Καταγγελία της σύμβασης μελέτης έργου από τον εργοδότη – Δυνατότητα ανάκλησης της καταγγελίας και συνέχισης της σύμβασης βάσει της διάταξης του άρθρου 7 παρ. 13 του Ν. 716/1977. Η μετά την εκ μέρους του εργοδότη καταγγελία της σύμβασης μελέτης σύμφωνα με τη διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 17 του Ν. 716/1977, ανάκληση (άρση) της γενόμενης καταγγελίας δεν βρίσκει έρεισμα στην ως άνω διάταξη. (ομοφ.)

Καταγγελία σύμβασης εργολάβου καθαρισμού υποκαταστήματος ΙΚΑ-ΕΤΑΜ – Επιβολή προστίμων από το ΣΕΠΕ ως λόγος καταγγελίας – Έννοια υποτροπής.

Αναστολή εκτέλεσης επιβληθείσας πειθαρχικής ποινής οριστικής παύσης σε υπάλληλο ΙΔΑΧ Δήμου με απόφαση των πειθαρχικών συμβουλίων του ν. 4057/2012 και θέση του σε κατάσταση αυτοδίκαιης αργίας. Υποχρεωτική η καταγγελία της σύμβασης εργασίας του ανωτέρω υπαλλήλου και του υπαλλήλου που υπηρετεί στο Δημόσιο και ν.π.δ.δ. με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου από την αμετάκλητη επιβολή σε αυτούς της πειθαρχικής ποινής της οριστικής παύσης.(...)A) Προκειμένου να ανασταλεί η εκτέλεση επιβληθείσας με πειθαρχική απόφαση σε υπάλληλο Δήμου, συνδεόμενο με αυτόν με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, πειθαρχικής ποινής της οριστικής παύσης, απαιτείται, η ευδοκίμηση αιτήματός του ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου για χορήγηση αναστολής εκτελέσεως της απόφασης. Το γεγονός δε, της χορήγησης υπό του Δικαστηρίου αναστολής εκτελέσεως της πειθαρχικής απόφασης, με την οποία επιβλήθηκε η πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης στον ανωτέρω υπάλληλο, δεν εμποδίζει την υπό του αρμοδίου οργάνου έκδοση διοικητικής πράξης περί αυτοδίκαιης θέσης του σε κατάσταση αργίας. Β) Από την αμετάκλητη επιβολή στον υπάλληλο που υπηρετεί στο Δημόσιο και ν.π.δ.δ. με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, καθώς και στον ανωτέρω υπάλληλο Δήμου της πειθαρχικής ποινής της οριστικής παύσης, καθίσταται υποχρεωτική για το αρμόδιο όργανο η καταγγελία της σύμβασης εργασίας τους. Στην περίπτωση αυτή, δεν υπάρχει δυνατότητα τήρησης της προβλεπόμενης από τις παρ. 2 του άρθρου 53 του π.δ. 410/1988 και παρ. 3 του άρθρου 202 του ν. 3584/2007 διαδικασίας της προηγούμενης σύμφωνης αιτιολογημένης γνωμοδότησης του οικείου πειθαρχικού συμβουλίου. Η λύση της σύμβασης εργασίας τους επέρχεται από την ανακοίνωση της απόφασης καταγγελίας σε αυτούς, μεταξύ δε του αμετακλήτου της ποινής της οριστικής παύσης και της ανακοίνωσης της απόφασης καταγγελίας, η αυτοδίκαιη αργία τους συνεχίζεται (ομόφωνα).

ΑΠΟΔΟΧΕΣ:Με τα δεδομένα αυτά, και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, η από 31.7.2015 σύμβαση εργασίας της φερόμενης ως δικαιούχου του χρηματικού εντάλματος έληξε λόγω καταγγελίας της από την ίδια πριν από την παρέλευση της διάρκειάς ισχύος της, η δε πλάνη της ως προς τη συνδρομή σπουδαίου λόγου (πρβλ. ΑΠ 83, 1111/2015, 308/2011), όπως έχει ήδη κριθεί με την 149/2016 πράξη του Κλιμακίου τούτου, δεν ήταν ουσιώδης, συνεπώς, δε χωρούσε ανάκληση της καταγγελίας και η από 17.12.2015 απόφαση ΔΣ Δ.Ο.Κ.ΜΕ.Π.Α. για την πρόσληψή της δεν ήταν νόμιμη. Ως εκ τούτου, η από 22.12.2015 σύμβαση που καταρτίστηκε ακολούθως, διάρκειας από 22.12.2015 έως 31.12.2015, στερούνταν νομίμου ερείσματος, δεν εύρισκε δε τέτοιο ούτε σε οποιαδήποτε από τις διατάξεις που παρατίθενται ανωτέρω σχετικά με τη σύναψη συμβάσεων εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου από τα δημοτικά νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, ούτε, άλλωστε, είχε συναφθεί με τήρηση των διατυπώσεων που τίθενται από τις διατάξεις αυτές. Ως εκ τούτου υπήρχε απλή σχέση εργασίας (πρβλ. ΑΠ 1595, 754/2012, 589/2011 κ.α.). Επομένως, κατά την έναρξη ισχύος (4.12.2015) του ν. 4351/2015 και κατά την έναρξη ισχύος (30.12.2015) της από 30.12.2015 ΠΝΠ δεν υφίστατο ενεργή ατομική σύμβαση εργασίας της φερόμενης ως δικαιούχου του χρηματικού εντάλματος. Ούτε η από 31.7.2015 σύμβαση εμπίπτει στις αυτοδικαίως παραταθείσες ως λήξασες έως και τριάντα (30) ημέρες πριν από την έναρξη ισχύος των ανωτέρω διατάξεων. Τούτο διότι, η σύμβαση αυτή δεν έληξε, αλλά λύθηκε προώρως λόγω (έκτακτης) καταγγελίας από την εργαζομένη, πριν από την παρέλευση της διάρκειάς της. Κατά συνέπεια, κατά τον βασίμως προβαλλόμενο λόγο διαφωνίας, η εντελλόμενη με το χρηματικό ένταλμα 87, οικονομικού έτους 2016, δαπάνη μισθοδοσίας μηνός Ιανουαρίου 2016, ποσού 1.051,69 ευρώ, δεν είναι νόμιμη. Οι ισχυρισμοί της φερόμενης ως δικαιούχου του χρηματικού εντάλματος που προβάλλονται με τα από 13.12.2016 και 13.1.2017 υπομνήματά της σχετικά με τις ειδικότερες συνθήκες υπό τις οποίες προκλήθηκε πλάνη στην ίδια και εξαιτίας της οδηγήθηκε σε καταγγελία της σύμβασης εργασίας της, καθώς και όσον αφορά στις προϋποθέσεις θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος, δεν ασκούν επιρροή είτε επί όσων κρίθηκαν ανωτέρω σχετικά με την πλάνη της ως ουσιώδους ή μη, είτε επί των λοιπών στοιχείων νομιμότητας της ελεγχόμενης δαπάνης, ως εκ τούτου, προβάλλονται αλυσιτελώς. Κατ’ ακολουθία των προαναφερόμενων, το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα δεν πρέπει να θεωρηθεί. 

Παροχή υπηρεσιών μεταφοράς...Ενόψει τούτου, εφόσον, κατά τα προαναφερθέντα, στο επόμενο στάδιο του ελέγχου των τυπικών προσφορών, η αιτούσα εταιρεία απεκλείσθη από το διαγωνισμό, άσκησε δε ανεπιτυχώς αίτηση ασφαλιστικών μέτρων (όχι όμως, μέχρι τη συζήτηση της κρινομένης αιτήσεως, και αίτηση ακυρώσεως) κατά της πράξης αποκλεισμού της, η νομιμότητα της οποίας δεν μπορεί να ελεγχθεί παρεμπιπτόντως στα πλαίσια της παρούσης δίκης, εξέλιπε πλέον το έννομο συμφέρον της για την ακύρωση της επίδικης πράξης, με την οποία, στο προηγούμενο στάδιο του ελέγχου των τυπικών προϋποθέσεων και δικαιολογητικών συμμετοχής, είχε γίνει αποδεκτή στο διαγωνισμό η εταιρεία «…….» (προκειμένου περί εκλείψεως του εννόμου συμφέροντος προς άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως, λόγω γεγονότων μεταγενεστέρων του χρόνου εκδόσεως της προσβαλλόμενης πράξης, πρβλ. ΣτΕ 1002/2007 Ολομ., 1757/2005, επταμ. 742/2005). Δεν συνάγεται δε το αντίθετο από τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 του ν. 2522/1997 (ΦΕΚ Α΄ 178), κατά την οποία, ναι μεν προκειμένου περί των ενδιαφερομένων για την ανάθεση συμβάσεως που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των κοινοτικών οδηγιών περί δημοσίων συμβάσεων, όπως στην περίπτωση του επίδικου διαγωνισμού, η ενδεχόμενη και μόνο ζημία θεμελιώνει έννομο συμφέρον για την άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως κατά των πράξεων της αναθέτουσας αρχής, ο αποκλεισθείς, όμως, από το διαγωνισμό με πράξη της αρχής, σε επόμενο στάδιο της διαδικασίας, δεν υφίσταται πλέον, και μάλιστα στην περίπτωση που απερρίφθη αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά του αποκλεισμού, ζημία, ούτε καν ενδεχόμενη, ή άλλη βλάβη (και, συνεπώς, δεν έχει έννομο συμφέρον για την ακύρωσή της) από προηγούμενη πράξη με την οποία έγινε αποδεκτή η συμμετοχή άλλου ενδιαφερομένου στο διαγωνισμό. Κατά συνέπεια, η κρινόμενη αίτηση είναι απορριπτέα, οίκοθεν δε νοείται ότι στην περίπτωση που γίνει δεκτή από το Συμβούλιο της Επικρατείας, ως παραδεκτή και βάσιμη, η αίτηση ακυρώσεως που άσκησε, μετά τη συζήτηση της υποθέσεως, η αιτούσα εταιρεία κατά της πράξης αποκλεισμού της (αριθμός κατάθεσης 4198/20.6.2008), θα ανακτήσει η εν λόγω διαγωνιζομένη το έννομο συμφέρον της και θα αναβιώσει η προθεσμία προσβολής της επίδικης πράξης αποδοχής της εταιρείας «……» στο διαγωνισμό (πρβλ. ΣτΕ Ολομ. 5123/1996).

Νομιμότητα δαπάνης πληρωμής ιδιωτικών συνεργείων καθαρισμού Υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών και μετά την επαναφορά και τοποθέτηση στις ως άνω Υπηρεσίες καθαριστριών, σύμφωνα με το ν.4325/2015 – Δυνατότητα καταγγελίας από το Δημόσιο των συναφθεισών με τα πιο πάνω συνεργεία συμβάσεων. α) Είναι νόμιμη η δαπάνη προς πληρωμή, από το Δημόσιο ως συμβαλλόμενο μέρος, χρηματικών υποχρεώσεών του που ανέκυψαν από την εκτέλεση συμβάσεων καθαρισμού, και σύμφωνα με τους όρους αυτών των συμβάσεων, χωρίς ν’ αναιρείται η νομιμότητα της δαπάνης από την ισχύ του άρθρου 33 του ν. 4270/2014. β) Ενόσω με την επαναφορά και τοποθέτηση εκλείπει η ανάγκη καθαρισμού κτηρίων Υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών εκ μέρους συμβεβλημένων με το Δημόσιο ιδιωτικών συνεργείων καθαρισμού, νομικώς δικαιολογείται, κατ’ αρχήν, η για το μέλλον (ex nunc) μονομερής και πρόωρη λύση («καταγγελία») από το Δημόσιο αυτών των συμβάσεων.

«Δημόσιες συμβάσεις – Κοινοτική διαδικασία προσκλήσεως υποβολής προσφορών – Κατασκευή αίθουσας παραγωγής υλικών αναφοράς – Απόρριψη προσφοράς υποψηφίου – Προσφυγή ακυρώσεως – Έννομο συμφέρον – Παραδεκτό – Ερμηνεία όρου προβλεπόμενου στη συγγραφή υποχρεώσεων – Συμφωνία της προσφοράς προς τους προβλεπόμενους στη συγγραφή υποχρεώσεων όρους – Άσκηση του δικαιώματος υποβολής αιτήσεως για την παροχή διευκρινίσεων σχετικά με τις προσφορές – Αγωγή αποζημιώσεως» Η επιτροπή αξιολόγησης έχει την ευχέρεια να ζητήσει την παροχή διευκρινήσεων για το περιεχόμενο της προσφοράς ,χωρίς αυτό να συνιστά παράνομη τροποποίηση του περιεχομένου της.

ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΕΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ:Με δεδομένα τα ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η αποχή του Δήμου Νέας ..... από τη ρητή καταγγελία της σχέσεως εργασίας, με τις προϋποθέσεις και τους όρους νομιμότητας για την καταγγελία των σχέσεων εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (π.δ. 410/1988, ιδίως άρθρα 46, 54, 55), μετά την αναγνώρισή της ως τέτοιας με την οικεία δικαστική απόφαση, η οποία κατέστη αμετάκλητη -το διατακτικό της οποίας δεν περιείχε καταδίκη του σε υποχρέωση να αποδέχεται εντεύθεν την εργασία της- και η κατάταξη της υπαλλήλου σε συνιστώμενη προσωποπαγή θέση ως προϊόν της αναγνώρισης της σχέσης εργασίας ως ενιαίας, είναι υποστηρίξιμη ως νόμιμη διοικητική ενέργεια κατά την αρχή της χρηστής διοίκησης. Η αντίθετη εκδοχή, ότι δηλαδή το κρίσιμο χρονικό διάστημα δεν πρέπει να συνυπολογιστεί ως ενιαίος χρόνος εργασίας που διανύθηκε στο πλαίσιο της ίδιας έννομης σχέσης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, ενέχει την παραδοχή ότι η αρχική σχέση εργασίας λύθηκε, είτε με σιωπηρή καταγγελία από την υπάλληλο (μέσω της σύναψης συμβάσεων εργασίας όχι με το Δήμο αλλά με νομικό του πρόσωπο, με ειδικότητα μουσικού και αντίστοιχα καθήκοντα, προφανώς διαφορετικά από τον κλάδο Διοικητικού στον οποίο προσλήφθηκε, σε συνδυασμό με την αδράνειά της να επιδιώξει την τελεσιδικία της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου ....., πρβλ. ΑΠ 690/2006) είτε με άλλο νόμιμο τρόπο. Η εκδοχή αυτή, ωστόσο, δεν στοιχειοθετείται πλήρως από τα στοιχεία του φακέλου, ενόψει της εν τέλει σύγκλισης της βούλησης των μερών, Δήμου και εργαζομένης, όπως εκδηλώθηκε οψίμως, να λάβει συνέχεια η σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου που αναγνωρίστηκε δικαστικά, σε συμμόρφωση προς την προηγηθείσα αμετάκλητη δικαστική απόφαση.

ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΕΡΓΑ-ΠΟΙΝΙΚΗ ΡΗΤΡΑ:Μη νόμιμη η επιστροφή ποσού από Δήμο σε ιδιωτική εταιρεία, το οποίο είχε επιβληθεί σε αυτήν ως ποινική ρήτρα λόγω υπέρβασης της προθεσμίας εκτέλεσης του έργου «Ανάπλαση εισόδου πόλης …» και είχε παρακρατηθεί με την εξόφληση του 2ου λογαριασμού του έργου, καθόσον η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου που έκανε δεκτή την ένσταση της εταιρείας είναι πλημμελώς αιτιολογημένη διότι: α) διαλαμβάνει κρίση ως προς την έλλειψη υπαιτιότητας της αναδόχου μόνο για τις εργασίες φύτευσης, παρότι η απόφαση επιβολής ποινικής ρήτρας αναφέρεται στην υπέρβαση της προθεσμίας εκτέλεσης του έργου για το σύνολο αυτού και όχι μόνο για τις εργασίες φύτευσης, ενώ και η εισήγηση της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών αναφέρεται και σε άλλες εργασίες, πλην της φύτευσης, τις οποίες η ανάδοχος δεν έχει ολοκληρώσει και β) δεν διαλαμβάνει κρίση ως προς το ότι έχει παρέλθει η συνολική προθεσμία εκτέλεσης του έργου, χωρίς η ανάδοχος να έχει ζητήσει νέα παράταση αυτής (άρθρο 49 του ν. 3669/2008, ΦΕΚ Α΄ 116/2008).

ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΦΥΛΑΞΗΣ:ζητείται η ανάκληση της  139/2023  πράξης του Ζ΄ Κλιμακίου, με την οποία κρίθηκε ότι κωλύεται η υπογραφή σύμβασης ανάμεσα  στην εταιρεία με την επωνυμία … Α.Ε. (…. Α.Ε.) και την προσφεύγουσα εταιρεία, με αντικείμενο την «Παροχή Υπηρεσιών Ασφάλειας/Φύλαξης στους Χώρους Ευθύνης της … ΑΕ», συνολικής προϋπολογιζόμενης δαπάνης 1.700.000 ευρώ (συμπεριλαμβανομένου δικαιώματος προαίρεσης και μη συμπεριλαμβανομένου Φ.Π.Α.).(...)το Δικαστήριο κρίνει ότι κατά το χρόνο συζήτησης της κρινόμενης προσφυγής είχε εκλείψει το έννομο συμφέρον της  προσφεύγουσας, καθόσον είχε ανακληθεί η υπέρ αυτής εκδοθείσα αρχική κατακυρωτική απόφαση και το αποτέλεσμα της διαγωνιστικής διαδικασίας κατακυρώθηκε στην επόμενη κατά σειρά μειοδοσίας (και ήδη παρεμβαίνουσα) εταιρεία. Ως εκ τούτου, για τον αυτεπαγγέλτως αυτόν εξεταζόμενο λόγο, η προσφυγή ανάκλησης πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, γενομένης δεκτής της υπέρ τoυ κύρους της προσβαλλόμενης Πράξης ασκηθείσας παρέμβασης.Απορρίπτει την αίτηση ανάκλησης.