Υποχρέωση ή μη της Βουλής για καταβολή σε επιστημονικούς συνεργάτες βουλευτών: α) αποδοχών αναδρομικά για τους μήνες Νοέμβριο και Δεκέμβριο 2014, β) αποδοχών για τον μήνα Ιανουάριο 2015 και γ) υπερωριών των μηνών Δεκεμβρίου και Νοεμβρίου 2014 αναδρομικά.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Ενόψει του δοθέντος πραγματικού, δεν συντρέχει άνευ ετέρου νόμιμη περίπτωση άρσεως της υποχρεώσεως της Βουλής για την καταβολή στους αναφερόμενους στο ερώτημα τέσσερις (4) επιστημονικούς συνεργάτες βουλευτών των ποσών που αντιστοιχούν : α) στο μισθό τους για το από την ημερομηνία πρόσληψης και μέχρι τη λήξη της βουλευτικής περιόδου, διάστημα, β) στο μισθό του μηνός Ιανουαρίου 2015 (ένα μήνα μετά την απώλεια της βουλευτικής ιδιότητας του κατά περίπτωση βουλευτή) και γ) στις υπερωρίες, που πληρούν τις κατά νόμο προϋποθέσεις θεμελίωσή τους, για το χρονικό διάστημα, που προκύπτει προσηκόντως από αντίστοιχη βεβαίωση του κατά περίπτωση βουλευτή. ΑΠΟΔΕΚΤΗ

Υπολογισμός του επιδόματος χρόνου υπηρεσίας σε δικαστικό λειτουργό.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Κατά τον υπολογισμό του επιδόματος χρόνου υπηρεσίας σε δικαστικό λειτουργό για το από 1-1-1997, ημερομηνία ισχύος του Ν 2521/1997, και εφεξής χρονικό διάστημα δεν πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο χρόνος που απαιτήθηκε για τη λήψη του τυπικού προσόντος διορισμού του στο δικαστικό σώμα, ήτοι του μεταπτυχιακού του διπλώματος, καθόσον το προσόν αυτό θεμελιώνει δικαίωμα χορήγησης του επιδόματος μεταπτυχιακών σπουδών.

Δυνατότητα εφαρμογής, επί αιτήσεων ιατρών πρώην βουλευτών, των οποίων η θητεία έληξε με τη διάλυση της Βουλής για τον διορισμό τους σε θέσεις ιατρών ΕΣΥ, των διατάξεων του άρθρου 50 του Ν.1759/1988, δεδομένης της κατάργησής τους με τη λήξη της τρέχουσας βουλευτικής περιόδου.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Δεν δύναται να εφαρμοσθούν, επί αιτήσεων ιατρών, πρώην βουλευτών της Βουλής της ΙΓ΄ Περιόδου Προεδρευόμενης Δημοκρατίας, των οποίων η θητεία έληξε με τη διάλυση της Βουλής (11-4-2012), οι οποίες υπεβλήθησαν μετά την 11-4-2012 και με τις οποίες αιτούνται τον διορισμό τους σε θέσεις ιατρών ΕΣΥ, οι διατάξεις του άρθρου 50 του Ν.1759/1988. (ομοφ.)

Ανάκληση άδειας λάντζας, λόγω εκλείψεως των προϋποθέσεων χορηγήσεώς της.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Ενόψει των διατάξεων των άρθρων 3 παρ.7 και 23 παρ.3α του υπ’ αριθμ. 17/1997 Γενικού Κανονισμού Λιμένα (Γ.Κ.Λ.), η αρμόδια λιμενική αρχή υποχρεούται να προβεί σε ανάκληση της άδειας λάντζας που χορηγήθηκε σε πλοίο συμπλοιοκτησίας, σε περίπτωση κατά την οποία διαπιστώνεται ότι ένας εκ των συμπλοιοκτητών, μετά τη χορήγηση της άδειας λάντζας, συμμετέχει σε επιχείρηση εκμεταλλεύσεως μεταφορικών μέσων, ασχέτως του ποσοστού συγκυριότητάς του στο πλοίο στο οποίο χορηγήθηκε η άδεια λάντζας, που αποτελεί και τη μερίδα της συμμετοχής του στη συμπλοιοκτησία και ασχέτως της κατηγορίας του μεταφορικού μέσου το οποίο εκμεταλλεύεται η επιχείρηση στην οποία συμμετέχει.

Δημόσιοι υπάλληλοι. Επίδομα οικογενειακό. ΑΕΔ. Αναδρομικότητα αποφάσεως.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η γνωμοδότηση αποφαίνεται επί των κατωτέρω ζητημάτων, τα οποία ανακύπτουν υπό το πρίσμα της εκδοθείσης υπ αριθμ. 3/2001 αποφάσεως του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου (ΑΕΔ) και των διατάξεων των άρθρων 4 παρ.1, 21 παρ.1 και 100 παρ.4 του Συντάγματος 1975, 21 παρ.1 και 51 του Ν 345/1976, 11 (παρ.1 και 6) του Ν 1505/1984 και 12 (παρ.1 και 4) του Ν 2470/1997 : Α. Επί της υποχρεώσεως του Δημοσίου για την καταβολή στους δημοσίους υπαλλήλους του επιδόματος οικογενειακών βαρών του άρθρου 11 παρ.1 του Ν 1505/1984, όπως ίσχυε πριν και μετά την τροποποίησή του από το άρθρο 4 παρ.1 του Ν 1810/1988, μετά την έκδοση της ανωτέρω αποφάσεως του ΑΕΔ, με την οποία κηρύχθηκε αντισυνταγματική και ανίσχυρη η θέτουσα περιορισμούς προς απόληψη του εν λόγω επιδόματος διάταξη του άρθρου 11 παρ.6 του Ν 1505/1984, όπως ίσχυε πριν και μετά την τροποποίησή της από το άρθρο 52 παρ.1 του Ν 1591/1986. Ειδικότερα, αντιμετωπίζονται οι περιπτώσεις ανυπαρξίας τοιαύτης υποχρεώσεως και οι περιπτώσεις υπάρξεως και η έκτασή της (χρονικό διάστημα και κατηγορίες δικαιούχων που αφορά), επί τη βάσει της δεσμεύσεως που συνεπάγεται η απόφαση του ΑΕΔ και ανάλογα με το αν είχαν εκδοθεί δικαστικές αποφάσεις (αμετάκλητες ή μη, πριν ή μετά την έκδοση της αποφάσεως του ΑΕΔ, αναγνωριστικές ή καταψηφιστικές), αν είχαν ή δεν είχαν ασκηθεί αγωγές ή υποβληθεί αιτήσεις εξωδίκου αναγνωρίσεως απαιτήσεως, που εκκρεμούν κλπ. Β. Επί της τυχόν ανακυπτούσης, μετά την έκδοση της υπ αριθμ. 3/2001 αποφάσεως του ΑΕΔ, υποχρεώσεως του Δημοσίου για την καταβολή της μηνιαίας οικογενειακής παροχής του άρθρου 12 (παρ.1 και 4) του Ν 2470/1997 και στους δύο συζύγους που είναι υπάλληλοι και δη στο ακέραιο χωρίς τους περιορισμούς που θέτουν οι διατάξεις της παρ.4 του ίδιου άρθρου. Επί του ζητήματος αυτού η γνωμοδότηση αποφαίνεται αρνητικά. Γ. Επί της συνταγματικότητας των διατάξεων του άρθρου 12 (παρ.1 και 4) του Ν 2470/1997, όπως η παρ.4 αντικαταστάθηκε από το άρθρο 21 παρ.1 του Ν 2515/1997, περί χορηγήσεως στους υπαλλήλους, από 1-1-1997 και εφεξής, μηνιαίας οικογενειακής παροχής για την ενίσχυση των οικογενειών τους, ανάλογα και με τον νομικό χαρακτήρα της εν λόγω παροχής (ως γνησίου οικογενειακού επιδόματος ή ως προσαυξήσεως του μισθού τους). Επί του ζητήματος αυτού η γνωμοδότηση, συντασσομένη προς τις σκέψεις των υπ αριθμ. 3/2001 και 6/2001 αποφάσεων του ΑΕΔ και του ΑΠ, αντιστοίχως, αποφαίνεται ότι η μηνιαία οικογενειακή παροχή έχει τον χαρακτήρα προσαυξήσεως του μισθού των υπαλλήλων, οι δε προβλέπουσες την καταβολή της διατάξεις, κατά το μέρος που θέτουν περιορισμούς προς απόληψή της στο ακέραιο, είναι αντίθετες στα άρθρα 4 παρ.1 και 21 παρ.1 του Σ/1975 και ως εκ τούτου ανίσχυρες και μη εφαρμοστέες. Συνακολούθως προς ταύτα, η γνωμοδότηση αποφαίνεται ότι της μηνιαίας οικογενειακής παροχής του άρθρου 12 παρ.1 του Ν 2470/1997 δικαιούνται στο ακέραιο, (δηλαδή χωρίς τους περιορισμούς που θέτουν προς απόληψή της οι διατάξεις της παρ.4 του ίδιου άρθρου) και μάλιστα από 1-1-1997, υπό την επιφύλαξη βεβαίως των διατάξεων περί παραγραφής, οι υπαγόμενοι στις διατάξεις του Ν 2470/1997, οι υπάλληλοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού αορίστου χρόνου, των οποίων οι αποδοχές ρυθμίζονται από τις διατάξεις του πιο πάνω νόμου, οι υπάλληλοι και δημόσιοι λειτουργοί, που υπάγονται σε ιδιαίτερο μισθολογικό καθεστώς, το οποίο ως προς τη χορήγηση του οικογενειακού επιδόματος παραπέμπει στις διατάξεις του Ν 2470/1997 (π.χ. άρθρα 2 παρ.5, 10 παρ.5, 12 παρ.5 του Ν 2521/1997 : για τους δικαστικούς λειτουργούς, το κύριο προσωπικό του ΝΣΚ και τους ιατροδικαστές, άρθρα 2 παρ.5, 5 παρ.5 του Ν 2606/1998 : για τους διπλωματικούς υπαλλήλους κλπ), ως και οι συνταξιούχοι και βοηθηματούχοι του Δημοσίου γενικώς (άρθρο 5 παρ.6 Ν 2592/1998).

Ονομαστικές μετοχές μη εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών. Διαδικασία μεταβίβασης.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η μεταβίβαση των ονομαστικών μετοχών των ανωνύμων εταιρειών που εκδίδουν εφημερίδες ή περιοδικά εξακολουθεί να υπόκειται στις ειδικές διατάξεις των παραγράφων 4 του άρθρου 24 του Ν 1746/1998 και 13 εδάφιο τρίτο του άρθρου 13 του Ν 2328/1995 και μετά την έκδοση του Ν 2459/1997 (άρθρο 15 παρ.3 και 4).

Διορισμός στο ΕΣΥ ιατρών - τέως βουλευτών.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η καθιερούμενη με τη διάταξη του άρθρου 50 του Ν. 1759/1988 παρέκκλιση αφορά μόνον τον τρόπο διορισμού στο ΕΣΥ των ιατρών – τέως βουλευτών, οι οποίοι διορίζονται απευθείας χωρίς προκήρυξη, κατά τα λοιπά όμως υπάγονται στις εκάστοτε ισχύουσες για το ΕΣΥ διατάξεις και επομένως μετά την ισχύ του Ν. 2519/1997, ήδη δε υπό την ισχύ του Ν. 2889/2001 διορίζονται σε θέσεις με θητεία. (ομοφ.)

Αναδρομική καταβολή επιδόματος πολύτεκνης μητέρας σε συμμόρφωση με ακυρωτική απόφαση.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Μετά την ακύρωση της υπ’ αριθ. Γ1α/440/7-2-1991 κ.υ.α. με την υπ’ αριθ. 1095/2001 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία εξεδόθη επί αιτήσεως ακυρώσεως της Β. Ευθυμίου, η τελευταία δικαιούται της καταβολής αναδρομικά του επιδόματος της παρ.3 του άρθρου 39 του Ν 2459/1997. Η εν λόγω αξίωση εξάλλου δεν έχει υποπέσει σε παραγραφή, είτε γίνει δεκτό ότι υπόκειται στην πενταετή παραγραφή της παρ.1 του άρθρου 48 του ΝΔ 496/1974, είτε στη διετή της παρ.5 του ίδιου άρθρου, αφού διεκόπη με την άσκηση εκ μέρους της ενδιαφερομένης της από 21-5-1997 αιτήσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας. (ομοφ.)

Τροποποίηση της υπ’ αρ. 4013/2950/17−3−2016 απόφασης Προέδρου Βουλής (ΦΕΚ Β΄ 739/18−3−2016) για τις Δαπάνες μετακίνησης Βουλευτών, υπαλλήλων και λοιπών προσώπων στο πλαίσιο αποστολής του Κοινοβουλίου, εντός και εκτός Επικράτειας.

Η απόφαση (454/2025) του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την απόρριψη αίτησης αναίρεσης που υπέβαλε πρώην αιρετός Νομάρχης. Ο αιτών ζήτησε την αναίρεση της 950/2020 απόφασης του ΙΙ Τμήματος, η οποία απέρριψε την αίτησή του για προσαύξηση της μηνιαίας χορηγίας του. Η προσαύξηση αφορούσε την προσμέτρηση του μεταγενέστερου χρόνου βουλευτικής του θητείας ως συντάξιμης υπηρεσίας. Το Δικαστήριο έκρινε ότι, σύμφωνα με τις γενικές αρχές του συνταξιοδοτικού δικαίου και τις κρίσιμες διατάξεις του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων, μόνο οι υπηρεσίες που είναι χρονικά προγενέστερες της θέσης από την οποία αποχωρεί ο δικαιούμενος (εν προκειμένω, Νομάρχης) μπορούν να αξιοποιηθούν συνταξιοδοτικά για την προσαύξηση της χορηγίας, εκτός αν ο νόμος προβλέπει ρητή εξαίρεση. Συνεπώς, εφόσον ο χρόνος βουλευτείας ήταν μεταγενέστερος, η αίτηση αναίρεσης απορρίφθηκε ως αβάσιμη.