Ο προσφεύγων επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης του αναθέτοντα φορέα, η οποία έκρινε ως αποδεκτή την προσφορά του παρεμβαίνοντος οικονομικού φορέα για την προμήθεια μεταφορικών-ελαστικών ιμάντων ταινιοδρόμων και μηχανημάτων των Ορυχείων του Λιγνιτικού Κέντρου. Το αντικείμενο της σύμβασης αφορά την προμήθεια των εν λόγω υλικών για χρονικό διάστημα 2 ετών, με εκτιμώμενη αξία άνευ ΦΠΑ 13.073.741,00 ευρώ για την Ομάδα Α. Ο προσφεύγων κατατέτειχε την προσφυγή λόγω παραβιάσεων στους όρους του διαγωνισμού, ισχυριζόμενος ότι ο παρεμβαίνων δεν πληρούσε τις απαιτούμενες τεχνικές προδιαγραφές και δεν προσκόμισε τα απαραίτητα δικαιολογητικά, όπως περιγραφές εργοστασίων, αποδεικτικά στοιχεία παραγωγής και πιστοποιητικά ποιότητας.

Οι προσφεύγουσες ασκούν προδικαστικές προσφυγές έναντι της πράξης/απόφασης του αναθέτοντα φορέα, η οποία κρίνει τεχνικά μη αποδεκτές τις προσφορές τους στον διαγωνισμό για την «Προμήθεια και τοποθέτηση κεραμικών επενδύσεων τυμπάνων ταινιοδρόμων των ορυχείων» με προϋπολογισμό 152.500,00 € (πλέον ΦΠΑ 24%). Ζητούν την ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης ως προς το σκέλος που απέρριψε τις προσφορές τους, ισχυριζόμενες ότι πληρούν όλες τις προϋποθέσεις της διακήρυξης και των συμβατικών τευχών. Η πρώτη προσφεύγουσα επιχειρεί να δικαιολογήσει το πιστοποιητικό ποιότητας που υπέβαλε, ενώ η δεύτερη υποστηρίζει ότι οι τεχνικές προδιαγραφές της προσφοράς της καλύπτονται παρά τις αντιρρήσεις της Επιτροπής.

Ο προσφεύγων με την προδικαστική προσφυγή αίτησε την ακύρωση τεχνικών προδιαγραφών της διακήρυξης για ηλεκτρονικό διαγωνισμό με αντικείμενο την προμήθεια εξοπλισμού (προσδιοριζόμενος από CPV) αξίας 230.000€. Ισχυρίστηκε ότι οι υπερβολικές απαιτήσεις (π.χ. ελάχιστη τιμή 350kHU, μέγεθος επιφάνειας 2300x2300 μονάδες, ελάχιστο μέγεθος 150μm) αποκλείουν άδικα συμμετέχοντες, παρόλο που ο εξοπλισμός του (με χαρακτηριστικά όπως 300kHU, 2100x2300, 160μm) ικανοποιεί λειτουργικές ανάγκες. Η αναθέτουσα αρχή δέχτηκε τη μεταρρύθμιση των προδιαγραφών, αλλά η ΕΑΔΗΣΥ κρίνει απαραίτητη τη συνολική ακύρωση της διακήρυξης για λόγους διαφάνειας.

Με την προδικαστική προσφυγή της, η προσφεύγουσα εταιρεία αιτείται την ακύρωση ή ανάκληση μέρους της απόφασης με αρ. πρωτ. 64587 Φ.Δ. 7/2019 της 22/10/2020 του "...", η οποία απέρριψε την τεχνική προσφορά της για το ΕΙΔΟΣ Α' του διαγωνισμού και αποδέχθηκε την προσφορά της εταιρείας "..." για την ανάθεση σύμβασης προμήθειας 28 οχημάτων για τις ανάγκες του "...". Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η απόρριψη της προσφοράς της βασίστηκε σε πλάνη περί το νόμο και τα πραγματικά γεγονότα, ενώ η δική της τεχνική προσφορά ήταν αποδεκτή και υπερκάλυπτε τις απαιτήσεις της προκήρυξης. Πιο συγκεκριμένα, η προσφεύγουσα αμφισβητεί τους λόγους απόρριψης που αφορούν το πιστοποιητικό ISO 9001 του κατασκευαστή του πυροσβεστικού συγκροτήματος, την αντιπροσώπευση του κατασκευαστή στην Ελλάδα, το συνολικό ύψος της υπερκατασκευής του οχήματος και τη μελέτη κατανομής φορτίων. Επιπλέον, διαμαρτύρεται για την ύπαρξη "τοξικού/εχθρικού" περιβάλλοντος, την υποκατάσταση της αξιολόγησης, την προσκόμιση νέων στοιχείων από τον ανταγωνιστή και τη μη ακρόαση της ίδιας. Τέλος, η προσφεύγουσα ζητεί την απόρριψη της τεχνικής προσφοράς της ανταγωνίστριας εταιρίας για πληθώρα πλημμελειών.

Η προδικαστική προσφυγή ασκείται κατά της απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου που εγκρίνει τα πρακτικά (έλεγχος δικαιολογητικών συμμετοχής και αποσφράγιση οικονομικών προσφορών) του διεθνούς διαγωνισμού για «Προμήθεια ηλεκτρικών λαμπτήρων - ηλεκτρολογικού υλικού - φωτιστικών σωμάτων». Οι προσφύγουσες επιδιώκουν την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης, ιδίως ως προς το σκέλος που έγινε δεκτή η προσφορά ορισμένων εταιρειών, επικαλούμενες σημαντικές πλημμελήσεις στην τεκμηρίωση τους, όπως έλλειψη καταλόγου εργοστασίων κατασκευής, ασάφειες σε τεχνικά φυλλάδια και δηλώσεις συμμόρφωσης, μη συμμόρφωση με ISO 9001 επιτυχημένα φιναλίστ. Οι προσφυγές αφορούν συμβάσεις προμήθειας ηλεκτρικού υλικού συνολικού προϋπολογισμού 476.765€ χωρίς ΦΠΑ.

Η Απόφαση 1268 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ από τον Προϊστάμενο της ΔΟΥ Αλεξανδρούπολης. Το πρόστιμο επιβλήθηκε επειδή ο προσφεύγων δεν ανταποκρίθηκε εγκαίρως σε αίτημα της Φορολογικής Διοίκησης για παροχή δικαιολογητικών που σχετίζονταν με την υποβολή της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος 2023 (όπου είχε δηλώσει απαλλαγές και εισοδήματα που φορολογούνται με ειδικό τρόπο). Παρόλο που ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση της πράξης, η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι το δικόγραφο της ενδικοφανούς προσφυγής κρίθηκε παντελώς αόριστο. Συγκεκριμένα, δεν αναφέρονταν οι λόγοι που πλήττουν το κύρος και τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης πράξης, κατά παράβαση του άρθρου 72 του Ν. 5104/2024. Συνεπώς, η προσφυγή απορρίφθηκε λόγω πλήρους αοριστίας και επειδή ήταν ανεπίδεκτη εκτιμήσεως.

Προμήθεια νοσοκομειακών κλινών...Συνεπώς, οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας σύμφωνα με τους οποίους «… τα τεχνικά φυλλάδια δεν εκδίδονται από τον κατασκευαστή με γνώμονα τους όρους μιας συγκεκριμένης διακήρυξης, αλλά περιλαμβάνουν το σύνολο των δυνατών προδιαγραφών, συνεπώς και διαστάσεων, στις οποίες προσφέρονται από τον κατασκευαστή τα προσφερόμενα είδη …», κατά το μέρος που με αυτούς προβάλλεται ότι τα υποβληθέντα από αυτήν τεχνικό φυλλάδιο και εγχειρίδιο χρήσης αφορούν σε περισσότερα του ενός είδη, είναι αβάσιμοι και απορριπτέοι. Η αναθέτουσα αρχή, όπως προαναφέρθηκε, στην αιτιολογία απόρριψης της προσφοράς της προσφεύγουσας έλαβε υπόψη της τις εξωτερικές διαστάσεις της κλίνης, ως προς το πλάτος, δε, στο οποίο αφορά η με α/α 8 τεχνική προδιαγραφή, έλαβε υπόψη της τη διάσταση 102 εκ., η οποία αποτυπώνεται στο προσκομισθέν από την προσφεύγουσα εγχειρίδιο χρήσης και δεν πληροί την απαίτηση της με α/α 8 τεχνικής προδιαγραφής. Εκ των ως άνω προκύπτει ότι κατά την απόρριψη της προσφοράς της προσφεύγουσας ελήφθη υπόψη στοιχείο της προσφοράς της από το οποίο προκύπτει απόκλιση του προσφερόμενου προϊόντος από την τεχνική προδιαγραφή με α/α 8, σε κάθε, δε, περίπτωση, ασάφεια ως προς την πλήρωση της τεχνικής αυτής προδιαγραφής. Συνεπώς, σε συμφωνία με τους όρους της διακήρυξης, αν και με άλλη ειδικότερη αιτιολογία, αποκλείστηκε η προσφορά της προσφεύγουσας.

Προμήθεια και τοποθέτηση εξοπλισμού παιδικών χαρών...Επομένως, τίθεται τεχνική προδιαγραφή περί των φωτιστικών ο κατασκευαστής τους να είναι πιστοποιημένος και όσον αφορά μεταξύ άλλων, το πεδίο εφαρμογής της εγκατάστασης ηλεκτρολογικού και φωτιστικού υλικού, παρότι ουδόλως θα εκτελέσει τυχόν ο κατασκευαστής οιαδήποτε εργασία εγκατάστασης τέτοιου υλικού, ενώ αντίθετα ο μόνος κατά το συμβατικό αντικείμενο περί τούτου υπεύθυνος είναι ο ανάδοχος, κατά τον όρο 1.3 της διακήρυξης και το ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι-ΤΕΧΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ, κατά το οποίο η τοποθέτηση φωτιστικών συνιστά αποκλειστική ευθύνη του αναδόχου και αντικείμενο των συμβατικών υποχρεώσεων του ιδίου. Συνεπώς, η ως άνω απαίτηση δεν σκοπεί σε οτιδήποτε έχον ή δυνάμενο να έχει σημασία περί της προμήθειας, αφού απαιτεί προσόν κατασκευαστή υπό προμήθεια αγαθού, το οποίο προσόν ουδόλως θα χρησιμοποιηθεί ή ενδέχεται ή προβλέπεται να χρησιμοποιηθεί στην υπό ανάθεση σύμβαση. Άρα, η παραπάνω απαίτηση είναι προδήλως άσχετη με κάθε εύλογο σκοπό περί των υπό προμήθεια αγαθών και κατ’ αποτέλεσμα, αδικαιολόγητη καθ’ ο μέρος παρεμποδίζει την εκ των προσφερόντων επιλογή αγαθών προς σύνταξη της προσφοράς τους, κατασκευαζόμενα από όλως κατάλληλους και ποιοτικούς κατασκευαστικής, επί τη βάσει μη πιστοποίησης των τελευταίων ως προς δραστηριότητα όλως ασύνδετη με οιαδήποτε, ως προς τον κατασκευαστή, πρόβλεψη της διακήρυξης. Περαιτέρω, προδήλως άσχετες με τα προσόντα κατασκευής φωτισμού, σε αντίθεση με όσα η αναθέτουσα επικαλείται είναι οι απαιτήσεις περί εγκατάστασης του, όπως κανένα δίδαγμα κοινής λογικής δεν υφίσταται βάσει του οποίου η ποιοτική κατασκευή φωτιστικού (από ένα εργοστάσιο κατασκευής τέτοιων αγαθών) προϋποθέτει ή συνεπάγεται ότι το εργοστάσιο παραγωγής προβαίνει το ίδιο σε εγκαταστάσεις, δραστηριοποιείται σε τυχόν εκτελέσεις οικείων έργων ή τα εγκαθιστά το ίδιο σε καταναλωτές και τούτο πέραν του ότι ακόμη και αν υπάρχει τέτοια τεχνογνωσία, ουδόλως εν προκειμένω είναι εύλογο να ζητείται πιστοποίηση περί εργασίας που δεν αφορά το αντικείμενο του φορέα επί του οποίου ζητείται, ήτοι του κατασκευαστή. Η δε τυχόν ικανότητα του κατασκευαστή περί εγκατάστασης των φωτιστικών που κατασκευάζει ουδεμία σχέση έχει με την ποιότητα των φωτιστικών και τούτο ενώ, δεν υφίσταται ευλόγως ενδιαφέρον και λόγος για ένα εργοστάσιο κατασκευής να πιστοποιηθεί στην εγκατάσταση, όταν δεν εγκαθιστά, ενώ το όποιο εύλογο ενδιαφέρον της αναθέτουσας όσον αφορά την ποιοτική εγκατάσταση ικανοποιείται με την απαίτηση πιστοποίησης για την εγκατάσταση από αυτόν που θα αναλάβει να εγκαταστήσει και όχι από αυτόν που θα κατασκευάσει τα  αγαθά που άλλος θα εγκαταστήσει. Άρα, ο έκτος λόγος της δεύτερης προσφυγής πρέπει να γίνει δεκτός και να ακυρωθεί ο ως άνω όρος του άρ. 12 του ΜΕΡΟΥΣ Δ-ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ του ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ Ι της διακήρυξης, καθ’ ο μέρος απαιτεί για τα υπό προμήθεια αγαθά, οι κατασκευαστές τους να είναι πιστοποιημένοι όσον αφορά τα πρότυπα ISO 9001:2015, ISO 14001:2015, OHSAS 18001:2007 και ISO 50001:2011 ή τα ισοδύναμα τους στο πεδίο εφαρμογής της εγκατάστασης ηλεκτρολογικού και φωτιστικού υλικού.

Κατάτμηση.Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη υπό ΙΙ. σκέψη, το Κλιμάκιο κρίνει ότι οι ως άνω 35498/26.6.2015 και 40720/20.7.2015 συμβάσεις, παρόλο που δεν διαχωρίστηκε σε αυτές η αξία της προμήθειας των ανταλλακτικών από την αξία των υπηρεσιών, είναι μικτές συμβάσεις προμήθειας (των αναγκαίων για τις επισκευές των οχημάτων του Δήμου ανταλλακτικών) και παροχής υπηρεσιών (ήτοι, της επισκευής των εν λόγω οχημάτων). Ο δε προέχων χαρακτήρας των συμβάσεων αυτών είναι, σύμφωνα με το σκοπό τους και τη βούληση των συμβαλλόμενων μερών, όπως αποτυπώθηκαν στα σχετικά συμβατικά κείμενα, αυτός της παροχής υπηρεσιών και συγκεκριμένα της επισκευής των εν λόγω οχημάτων του Δήμου …και όχι η προμήθεια καθεαυτή των αναγκαίων για τις επισκευές ανταλλακτικών, η οποία έχει παρεπόμενο χαρακτήρα και αποτελεί το μέσο για την εκτέλεση της ανωτέρω εργασίας. Κατά συνέπεια, μη νομίμως, ήτοι κατά παράβαση της αρχής της ειδικότητας των πιστώσεων, οι εν λόγω εργασίες εντάχθηκαν σε κωδικούς αριθμούς προμηθειών του προϋπολογισμού του Δήμου ….. Επιπλέον, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη υπό ΙΙΙ. σκέψη, οι προαναφερόμενες εργασίες επισκευής των οχημάτων του Δήμου, συνιστούν ομοειδείς, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, εργασίες. Ως εκ τούτου, μη νομίμως οι ελεγχόμενες εργασίες επιμερίστηκαν και ανατέθηκαν απευθείας στη φερομένη ως δικαιούχο εταιρεία, για το λόγο ότι το ύψος της δαπάνης αυτών συναθροιζόμενο με το ποσό που δαπανήθηκε κατά το έτος 2015, για όμοιες με αυτές υπηρεσίες του Δήμου … (βλ. τους ΚΑΕ 20.6263.001, 20.6263.002, 20.6263.005, 20.6263.009, 20.6263.012, 30.6263.002, που επίσης αφορούν συντήρηση και επισκευή οχημάτων του Δήμου), υπερβαίνει το όριο των 20.000,00 ευρώ χωρίς ΦΠΑ, πέραν του οποίου δεν επιτρέπεται η απευθείας ανάθεση υπηρεσιών. Ο Δήμος …., με το έγγραφο επανυποβολής των ελεγχόμενων χρηματικών ενταλμάτων, ισχυρίζεται ότι δεν έλαβε χώρα διαγωνισμός αλλά απευθείας ανάθεση των επίμαχων υπηρεσιών διότι δεν μπορούσαν να προβλεφθούν εκ των προτέρων οι βλάβες των εν λόγω οχημάτων. Ο ως άνω ισχυρισμός πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, διότι στο πλαίσιο του έγκαιρου και ορθού προγραμματισμού της δράσης του, ο Δήμος ….μπορούσε να προγραμματίσει, τουλάχιστον σε γενικές γραμμές, τη διενέργεια διαγωνισμού για τη συντήρηση – επισκευή όλων των κατηγοριών οχημάτων του κατά το έτος 2015. Τέλος, ο ισχυρισμός του Δήμου, σύμφωνα με τον οποίο τα αρμόδια όργανά του δεν ενήργησαν με πρόθεση καταστρατήγησης των εφαρμοστέων διατάξεων αλλά ενόψει του δυσερμήνευτου αυτών, συγγνωστώς θεώρησαν ότι για τις ελεγχόμενες αναθέσεις δεν προβλεπόταν η διεξαγωγή διαγωνισμού, ανεξαρτήτως του ύψους της σχετικής δαπάνης, είναι απορριπτέος διότι οι σχετικές νομοθετικές διατάξεις ισχύουν από μακρού χρόνου και αποτελούν ουσιώδες στοιχείο του συστήματος ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων εν γένει και ως εκ τούτου, δεν δικαιολογείται συγγνωστή πλάνη των αρμοδίων οργάνων του Δήμου ως προς την εφαρμογή τους.

Προμήθεια και εγκατάσταση οδοντιατρικών συγκροτημάτων....Επειδή, σε κάθε περίπτωση, αβασίμως υποστηρίζει η προσφεύγουσα ότι αυθαίρετα η αναθέτουσα αρχή απαιτεί πιστοποιητικά διασφάλισης ποιότητας από τους προμηθευτές καθώς έχει τη διακριτική ευχέρεια να απαιτεί πρότυπα διασφάλισης ποιότητας τα οποία κρίνονται με βάση το αντικείμενο της σύμβασης και την αρχή της αναλογικότητας, ως κριτήρια επιλογής. Εξάλλου, βασίμως υποστηρίζει η προσφεύγουσα ότι το ISO 9001:2015 είναι γενικότερης εφαρμογής ενώ το ISO 13485:2016 αφορά στα ιατροτεχνολογικά προϊόντα, ωστόσο, είναι δυνατόν να απαιτηθούν και τα δύο (βλ.https://www.iso.org/obp/ui#iso:std:iso:13485:ed-3:v1:en:sec:B). Περαιτέρω, ο ισχυρισμός της προσφεύγουσας ότι εφόσον τα προϊόντα διαθέτουν CE και κριτήριο ανάθεσης αποτελεί η χαμηλότερη τιμή η αναθέτουσα αρχή δεν δύναται να απαιτεί περαιτέρω τεχνικές προδιαγραφές καθώς και ότι μόνο το CE και οι αρχές και κατευθυντήριες γραμμές για την ορθή πρακτική διανομής ιατροτεχνολογικών προίόντων είναι υποχρεωτικές, ερείδεται επί της εσφαλμένης προϋπόθεσης ότι η αναθέτουσα αρχή δεν δύναται βάσει του θεσμικού πλαισίου να απαιτεί πρότυπα διασφάλισης ποιότητας από τον προμηθευτή και κατασκευαστή ιατροτεχνολογικών  προϊόντων και, ως εκ τούτου, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Σύμφωνα δε με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 82 του Ν.4412/2016, οι αναθέτουσες αρχές δύνανται να απαιτούν πιστοποιητικά διασφάλισης ποιότητας που, ανεξαρτήτως των όσων προβλέπει η Διακήρυξη, αποτελούν κριτήρια επιλογής των οικονομικών φορέων που καταδεικνύουν την τεχνική ικανότητα του οικονομικού φορέα να εκτελέσει τη σύμβαση και όχι επιπλέον τεχνικές προδιαγραφές σχετικά με τα απαιτούμενα είδη (βλ. Δημήτριος Γ. Ράικος, Ευαγγελία Γ. Βλάχου, Ευανθία Κ. Σαββίδη, Δημόσιες Συμβάσεις Ν. 4412/2016 Ερμηνεία κατ΄ άρθρο. Σχετικές διατάξεις – Νομολογία, σελ. 805-506, Ε. Βλάχου και απόφαση ΑΕΠΠ 863/2018).