακτ. 6ης Γεν.Συν./19.2.2014 Ολ., Θέμα Β΄, πράξ. VII Τμ. 13/2014, Κλιμ. Προλ. Ελ. Δαπ. στο VII Τμ. ad hoc 111/2014, 179/2013), ή αν συνιστά κίνητρο εθελούσιας εξόδου και, επομένως, δεν υπόκειται στον περιορισμό του άρθρου 3 του α.ν. 173/1967 ως προς το ύψος της (βλ. Ε.Σ. πράξ. VII Τμ. 39/2014), η εν λόγω παροχή μη νομίμως καταβλήθηκε στον οικειοθελώς αποχωρήσαντα Γενικό Διευθυντή της δημοτικής επιχείρησης βάσει του θεωρημένου από τον Επίτροπο 36Α/2016 χρηματικού εντάλματος πληρωμής της Δ.Ε.Υ.Α.Ι.. Τούτο διότι, όπως προαναφέρθηκε στη σκέψη III.α της παρούσας, ο όρος της Ε.Σ.Σ.Ε. της Δ.Ε.Υ.Α.Ι. περί καταβολής της παροχής αυτής είχε παύσει να ισχύει κατά το χρόνο αποχώρησης (20.4.2016) του υπαλλήλου από την υπηρεσία (πρβλ. Α.Π. 478/2007, 44/2006, 416/1994, 414/1991, Ε.Σ. πράξ. I Τμ. 51/2015, Δ. Ζερδελής, Εργατικό Δίκαιο, Ατομικές Εργασιακές Σχέσεις, εκδ. 2011, σελ. 1241-1242, 1245-1246).(...)

Απαλλαγή ή μη καταβολής προξενικών τελών.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Επί δωρεάς μετοχών αιτία θανάτου, καταρτιζομένης ενώπιον και δια πράξεως ελληνικής προξενικής Αρχής, επιβάλλονται προξενικά τέλη κατά τις διατάξεις περί προξενικής διατιμήσεως, μη εχούσης εφαρμογή της διατάξεως της παρ.4 του άρθρου 11 του ΑΝ 148/1967, ως αντικατεστάθη δια του άρθρου 7 του ΝΔ 34/1968.

Προσήκων φορολογικός συντελεστής επί προϋφιστάμενων μετοχών ανώνυμης εταιρίας, που διατίθενται σε δημόσια εγγραφή, ενόψει διαπραγμάτευσης αυτών στο Χρηματιστήριο.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η μεταβίβαση μετοχών ανώνυμης εταιρίας, οι οποίες για λόγους διασποράς αυτών πρέπει να διατεθούν στο κοινό με δημόσια εγγραφή, μετά την έγκριση της εισαγωγής της εταιρίας στο Χρηματιστήριο, κατ άρθρο 3 παρ.ΙΙ περίπτ. 4β του ΠΔ 350/85, αποτελεί χρηματιστηριακή μεταβίβαση μετοχών εισηγμένων στο Χρηματιστήριο, ανεξάρτητα αν δεν έχει αρχίσει ακόμη η ελεύθερη διαπραγμάτευση αυτών και συνεπώς νομίμως στην περίπτωση αυτή παρακρατείται φόρος 3%ο (ή 6%ο), σύμφωνα προς τις διατάξεις του άρθρου 9 παρ.2 του Ν 2579/98.

Μετοχές – μέτοχοι. Χρηματιστήριο. Φορολογία από κινητές αξίες. Φορολογία μεταβίβασης μετοχών ΑΕ. Δημόσια εγγραφή. Διαπραγμάτευση μεταβίβασης μετοχών.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η μεταβίβαση μετοχών ανώνυμης εταιρίας, οι οποίες για λόγους διασποράς αυτών πρέπει να διατεθούν στο κοινό με δημόσια εγγραφή, μετά την έγκριση της εισαγωγής της εταιρίας στο Χρηματιστήριο, κατ άρθρο 3 παρ.ΙΙ περίπτ. 4β του ΠΔ 350/85, αποτελεί χρηματιστηριακή μεταβίβαση μετοχών εισηγμένων στο Χρηματιστήριο, ανεξάρτητα αν δεν έχει αρχίσει ακόμη η ελεύθερη διαπραγμάτευση αυτών και συνεπώς νομίμως στην περίπτωση αυτή παρακρατείται φόρος 3%ο (ή 6%ο), σύμφωνα προς τις διατάξεις του άρθρου 9 παρ.2 του Ν 2579/98. (πλειοψ.)

Αν το γεγονός ότι με απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών ακυρώθηκε απόφαση Γενικής Συνέλευσης ανώνυμης εταιρείας που αποφάσισε τη σύσταση θυγατρικής ανώνυμης εταιρείας, έχει επιπτώσεις στην υπόσταση της τελευταίας, η οποία έχει υπαχθεί στον επενδυτικό νόμο 3908/2011.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία κηρύχθηκαν άκυρες οι αποφάσεις τακτικής γενικής συνέλευσης των μετόχων της μητρικής εταιρείας επί όλων των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης, μεταξύ των οποίων ήταν και η απόφαση για τη σύσταση της θυγατρικής ανώνυμης εταιρείας, ακόμη και αν τελεσιδικήσει, δεν έχει επιπτώσεις στη νόμιμη υπόσταση της τελευταίας και κατά συνέπεια δεν επηρεάζονται τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις της που απορρέουν από την υπαγωγή επενδυτικού της σχεδίου στον νόμο 3908/2011. Και τούτο διότι η ακύρωση της παραπάνω απόφασης δεν εμπίπτει στους περιοριστικά αναφερόμενους λόγους ακυρότητας της ανώνυμης εταιρείας τόσο με βάση τις διατάξεις του άρθρου 4α του κ.ν. 2190/1920, όσο και του άρθρου 11 του ν. 4548/2018. Εξάλλου, σε κάθε περίπτωση, λαμβανομένου υπόψη ότι η θυγατρική εταιρεία καταχωρήθηκε στο ΓΕΜΗ στις 1-8-2014, έχει παρέλθει η αποκλειστική αποσβεστική προθεσμία των δύο ετών για την άσκηση της ως άνω αγωγής ακυρότητας (ομόφ.).

Δικαίωμα του Δημοσίου επί παραγεγραμμένων απαιτήσεων τρίτων από μερίσματα μη εισηγμένων στο Χρηματιστήριο μετοχών.Το Δημόσιο, βάσει του άρθρου 1 του ΝΔ 1195/1942, μετά την πάροδο της πενταετούς προθεσμίας παραγραφής ή τυχόν βραχύτερης συμβατικής αποσβεστικής προθεσμίας, καθίσταται δικαιούχο της παραγεγραμμένης αξίωσης οποιουδήποτε μετόχου για καταβολή του οφειλόμενου μερίσματος εκ μέρους ανώνυμης εταιρείας, έστω και αν η αξίωση αυτή προέρχεται από μετοχές μη εισηγμένες στο Χρηματιστήριο. (ομοφ.)

Αποζημίωση λόγω συνταξιοδοτήσεως εργαζομένων στην εταιρεία «Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα Ανώνυμη Βιομηχανική και Εμπορική Εταιρεία», που προέρχονται από την Ε.Β.Ο. Α.Ε.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Με τις αναγκαστικού δικαίου διατάξεις του άρθρου 2 παρ.2 ΑΝ 173/1967 και 1 παρ.1, 2 ΝΔ 618/1970 τέθηκε ανώτατο όριο αποζημιώσεως λόγω συνταξιοδοτήσεως στους εργαζομένους των επιχειρήσεων κοινής ωφελείας. Τέτοια επιχείρηση ήταν η Ε.Β.Ο. Α.Ε. αλλά και η εταιρεία «Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα Ανώνυμη Βιομηχανική και Εμπορική Εταιρεία», οπότε το αίτημα των εργαζομένων της, που προέρχονται από την Ε.Β.Ο. Α.Ε., να τους καταβάλλεται, όταν συνταξιοδοτούνται, η αποζημίωση του Ν 2112/1920 δεν είναι νόμιμο.