C-218/2011
Τύπος: Δικαστικές Αποφάσεις
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (έβδομο τμήμα) της 18ης Οκτωβρίου 2012 «Οδηγία 2004/18/EΚ — Δημόσιες συμβάσεις έργων, προμηθειών και υπηρεσιών — Άρθρα 44, παράγραφος 2, και 47, παράγραφοι 1, στοιχείο βʹ, 2 και 5 — Οικονομική και χρηματοοικονομική επάρκεια των υποψηφίων και των προσφερόντων — Ελάχιστο επίπεδο ικανοτήτων που έχει καθοριστεί με βάση συγκεκριμένο στοιχείο του ισολογισμού — Λογιστικό στοιχείο στο οποίο μπορούν να ασκήσουν επιρροή οι διαφορές μεταξύ των εθνικών νομοθεσιών περί των ετησίων λογαριασμών των εταιριών»
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΝΣΚ/130/2003
Πολιτικά Κόμματα. Κρατική χρηματοδότηση τούτων. Τηρούμενα βιβλία σε σχέση με την υποχρέωση κατάρτισης ετήσιου ισολογισμού, που πρέπει να ανταποκρίνεται στους κανόνες και τις δομές του Γενικού Λογιστικού Σχεδίου.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Δεν υφίσταται αντίθεση, αφενός μεταξύ της διατάξεως του άρθρου 18 παρ.1 και 3 του Ν 3023/2002, κατά την οποία τα πολιτικά κόμματα που λαμβάνουν κρατική τακτική χρηματοδότηση υποχρεούνται, στη σύνταξη ετήσιου ισολογισμού εσόδων και δαπανών, που πρέπει να ανταποκρίνεται στους κανόνες και στις δομές, δηλαδή, στις γενικές αρχές, του Γενικού Λογιστικού Σχεδίου και, αφετέρου, της ρύθμισης του άρθρου 16 του ίδιου νόμου, κατά την οποία τα κόμματα υποχρεούνται εφόσον λαμβάνουν κρατική τακτική ή εκλογική χρηματοδότηση στην τήρηση «ειδικού» βιβλίου, όπου καταχωρούνται τα έσοδα και οι δαπάνες τους. Τούτο, διότι, καμία από τις προαναφερθείσες διατάξεις δεν αναφέρεται ευθέως στην τήρηση συγκεκριμένης κατηγορίας βιβλίων (Β’ ή Γ’) του ΚΒΣ. Στον κανονιστικό νομοθέτη (ΚΥΑ), κατά την παρ.3 του άρθρου 18 του ίδιου νόμου, εναπόκειται να καθορίσει τον τρόπο σύνταξης του ισολογισμού των πολιτικών κομμάτων, ώστε το περιεχόμενό του να ανταποκρίνεται στις γενικές αρχές (κανόνες και δομές) που διέπουν το Γενικό Λογιστικό Σχέδιο.
C-682/2021
Προδικαστική παραπομπή – Δημόσιες συμβάσεις – Οδηγία 2014/24/ΕΕ – Άρθρο 57, παράγραφος 4, στοιχείο ζʹ – Προαιρετικός λόγος αποκλεισμού συνδεόμενος με πλημμέλειες στο πλαίσιο προηγούμενης σύμβασης – Σύμβαση που ανατέθηκε σε κοινοπραξία οικονομικών φορέων – Καταγγελία της σύμβασης – Αυτόματη καταχώριση του συνόλου των μελών της κοινοπραξίας σε κατάλογο αναξιόπιστων προμηθευτών – Αρχή της αναλογικότητας – Οδηγία 89/665/ΕΟΚ – Άρθρο 1, παράγραφοι 1 και 3 – Δικαίωμα αποτελεσματικής ένδικης προστασίας»
ΕΣ/ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ/25/2025
Η Απόφαση 25/2025 του Ελεγκτικού Συνεδρίου απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης του αναιρεσείοντα, ο οποίος ζητούσε την αναίρεση της 2150/2020 οριστικής απόφασης του ΙΙΙ Τμήματος, με σκοπό τον κανονισμό της σύνταξής του με βάση ποσοστό ανικανότητας 70%, αντί του 55% που είχε αρχικά καθοριστεί. Το Δικαστήριο έκρινε ότι ορθώς το Τμήμα απέρριψε την αίτηση αναθεώρησης, καθόσον οι ισχυρισμοί του αναιρεσείοντος (σχετικά με τον καθορισμό του ποσοστού ανικανότητας) δεν συνιστούν νομικούς λόγους αναθεώρησης (όπως πλάνη περί τα πραγματικά γεγονότα ή λογιστικό λάθος), αλλά ανάγονται στην εκτίμηση των αποδεικτικών μέσων. Κατά συνέπεια, η αίτηση αναίρεσης απορρίφθηκε ως αβάσιμη και διατάχθηκε η κατάπτωση του κατατεθέντος παραβόλου.
ΝΣΚ/191/2009
Κατανομή και απόδοση των παρακρατηθεισών συνδικαλιστικών εισφορών έτους 2009 υπαλλήλων του ΥΠΕΘΑ/ΓΕΣ, σύμφωνα με τις διατάξεις της ΚΥΑ 2/77200/0022/8-11-1999 των ΥΠΕΣΔΑ και Οικ/κών, που εκδόθηκε κατ εφαρμογή του άρθρου 9 του Ν 2303/1995.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή
Μετά την αποχώρηση της Πανελλήνιας Ένωσης Δημοσίων Πολιτικών Υπαλλήλων (ΠΕΔΠΥ) του ΥΕΘΑ/ΓΕΣ από το Ταμείο Αλληλοβοηθείας, δεν γεννάται ζήτημα για την κατανομή των εισφορών της από το Οικονομικό και Λογιστικό Κέντρο Στρατού (ΟΛΚΕΣ), οι οποίες θα είναι αυτές που έχουν καθοριστεί μέχρι σήμερα από την συμφωνία που υπάρχει. Η ενσωμάτωση της εισφοράς της ΠΕΔΠΥ υπέρ του Ταμείου Αλληλοβοηθείας στο ποσό της συνδικαλιστικής εισφοράς και η είσπραξη και κατανομή της από το ΟΛΚΕΣ δεν ήταν στις υποχρεώσεις του. (πλειοψ.)
Υπόθεση C-586/2010
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (δεύτερο τμήμα) της 26ης Ιανουαρίου 2012 «Κοινωνική πολιτική — Οδηγία 1999/70/ΕΚ — Ρήτρα 5, σημείο 1, στοιχείο α΄, της συμφωνίας-πλαισίου για την εργασία ορισμένου χρόνου — Διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου — Αντικειμενικοί λόγοι που μπορούν να δικαιολογήσουν την ανανέωση τέτοιων συμβάσεων — Εθνική κανονιστική ρύθμιση βάσει της οποίας δικαιολογείται η χρησιμοποίηση συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε περίπτωση προσωρινής αναπληρώσεως — Μόνιμη ή επαναλαμβανόμενη ανάγκη για αναπληρωματικό προσωπικό — Συνεκτίμηση όλων των περιστάσεων που αφορούν την ανανέωση διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου» Στην υπόθεση C‑586/10, με αντικείμενο αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) με απόφαση της 17ης Νοεμβρίου 2010, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 15 Δεκεμβρίου 2010, στο πλαίσιο της δίκης
ΔΕΔ/Αθ/102/2025
Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά πράξης επιβολής προστίμου συνολικού ύψους 500,00€ (δύο πρόστιμα των 250,00€ έκαστο) για τα φορολογικά έτη 2022 και 2023. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Χίου λόγω εκπρόθεσμης υποβολής των δηλώσεων καταβολής τέλους εκμετάλλευσης αλιευτικών πλοίων (άρθρο 57 του Ν. 4646/2019) από την προσφεύγουσα, η οποία τηρεί απλογραφικό λογιστικό σύστημα. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η καθυστέρηση οφειλόταν σε απουσία της στην Αθήνα λόγω οικογενειακών λόγων (εγκυμοσύνη κόρης). Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι ο ισχυρισμός ήταν αναπόδεικτος, καθώς δεν προσκομίστηκε κανένα σχετικό στοιχείο, και επικύρωσε την επιβολή των προστίμων.
ΔΕΚ/C-176/1998
Περίληψη $$Η οδηγία 92/50, για τον συντονισμό των διαδικασιών συνάψεως δημόσιων συμβάσεων υπηρεσιών, έχει την έννοια ότι επιτρέπει σε παρέχοντα υπηρεσίες, ο οποίος καλείται να αποδείξει ότι πληροί τις οικονομικές, χρηματοδοτικές και τεχνικές προϋποθέσεις συμμετοχής του σε διαδικασία προσκλήσεως για την υποβολή προσφορών, με σκοπό τη σύναψη δημόσιας συμβάσεως υπηρεσιών, να κάνει χρήση των ικανοτήτων άλλων οντοτήτων, ανεξάρτητα από τη νομική φύση των δεσμών που διατηρεί με αυτές, υπό την προϋπόθεση ότι είναι σε θέση να αποδείξει ότι όντως βρίσκονται στη διάθεσή του τα μέσα των εν λόγω οντοτήτων που είναι αναγκαία για την εκτέλεση της συμβάσεως. Εναπόκειται στον εθνικό δικαστή να εκτιμήσει αν έχει προσκομιστεί, στο πλαίσιο της κύριας δίκης, το αποδεικτικό αυτό στοιχείο.
ΕΣ/ΚΠΕ/ΤΜ.7/290/2017
ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕΙΣ. Χρηματοδότηση Κοινωφελούς Επιχείρησής για την κάλυψη μέρους του, κατά το έτος 2017, προϋπολογιζόμενου ελλείμματός της.(..) ο προβαλλόμενος λόγος περί παραβίασης της αρχής της οικονομικότητας και μη διασφάλισης των αναγκαίων για την επιστροφή της χρηματοδότησης δικλείδων στηρίζεται επί εσφαλμένης πραγματικής προϋποθέσεως, αφού από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει ότι η επίμαχη χρηματοδότηση συνιστά έκτακτη επιχορήγηση της επιχείρησης προς κάλυψη χρηματοδοτικού κενού λόγω μη έγκαιρης εισαγωγής εσόδων από τις προβλεπόμενες πηγές χρηματοδό-τησης (ΕΣ ΚΠΕΔ VII Τμ. 216/2015). Επιπλέον, οι διατάξεις της Κ.Υ.Α. 23976/2016, τις οποίες επικαλείται η Επίτροπος προς θεμελίωση του υπό στοιχείο δ) λόγου άρνησής της, εφαρμόζονται, κατά τη ρητή πρόβλεψη του άρθρου 8 αυτής, μόνο στους Δήμους, στα δημοτικά ιδρύματα, στα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου και στους συνδέσμους των Δήμων και συνεπώς δεν έχουν εφαρμογή στις κοινωφελείς δημοτικές επιχειρήσεις, οι δε εισαγόμενες με τις διατάξεις του άρθρου 3 παρ. 2 της Υ.Α. 41179/2014 ρυθμίσεις, στις οποίες θεμελιώνεται ο υπό στοιχείο ζ) λόγος άρνησης, δεν αφορούν στο περιεχόμενο των ετησίων προγραμμάτων δράσης των κοινωφελών επιχειρήσεων αλλά σε αυτό των επιχειρησιακών σχεδίων των πενταετών επιχειρησιακών προγραμμάτων των Δήμων. Τέλος, αφενός μεν με τον υπό στοιχείο β) λόγο δεν προβάλλεται εσφαλμένος, επί το έλαττον, υπολογισμός των προβλεπόμενων εσόδων της επιχείρησης από επιχορηγήσεις, ώστε να γεννάται ζήτημα υπερχρηματοδότησής της..Μετά από αυτά η εντελλόμενη με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα δαπάνη είναι νόμιμη και, ως εκ τούτου, το ένταλμα αυτό πρέπει να θεωρηθεί.
ΣτΕ/901/1999
Επειδή, όπως ήδη έχει κριθεί (ΣτΕ Ολομ. 4358-61/1997), από τις διατάξεις του άρθρου 4 παράγραφοι 2, 4, 5 και 6 του ν. 1418/1984 (όπως η παρ. 6 τροποποιήθηκε με τα άρθρα 1 παράγραφοι 4 και 5α του ν. 2229/1994 και δέκατο τρίτο παρ. 4 του ν. 2338/1995) και των άρθρων 10 παρ. 3, 17 παρ. 7 και 8, 18 19 παρ. 2 και 20 του π.δ. 609/1985 προκύπτει ότι όσοι συμμετέχουν σε διαγωνισμό μπορούν να υποβάλλουν αντιρρήσεις μόνο για τα στάδια προεπιλογής, κατάθεσης των προσφορών (τεχνικών και οικονομικών) και αξιολόγησης των τεχνικών προσφορών και μόνο για λόγους που ανακύπτουν κατά το αντίστοιχο στάδιο. Αντιθέτως, για το στάδιο της εξέτασης ή αξιολόγησης - όταν απαιτείται τέτοια αξιολόγηση - των οικονομικών προσφορών, στάδιο κατά το οποίο έχει ήδη επιληφθεί η επιτροπή εισήγησης για ανάθεση και, σύμφωνα με την παρ. 6 του άρθρου 4 του ν. 1418/1984, έχει εκφέρει τη σύμφωνη γνώμη της για την έγκριση του αποτελέσματος της δημοπρασίας, δεν προβλέπεται, ως τυπικό στοιχείο της διαδικασίας, η υποβολή αντιρρήσεων για λόγους που ανακύπτουν κατά το στάδιο αυτό. Υποβολή αντιρρήσεων, σύμφωνα με το άρθρο 20 του π.δ. 609/1985, δεν προβλέπεται ούτε κατά του πρακτικού με το οποίο η επιτροπή εισήγησης για ανάθεση, εκφέροντας τη σύμφωνη γνώμη της για την έγκριση του αποτελέσματος της δημοπρασίας, γνωμοδοτεί για τον αποκλεισμό υποψήφιου αναδόχου που δεν αιτιολόγησε την υπερβολικά χαμηλή προσφορά του. Συνεπώς η αιτούσα αβασίμως προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε κατά παράβαση των πιο πάνω διατάξεων και κατά παράλειψη ουσιώδους τύπου της διαδικασίας, επειδή δεν της κοινοποιήθηκε προηγουμένως το πρακτικό με το οποίο η επιτροπή εισήγησης για ανάθεση γνωμοδότησε για να απορριφθεί η οικονομική προσφορά της ως μη αιτιολογημένη και έτσι η αιτούσα δεν μπόρεσε να ασκήσει τις κατά το άρθρο 20 του π.δ. 609/1985 αντιρρήσεις της κατά του πιο πάνω πρακτικού.
C-178/2016
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (τέταρτο τμήμα) 20 Δεκεμβρίου 2017
Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (τέταρτο τμήμα) αποφαίνεται:Οδηγία 2004/18 / ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, για το συντονισμό των διαδικασιών σύναψης συμβάσεων δημοσίων έργων, συμβάσεων παροχής δημόσιων προμηθειών και δημοσίων υπηρεσιών, και ιδίως το άρθρο 45 παράγραφος 2 στοιχείο γ), δ) και ζ) της εν λόγω οδηγίας, καθώς και οι αρχές της ίσης μεταχείρισης και της αναλογικότητας, πρέπει να ερμηνεύονται ως ότι δεν αποκλείουν εθνική νομοθεσία που επιτρέπει στην αναθέτουσα αρχή:- να λαμβάνει υπόψη, σύμφωνα με τους όρους που έχει ορίσει, ποινική καταδίκη του διευθυντή μιας εταιρείας υποβολής προσφορών, ακόμη και αν η καταδίκη δεν έχει ακόμη οριστική, για αδίκημα που αφορά την επαγγελματική συμπεριφορά της εν λόγω εταιρείας στην οποία έπαυσε ο διευθυντής να εκτελέσει τα καθήκοντά του το έτος που προηγείται της δημοσίευσης της προκήρυξης διαγωνισμού, και να αποκλείσει την εν λόγω εταιρεία από τη συμμετοχή της στην επίμαχη διαδικασία υποβολής προσφορών, με το αιτιολογικό ότι, επειδή δεν διακήρυξε την καταδίκη που δεν ήταν ακόμη οριστική, δεν είχε αποσυνδεθεί πλήρως και αποτελεσματικά από τις δραστηριότητες του εν λόγω διευθυντή.