Η απόφαση 384 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 της Δ.Ο.Υ. Ναυπλίου. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση της πράξης, ισχυριζόμενος ότι οι έντυπες αποδείξεις δαπανών που κατέθεσε για την κάλυψη του αφορολόγητου ήταν νόμιμες και μη νόμιμα απορρίφθηκαν, επικαλούμενος μάλιστα την αντισυνταγματικότητα της διάταξης του άρθρου 15 παρ. 6 περ. β' του Ν. 4172/2013 που επιβάλλει τις δαπάνες αυτές να γίνονται με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι οι δαπάνες δεν πραγματοποιήθηκαν με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής και ότι ο φορολογούμενος δεν ανήκε στις εξαιρέσεις. Η τελική φορολογική υποχρέωση επικυρώθηκε στο ποσό των 957,64€.

Η απόφαση 1202/30.06.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, η οποία κατέληξε σε χρεωστικό ποσό 10.200,68€. Η χρέωση προέκυψε διότι η φορολογική αρχή διέγραψε ποσό 298.685,78€ που είχε δηλωθεί ως «αδιάθετα επαναπατριζόμενα κεφάλαια» (κωδικός 784), λόγω μη προσκόμισης αποδεικτικών εισαγωγής των κεφαλαίων από το εξωτερικό. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι τα χρήματα προέρχονταν από πώληση ακινήτου στην Τουρκία και προσκόμισε το συμβόλαιο, επικαλούμενη τη Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι ο κωδικός 784 δεν αφορά εκποίηση περιουσιακών στοιχείων και ότι, ακόμα και αν ίσχυε, η φορολογούμενη δεν απέδειξε την εισαγωγή του κεφαλαίου στην Ελλάδα πριν από τη δαπάνη αγοράς ακινήτου.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένου κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Ο προσφεύγων ζητούσε μείωση 50% στο ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα, επικαλούμενη την ιδιότητα του γονέα μονογονεϊκής οικογένειας. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι βάσει της συμβολαιογραφικής πράξης συναινετικής λύσης γάμου, η γονική μέριμνα και η επιμέλεια του ανήλικου τέκνου είχαν ανατεθεί από κοινού και στους δύο γονείς. Κατά την κρίση της ΔΕΔ, η ιδιότητα του μονογονέα για τη χορήγηση της έκπτωσης απαιτεί την κατ' αποκλειστικότητα άσκηση της επιμέλειας. Συνεπώς, εφόσον δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις, ο τελικός φόρος παρέμεινε στο χρεωστικό ποσό των 3.673,76€.

Η Απόφαση 579 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), με ημερομηνία 07.03.2025, απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένης κατοίκου Πατρών. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε την πράξη διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 (€2.496,79), ζητώντας μείωση κατά το ήμισυ λόγω της ιδιότητάς της ως γονέας μονογονεϊκής οικογένειας, σύμφωνα με το άρθρο 28Γ παρ. 2 του ΚΦΕ. Η ΔΕΔ επικύρωσε την πράξη της Δ.Ο.Υ. Πατρών, κρίνοντας ότι η φορολογούμενη δεν πληροί τις προϋποθέσεις για την εν λόγω μείωση, καθώς προσκόμισε μόνο προσωρινή απόφαση δικαστηρίου περί κοινής άσκησης της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου με τον εν διαστάσει σύζυγό της, ενώ για την απόδειξη της μονογονεϊκότητας σε περίπτωση διαζυγίου απαιτείται οριστική δικαστική απόφαση αποκλειστικής επιμέλειας.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και πράξης επιβολής προστίμου 100,00 € για το φορολογικό έτος 2014. Η υπόθεση αφορά φορολογούμενη κάτοικο Ελλάδας που έλαβε συντάξεις από τη Γερμανία, ύψους 23.036,02 €, οι οποίες προστέθηκαν οίκοθεν στο φορολογητέο εισόδημά της από τη Δ.Ο.Υ. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι η αποκλειστική αρμοδιότητα φορολόγησης ανήκει στη Γερμανία βάσει της ΣΑΔΦ, καθώς παρείχε υπηρεσίες σε γερμανικό δημόσιο φορέα. Μετά από αναπομπή της υπόθεσης από το Διοικητικό Πρωτοδικείο λόγω αρχικής απόρριψης ως εκπρόθεσμης, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τελικά τους ισχυρισμούς της ως αναπόδεικτους, καθώς δεν προσκομίστηκαν έγγραφα που να πιστοποιούν το νομικό καθεστώς του ασφαλιστικού φορέα ή τον τομέα (δημόσιο/ιδιωτικό) προηγούμενης απασχόλησης, απαραίτητα για την εφαρμογή της ΣΑΔΦ. Επικυρώθηκε το τελικό χρεωστικό ποσό των 4.139,03 €.

Η απόφαση 974/2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογουμένης κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (με τόκους εκπρόθεσμης καταβολής) και κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογούμενη υπέβαλε εκπρόθεσμα τροποποιητική δήλωση (27.12.2024) μετά την αρχική της δήλωση (04.04.2019), καθώς ο εργοδότης της ανάρτησε εκπρόθεσμα (27.06.2019) βεβαίωση αποδοχών που αφορούσε ασφάλισμα ομαδικού συνταξιοδοτικού συμβολαίου, χωρίς εκείνη να ενημερωθεί. Η ΔΕΔ έκρινε βάσιμους τους ισχυρισμούς της, αποδεχόμενη ότι η τροποποιητική δήλωση υποβλήθηκε εκπρόθεσμα χωρίς υπαιτιότητα της προσφεύγουσας. Συνεπώς, ακυρώθηκε το πρόστιμο των 100,00€ και τροποποιήθηκε η πράξη προσδιορισμού φόρου, χαρακτηρίζοντας την τροποποιητική δήλωση ως εμπρόθεσμη (ή εκπροθέσμως υποβληθείσα άνευ υπαιτιότητας).

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου του φορολογικού έτους 2023, που εκδόθηκε από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ. Η προσφεύγουσα, η οποία παρείχε υπηρεσίες εκπαίδευσης βάσει δύο συμβάσεων έργου, ισχυρίστηκε ότι πληρούσε τις προϋποθέσεις του άρθρου 12 παρ. 2 του Κ.Φ.Ε., ώστε να φορολογηθεί ως μισθωτή και όχι ως ασκούσα εμπορική επιχείρηση. Η ΔΕΔ αποδέχεται την προσφυγή, κρίνοντας ότι η φορολογούμενη υπάγεται στις διατάξεις του άρθρου 12 παρ. 2 του Ν. 4172/2013 (εισόδημα από μισθωτή εργασία) και εντέλλει τη Δ.Ο.Υ. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ να διενεργήσει νέα εκκαθάριση της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος για το έτος 2023, σύμφωνα με την κλίμακα των μισθωτών.

Η απόφαση 1480 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2022, με τελικό χρεωστικό ποσό ύψους 1.273,69€. Η προσφεύγουσα, μέλος ΕΔΙΠ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, ζητούσε τη διαγραφή του φόρου που της καταλογίστηκε για το ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης (€280,00), υποστηρίζοντας ότι δεν αποτελεί φορολογητέο εισόδημα. Η ΔΕΔ αποφάσισε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 12 του ΚΦΕ και τη διευκρινιστική εγκύκλιο ΔΕΑΦ-68544/13.06.2025 της ΑΑΔΕ, το ειδικό επίδομα βιβλιοθήκης του ν.5045/2023 συνιστά εισόδημα από μισθωτή εργασία που φορολογείται κανονικά, καθώς δεν περιλαμβάνεται στις νομοθετικές εξαιρέσεις.

Η απόφαση 1042/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένης κατά πράξης προσδιορισμού φόρου εισοδήματος ύψους 1.919,54 € για το φορολογικό έτος 2023, ο οποίος βασίστηκε στο ελάχιστο τεκμαρτό εισόδημα επιχειρηματικής δραστηριότητας σύμφωνα με τα άρθρα 28Α-28Γ του Ν. 4172/2013. Η προσφεύγουσα ζήτησε την ακύρωση, επικαλούμενη αντικειμενικούς λόγους αδυναμίας άσκησης δραστηριότητας λόγω εγκυμοσύνης και τοκετού (3/6/2023). Η ΔΕΔ έκρινε ότι η φορολογούμενη δεν προσκόμισε τα προβλεπόμενα δικαιολογητικά για την εγκυμοσύνη (βεβαίωση από ΗΓΙΚΑ ή δημόσιο νοσοκομείο) και επιπλέον εξέδωσε τρία τιμολόγια παροχής υπηρεσιών μετά την ημερομηνία τοκετού (26/06/2023, 25/09/2023, 02/11/2023), γεγονός που καταρρίπτει τον ισχυρισμό της περί αντικειμενικής αδυναμίας. Συνεπώς, η Φορολογική Διοίκηση ενήργησε ορθά και νόμιμα, διατηρώντας την αρχική υποχρέωση.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, η οποία επικύρωσε χρεωστικό ποσό 777,00€. Η προσφεύγουσα, εποχιακή εργάτρια, ζητούσε την ακύρωση της πράξης και τη διενέργεια νέας εκκαθάρισης ως κάτοικος Ελλάδος, ισχυριζόμενη ότι δικαιούται εκπτώσεις εισοδήματος και μειώσεις φόρου (όπως το αφορολόγητο). Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η προσφεύγουσα ήταν φορολογική κάτοικος Αλβανίας. Καθώς η Αλβανία δεν αποτελεί κράτος μέλος της Ε.Ε. ή του Ε.Ο.Χ., κρίθηκε ότι δεν τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις του άρθρου 20 του ν. 4172/2013, οι οποίες επιτρέπουν μειώσεις φόρου για κατοίκους αλλοδαπής (ΕΕ/ΕΟΧ) υπό προϋποθέσεις. Συνεπώς, οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι.