Η απόφαση 440 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή της επιχείρησης «...............». Η προσφυγή στρεφόταν κατά πέντε πράξεων επιβολής προστίμου, συνολικού ύψους 450.000,00 ευρώ (90.000,00 ευρώ για κάθε φορολογικό έτος από 2018 έως 2022), οι οποίες επιβλήθηκαν από την Προϊσταμένη του ΚΕ.ΦΟ.Δ.Ε. Αττικής λόγω μη προσκόμισης φορολογικών μνημών και αρχείων ΦΗΜ. Η ΔΕΔ έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη, βάσει του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, επειδή διαπίστωσε ότι η εν λόγω προσφυγή αποτελούσε τη δεύτερη κατά σειρά που ασκήθηκε από την προσφεύγουσα κατά των ίδιων οριστικών πράξεων.

Η απόφαση 435/27.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης κατά πέντε οριστικών πράξεων επιβολής προστίμου (φορολογικά έτη 2018 έως 2022), συνολικού ύψους 450.000,00 ευρώ (90.000,00 ευρώ ανά έτος). Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν διότι η προσφεύγουσα δεν ανταποκρίθηκε σε πρόσκληση της ΥΕΔΔΕ Αττικής για την προσκόμιση των φορολογικών μνημών και αρχείων των Φορολογικών Ηλεκτρονικών Μηχανισμών (ΦΗΜ) της. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις πράξεις, κρίνοντας ότι η υποχρέωση διαφύλαξης των αρχείων για τουλάχιστον πέντε έτη παραμένει, ανεξάρτητα από μεταγενέστερες δηλώσεις παύσης λειτουργίας ή απώλειας των ΦΗΜ.

Η Απόφαση 502 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε ατομική επιχείρηση παροχής γευμάτων ταχείας εξυπηρέτησης. Η προσφυγή στρεφόταν κατά πράξεων επιβολής προστίμου συνολικού ύψους 20.942,81€ (10.032,93€ για το 2018 και 10.909,88€ για το 2019) για παραβάσεις μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων. Οι κυρώσεις βασίστηκαν σε έκθεση ελέγχου που διαπίστωσε 32.685 περιπτώσεις μη έκδοσης αποδείξεων, έπειτα από αντιπαραβολή των ηλεκτρονικών αρχείων του Φορολογικού Ηλεκτρονικού Μηχανισμού (ΦΗΜ) της επιχείρησης με δεδομένα παραγγελιών που λήφθηκαν από τις συνεργαζόμενες ηλεκτρονικές πλατφόρμες. Η ΔΕΔ έκρινε βάσιμες τις διαπιστώσεις του ελέγχου και απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων περί αντισυνταγματικότητας, αοριστίας των πράξεων και έκδοσης χειρόγραφων στοιχείων, καθώς αυτοί ήταν αβάσιμοι ή αναπόδεικτοι.

Απαγόρευση εισαγωγής / παραγωγής, σφράγισης και διάθεσης παλαιών μοντέλων ΦΗΜ και φορολογικών μνημών αυτών, των οποίων η άδεια καταλληλότητας υπερβαίνει τα 4 έτη από την ημερομηνία χορήγησης της. πολ 1063/2008

Η Απόφαση 325/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης που τηρεί διπλογραφικά βιβλία, επικυρώνοντας δύο πράξεις επιβολής προστίμου, συνολικού ύψους 180.000,00 ευρώ (90.000,00€ για κάθε έτος), από τον Προϊστάμενο της ΔΟΥ Μυτιλήνης. Τα πρόστιμα αφορούσαν τα φορολογικά έτη 2020 και 2021, επειδή η επιχείρηση δεν ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση της ΥΕΔΔΕ Αττικής για την προσκόμιση των λογιστικών αρχείων (βιβλίων και στοιχείων), παραβαίνοντας το άρθρο 14 παρ. 2 του ν. 4987/2022. Η ΔΕΔ απέρριψε τους λόγους της προσφυγής, κρίνοντας ότι η καθυστερημένη υποβολή μέρους των αρχείων δεν επέτρεπε τον προσδιορισμό της φορολογητέας ύλης, και ότι οι ισχυρισμοί περί ανωτέρας βίας ήταν ατεκμηρίωτοι.

Η απόφαση 682/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή της επιχείρησης «.................. Ι.Κ.Ε.» κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο του 1ου ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ στις 28.11.2024. Οι αρχικές πράξεις επέβαλαν φόρους και πρόστιμα, κυρίως λόγω διαπίστωσης ποσοτικών ελλειμμάτων αποθεμάτων και μη αναγνώρισης δαπανών προς έκπτωση. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι η προσφεύγουσα είχε ήδη υποβάλει προηγούμενη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, η οποία είχε εξεταστεί (Απόφαση 681/28.04.2024). Κατά συνέπεια, η υπό κρίση προσφυγή απορρίφθηκε, καθώς ασκείται για δεύτερη φορά κατά των ίδιων προσβαλλόμενων πράξεων, γεγονός που την καθιστά απαράδεκτη βάσει του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ).

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που στρεφόταν κατά τριών πράξεων επιβολής προστίμου, συνολικού ύψους 300€ (100€ η κάθε μία), λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων πληροφοριακών στοιχείων μίσθωσης ακίνητης περιουσίας. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση των πράξεων, δικαιολογώντας την καθυστέρηση λόγω κληρονομικής διαδοχής του ακινήτου και των επακόλουθων διαφωνιών με τον μισθωτή (ΔΕΔΔΗΕ) σχετικά με την ημερομηνία έναρξης της νέας μίσθωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη (μη επιτρεπτή δεύτερη ενδικοφανής προσφυγή), επικαλούμενη ότι η προσφεύγουσα είχε ήδη καταθέσει προηγούμενη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, επί της οποίας είχε ήδη εκδοθεί η υπ' αρίθμ. 1119/16-06-2025 απόφαση, παραβιάζοντας έτσι τον κανόνα της εφάπαξ ασκήσεως.

Η απόφαση 1121/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε. Η προσφυγή στρεφόταν κατά τριών πράξεων επιβολής προστίμου, συνολικού ύψους 300,00€, από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Ξάνθης, λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων πληροφοριακών στοιχείων μίσθωσης ακίνητης περιουσίας. Η προσφεύγουσα επικαλείται ότι η καθυστέρηση οφειλόταν σε γραφειοκρατικές δυσκολίες σχετικά με την περιέλευση του ακινήτου στην κυριότητά της λόγω κληρονομικής διαδοχής και διαφωνίες με τον μισθωτή (ΔΕΔΔΗΕ) σχετικά με την ημερομηνία έναρξης της νέας μίσθωσης. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς διαπιστώθηκε ότι η προσφεύγουσα είχε ήδη καταθέσει την ίδια προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων (επί της οποίας εκδόθηκε η απόφαση 1119/16-06-2025), καθιστώντας τη νέα προσφυγή μη επιτρεπτή, σύμφωνα με τον κανόνα της εφάπαξ άσκησης της ενδικοφανούς προσφυγής.

Η απόφαση 805 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), με ημερομηνία 09-05-2025, απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή ενός ιδιοκτήτη ατομικής επιχείρησης. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση τεσσάρων πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ (για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020), οι οποίες εκδόθηκαν λόγω λήψης και καταχώρησης εικονικών φορολογικών στοιχείων από άλλη επιχείρηση. Η συνολική καταλογιζόμενη οφειλή (φόρος και πρόστιμα) ξεπερνούσε τις 220.000 ΕΥΡΩ. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων είχε ήδη καταθέσει προγενέστερη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων η οποία είχε απορριφθεί. Επομένως, η παρούσα προσφυγή κρίνεται μη επιτρεπτή, σύμφωνα με τον κανόνα της εφάπαξ άσκησης της ενδικοφανούς προσφυγής.

Η απόφαση 526/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη τη δεύτερη ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε ο προσφεύγων στις 15 Νοεμβρίου 2024. Η προσφυγή στρεφόταν κατά δύο Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Δωρεάς έτους 2014, οι οποίες εκδόθηκαν από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Πατρών και καταλόγιζαν διαφορά φόρου και προσαυξήσεις, βάσει επανεκτίμησης της αξίας των δωρηθέντων οικοπέδων. Ο προσφεύγων υποστήριζε ότι τα ακίνητα έπρεπε να εκτιμηθούν ως αγροτεμάχια, καθώς ο οικισμός εντάσσεται στους κατολισθαίνοντες. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι είχε ήδη εκδοθεί άλλη απόφαση (αρ. 05-03-2025) επί προγενέστερης ενδικοφανούς προσφυγής με το ίδιο περιεχόμενο, η οποία είχε απορριφθεί ως προς την ουσία της. Ως εκ τούτου, η άσκηση δεύτερης προσφυγής κατά των ίδιων πράξεων κρίθηκε απαράδεκτη βάσει του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.