Π.Δ.23/2024
Τύπος: Προεδρικά Διατάγματα
Οργανισμός του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ» (ΕΚΕΦΕ «Δ»).
(Το παρόν δημοσιεύθηκε αρχικά στο ΦΕΚ Β΄2438/24.4.2024)
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΡΕΧΟΝΤΟΣ ΕΓΓΡΑΦΟΥ : ΕΠΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟ ΦΕΚ:62/Α/01.05.2024
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Αναθεώρηση Π.Δ.2438-Β-2024.pdf Ημερομηνία δημιουργίας 25/04/2024
1Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΤΟ ΦΕΚ:2438/Β/24.04.2024
Σχετικά Έγγραφα
4909/ΦΟΡ/258/1995
Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών «Δημόκριτος» (ΕΚΕΦΕ «Δ»).
015/2024-2543/2024
Έγκριση Οδηγού Χρηματοδότησης του Ειδικού Λογαριασμού Κονδυλίων Έρευνας του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ».
ΕΣ/ΤΜΗΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ/579/2025
Η απόφαση αφορά την έφεση κατά της καταλογιστικής πράξης του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ» (Ε.Κ.Ε.Φ.Ε. «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ»), με την οποία είχε καταλογιστεί στον εκκαλούντα ποσό 81.813,69 ευρώ, ως αχρεωστήτως καταβληθέντων αποδοχών, λόγω της αναδρομικής ανάκλησης του διορισμού του. Η ανάκληση είχε βασιστεί στην εκ των υστέρων διαπίστωση ότι ο τίτλος σπουδών του εκκαλούντος δεν αποτελούσε διδακτορικό δίπλωμα, όπως απαιτείτο για τη θέση Ερευνητή Α’ βαθμίδας. Το Ελεγκτικό Συνέδριο δέχθηκε την έφεση, δεσμευόμενο από την προηγηθείσα ακυρωτική απόφαση 1346/2024 του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ). Το ΣτΕ είχε κρίνει ότι ο εκκαλών, ως Ιταλός πολίτης, πληρούσε τα τυπικά προσόντα του ερευνητή Α' βαθμίδας βάσει της προκήρυξης και της προϋπηρεσίας του, καθιστώντας έτσι την πράξη ανάκλησης παράνομη. Ως εκ τούτου, η καταλογιστική πράξη απώλεσε το νόμιμο έρεισμά της και ακυρώθηκε.
Π.Δ. 75/2022
Οργανισμός του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ).
2025/355/ΓΠ/2019
Έγκριση του Κώδικα Ηθικής και Δεοντολογίας της Έρευνας και του Κανονισμού Εφαρμογής Αρχών και Λειτουργίας της Επιτροπής Ηθικής και Δεοντολογίας της Έρευνας του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ).
Π.Δ. 47/1988
Όργανα που αποφασίζουν ή γνωμοδοτούν και ειδικές ρύθμισες σε θέματα έργων που εκτελούνται από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας του Υπουργείου Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας και των ερευνητικών και τεχνολογικών φορέων που εποπτεύονται απο αυτή , εκτός του ΕΚΕΦΕ «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ».
ΝΣΚ/305/2010
ΕΚΕΦΕ "ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ" – Χρόνος επανάκρισης ερευνητή βαθμίδας Γ΄ προς προαγωγή του στη βαθμίδα Β΄.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Οι αρνητικές κρίσεις προς προαγωγή ερευνητή του ΕΚΕΦΕ "ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ" από τη βαθμίδα Γ΄ στη Β΄ συνεπάγονται, κάθε φορά, ανανέωση της θητείας του μέχρι συμπλήρωσης επταετίας, κατ ανώτατο όριο, στη βαθμίδα αυτή. Οι ανανεώσεις αφετηριάζονται από τη λήξη της προηγούμενης θητείας ανεξαρτήτως του χρόνου ολοκλήρωσης της διαδικασίας (μη) προαγωγής.
ΝΣΚ/144/2007
α) Δεν παρέχεται στον Υπουργό Ανάπτυξης δυνατότητα παρέμβασης στη σχέση που συνδέει το ΕΚΕΦΕ «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ» με τον διευθυντή του, πλην της δυνατότητας που δίδεται στον Υπουργό από τη διάταξη της παρ.2 του άρθρου 123 του Υπαλληλικού Κώδικα. β) Ο Υπουργός Ανάπτυξης δεν έχει την ιδιότητα του προϊσταμένου της αρχής, κατά την έννοια της παρ.2 του άρθρου 104 του Υπαλληλικού Κώδικα, ούτε την ιδιότητα του πειθαρχικώς προϊσταμένου του διευθυντή του ΕΚΕΦΕ «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ». γ) Για τη διασφάλιση της αποχής του διευθυντή του ΕΚΕΦΕ «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ» από την άσκηση των καθηκόντων του, πρέπει να επιληφθούν τα αρμόδια όργανα (διοικητικό συμβούλιο, υπηρεσιακό συμβούλιο και αντιπρόεδρος του Δ.Σ.) και να κινηθούν οι σχετικές διαδικασίες σύμφωνα με διάταξη του άρθρου 104 του Υπαλληλικού Κώδικα.
ΝΣΚ/139/2006
Υγειονομική περίθαλψη των υγειονομικών μονίμων υπαλλήλων του ΕΚΕΦΕ «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ». Κατίσχυση της ρύθμισης του άρθρου 4 του Ν 1803/1988 της γενικής ρύθμισης του άρθρου 39 του Ν 2084/1992.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Από τον συνδυασμό των διατάξεων της παρ.7 του άρθρου 25 του Ν 1733/1987 και της παρ.4 του άρθρου 4 του Ν 1803/1988 προκύπτει ότι οι υγειονομικοί μόνιμοι υπάλληλοι που υπηρετούσαν στον ΕΚΕΦΕ «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ» πέραν της υπαγωγής τους στην ασφάλιση του ΤΣΑΥ, με τυπικό κριτήριο την επιστημονική ιδιότητά τους και μόνο (άρθρο 4 του π. δ/τος της 16/23 Μαρτίου 1934 περί κωδικοποιήσεως σε ενιαίο κείμενο των διατάξεων του ν. δ/τος της 8/14 Αυγ.1925 «περί Ταμείου Συντάξεως και Αυτασφαλείας Ιατρών εν Ελλάδι» ως και των νόμων 5090, 5333 και 5945 «περί Ταμείου Συντάξεως και Αυτασφαλίσεως Υγειονομικών»), υπάγονται και στην υγειονομική περίθαλψη του δημοσίου. Το νομοθετικό αυτό πλαίσιο με τη διάταξη της παρ.2 του άρθρου 39 του Ν 2084/1992, ορίζεται ότι «τα πρόσωπα για τα οποία προβλέπεται από τις ισχύουσες διατάξεις υποχρεωτική ασφάλιση σε περισσότερους του ενός ασφαλιστικούς φορείς, ασφαλίζονται υποχρεωτικά σε ένα φορέα, τον οποίο επιλέγουν με δήλωσή τους». Αυτή η δυνατότητα επιλογής, σύμφωνα με το β’ εδάφιο της παρ. 2 του Ν 2084/1992, δεν αναγνωρίζεται στους ασφαλισμένους του Ταμείου Συντάξεων και Αυτασφαλίσεως Υγειονομικών. Οι ως άνω ρυθμίσεις, σύμφωνα με τις τελικές διατάξεις του ίδιου νόμου, άρθρο 43, δεν επηρεάζουν το ήδη διαμορφωμένο ασφαλιστικό καθεστώς των ήδη ασφαλισμένων και στα δύο Ταμεία αλλά «έχουν εφαρμογή για τους ασφαλισμένους, οι οποίοι υπάγονται για πρώτη φορά στην υποχρεωτική ασφάλιση οποιουδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης από 1.1.1993 και μετά…». Κατά συνέπεια υφίσταται μερική κανονιστική σύγκρουση, για το αν οι υγειονομικοί υπάλληλοι του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών Δημόκριτος, που αναλαμβάνουν εργασία μετά τη 1-1-1993, υπάγονται υποχρεωτικά στην ασφάλιση του κλάδου ασθένειας του ΟΠΑΔ ή υπάγονται υποχρεωτικά στην ασφάλιση του κλάδου ασθένειας του ΤΣΑΥ. Καθότι με την υιοθέτηση όμως του νόμου 2084/1992, όπως αναφέρεται στην εισηγητική του έκθεση, επιχειρήθηκε μια «αναμόρφωση του συστήματος της Κοινωνικής Ασφάλισης» αλλά και «η δεύτερη και τελική φάση της εξυγίανσης του συστήματος, όπως άλλωστε είχε συμφωνηθεί κατά τη ψήφιση του Ν 1902/90» και καθότι το νομικό πλαίσιο της διάταξης του άρθρου 39 του Ν 2084/1992 έχει εξαιρετικό χαρακτήρα, ρυθμίζοντας ειδικά και κατ’ εξαίρεση το ασφαλιστικό καθεστώς του ΤΣΑΥ, η διάταξη αυτή κατισχύει αυτής της διάταξης του άρθρου 4 του Ν 1803/1988. Τέλος όσον αφορά την διάταξη της παρ.32 του άρθρου 3 της ΚΥΑ οικ. 2/7029/0094/2005 που ορίζει ότι «το μόνιμο προσωπικό του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών Δημόκριτος και τα μέλη των οικογενειών τους» είναι δικαιούχοι υπό του ΟΠΑΔ περιθάλψεως, δεν τίθεται θέμα κατίσχυσης, καθότι ως κανονιστική πράξη, έχει υποδεέστερη τυπική ισχύ από το τυπικό νόμο (Π.Δ. Δαγτόγλου, Γενικό Διοικητικό Δίκαιο, 4η εκδ. σελ.68).
ΕΣ/ΤΜ.4/585/2016
Με τα δεδομένα αυτά και όσα ήδη εκτέθηκαν στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, ο εκκαλών, μόνιμος υπάλληλος του Εθνικού Κέντρου Έρευνας Φυσικών Επιστημών, ο οποίος διορίσθηκε και σε δεύτερη μόνιμη οργανική θέση εκπαιδευτικού στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Βοιωτίας, αποδέχθηκε δε δια της ορκωμοσίας του στις 5.9.2005 το διορισμό αυτόν, θεωρείται, σύμφωνα με τη ρητή διάταξη του άρθρου 35 παρ. 3 του Υπαλληλικού Κώδικα ως αυτοδικαίως παραιτηθείς από την πρώτη του θέση στο Ε.Κ.Ε.Φ.Ε. «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ» ήδη από 5.9.2005. Περαιτέρω, κατά τη ρητή διάταξη του άρθρου 5 του ν. 1256/1982 οφείλει να επιστρέψει τις αποδοχές που έλαβε από την παράνομη κατοχή της προαναφερόμενης θέσης στο Ε.Κ.Ε.Φ.Ε. «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ» κατά το χρονικό διάστημα από 5.9.2005 έως 31.5.2012, νομίμως καταλογίζονται δε αυτές σε βάρος του με την ήδη προσβαλλόμενη πράξη. Ειδικότερα, αβασίμως προβάλλει ο εκκαλών ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι παράνομη και ακυρωτέα διότι εκδόθηκε κατά παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας, χωρίς προηγούμενη ακρόασή του. Αντιθέτως, ο εκκαλών ούτε προβάλλει ούτε αποδεικνύει ότι πριν το διορισμό του ως εκπαιδευτικού υπέβαλε την απαιτούμενη από τις διατάξεις του άρθρου 2 παρ. 3 του ν. 1256/1982 υπεύθυνη δήλωση περί κατοχής από αυτόν θέσης στο Ε.Κ.Ε.Φ.Ε. «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ». Επίσης, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, ο εκκαλών ουδέποτε είχε ενημερώσει τις αρμόδιες Διευθύνσεις Προσωπικού των δύο κατεχομένων από αυτόν θέσεων για το πραγματικό αυτό γεγονός, το οποίο εν τέλει διαπιστώθηκε από τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης μετά την παραίτησή του από τη θέση αυτή.