Η απόφαση κάνει εν μέρει δεκτή την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018–2021. Αποφασίζεται η ακύρωση της πράξης επιβολής προστίμου (άρθ. 54) για το 2018 λόγω τυπικής πλημμέλειας (μη κοινοποίηση προσωρινής πράξης επιβολής προστίμου). Επικυρώνονται οι οριστικές πράξεις φορολογίας εισοδήματος για όλα τα έτη, καθώς κρίθηκε βάσιμος ο καταλογισμός κερδών από συστηματική επιχειρηματική δραστηριότητα (αγοραπωλησίες ακινήτων), αδήλωτων μισθωμάτων και προσαύξησης περιουσίας. Τροποποιούνται οι πράξεις ΦΠΑ για τις περιόδους 2018 και 2020, καθώς έγιναν δεκτοί οι ισχυρισμοί για απαλλαγή από ΦΠΑ σε πωλήσεις ακινήτων όπου ίσχυσε απαλλαγή φόρου μεταβίβασης πρώτης κατοικίας (ν.1078/80).

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για τη διαχειριστική περίοδο 2011. Ο προσφεύγων είχε εμπλακεί σε υπόθεση λήψης εικονικού τιμολογίου αξίας €20.000 από βρετανική εταιρεία στο πλαίσιο του προγράμματος digi-lodge, με σκοπό την παράνομη είσπραξη επιχορήγησης. Η ΔΕΔ, κατόπιν αναπομπής από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Βόλου (το οποίο ακύρωσε την αρχική απόρριψη λόγω εκπροθέσμου), επιβεβαίωσε την εικονικότητα του τιμολογίου βάσει εκτεταμένου αποδεικτικού υλικού, καθώς και τη διατήρηση της καταλογιζόμενης διαφοράς φόρου εισοδήματος και των σχετικών κυρώσεων (€709,58). Ωστόσο, εφαρμόζοντας τη νομολογία του ΣτΕ (2319/2021) και την αρχή της αναδρομικής εφαρμογής της επιεικέστερης διοικητικής κύρωσης, μείωσε το πρόστιμο για την παράβαση τήρησης βιβλίων και στοιχείων από €8.000,00 σε εφάπαξ ποσό €2.500,00.

Η απόφαση 168/03-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την εν μέρει αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά 21 πράξεων επιβολής προστίμων για εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις ΦΠΑ για φορολογικές περιόδους από το 2018 έως το 2023. Η προσφεύγουσα υποστήριξε ότι οι αρχικές δηλώσεις είχαν υποβληθεί εμπρόθεσμα. Η ΔΕΔ ακυρώνει 16 πράξεις επιβολής προστίμου βάσει του άρθρου 53 ΚΦΔ (πρόστιμο 100€) για περιόδους όπου από τις τροποποιητικές δηλώσεις δεν προέκυψε φόρος για καταβολή, καθώς ίσχυε η εξαίρεση του άρθρου 53 παρ. 7 ΚΦΔ (εμπρόθεσμη αρχική δήλωση). Αντίθετα, επικυρώνονται 5 πράξεις επιβολής προστίμου βάσει του άρθρου 54 ΚΦΔ (πρόστιμο ίσο με 50% του φόρου) διότι οι τροποποιητικές δηλώσεις για αυτές τις περιόδους προέκυψε φόρος προς καταβολή, επιβάλλοντας συνολικά 992.55€.

Η απόφαση 550 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου, ύψους 250,00€, του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Βόλου. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής, στις 24.09.2020 αντί 31.08.2020, αρχικής δήλωσης Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών (ΦΜΥ) περιόδου Ιουνίου 2020, με ποσό φόρου προς καταβολή μόλις 2,23€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και της χρηστής διοίκησης λόγω της μεγάλης δυσαναλογίας του προστίμου προς τον φόρο, επικαλούμενος και τις συνέπειες της πανδημίας COVID-19. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι ορθώς επεβλήθη το πρόστιμο των 250,00€, καθώς ο προσφεύγων ήταν υπόχρεος τήρησης απλογραφικών βιβλίων, εφαρμόζοντας (κατά το ορθόν) τις διατάξεις του άρθρου 54 παρ. 1γ και 2γ του ν. 4987/2022.

Η Απόφαση 611 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά πράξης επιβολής προστίμου της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Το πρόστιμο ύψους 250,00€ είχε επιβληθεί στον προσφεύγοντα λόγω εκπρόθεσμης υποβολής αρχικής δήλωσης Φόρου Μισθωτών Υπηρεσιών (ΦΜΥ) με ποσό φόρου 4,75€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι το πρόστιμο ήταν σε προφανή δυσαναλογία με τον καταβληθέντα φόρο. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων, ως υπόχρεος τήρησης απλογραφικών βιβλίων, ορθώς τιμωρήθηκε με το πρόστιμο των 250,00€. Επιπλέον, διευκρινίστηκε ότι παρόλο που η Δ.Ο.Υ. επικαλέστηκε το άρθρο 53 του ν. 5104/2024, η σωστή διάταξη που εφαρμόζεται (καθώς η παράβαση έγινε το 2023) είναι το άρθρο 54 του ν. 4987/2022. Συνεπώς, η πράξη προστίμου επικυρώνεται.

Η απόφαση 1023/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά έξι πράξεων επιβολής προστίμων, ύψους 100,00€ η καθεμία, για εκπρόθεσμη υποβολή δηλώσεων απόδοσης του τέλους ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση (ΤΑΚΚ) για περιόδους του 2024. Ο προσφεύγων επικαλέστηκε παραδρομή και δυσαναλογία μεταξύ των δηλωθέντων ποσών ΤΑΚΚ και των προστίμων. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 53 του Ν. 5104/2024, η επιβολή του προστίμου των 100€ είναι υποχρεωτική (δέσμια αρμοδιότητα) για την εκπρόθεσμη υποβολή τέτοιων δηλώσεων. Επίσης, σημείωσε ότι ο έλεγχος της αρχής της αναλογικότητας δεν εμπίπτει στην αρμοδιότητα της Διοίκησης. Ως εκ τούτου, οι αρχικές πράξεις επιβολής προστίμων συνολικού ύψους 600€ επικυρώνονται.

Η απόφαση 623/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά δύο πράξεων επιβολής προστίμου από την Δ.Ο.Υ. Μυτιλήνης. Οι πράξεις αφορούσαν την επιβολή προστίμου ποσού 250,00 ευρώ για κάθε μία δήλωση, λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων απόδοσης τέλους ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση/φόρου διαμονής, για τις χρονικές περιόδους 01/07/2018-31/07/2018 και 01/08/2018-30/08/2018. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν υπήρχε δόλος και ότι το ύψος του προστίμου ήταν υπερβολικό. Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την επιβολή του προστίμου των 250,00 ευρώ ανά παράβαση, σύμφωνα με το άρθρο 53 του ν. 5104/2024, καθώς ο προσφεύγων ήταν υπόχρεος τήρησης απλογραφικού λογιστικού συστήματος. Επομένως, επικυρώνονται οι πράξεις και η οριστική φορολογική υποχρέωση ανέρχεται σε 500,00 ευρώ (250,00 ευρώ για κάθε πράξη).

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής ενός ατομικού επιχειρηματία κατά τεσσάρων Πράξεων Επιβολής Προστίμου, συνολικού ύψους 176.534,48 ευρώ, που του επιβλήθηκαν για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν λόγω μη έκδοσης 25.666 Αποδείξεων Λιανικών Συναλλαγών, καθώς εντοπίστηκαν αποκλίσεις στις πωλήσεις βάσει εισπράξεων από τράπεζες, κάρτες και αντικαταβολές. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους λόγους της προσφυγής, συμπεριλαμβανομένου του ισχυρισμού περί εσφαλμένου υπολογισμού ΦΠΑ και μη λήψης υπόψη επιστροφών πωλήσεων, καθώς ο προσφεύγων δεν προσκόμισε τα απαιτούμενα παραστατικά (τεκμήρια) για την τεκμηρίωση των ισχυρισμών του. Ως εκ τούτου, οι προσβαλλόμενες πράξεις επικυρώνονται.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε κατά σειράς πράξεων επιβολής προστίμων και οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και Φόρου Εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2021, 2022 και 2024 από τη Δ.Ο.Υ. Ρόδου. Ο προσφεύγων πρόβαλε ισχυρισμούς περί ασάφειας των πράξεων λόγω αναφοράς σε άρθρα παλαιότερων νόμων (Ν.4987/2022 αντί Ν.5104/2024), οι οποίοι απορρίφθηκαν επειδή δεν αποδείχθηκε βλάβη. Απορρίφθηκαν επίσης οι ισχυρισμοί του σχετικά με την εξόφληση τιμολογίων αξίας άνω των 500€ με τραπεζικό μέσο, καθώς ο έλεγχος έκρινε ανεπαρκή τα προσκομισθέντα στοιχεία για την απόδειξη της εξόφλησης. Τέλος, απορρίφθηκε ο ισχυρισμός κατά του προστίμου του 2024 για μη παροχή στοιχείων, καθώς αυτό επιβλήθηκε ορθά για μη ανταπόκριση σε αίτημα της Φορολογικής Διοίκησης. Κατόπιν αυτών, επικυρώνονται όλες οι καταλογιστικές πράξεις και τα πρόστιμα.

Η απόφαση (1343/29-07-2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε από φυσικό πρόσωπο κατά τριών οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τις φορολογικές περιόδους 2020, 2021, και 2022. Οι πράξεις, οι οποίες επικυρώνονται, καταλογίζουν συνολικό ποσό προς καταβολή περίπου 5 εκατομμυρίων ευρώ σε βάρος ιταλικής εταιρίας. Η προσφεύγουσα θεωρήθηκε αλληλεγγύως υπεύθυνη με την ιδιότητα της φορολογικής αντιπροσώπου της εταιρίας. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας ότι είχε την ιδιότητα του απλού φορολογικού εκπροσώπου ή ότι δεν έφερε ευθύνη επειδή δεν είχε ασκήσει πράξεις διαχείρισης. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο ορισμός ως φορολογικής αντιπροσώπου θεμελιώνει ρητά την αλληλέγγυα ευθύνη για ΦΠΑ βάσει του άρθρου 55 περ. α΄ του Ν. 2859/2000, ανεξάρτητα από το αν η ιδιότητα ήταν υποχρεωτική ή αν άσκησε διαχείριση. Τέλος, η ΔΕΔ σημείωσε ότι δεν προβλήθηκε κανένας ισχυρισμός ως προς την ουσία της φορολογικής καταλογιστικής πράξης.