×
register
Συνδρομητική Υπηρεσία. Για να έχετε πλήρη πρόσβαση στο mydocman.gr πρέπει να συνδεθείτε: Είσοδος

ΣΤΕ/3349/2012

Τύπος: Δικαστικές Αποφάσεις

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ: 1397/1983, 2071/1992

Επειδή, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 96 παρ.1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν.2717/1999, ΦΕΚ Α΄97) «Δεν επιτρέπεται η μεταβολή του αντικειμένου της διαφοράς στο δεύτερο βαθμό. Επιτρέπεται όμως να προβληθεί, το πρώτο, αίτημα για παρεπόμενες απαιτήσεις, οι οποίες δημιουργήθηκαν μετά την τελευταία συζήτηση ύστερα από την οποία και εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση». Με την υπό κρίση αίτηση προβάλλεται ότι δεν λήφθηκε υπόψη από το δικάσαν δικαστήριο το αίτημα των αναιρεσειόντων περί αστικής ευθύνης του Δημοσίου οφειλόμενης σε παράλειψη νόμιμης ενέργειας, που συνίστατο στη μη ανάρτηση της επίμαχης υπουργικής αποφάσεως από το αναιρεσίβλητο νοσοκομείο. Ο λόγος, όμως, αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, καθόσον η παρανομία, κατ’ επίκληση της οποίας ζητείτο αποζημίωση, είχε προταθεί το πρώτον με το δικόγραφο της εφέσεως, κατά παράβαση της ως άνω διατάξεως του άρθρου 96 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (βλ. ΣτΕ 782-3/2011, 11/2011, 1021/2009 και 1515/2007). Συγκεκριμένα, με την αγωγή γινόταν μεν επίκληση των άρθρων 105 και 106 του ΕισΝΑΚ, αλλά για το λόγο της μη εκδόσεως διαπιστωτικής πράξεως περί καταβολής αποζημιώσεως λόγω εφημεριών και μάλιστα, επί άλλης βάσεως και συγκεκριμένα, σχετικά με την αδικαιολόγητη εξαίρεση των ιατρών ΕΣΥ από την ευνοϊκή ρύθμιση της επίμαχης υπουργικής αποφάσεως και τη μη επέκταση εφαρμογής της ρυθμίσεως αυτής και στους ιατρούς, σύμφωνα με την αρχή της ισότητας.

11. Επειδή, τέλος, προβάλλεται ότι έσφαλε το δικάσαν δικαστήριο μη λαμβάνοντας υπόψη τον προταθέντα ισχυρισμό των αιτούντων ότι, εν πάση περιπτώσει, η από 14.6.1991 υπουργική απόφαση ίσχυσε de facto και παρήγαγε έννομες συνέπειες για όλους τους λοιπούς δημοσίους υπαλλήλους, ανεξάρτητα από την ταξινόμησή της στις ανυπόστατες διοικητικές πράξεις, οπότε, με βάση την αρχή της ισότητας, έπρεπε να εφαρμοστεί και για τους αιτούντες η γενική ρύθμιση που ίσχυε για τον υπολογισμό της ωριαίας αποζημίωσης για υπερωριακή εργασία, κατά το διάστημα αυτό, για τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι εφόσον κατά τα ανωτέρω γενόμενα δεκτά, η επίμαχη υπουργική απόφαση δεν απέκτησε νόμιμη υπόσταση δεν μπορούσε να αποτελέσει νόμιμη βάση για την ικανοποίηση του αιτήματος των αιτούντων, ακόμη και αν αυτή είχε, μη νομίμως, τύχει εφαρμογής, σε άλλες κατηγορίες υπαλλήλων (βλ. ΣτΕ 11/2011, 1021/2009 και 3322/2005).Επειδή, μη προβαλλομένου άλλου λόγου αναιρέσεως, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της ως αβάσιμη.


Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)

Σχετικά Έγγραφα

ΕΣ/ΚΠΕ/ΤΜ.1/24/2018

Αποδοχες για Εκπαιδευτικη αδεια (ιατρού ΕΣΥ).(..)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη II, το Κλιμάκιο κρίνει ότι ο προβαλλόμενος από την Επίτροπο λόγος διαφωνίας είναι βάσιμος, αφού, όπως προεκτέθηκε, το Δ.Σ. του Νοσοκομείου δεν εξέδωσε, ως το αρμόδιο κατά νόμο όργανο, την απόφαση χορήγησης της εκπαιδευτικής άδειας στην ιατρό μετά την έγκρισή της από το ΚΕ.Σ.Υ., και πριν τη λήψη αυτής από την ιατρό, αλλά προ της έγκρισής της από το ΚΕ.Σ.Υ. και μετά τη λήψη της από την ιατρό και την πράξη επιστροφής αθεώρητων των σχετικώς εκδοθέντων ενταλμάτων. Πλην όμως, υπό τα εκτιθέμενα πραγματικά περιστατικά, τούτο δεν έγινε με πρόθεση καταστρατήγησης των κείμενων διατάξεων, αλλά επειδή τα αρμόδια όργανα του Νοσοκομείου, υπέλαβαν πεπλανημένως ότι αρκούσε η αρχική απόφαση χορήγησης της επίμαχης άδειας. (συγγνωστή πλάνη)


ΣΤΕ 443/2013

Σύμβαση παροχής ιατρικών υπηρεσιών:  Κατά της ανωτέρω κρίσεως του δικάσαντος δικαστηρίου προβάλλεται, ως λόγος αναιρέσεως, ότι το δικάσαν δικαστήριο δεν εξέφερε κρίση εάν οι επίδικοι εμβολισμοί όγκων Κ.Ν.Σ. και δυσπλασιών εκτός Κ.Ν.Σ., εμπίπτουν στο συμβατικό πεδίο ούτως ώστε να οφείλεται αμοιβή γι’ αυτούς, ερμήνευσε δε εσφαλμένα τις διέπουσες την σύμβαση διατάξεις οι οποίες δεν περιλαμβάνουν τους επίδικους εμβολισμούς. Προβάλλεται επίσης ότι η κατ’ αρχήν χορήγηση εισιτηρίου από τον ελεγκτή ιατρό του Ιδρύματος δεν αποστέρησε το ... από το δικαίωμα ελέγχου της εφαρμογής της συμβάσεως, ενόψει του ότι το .... έχει όχι μόνο το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να επιβλέπει και να ελέγχει την εκτέλεση των συμβατικών υποχρέωσεων του αντισυμβαλλομένου, στα πλαίσια του δημοσίου σκοπού που επιδιώκει, ήτοι της παροχής περιθάλψεως στους ασφαλισμένους του. Όλοι οι ανωτέρω λόγοι όμως είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι, προεχόντως διότι η αιτιολογία κατά την οποία, όπως προκύπτει από το νόμο και τη σύμβαση, το ...., μετά την έκδοση του εισιτηρίου από τα όργανά του, δεν δύναται ν’ αμφισβητήσει εάν η νόσος, για την οποία διενεργήθηκε ο εμβολισμός, ενέπιπτε ή όχι στο πεδίο εφαρμογής της συμβάσεως και εάν ήταν σκόπιμη η διενέργεια του εμβολισμού, είναι νόμιμη και επαρκής. Και ναι μεν, το αναιρεσείον θα ηδύνατο, κατ’ αρχήν, να ελέγξει εκ των υστέρων εάν οι εγκριθέντες από τα όργανά του εμβολισμοί διενεργήθηκαν κατά τους κανόνες της ιατρικής επιστήμης. Εν προκειμένω όμως, το δικάσαν Διοικητικό Εφετείο, έκρινε, κατ’ ανέλεγκτη εκτίμηση του περιεχομένου της συμβάσεως, ότι αυτή καλύπτει και την μη επιτυχή διενέργειά τους (σύμβαση προσπαθείας). Δεν προβάλλεται δε από το αναιρεσείον Ίδρυμα ισχυρισμός ότι η τυχόν μη επιτυχής αυτή διενέργεια των εμβολισμών οφείλεται σε παραβίαση των κανόνων της ιατρικής επιστήμης. Καθό μέρος, συνεπώς, με τους ανωτέρω λόγους, αμφισβητούνται οι ως άνω κρίσεις, οι λόγοι είναι απορριπτέοι ως απαράδεκτοι.Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως πρέπει ν’ απορριφθεί.


Γ2α/οικ.54668/2023

Τροποποίηση και συμπλήρωση της υπό στοιχεία Α3α/οικ.33518/7-5-2015 (Β’ 957) υπουργικής απόφασης και ορισμός ιατρού ως εμφυτευτή Βηματοδοτών - Απινιδωτών στο Βηματοδοτικό και Απινιδωτικό Κέντρο του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου (Π.Γ.Ν.) Ηρακλείου.


Γ2α/οικ.6230/2022

Τροποποίηση και συμπλήρωση της υπό στοιχεία Α3α/οικ.33518/7-5-2015 (Β' 957) υπουργικής απόφασης και ορισμός ιατρών ως εμφυτευτών Μόνιμων Βηματοδοτών στο Γενικό Νοσοκομείο ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ «ΒΕΝΙΖΕΛΕΙΟ-ΠΑΝΑΝΕΙΟ».


Γ5α/Γ.Π.οικ.28527/2023

Συμπλήρωση της υπό στοιχεία Γ5α/Γ.Π.οικ.64845/29.08.2018 υπουργικής απόφασης «Ονομασία, περιεχόμενο και προϋποθέσεις απόκτησης τίτλου ιατρικής εξειδίκευσης από ιατρούς που κατέχουν τίτλο ιατρικής ειδικότητας» (Β’ 3958) - Θεσμοθέτηση νέων ιατρικών εξειδικεύσεων. 


ΣΤΕ 1764/2006

Επίδομα θέσης προϊσταμένου: Επειδή, το δικάσαν δικαστήριο έκρινε ότι κατά την έννοια των παραπάνω διατάξεων, το επίδομα θέσης προϊσταμένου δικαιούται να λάβει και ο αναπληρωτής προϊστάμενος, ο οποίος ασκεί τα καθήκοντά του για μεγάλο χρονικό διάστημα, λόγω μη πλήρωσης της σχετικής οργανικής θέσης του προϊσταμένου, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο το αρμόδιο όργανο δεν προέβη στην επιλογή προσώπου για την κάλυψη της θέσης αυτής. Και τούτο διότι το επίδομα αυτό δεν συνδέεται με συγκεκριμένο πρόσωπο, αλλά χορηγείται σε εκείνον, ο οποίος, έχοντας τα νόμιμα προσόντα, εκλέγεται για να ασκεί εν τοις πράγμασι τα καθήκοντα προϊσταμένου και για όσο χρόνο ασκούνται τα καθήκοντα αυτά. Ενόψει αυτών και υπό τα προαναφερθέντα δεδομένα, το δικάσαν δικαστήριο έκρινε ότι η άρνηση του αναιρεσείοντος να χορηγήσει στον αναιρεσίβλητο το αιτούμενο από αυτόν επίδομα, για το χρονικό διάστημα από 1.3.1995 (δύο μήνες μετά τη μη πλήρωση της οργανικής θέσης του Διευθυντή) έως 31.7.1996, δεν ήταν νόμιμη, καθόσον, αφού αυτός ασκούσε πραγματικά τα καθήκοντα του Διευθυντή του Ινστιτούτου … από την ημέρα που η θέση παρέμεινε κενή, πράγμα το οποίο άλλωστε δεν αμφισβητεί το ν.π.δ.δ., εδικαιούτο το εν λόγω επίδομα, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η θέση του Διευθυντή δεν είχε πληρωθεί, όπως είχε δεχθεί και το πρωτοβάθμιο δικαστήριο. Κατόπιν αυτών, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση απορρίφθηκε η έφεση του αιτούντος.(..)Επειδή, ο λόγος ότι δεν ελήφθη υπ’ όψιν από το Διοικητικό Εφετείο το προαναφερθέν έγγραφο του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους είναι απορριπτέος, καθόσον στηρίζεται επί εσφαλμένης προϋποθέσεως, αφού το δικάσαν δικαστήριο το έλαβε υπ’ όψιν του. Περαιτέρω δε και ο λόγος, με τον οποίο αμφισβητείται η ορθότητα εκτιμήσεως των αποδεικτικών στοιχείων από το δικάσαν δικαστήριο, είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος, διότι η εκτίμηση αυτή, ως κρίση περί πραγμάτων, δεν ελέγχεται κατ’ αναίρεσιν. Εξάλλου, κατά της σκέψεως του δικαστηρίου της ουσίας σχετικά με την ερμηνεία των κρίσιμων εν προκειμένω διατάξεων δεν προβάλλεται συγκεκριμένη αιτίαση και ως εκ τούτου, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της.


ΣΤΕ 1877/2016

Παύση θητείας Προέδρου Νομικού Προσώπου:Επειδή, ενόψει των ανωτέρω, η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση των άρθρων 20 παρ. 2 του Συντάγματος και 6 του Κ.Δ.Δ., τα οποία κατοχυρώνουν το δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασης του ενδιαφερομένου. Συνεπώς, για το λόγο αυτό, που βασίμως προβάλλεται, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, παρέλκει δε, ως εκ τούτου, ως αλυσιτελής η εξέταση των λοιπών προβαλλόμενων λόγων ακυρώσεως. Κατόπιν αυτού, η υπόθεση πρέπει να αναπεμφθεί στη Διοίκηση για νέα κρίση, αφού προηγουμένως οι συναρμόδιοι Υπουργοί καλέσουν τον αιτούντα να εκθέσει τις απόψεις του για την αποδιδόμενη σε αυτόν υπαίτια πλημμελή εκτέλεση των καθηκόντων του.


ΔΕΔ/Αθ/440/2025

Η απόφαση 440 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή της επιχείρησης «...............». Η προσφυγή στρεφόταν κατά πέντε πράξεων επιβολής προστίμου, συνολικού ύψους 450.000,00 ευρώ (90.000,00 ευρώ για κάθε φορολογικό έτος από 2018 έως 2022), οι οποίες επιβλήθηκαν από την Προϊσταμένη του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. Αττικής λόγω μη προσκόμισης φορολογικών μνημών και αρχείων ΦΗΜ. Η ΔΕΔ έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη, βάσει του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, επειδή διαπίστωσε ότι η εν λόγω προσφυγή αποτελούσε τη δεύτερη κατά σειρά που ασκήθηκε από την προσφεύγουσα κατά των ίδιων οριστικών πράξεων.


ΔΕΔ/Θεσ/1148/2025

Η υπ’ αριθμ. 1148/19.06.2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι αρχικές πράξεις είχαν εκδοθεί από το 1ο ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης, καθόσον ο προσφεύγων (ατομική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου χημικών) δεν προσκόμισε τα λογιστικά αρχεία, με αποτέλεσμα ο προσδιορισμός των εσόδων να γίνει με βάση διαθέσιμα στοιχεία. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή επειδή διαπιστώθηκε ότι ο προσφεύγων είχε ήδη καταθέσει προηγούμενη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, η οποία είχε απορριφθεί εκπρόθεσμα. Ως εκ τούτου, η άσκηση δεύτερης προσφυγής κρίθηκε μη επιτρεπτή, σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.


ΣΤΕ ΕΑ/260/2011

Παροχή υπηρεσιών καθαριότητας- ασφαλιστικά μέτρα:..Επειδή, περαιτέρω, προβάλλεται ότι η επίμαχη διακήρυξη παραβιάζει την ισχύουσα στους δημοσίους διαγωνισμούς αρχή της μυστικότητας, διότι, όπως ισχυρίζεται η αιτούσα, είναι γνωστή σε άπαντες η (μέλλουσα, πάντως, να υποβληθεί) οικονομική και τεχνική προσφορά της, αφού προηγήθηκε υποβολή προσφοράς εκ μέρους της σε προηγηθέντα (διακήρυξη 13/2008), αλλά τελικώς ματαιωθέντα (απόφαση 3436/25.8.2010 του Δ. Σ.) διαγωνισμό του καθ΄ου Οργανισμού με το ίδιο αντικείμενο. Λόγω, όμως, της αυτοτελείας, των δύο αυτών διαδικασιών, αλλά και της μεταξύ τους χρονικής αποστάσεως ούτε η αιτίαση αυτή πιθανολογείται βάσιμη. Επειδή, υπό τα δεδομένα που έχουν εκτεθεί στις προηγούμενες σκέψεις, η απόρριψη της προδικαστικής προσφυγής της αιτούσης με τις αιτιάσεις που περιείχε κατά της διακηρύξεως, φαίνεται νομίμως αιτιολογημένη..