Εκδίκαση προσφυγής.( το ένδικο βοήθημα απορρίφθηκε ως απαράδεκτο) Με τα δεδομένα αυτά, το υπό κρίση ένδικο βοήθημα, στρεφόμενο αφενός κατά της ως άνω 10/9.2.2010 πράξης της Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου στον .... περί μη θεώρησης του προαναφερόμενου χρηματικού εντάλματος και αφετέρου κατά της 134/2010 πράξης του IV Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, οι οποίες αμφότερες εκδόθηκαν στο πλαίσιο της προπεριγραφείσας διαδικασίας προληπτικού ελέγχου δαπανών, είναι απαράδεκτο, καθόσον η διαδικασία αυτή είναι, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στην προηγούμενη σκέψη, αποκλειστική και δεν προβλέπεται εκ του εφαρμοστέου νομοθετικού καθεστώτος η δυνατότητα άσκησης οποιουδήποτε ενδίκου βοηθήματος κατά πράξεων, όπως οι προσβαλλόμενες, που εκδίδονται στο πλαίσιο αυτής.... Κατ΄ ακολουθίαν τούτων, το κρινόμενο ένδικο βοήθημα πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτο. Κατ΄ ακολουθίαν τούτων, το κρινόμενο ένδικο βοήθημα πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτο

ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΜΟΝΙΜΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ-ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ ΕΦΕΤΕΙΩΝ: (...)Επειδή, από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται ότι οι αιτήσεις ακυρώσεως κατά διοικητικών πράξεων που αφορούν την εφαρμογή των περί βεβαιώσεως μόνιμης κατοικίας διατάξεων, οι οποίες εντάσσονται στη νομοθεσία περί Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοικήσεως, υπάγονται πλέον στην αρμοδιότητα των διοικητικών εφετείων...Παραπέμπει το κρινόμενο ένδικο βοήθημα στο Διοικητικό Εφετείο Χανίων κατά το αιτιολογικό.

Επειδή, από την αμφισβήτηση της νομιμότητας της προσβαλλομένης πράξεως, με την οποία ακυρώθηκε, κατόπιν διοικητικής προσφυγής, η επαγγελματική άδεια πωλητή Λαϊκών Αγορών, που είχε χορηγηθεί στον αιτούντα, γεννάται ήδη, κατά τις προαναφερθείσες διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 4 περ. η΄ του ν. 1406/1983 (51 παρ. 1 ν. 3659/2008), 1 παρ. 1 περ. ιβ΄ εδαφ. τελευταίο του ν. 702/1977 (47 παρ. 1 ν. 3900/2010) και 50 του ν. 3900/2010, διοικητική διαφορά ουσίας αρμοδιότητος του διοικητικού πρωτοδικείου. Πρέπει, συνεπώς, σύμφωνα και με το άρθρο 34 παρ. 1 του ν. 1968/1991, το κρινόμενο ένδικο βοήθημα να αναπεμφθεί στο κατά τόπο αρμόδιο Διοικητικό Πρωτοδικείο … (άρθρο 7 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, ν. 2717/1999, Α΄ 97, σε συνδυασμό με το άρθρο μόνο, Α΄ 11 του π.δ/τος 404/1978, Α΄ 83) για να εκδικασθεί ως προσφυγή ουσίας.

Με το κρινόμενο ένδικο βοήθημα, που, κατ’ ορθό νομικό χαρακτηρισμό, συνιστά έφεση και για την άσκηση του οποίου έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο (βλ. τα 5183196,6056443,3150578,3150579,3150580 και 3150519, σειράς Α, ειδικά έντυπα παράβολα και το με κωδικό 34186857195009140026 ηλεκτρονικό παράβολο), όπως οι λόγοι αυτού αναπτύσσονται με το από 20.7.2020 υπόμνημα, ζητείται, κατ’ εκτίμηση του περιεχομένου του, η ακύρωση, άλλως η τροποποίηση της με Κ.Α. 4213/2017 εγγραφής του εκκαλούντος στον χρηματικό- φορολογικό κατάλογο του Δήμου Πετρούπολης για το συνολικό ποσό των 5.087,63 ευρώ, που αντιστοιχεί σε αποδοχές που φέρεται να εισέπραξε αχρεώστητα λόγω ανάκλησης της απόφασης μετάταξής του στον άνω Δήμο.

Διαδοχικές συμβάσεις σίτισης φοιτητών Πανεπιστημίου-Ένδικο βοήθημα (...)Σύμφωνα με την παραπάνω διάταξη, το ένδικο βοήθημα που ασκείται ενώπιον του κατά δικαιοδοσία αρμόδιου δικαστηρίου λογίζεται, ως προς όλες τις έννομες συνέπειες, μεταξύ των οποίων και ως προς το ζήτημα της έναρξης της τοκοφορίας της ένδικης αξίωσης, ότι έχει ασκηθεί κατά το χρόνο τυχόν άσκησης προηγουμένου που απορρίφθηκε τελεσιδίκως λόγω ελλείψεως δικαιοδοσίας, υπό την προϋπόθεση ότι το δεύτερο αυτό ένδικο βοήθημα ασκείται από τον ενδιαφερόμενο εντός ανατρεπτικής προθεσμίας δύο μηνών από την επίδοση σε αυτόν της τελεσίδικης απορριπτικής απόφασης. Για την ταυτότητα δε του νομικού λόγου, πρέπει να θεωρηθεί ότι η διάταξη αυτή εφαρμόζεται όχι μόνο όταν η απορριπτική για έλλειψη δικαιοδοσίας δικαστική απόφαση έχει ήδη καταστεί τελεσίδικη, αλλά και όταν το ένδικο βοήθημα ενώπιον του έχοντος δικαιοδοσία δικαστηρίου ασκείται πριν από την τελεσιδικία της ως άνω απόφασης, αφού με τον τρόπο αυτό εκπληρώνεται ο σκοπός της παραπάνω διατάξεως που συνίσταται στην επίλυση των εκκρεμών υποθέσεων σε σύντομο διάστημα και στην προστασία των ενδιαφερομένων, οι οποίοι με την εσφαλμένη άσκηση ενδίκου βοηθήματος ενώπιον δικαστηρίου στερουμένου δικαιοδοσίας κινδυνεύουν να απολέσουν τόκους. Εξάλλου, στο από 23.1.2003 υπόμνημα – έκθεση απόψεών του ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου ... το αναιρεσείον αναφέρει ότι κατά της 4913/2001 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου ... ο αναιρεσίβλητος άσκησε την από 13.9.2001 έφεσή, η οποία στις 23.1.2003 εκκρεμούσε ενώπιον του Εφετείου .... Επομένως και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το δικάσαν Διοικητικό Εφετείο κατ’ ορθή ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 9 παρ. 4 του ν. 1649/1986 καθόρισε ως ημερομηνία έναρξης της τοκοφορίας την ημερομηνία επίδοσης της αγωγής ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου ..., τα δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση είναι απορριπτέα ως αβάσιμα. Δια ταύτα Απορρίπτει την κρινόμενη αίτηση 

Με το κρινόμενο ένδικο βοήθημα, που, κατ’ ορθό νομικό χαρακτηρισμό, συνιστά έφεση και για την άσκηση του οποίου έχει καταβληθεί το νόμιμο παράβολο   (βλ. τα με κωδικούς 51945902295301020037,37686544095107150057 και 64385232195407160022 ηλεκτρονικά παράβολα), όπως οι λόγοι αυτού αναπτύσσονται με το από 6.7.2022 υπόμνημα, ζητείται η ακύρωση της εγγραφής της εκκαλούσας στον 177/2021 χρηματικό κατάλογο του Δήμου Πυλαίας – Χορτιάτη για το ποσό των 4.851,76 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί σε αποδοχές που φέρεται ότι της καταβλήθηκαν αχρεώστητα για συνολικό χρονικό διάστημα 112 ημερών, κατά το οποίο φέρεται ότι απουσίαζε αδικαιολόγητα από την εκτέλεση των καθηκόντων της. Η ως άνω εγγραφή, ως η μόνη προσδιορίζουσα το εκ της ως άνω αιτίας ποσό της οφειλής της εκκαλούσας, επέχει, εν προκειμένω, θέση εκτελεστού νόμιμου τίτλου, ήτοι καταλογιστικής πράξης, όπως άλλωστε σαφώς καταδεικνύεται και από το στερούμενο εκτελεστότητας απόσπασμα του ως άνω χρηματικού καταλόγου, με το οποίο απλώς γνωστοποιήθηκε στην εκκαλούσα η ως άνω εγγραφή της, με τη ρητή επισήμανση ότι κατά της εγγραφής αυτής χωρεί προσφυγή ουσίας ενώπιον των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων.

Με το υπό κρίση ένδικο βοήθημα που επιγράφεται «προσφυγή», το οποίο παραπέμφθηκε στο Ελεγκτικό Συνέδριο με την 5293/2021 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης (Τμήμα Ε΄ Τριμελές) και κατ’ ορθό νομικό χαρακτηρισμό αποτελεί έφεση, ζητείται η ακύρωση της 256280/2505/1.7.2014 απόφασης του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας, με την οποία καταλογίστηκε η εκκαλούσα δημοτική κοινωφελής επιχείρηση με το ποσό των εκατόν τεσσάρων χιλιάδων επτακοσίων εβδομήντα εννέα ευρώ και είκοσι οκτώ λεπτών (104.779,28 ευρώ). 

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΡΩΣΗ: Λαμβανομένων υπόψη των ανωτέρω, απαραδέκτως προσβάλλεται με την επίδικη ανακοπή η 43421/19.12.2013 απόφαση επιβολής δημοσιονομικής διόρθωσης και ανάκτησης συνολικού ποσού 164.519,22 ευρώ, εφόσον αυτή συνιστά νόμιμο τίτλο κατά  ΚΕΔΕ, υποκείμενο στο ένδικο βοήθημα της έφεσης. Ανεξαρτήτως τούτου, είναι γνωστό στο Δικαστήριο, από προηγούμενη δικαστική ενέργειά του (άρθρο 242 παρ. 2 του ν. 4700/2020), ότι κατά της ίδιας απόφασης δημοσιονομικής απόφασης και ανάκτησης η ανακόπτουσα έχει ήδη ασκήσει την από 17.6.2015 (με Α.Β.Δ. 1281/19.6.2015) έφεση, η οποία έγινε δεκτή με την 1649/2021 απόφαση του παρόντος Τμήματος. Συνεπώς, όχι μόνο προβλέπεται κατά του εν λόγω νόμιμου τίτλου το παράλληλο ένδικο βοήθημα της έφεσης, που επιτρέπει τον έλεγχό του κατά τον νόμο και την ουσία, καθιστώντας απαράδεκτη την προσβολή του με την ανακοπή, αλλά υφίσταται ήδη δεδικασμένο επί της κατ΄αυτού ασκηθείσας εφέσεως και ακύρωσή του. Κατ΄ακολουθία, λόγω  της ακύρωσης του νόμιμου τίτλου, η εκδοθείσα βάσει αυτού και συμπροσβαλλόμενη με την ανακοπή 4834/22.05.2015 (Γραμμή Χ.Κ.1/22.5.2009) Ταμειακή Βεβαίωση της Ε΄ Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης, κατέστη ανενεργής και ακυρωτέα διότι απώλεσε το νόμιμο έρεισμα έκδοσής της, η δε επισπευδόμενη βάσει αυτής εκτέλεση κατά της ανακόπτουσας κατέστη  μη νόμιμη.

Όπως κρίθηκε με την ως άνω, 152/2024, Απόφαση του Τμήματος, με το κρινόμενο ένδικο βοήθημα, το οποίο νομίμως παραπέμφθηκε στο Ελεγκτικό Συνέδριο με την 370/2022 απόφαση του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Λιβαδειάς και, κατ’ ορθό νομικό χαρακτηρισμό, συνιστά έφεση, ζητείται παραδεκτά η ακύρωση της εγγραφής του εκκαλούντος στον βεβαιωτικό κατάλογο του Ε.Φ.Κ.Π.Π. Δήμου Σκύδρας για το ποσό των 16.299 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί σε έλλειμμα που φέρεται ότι προκλήθηκε στη διαχείριση του τελευταίου από την αχρεώστητη εκ μέρους του καταβολή ισόποσων αποδοχών στην αποσπασμένη υπάλληλο Μαρία Αντωνίου. Τούτο διότι η ως άνω εγγραφή, ως η μόνη προσδιορίζουσα το εκ της ως άνω αιτίας ποσό της οφειλής του εκκαλούντος, επέχει, εν προκειμένω, θέση εκτελεστού νόμιμου τίτλου, ήτοι καταλογιστικής πράξης. Αντιθέτως, απαραδέκτως ζητείται η ακύρωση της 300/20.3.2015 ατομικής ειδοποίησης του Προέδρου του Ε.Φ.Α.Κ.Π.Π. Δήμου Σκύδρας, αφού αυτή συνιστά έγγραφο πληροφοριακού χαρακτήρα και, ως εκ τούτου, στερείται εκτελεστότητας. Τέλος η έφεση αυτή θα πρέπει ν΄ απορριφθεί ως αόριστη και ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης και κατά το μέρος αυτής, με το οποίο ζητείται η ακύρωση κάθε άλλης συναφούς πράξης της Διοίκησης. 

Αν η προστασία των κοινόχρηστων χώρων αιγιαλού, παραλίας και θαλασσίου χώρου στα Κύθηρα και Αντικύθηρα εμπίπτει στην αρμοδιότητα της κατά τόπο αρμόδιας Κτηματικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Οικονομικών, ή ανήκει αποκλειστικά στην αρμοδιότητα της Επιτροπής Εγχώριας Περιουσίας των νήσων Κυθήρων και Αντικυθήρων.(...)Η προστασία των κοινόχρηστων χώρων του αιγιαλού, της παραλίας (συντελεσμένης), του θαλάσσιου χώρου και γενικά των παράκτιων οικοσυστημάτων των νήσων Κυθήρων και Αντικυθήρων ανήκει στην κατά τόπο αρμόδια Κτηματική Υπηρεσία του Υπουργείου Οικονομικών (ομόφ.).