Συμμόρφωση Διοικήσεως σε ακυρωτική απόφαση ΣτΕ – Άρση απαλλοτρίωσης – Τροποποίηση ρυμοτομικού σχεδίου – Διαδικασία.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Η Διοίκηση συμμορφούμενη προς την υπ’ αριθμ. 2177/1994 ακυρωτική απόφαση του ΣτΕ, οφείλει να προβεί σε άρση της απαλλοτρίωσης, με τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου και ταυτόχρονα να ρυθμίσει εκ νέου το πολεοδομικό καθεστώς του ακινήτου, τηρώντας την διαδικασία που προβλέπουν οι οικείες διατάξεις για την τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου, εφαρμόζοντας, λόγω της θέσης του ακινήτου και τις διατάξεις περί προστασίας ιαματικών πηγών και ρεμάτων. (ομοφ.)

Αναγκαστική απαλλοτρίωση. Δυνατότητα κηρύξεως αναγκαστικής απαλλοτριώσεως για δημόσια ωφέλεια ακινήτων για την οποία το Σ.τ.Ε. είχε ακυρώσει τη σιωπηρή άρνηση της Διοικήσεως για αποχαρακτηρισμό τους.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Ακύρωση σιωπηρής άρνησης Διοίκησης για αποχαρακτηρισμό ιδιοκτησιών ως αθλητικών χώρων. Η Διοίκηση μπορεί να προβεί, σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις, σε αναγκαστική απαλλοτρίωση για δημόσια ωφέλεια ακινήτων εκ των άνω που είναι αναγκαία για την υλοποίηση της ωφελείας αυτής (κατασκευή αθλητικών εγκαταστάσεων). Η αιτιολογία για την κήρυξη τοιαύτης απαλλοτριώσεως πρέπει να είναι ειδική και πλήρης και να αποδεικνύεται από αυτή η πραγματική πρόθεση και δυνατότητα της Διοίκησης για τη συντέλεση της απαλλοτρίωσης αυτής.

Υποχρέωση και τρόπος συμμόρφωσης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής σε απόφαση του ΣτΕ, σχετικά με άρση επικινδυνότητας οικοδομής.Στο πλαίσιο συμμόρφωσής της προς την απόφαση του ΣτΕ, με βάση την οποία υποχρεούται να προβεί σε άρση επικινδυνότητας οικοδομής, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αττικής οφείλει, είτε να ορίσει η ίδια τα ληπτέα μέτρα, οπότε δεν τίθεται ζήτημα έγκρισης αυτών, είτε να εγκρίνει μελέτη που θα συνταχθεί για το σκοπό αυτό και θα υποβληθεί προς αυτήν. Σε περίπτωση που για την άρση της επικινδυνότητας εφαρμόστηκε μελέτη που δεν είχε νόμιμα εγκριθεί, εάν κρίνει ότι η μελέτη και οι με βάση αυτήν εκτελεσθείσες εργασίες είναι σύμφωνες με τις ισχύουσες διατάξεις της πολεοδομικής νομοθεσίας και ότι με τις εργασίες αυτές ή με κάποιες από αυτές επιτυγχάνεται η άρση επικινδυνότητας της επίμαχης οικοδομής, μπορεί να ορίσει εκ νέου με απόφασή της, ως ληπτέα μέτρα άρσης της επικινδυνότητας, τις ίδιες εργασίες ή ορισμένες από αυτές ή και νέες (ομοφ.). ΑΠΟΔΕΚΤΗ

Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, η Διοίκηση όφειλε, μετά και την αποδοχή της από 17.11.2009 γνωμοδοτήσεως του Ν.Σ.Κ., καθώς και την επανασύσταση στις 27.4.2010 του Κ.Ο.Ε. για επανέλεγχο της επενδύσεως, να αποσαφηνίσει τη δημιουργηθείσα νομική κατάσταση και να άρει την υφιστάμενη εκκρεμότητα με την έκδοση ρητής αποφάσεως (πρβλ. ΣτΕ 92/2016), κρίνοντας αν συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις, κατά τις διατάξεις που παρατίθενται στη σκέψη 3, για την πιστοποίηση της ολοκληρώσεως και παραγωγικής λειτουργίας της επενδύσεως, καθώς και για τον καθορισμό του ύψους και την καταβολή της επίμαχης επιχορηγήσεως, όπως αυτή θα είχε διαμορφωθεί, κατά τα προβλεπόμενα στάδια και στο σύνολό της, από την έναρξη υλοποιήσεως της επενδύσεως έως την ολοκλήρωση και την έναρξη της παραγωγικής της λειτουργίας. Ως εκ τούτου, η σιωπηρή απόρριψη της από 19.4.2011 αιτήσεως της αιτούσης εταιρείας συνιστά, κατά το άρθρο 45 παρ. 4 του π.δ. 18/1989 (Α΄ 8), παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας της Διοικήσεως να αποφανθεί επί της εν λόγω αιτήσεως. Για τον λόγο αυτόν, βασίμως προβαλλόμενο, η αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, να ακυρωθεί η ανωτέρω σιωπηρή απόρριψη και η υπόθεση να αναπεμφθεί στη Διοίκηση, προκειμένου να επιληφθεί της ανωτέρω αιτήσεως και να αποφανθεί επ' αυτής με την έκδοση ρητής πράξεως, παρέλκει δε κατόπιν αυτού ως αλυσιτελής η έρευνα των λοιπών λόγων ακυρώσεως.

ΑΔΕΙΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ (...) Επειδή, εν προκειμένω, το Φ14/1173/9.9.2004 έγγραφο της Διεύθυνσης Βιομηχανίας της Ν.Α. Κορινθίας, με το οποίο απορρίφθηκε η ανωτέρω από 16.8.2004 αίτηση του αιτούντος να ανακληθεί η επίμαχη άδεια εγκατάστασης, δεν έχει εκτελεστό χαρακτήρα, εφόσον, όπως προκύπτει από το περιεχόμενό του εκδόθηκε χωρίς νέα έρευνα του πραγματικού της υπόθεσης. Εξάλλου, η 126/2000 απόφαση του Δήμου δεν αποτελεί νεότερο κρίσιμο στοιχείο, ενόψει του οποίου η Διοίκηση θα είχε υποχρέωση να επανεξετάσει την υπόθεση, εφόσον, με αυτήν ο Δήμος απλώς αποφασίζει στο εξής να γνωμοδοτεί θετικά μόνο για άδειες εγκατάστασης δραστηριοτήτων ήπιας όχλησης σε συγκεκριμένες θέσεις. Για τον ίδιο λόγο, στερούνται εκτελεστού χαρακτήρα η «σιωπηρή απόρριψη» της από 16.12.2004 νέας αίτησης ανάκλησης της επίμαχης άδειας, καθώς και η «σιωπηρή απόρριψη» από τον Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας Πελοποννήσου της από 14.4.2005 προσφυγής του αιτούντος. Τέλος, η Φ14/314/17. 3.2000 άδεια εγκατάστασης δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι συμπροσβάλλεται παραδεκτά με την κρινόμενη αίτηση, εφόσον ως προς την πράξη αυτή η αίτηση είναι προδήλως εκπρόθεσμη (ΣτΕ 2406/2001). Δια ταύτα Απορρίπτει την αίτηση.

Άρση τοποθέτησης μονίμου δημοσίου υπαλλήλου.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Η Διοίκηση υποχρεούται να προβεί στην άρση της τοποθέτησης του αναφερόμενου μονίμου δημοσίου υπαλλήλου της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος, λόγω απουσίας του σε άδεια υπηρεσιακής εκπαίδευσης.

Αποχαρακτηρισμός ακινήτου εμφαινομένου σε ρυμοτομικό σχέδιο ως χώρος «παιδικής χαράς».(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Τροποποίηση του εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου πόλεως δεν επιτρέπεται όταν με αυτή μειώνεται η συνολική επιφάνεια των κοινοχρήστων χώρων. Όταν, όμως, η δέσμευση ακινήτου, χαρακτηρισμένου ως χώρου «παιδικής χαράς», διαρκεί πέραν του ευλόγου χρόνου χωρίς την προώθηση της απαλλοτριωτικής διαδικασίας και την πραγματοποίηση του σκοπού της δεσμεύσεώς του, ο κύριος του ακινήτου δικαιούται να ζητήσει την άρση του επιβληθέντος βάρους στην ιδιοκτησία του, τον αποχαρακτηρισμό του ακινήτου και την, ένεκα αυτού, τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου.

Η απόφαση ΣτΕ 1584/2024 αφορά αίτηση αναίρεσης ανώνυμης εταιρείας κατά της απόφασης 9349/2020 του Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικύρωσε την αυτοδίκαιη άρση αναγκαστικής απαλλοτρίωσης ακινήτου της αιτούσας, η οποία είχε κηρυχθεί για την ανέγερση διδακτηρίου, λόγω μη συντέλεσης εντός ενάμισι έτους από τον προσωρινό προσδιορισμό της αποζημίωσης. Η αιτούσα εταιρεία υποστήριξε ότι η διαπιστωτική πράξη άρσης εκδόθηκε παράνομα, καθώς μόνο ο θιγόμενος ιδιοκτήτης (και όχι η απαλλοτριούσα αρχή) μπορεί να επικαλεστεί την αυτοδίκαιη άρση, ενώ η ίδια είχε εκφράσει τη βούλησή της για διατήρηση της απαλλοτρίωσης. Το Ε΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας διαπίστωσε ότι, παρόλο που η έκδοση της διαπιστωτικής πράξης ανήκει στην αυτεπάγγελτη αρμοδιότητα της Διοίκησης, υπάρχει αντίθεση νομολογίας μεταξύ του ΣτΕ και της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου (ΟλΑΠ 12/2018) ως προς την ερμηνεία των διατάξεων του άρθρου 11 παρ. 3 και 4 του Κώδικα Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων Ακινήτων. Συνεπώς, το Τμήμα παραπέμπει την υπόθεση στην Ολομέλεια του ΣτΕ για οριστική επίλυση του κρίσιμου νομικού ζητήματος.

Ζητήματα επί αίτησης τρίτων για την άρση κατάσχεσης ακινήτου οφειλέτη του Δημοσίου, για το οποίο προβάλλεται ότι, μετά την επιβολή της κατάσχεσης, περιήλθε στην κυριότητα των αιτούντων με έκτακτη χρησικτησία, η οποία αναγνωρίστηκε δικαστικώς σε δίκη μεταξύ αυτών και του κληρονόμου του οφειλέτη και αρχικού κυρίου του κατασχεμένου ακινήτου.Δεν αποκλείεται, ανάλογα με τις περιστάσεις της κάθε περίπτωσης, να επέλθει απώλεια της κυριότητας κατασχεμένου ακινήτου με την κτήση αυτής από τρίτο πρόσωπο με τα προσόντα της χρησικτησίας, εφόσον συνέτρεξαν οι προϋποθέσεις της και, ειδικότερα, προκειμένου περί έκτακτης χρησικτησίας, όταν ασκήθηκε από τον χρησιδεσπόζοντα η νομή του ακινήτου επί συνεχή εικοσαετία, στην οποία μπορεί να προσμετρηθεί ο χρόνος του δικαιοπαρόχου του. Η κατάσχεση δεν διακόπτει τη χρησικτησία, που έχει ήδη ξεκινήσει πριν από την επιβολή της κατάσχεσης, παρά μόνον εάν αυτή είχε ως υλική συνέπεια την αποβολή του χρησιδεσπόζοντος από το ακίνητο είτε την παρεμπόδισή του κατά την άσκηση της φυσικής εξουσίασης του πράγματος, πράγμα που κρίνεται με βάση το πραγματικό της κάθε περίπτωσης. Περαιτέρω, δεν απαγορεύεται η απόκτηση με χρησικτησία από τρίτο, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις της, πράγματος που ανήκει στην πτωχευτική περιουσία προσώπου που κηρύχθηκε σε κατάσταση πτώχευσης. Το Δημόσιο, που έχει επιβάλει κατάσχεση σε ακίνητο οφειλέτη του, δεν δεσμεύεται από το δεδικασμένο που απορρέει από τελεσίδικη απόφαση επί αγωγής τρίτου κατά του οφειλέτη του Δημοσίου και φερόμενου, κατά την κατασχετήρια έκθεση, ιδιοκτήτη του κατασχεμένου ακινήτου, με αντικείμενο την αναγνώριση της κυριότητας του τρίτου επί του ακινήτου αυτού. Στο πλαίσιο των γενικών αρχών της νομιμότητας και της χρηστής διοίκησης, αλλά και προς αποφυγή έγερσης αποζημιωτικών αξιώσεων σε βάρος του Δημοσίου, συντρέχει περίπτωση άρσης της κατάσχεσης που αυτό επέβαλε επί ακινήτου του οφειλέτη του, εφόσον γίνει δεκτό ότι τούτο περιήλθε στην κυριότητα τρίτου προσώπου με χρησικτησία. Στην περίπτωση του ερωτήματος και σύμφωνα με το διδόμενο πραγματικό, ενδείκνυται να γίνει δεκτό από τη Διοίκηση το αίτημα που υποβλήθηκε για την άρση από το Δημόσιο κατάσχεσης του αναφερομένου στη σχετική αίτηση ακινήτου (ομόφ.).

Μη προσαρμογή άρθρου του καταστατικού αθλητικής Ομοσπονδίας (ΣΚ.Ο.Ε.) προς τις διατάξεις του αθλητικού νόμου 2725/1999 – Συνέπειες.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η άρνηση της αθλητικής Ομοσπονδίας (ΣΚ.Ο.Ε.) να προβεί στην προσαρμογή του άρθρου 3 παρ.2 του καταστατικού της προς τις διατάξεις του αθλητικού νόμου (2725/1999) είναι μη νόμιμη και, συνεπάγεται την αυτοδίκαιη άρση της ειδικής αθλητικής αναγνώρισης αυτής.