Η απόφαση 174 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει την προσφυγή υπό την αίρεση αποδοχής αιτήματος μείωσης του πρόσθετου φόρου κατά 40% βάσει του άρθρου 75 του ν. 5104/2024 (ΚΦΔ). Το άρθρο 75 ορίζει ότι η αποδοχή της κύριας οφειλής, ενόσω διαρκεί η προθεσμία για προσφυγή, λογίζεται ως αυτοδίκαιη παραίτηση από την ασκηθείσα ενδικοφανή προσφυγή. Καθώς ο προσφεύγων αποδέχθηκε την κύρια οφειλή μέσω της αίτησης ρύθμισης, η ΔΕΔ έκρινε την προσφυγή αόριστη και απαράδεκτη, καθώς δεν επιτρέπεται άσκηση αγωγής υπό αίρεση.

Η απόφαση 175/03-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς φορολογικού έτους 2023, η οποία καταλόγιζε συνολικό ποσό 173.388,67€. Η προσφεύγουσα, που ενήργησε ως ασκούσα γονική μέριμνα ανηλίκου υιού, υπέβαλε το ένδικο μέσο υπό την επιφύλαξη – αίρεση της αποδοχής αίτησης για μείωση του πρόσθετου φόρου κατά 40% βάσει του άρθρου 75 του ν. 5104/2024 (ΚΦΔ). Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 75 ΚΦΔ, η αποδοχή της κύριας οφειλής, ενόσω διαρκεί η προθεσμία για ενδικοφανή προσφυγή, θεωρείται αυτοδίκαιη παραίτηση από την προσφυγή. Επιπλέον, λόγω της εξάρτησης της προσφυγής από μελλοντικό και αβέβαιο γεγονός, κρίθηκε αόριστη και ως εκ τούτου, απορρίφθηκε.

Η απόφαση 41/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή κατά πολλαπλών Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ (2012-2021) του Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. Οι πράξεις αυτές καταλόγιζαν στον προσφεύγοντα σημαντικές διαφορές φόρου, πρόσθετο φόρο/πρόστιμα και εισφορά αλληλεγγύης (συνολικά ποσά που υπερβαίνουν τις 400.000€), προερχόμενα κυρίως από προσαύξηση περιουσίας λόγω άγνωστης πηγής. Ο προσφεύγων αιτήθηκε ακύρωση των πράξεων, προβάλλοντας λόγους παραγραφής και εσφαλμένης εκτίμησης στοιχείων (ιδίως πιστώσεις που σχετίζονται με εξυπηρέτηση συναδέλφου μηχανικού με δεσμευμένους λογαριασμούς). Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε την υπό κρίση προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς ο προσφεύγων είχε ήδη υποβάλει προηγούμενη (πρώτη) ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, παραβιάζοντας το άρθρο 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας που επιτρέπει μόνο μία προσφυγή κατά της ίδιας πράξης.

Η Απόφαση 300 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.), εκδόθηκε στις 12 Φεβρουαρίου 2025 και αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Η προσφυγή στρεφόταν κατά της απάντησης της Δ.Ο.Υ. Χαλκίδας επί αιτήματος ακύρωσης προσωρινού διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς έτους 2003. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι η απάντηση της Δ.Ο.Υ. αποτελεί πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα, στερούμενη εκτελεστότητας, και συνεπώς προσβάλλεται απαραδέκτως. Επίσης, η εν λόγω προσωρινή πράξη προσδιορισμού φόρου θεωρείται προπαρασκευαστικό στάδιο της οριστικής πράξης και δεν είναι εκτελεστή. Επιπροσθέτως, η προθεσμία για την αμφισβήτηση της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς είχε ήδη παρέλθει.

Η απόφαση 1029/30-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογουμένου κατά της αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων. Ο Προϊστάμενος της Δ.Ο.Υ. αρνήθηκε την παραλαβή και εκκαθάριση τροποποιητικής δήλωσης φόρου κληρονομιάς, ύψους 350.206,54€, που αφορούσε χρηματικό ποσό σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό (joint account), με το σκεπτικό ότι οι καταθέσεις αυτές απαλλάσσονται από τον φόρο κληρονομίας και επομένως δεν αποτελούν αντικείμενο φόρου. Η ΔΕΔ έκανε δεκτή την προσφυγή, βασιζόμενη στο σκεπτικό ότι η απαλλαγή από τον φόρο δεν συνεπάγεται απαλλαγή του φορολογουμένου από την υποχρέωση υποβολής της δήλωσης φόρου κληρονομιάς, οδηγώντας στην ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης και την υποχρέωση εκκαθάρισης της δήλωσης.

Η υπ' αριθμόν 56 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) εκδόθηκε στις 14-01-2025 κατόπιν αναπομπής από το Μονομελές Διοικητικό Πρωτοδικείο. Η υπόθεση αφορούσε ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς ύψους 973,19 € που είχε αρχικά απορριφθεί ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης υποβολής. Το Δικαστήριο ανέπεμψε την υπόθεση για ουσιαστική εξέταση του παραδεκτώς υποβληθέντος ανακλητικού σκέλους της τροποποιητικής δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Η προσφεύγουσα επικαλούνταν ουσιώδη πλάνη (μη αποπερατωμένη οικοδομή αντί αποπερατωμένης και λανθασμένο χαρακτηρισμό διαμερίσματος ως καταστήματος). Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι οι ισχυρισμοί περί ημιτελούς ακινήτου δεν αποδεικνύονταν επαρκώς (π.χ. το προσκομιζόμενο ιδιωτικό έγγραφο μηχανικού δεν ήταν δημόσιο έγγραφο) και οι ισχυρισμοί για τον λανθασμένο χαρακτηρισμό δεν τεκμηριώνονταν με την οικοδομική άδεια ή αλλαγή χρήσης. Κατά συνέπεια, η οριστική φορολογική υποχρέωση διατηρήθηκε στα 973,19 €.

Η απόφαση 263/11-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε από εκ διαθήκης κληρονόμο κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Καλαμάτας. Ο θάνατος του κληρονομούμενου είχε συμβεί στις 12-04-2017. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωσή της ισχυριζόμενη ότι είχε παραγραφεί το δικαίωμα του Δημοσίου να εκδώσει πράξεις. Ωστόσο, η ΔΕΔ διαπιστώνει ότι η πράξη εκδόθηκε κατόπιν δικής της υποβολής συμπληρωματικής δήλωσης φόρου κληρονομιάς στις 13/09/2024, στην οποία δήλωσε νέα ακίνητα. Κατά συνέπεια, απορρίπτει την προσφυγή και επικυρώνει τον συνολικό καταλογιζόμενο φόρο ύψους 43.266,78€.

Η Απόφαση 1028/30-05-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αποδέχεται την ενδικοφανή προσφυγή κατά της αρνητικής απάντησης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων. Η Δ.Ο.Υ. είχε αρνηθεί την παραλαβή και εκκαθάριση δήλωσης φόρου κληρονομιάς που αφορούσε χρηματικό ποσό €280.000, κατατεθειμένο σε κοινό τραπεζικό λογαριασμό (joint account) με τον κληρονομούμενο. Η αρχική αιτιολογία της Δ.Ο.Υ. ήταν ότι οι καταθέσεις αυτές απαλλάσσονται από τον φόρο κληρονομίας. Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι η υποχρέωση υποβολής δήλωσης φόρου κληρονομιάς υφίσταται σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα από το μηδενικό αποτέλεσμα της εκκαθάρισης λόγω απαλλαγής. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε πως οι συνδικαιούχοι κοινών λογαριασμών δεν απαλλάσσονται από την υποχρέωση υποβολής δήλωσης φόρου κληρονομιάς, και συνεπώς η άρνηση της Δ.Ο.Υ. ήταν μη νόμιμη, ακυρώνοντας την προσβαλλόμενη πράξη.

Η απόφαση 65 αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023, η οποία επέβαλε κύριο φόρο ύψους 786,88€. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει δεύτερη τροποποιητική δήλωση, δηλώνοντας εισόδημα από σύνταξη αλλοδαπής προέλευσης (Δανία) και τον αντίστοιχο φόρο που καταβλήθηκε στην αλλοδαπή. Η αρμόδια ΔΟΥ Καλαμαριάς, μετά τον έλεγχο των δικαιολογητικών, προέβη στην εκκαθάριση διαγράφοντας το ποσό του φόρου αλλοδαπής. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η σύνταξη αποτελεί κοινωνική ασφάλιση και είναι υπόχρεος φόρου μόνο στη Δανία, βάσει της σύμβασης περί αποφυγής διπλής φορολογίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς ο προσφεύγων δεν είχε διατυπώσει επιφύλαξη κατά την υποβολή της δήλωσης, επικυρώνοντας την οριστική φορολογική υποχρέωση των 786,88€. Ωστόσο, επισημαίνεται ότι διατηρεί το δικαίωμα υποβολής τροποποιητικής δήλωσης για την πίστωση του φόρου αλλοδαπής.

Η υπ' αριθμόν 276 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€, το οποίο είχε επιβληθεί λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης φόρου κληρονομιάς, από την οποία δεν προέκυψε ποσό φόρου για καταβολή. Η προσφεύγουσα υποστήριξε άγνοια για το κληρονομικό δικαίωμα και παραγραφή του δικαιώματος επιβολής φόρου. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι τα πρόστιμα είναι διοικητικές κυρώσεις για τις οποίες δεν εξετάζεται η ύπαρξη δόλου ή υποκειμενικής υπαιτιότητας, ενώ η επιβολή τους αποτελεί δέσμια ενέργεια της φορολογικής αρχής. Συνεπώς, απέρριψε τους ισχυρισμούς και επικύρωσε το πρόστιμο.