Σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής. Υποχρέωση Διοίκησης προς συμμόρφωση με απόφαση διαιτητικού δικαστηρίου.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η χορηγούμενη κατ εφαρμογή των διατάξεων του Ν 2244/1994 άδεια εγκατάστασης σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας είναι μεταβιβαστή. Ως εκ τούτου, εφόσον με την 11/2000 διαιτητική απόφαση υποχρεώθηκε ο δικαιούχος της άδειας εγκατάστασης, που χορηγήθηκε με την Δ6/Φ17.316/2321/17-2-99 απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης, να μεταβιβάσει σε άλλον τα δικαιώματα που απορρέουν από την άδεια αυτή καθώς και από την έγκριση επέμβασης της οικείας Διεύθυνσης Δασών, στην οποία στηρίχθηκε η άδεια εγκατάστασης, θα πρέπει η Διοίκηση να τροποποιήσει στο όνομα του νέου δικαιούχου την έγκριση επέμβασης της Διεύθυνσης Δασών και στη συνέχεια την υπουργική απόφαση με την οποία χορηγήθηκε η άδεια εγκατάστασης. (πλειοψ.)

ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΥΦΑΣΜΑΤΟΣ: Ενόψει των ισχυρισμών αυτών, η αναθέτουσα αρχή όφειλε, κατά τα προεκτεθέντα, να εκτιμήσει αιτιολογημένα τη σοβαρότητα και βαρύτητα των περί την επαγγελματική δραστηριότητα αδικημάτων του νομίμου εκπροσώπου της εν λόγω εταιρείας και να κρίνει αν στη συγκεκριμένη περίπτωση επηρεάζουν τη φερεγγυότητα και αξιοπιστία του υποψήφιου προμηθευτή. Επομένως, για το λόγο αυτό, που βασίμως προβάλλεται, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η σιωπηρή απόρριψη της προσφυγής του αιτούντος κατά της υπ’ αριθμ. πρωτ. … αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα Εμπορίου, καθ’ ο μέρος με αυτή έγινε καταρχήν αποδεκτή η προσφορά της εταιρείας «…».Ακυρώνει τη σιωπηρή απόρριψη της κατ’ άρθρο 3 παρ. 2 του ν. 2522/1997 προσφυγής του αιτούντος κατά της υπ’ αριθμ. πρωτ. … αποφάσεως του Γενικού Γραμματέα Εμπορίου, καθ’ ο μέρος με αυτή έγινε καταρχήν αποδεκτή η προσφορά της εταιρείας «…», κατά τα εκτιθέμενα στο αιτιολογικό.

Χορήγηση άδειας εγκατάστασης σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. - Έγγραφα που λαμβάνονται υπόψη προκειμένου να αποδείξει η αιτούσα εταιρεία ότι έχει το δικαίωμα νόμιμης χρήσης του ακινήτου επί του οποίου θα γίνει η σχετική εγκατάσταση.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η εταιρεία έχει τη νόμιμη χρήση της έκτασης επί της οποίας έχει ζητήσει άδεια εγκατάστασης σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α., χωρίς όμως να μπορεί να διασφαλισθεί απόλυτα ότι θα έχει τη νόμιμη χρήση αυτής καθόλο το χρονικό διάστημα που θα καλύπτει την άδεια εγκατάστασης και την άδεια λειτουργίας. Ως προς τούτο εναπόκειται στη Διοίκηση να σταθμίσει στα στοιχεία της συγκεκριμένης επένδυσης και να εκτιμήσει αν η εταιρεία θα ενεργήσει με τρόπο που θα διασφαλιστεί η νόμιμη χρήση της εν λόγω έκτασης καθόλο το ως άνω χρονικό διάστημα, τηρώντας τα όσα συναποδέχθηκε με τους ιδιοκτήτες της ως άνω έκτασης (ομοφ.)

Φαρμακεία. Άδεια ιδρύσεως και λειτουργίας.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Προεδρεύων: Α.Σοφός, Αντιπρόεδρος Εισηγήτρια: Γ.Σκιάνη, Πάρεδρος Αίτηση σε φωτοτυπία αδείας ιδρύσεως φαρμακείου με παραγγελία προς επίδοση, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 3 του Ν.1963/1991, καλυπτόμενη από την πρωτότυπη υπογραφή του αιτούντος, είναι νόμιμη. (ομόφωνα) Εφ όσον κριθεί νόμιμη, κατόπιν προσφυγής φαρμακοποιού η πράξη του Νομάρχη Χανίων, δια της οποίας ανεκλήθη η χορηγηθείσα σ αυτήν άδεια ιδρύσεως φαρμακείου, θα πρέπει, επανερχομένων των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση και κρινομένης της επιδοθείσης αιτήσεως του ετέρου φαρμακοποιού ως σύμφωνης με τον νόμο, να λάβουν άδεια ιδρύσεως φαρμακείου και οι δύο φαρμακοποιοί και περαιτέρω να λάβει πρώτος άδεια λειτουργίας φαρμακείου ο επιδόσας πρώτος την αίτησή του αδείας ιδρύσεως φαρμακείου. (πλειοψ.) ΑΠΟΔΕΚΤΗ η γνώμη της μειοψηφίας.

Δυνατότητα χορήγησης άδειας ασκήσεως επαγγέλματος Βοηθού Νοσηλευτή, στην περίπτωση που ο αιτών αυτήν έχει καταδικασθεί για παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Δεν δύναται να χορηγηθεί η ως άνω άδεια, διότι συντρέχει στο πρόσωπο του αιτούντος απόλυτο προς τούτο κώλυμα, εφόσον, βέβαια, πιστοποιηθεί το αμετάκλητο της με αριθμό 98/1997 απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Πειραιώς.

Προμήθεια συστημάτων....ζητεί την αναθεώρηση της 7786/2015 απόφασης του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου...Με τα δεδομένα αυτά η υπό κρίση αίτηση, ασκηθείσα μετά την πάροδο της ως άνω τασσόμενης από το νόμο δεκαπενθήμερης προθεσμίας, είναι εκπρόθεσμη και, ως εκ τούτου, πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη. Ο ισχυρισμός δε του ήδη αιτούντος περί συνδρομής λόγου ανωτέρας βίας κατά τη λήξη της επίμαχης προθεσμίας, που συνίσταται ειδικότερα στο γεγονός ότι εκ παραδρομής κατατέθηκε κατά την ημέρα λήξης της προθεσμίας, ήτοι στις 18.2.2016, αντί της υπό κρίση αίτησης αναθεώρησης, δεύτερη αίτηση ανάκλησης ενώπιον του VI Τμήματος κατά της 197/2015 πράξης του ΣΤ΄ Κλιμακίου (Α.Β.Δ. 281/18.2.2016) είναι απορριπτέος, καθόσον τα προβαλλόμενα δεν στοιχειοθετούν λόγο ανωτέρας βίας, ο οποίος δύναται να αναστείλει την προθεσμία άσκησης της αίτησης αναθεώρησης. Και τούτο διότι, το επικαλούμενο γεγονός ανάγεται αποκλειστικά στη σφαίρα δράσης και ευθύνης του αιτούντος νομικού προσώπου (πρβλ. Ε.Σ. Τμ. Μείζ. – Επταμ. Σύνθ. 37/2013, 3207, 2163/2011) και καταδεικνύει τη μη εύρυθμη λειτουργία των υπηρεσιών του, που οφείλεται αποκλειστικά σε υπαιτιότητά του (βλ. Ε.Σ. VΙ Tμ. 158/2008, πρβλ. Α.Π. 153, 443/2015, 2061/2013), η οποία επιτείνεται και εκ του λόγου ότι τόσο η αρχική αίτηση ανάκλησης όσο και η υπό κρίση αίτηση αναθεώρησης, καθώς και η κατατεθείσα στις 18.2.2016 δεύτερη αίτηση ανάκλησης υπογράφονται από την ίδια πληρεξούσια δικηγόρο του αιτούντος νομικού προσώπου Αικατερίνη-... Τέλος, ουδεμία νομική επιρροή έχει ο ισχυρισμός ότι η γραμματεία του VI Τμήματος όφειλε να αντιληφθεί ότι επρόκειτο για κατάθεση εσφαλμένου δικογράφου, καθόσον εν προκειμένω δεν επρόκειτο για κατάθεση της υπό κρίση αίτησης αναθεώρησης στο VI Τμήμα, αλλά για κατάθεση δεύτερης αίτησης ανάκλησης κατά της 197/2015 Πράξης του ΣΤ΄ Κλιμακίου.Κατ’ ακολουθίαν αυτών, η ένδικη αίτηση αναθεώρησης πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη. Ομοίως, απορριπτέα είναι και η ασκηθείσα υπέρ του αιτούντος πρόσθετη παρέμβαση, λόγω του παρακολουθητικού χαρακτήρα αυτής ως προς το κύριο ένδικο μέσο.

Επειδή, από τη χρονολογία (1981) κατά την οποία με την προαναφερόμενη νομαρχιακή απόφαση επεκτάθηκε η χερσαία ζώνη του Λιμένος ... και επιβλήθηκε η επίμαχη δέσμευση στο επίδικο ακίνητο και έως την υποβολή από την αιτούσα του από 18.5.2005 αιτήματός της στη Διοίκηση για την άρση της επίμαχης δέσμευσης, παρήλθε χρονικό διάστημα 34 ετών. Το εν λόγω διάστημα υπερβαίνει τον εύλογο χρόνο εντός του οποίου και μόνον είναι ανεκτή, κατά την έννοια των προστατευτικών της ιδιοκτησίας συνταγματικών διατάξεων, η διατήρηση δέσμευσης ακινήτου, χωρίς να συντελεσθεί η απαλλοτρίωσή του. Συνεπώς, η σιωπηρή άρνηση από τη Διοίκηση να ικανοποιήσει το αίτημα που υποβλήθηκε από την αιτούσα για άρση της δέσμευσης στο επίμαχο τμήμα του ακινήτου, το οποίο φέρεται να ανήκει στην κυριότητά της, παρίσταται μη νόμιμη κατά τον βασίμως προβαλλόμενο με την κρινόμενη αίτηση λόγο ακυρώσεως. Κατόπιν τούτου η αίτηση αυτή πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη σιωπηρή άρνηση, η δε υπόθεση να αναπεμφθεί στη Διοίκηση προκειμένου αυτή να προβεί στην άρση της επίμαχης δέσμευσης ή στην απαλλοτρίωση της έκτασης, με καταβολή της κατά νόμο αποζημίωσης.

Η απόφαση 102/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απέρριψε την αίτηση αναίρεσης στρατιωτικού συνταξιούχου κατά της 2698/2020 απόφασης του ΙΙΙ Τμήματος. Η αρχική έφεση είχε απορριφθεί ως εκπρόθεσμη, καθώς στρεφόταν κατά της σιωπηρής απόρριψης ένστασης του αιτούντος για αναδρομική προσαύξηση σύνταξης. Το Δικαστήριο έκρινε ότι η σιωπηρή απόρριψη της ένστασης συντελέστηκε στις 26.6.2010. Καθώς η ετήσια προθεσμία άσκησης έφεσης έληξε στις 26.11.2011, τα συνταξιοδοτικά δεδομένα είχαν οριστικοποιηθεί πριν τη δημοσίευση του ν. 4151/2013 (29.4.2013). Συνεπώς, η υπόθεση δεν ήταν «εκκρεμής» και δεν εμπίπτει στις προβλέψεις της παραγράφου 5α του άρθρου 2 του ν. 4151/2013. Η αίτηση αναίρεσης απορρίφθηκε και διατάχθηκε η κατάπτωση του παραβόλου υπέρ του Δημοσίου.

Προμήθειες:Με τα δεδομένα αυτά κρίνεται αιτιολογημένη η 383/11.10.2011 απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής του αιτούντος με την οποία κρίθηκε ικανοποιητική η ανωτέρω οικονομική προσφορά της αναδόχου (0,35 ευρώ ανά χιλιομετρικό τόνο) και κατακυρώθηκε σε αυτήν το αποτέλεσμα του ελεγχόμενου διαγωνισμού. Β. Η ανάδοχος εκτελεί μόνο τη μεταφορά των απορριμμάτων σε ΧΥΤΑ, δραστηριότητα για την οποία διαθέτει σχετική άδεια, η δε μεταφόρτωση αυτών ανήκει στη σφαίρα ευθύνης του αιτούντος Δήμου, για την πραγματοποίηση της οποίας αυτός υποχρεούται να λαμβάνει τις προβλεπόμενες στο άρθρο 8 της κ.υ.α. 50910 /2727 /22.12.2003 άδειες..(...)Κατ΄ ακολουθία των ανωτέρω το Τμήμα κρίνει ότι πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση, να ανακληθεί η προσβαλλόμενη 99/2012 Πράξη του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου και να επιτραπεί η υπογραφή του σχετικού σχεδίου σύμβασης

Έλλειμμα διαχείρισης...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στη σκέψη 2, εν όψει και του ύψους του καταλογισθέντος σε βάρος του αιτούντος ποσού, το Δικαστήριο πιθανολογεί ότι από την άμεση εκτέλεση της ως άνω καταλογιστικής απόφασης υπάρχει κίνδυνος να υποστεί αυτός ανεπανόρθωτη ή δυσχερώς επανορθώσιμη βλάβη στα μέσα διαβίωσής του και, συνεπώς, συντρέχει, εν προκειμένω, νόμιμος λόγος χορήγησης της αιτούμενης αναστολής.Συνακόλουθα, πρέπει η ένδικη αίτηση να γίνει δεκτή, να ανασταλεί, ως προς τον αιτούντα, η εκτέλεση της .... καταλογιστικής απόφασης της προαναφερθείσας Οικονομικής Επιθεωρήτριας μέχρις ότου περατωθεί ή καταργηθεί η επί της έφεσης του αιτούντος δίκη και να επιστραφεί σε αυτόν το παράβολο που κατατέθηκε για την άσκηση της αίτησης (βλ. άρθρο 51 παρ. 2 του π.δ/τος 1225/1981, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 83 παρ. 2 του ν. 4055/2012 και άρθρο 73 παρ. 4 Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο).   Περαιτέρω, απορριπτέο τυγχάνει το αίτημα για επιδίκαση σε βάρος των καθ’ ων η αίτηση της δικαστικής δαπάνης του αιτούντος, δεδομένου ότι η παροχή έννομης προστασίας στο πλαίσιο της παρούσας δίκης έχει προσωρινό χαρακτήρα και γίνεται αποκλειστικά και μόνο προς το συμφέρον του αιτούντος, χωρίς να δικαιολογείται, ως εκ τούτου, η καταδίκη των αντιδίκων του στη δικαστική του δαπάνη (βλ. απόφ. Ελάσσονος Ολ. Ελ. Συν. 2261/2014, αποφ. Ολ. 2480/2012, 3061, 2604/2009).