Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος είχε κρίνει το λογιστικό σύστημα της επιχείρησης (εμπορία pellet-καυσόξυλων, κλπ.) αναξιόπιστο λόγω μεγάλων ζημιών, αρνητικού μικτού κέρδους και σημαντικών αποκλίσεων στις ποσότητες αγαθών, οδηγώντας στην εφαρμογή έμμεσων μεθόδων (Αρχή των Αναλογιών). Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις για τις έμμεσες τεχνικές και θεώρησε ορθή την επιβολή των διορθωμένων συντελεστών μικτού κέρδους (18,63% το 2018 και 18,77% το 2019). Επιπλέον, απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας σχετικά με την ανάγκη υπολογισμού φύρας 20% και την εκπεσιμότητα δαπανών μισθοδοσίας που δεν εξοφλήθηκαν τραπεζικά. Ως αποτέλεσμα, η συνολική καταλογιζόμενη οφειλή (φόροι και πρόστιμα) επικυρώθηκε στα 3.831,57€ και 5.569,31€ για τον Φόρο Εισοδήματος 2018 και 2019, αντίστοιχα, καθώς και στα 33.381,87€ και 30.521,03€ για τον ΦΠΑ 2018 και 2019.

Η απόφαση 556/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένης ατομικής οντότητας (λιανικό εμπόριο ειδών ιματισμού) κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ελέγχου της «αρχής των αναλογιών» από τη Δ.Ο.Υ. Τρικάλων, καθώς διαπιστώθηκε ότι το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των οικογενειακών δαπανών διαβίωσης. Αποφάνθηκε ότι ο προσδιορισμός του σταθμισμένου Συντελεστή Μικτού Κέρδους επί κόστους (1,3758 για το 2018 και 1,3703 για το 2019) ήταν αξιόπιστος. Απέρριψε τους ισχυρισμούς περί παντελούς έλλειψης αιτιολογίας, εσφαλμένης επιλογής μεθόδου, εσφαλμένης εκτίμησης του σταθερού αποθέματος και εκπρόθεσμης έκδοσης των πράξεων.

Η απόφαση 319/13-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο προσφεύγων, ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου παλαιών ανταλλακτικών, είχε δηλώσει ζημίες. Η Φορολογική Διοίκηση εφάρμοσε έμμεσες μεθόδους ελέγχου (αρχή των αναλογιών), καθώς κρίθηκε ότι το δηλούμενο εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης (άρθρο 28 παρ. 2 του ν. 4172/2013). Ο έλεγχος προσδιόρισε τα ακαθάριστα έσοδα χρησιμοποιώντας τον μέσο όρο μικτού κέρδους ομοειδών επιχειρήσεων (28,09% για το 2018, 28,99% για το 2019). Η ΔΕΔ επικύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, κρίνοντας ότι οι προϋποθέσεις για την εφαρμογή έμμεσων μεθόδων πληρούνταν και ότι η επιλογή των ομοειδών επιχειρήσεων ήταν ορθή.

Η Απόφαση 546/02.04.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φαρμακοποιού κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α., καθώς και πράξεων επιβολής προστίμων, για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της αρχής των αναλογιών, καθώς το δηλούμενο εισόδημα ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις του νόμου για την εφαρμογή έμμεσων μεθόδων και έφερε ένσταση για τον προσδιορισμό του περιθωρίου μικτού κέρδους στο 30%. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του, επιβεβαιώνοντας συνολική οφειλή 9.013,37€ για το 2019 και 13.956,14€ για το 2020, πλέον προστίμων 100,00€ για κάθε έτος λόγω αποκλίσεων στις καταστάσεις φορολογικών στοιχείων (ΜΥΦ).

Η απόφαση 436/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου για το φορολογικό έτος 2018, συνολικού ποσού 18.387,61€. Η φορολογική αρχή είχε διαπιστώσει μη έκδοση φορολογικών στοιχείων αξίας (Α.Λ.Σ.) για διαδικτυακές πωλήσεις αγαθών (χονδρικό εμπόριο ειδών υγιεινής) συνολικής αξίας 41.607,60€ (καθαρή αξία 33.554,52€). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε αοριστία της έκθεσης ελέγχου και ότι το επιβληθέν πρόστιμο δεν συνυπολόγιζε το κόστος κτήσης των πωληθέντων. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι ο έλεγχος βασίστηκε σε αντικειμενικά στοιχεία (τραπεζικές κινήσεις, αρχεία ταχυμεταφορών) και ότι ο προσφεύγων δεν τήρησε τα απαιτούμενα λογιστικά αρχεία για τον αξιόπιστο προσδιορισμό του κόστους πωληθέντων.

Η απόφαση 1007/28.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για το φορολογικό έτος 2018. Διαπιστώθηκε ότι ο προσφεύγων ασκούσε συστηματική επιχειρηματική δραστηριότητα (πωλήσεις εμπορευμάτων μέσω e-shop με αντικαταβολή μέσω ΕΛΤΑ) χωρίς να έχει προβεί σε έναρξη εργασιών ή έκδοση φορολογικών στοιχείων. Λόγω αποκρυβείσας φορολογητέας ύλης ύψους 44.003,27€ και προσαύξησης περιουσίας 1.336,58€, του επιβλήθηκε κύριος φόρος εισοδήματος 13.242,54€, πρόστιμο 6.621,27€, ειδική εισφορά αλληλεγγύης 1.857,06€, και Φ.Π.Α. 10.560,79€. Ο ισχυρισμός του προσφεύγοντος ότι δεν υπολογίστηκε το κόστος αγοράς των πωληθέντων απορρίφθηκε, καθώς δεν προσκόμισε κανένα σχετικό αποδεικτικό στοιχείο.

Η απόφαση (515/01.04.2025) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2019 ατομικής επιχείρησης (φαρμακείο) στη Βέροια. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές (αρχή των αναλογιών) λόγω μη κάλυψης προσωπικών δαπανών διαβίωσης από το δηλωθέν εισόδημα. Η φορολογική αρχή προσδιόρισε πρόσθετα ακαθάριστα έσοδα ύψους 49.244,88€ βασιζόμενη στο μεσοσταθμικό περιθώριο μικτού κέρδους βάσει αποφάσεων Υπουργού Υγείας για τα φάρμακα, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντα ότι επιστροφές ασφαλίστρων αποτελούν εισόδημα για κάλυψη τεκμηρίου. Έγινε τροποποίηση της πράξης ΦΠΑ λόγω παραδρομής στον υπολογισμό των φορολογητέων εκροών, μειώνοντας το συνολικό ποσό για καταβολή από 8.071,82€ σε 4.434,02€ και διορθώθηκε η νομική βάση των προστίμων.

Η απόφαση 1313/16-07-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικών πράξεων φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα έτη 2021 και 2022. Η ΔΕΔ δέχθηκε εν μέρει τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας σχετικά με την προσαύξηση περιουσίας (μειώνοντάς την σε 84.136,28€ για το 2021 και 76.849,38€ για το 2022) και την αμφισβήτηση λογιστικών διαφορών. Ωστόσο, απέρριψε την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής προσδιορισμού εισοδήματος (Αρχή των Αναλογιών) από τη Δ.Ο.Υ. Καστοριάς, κρίνοντας ότι ο προσδιορισμός του Συντελεστή Μικτού Κέρδους δεν ήταν αξιόπιστος και επαρκώς αιτιολογημένος. Ο τελικός προσδιορισμός φόρου έγινε βάσει λογιστικών αποτελεσμάτων, οδηγώντας σε τροποποίηση των πράξεων και μείωση των καταλογιζόμενων ποσών.

Η απόφαση εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) επί ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεση τεχνική (ανάλυση ρευστότητας) λόγω αδυναμίας κάλυψης των προσωπικών δαπανών διαβίωσης από το δηλούμενο εισόδημα, καθώς και λόγω προσαύξησης περιουσίας το 2019. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι είχε διαθέσιμα κεφάλαια προηγούμενων ετών (€124.793,91) για την κάλυψη των τεκμηρίων, αλλά η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τον ισχυρισμό κρίνοντας ότι ο έλεγχος ορθά διαπίστωσε μηδενικό διαθέσιμο υπόλοιπο μετρητών. Η Δ.Ε.Δ. δέχτηκε εν μέρει την προσφυγή, επικυρώνοντας τις πράξεις Φόρου Εισοδήματος 2018 και 2019 και ΦΠΑ 2018, ενώ τροποποίησε τον Διορθωτικό Προσδιορισμό ΦΠΑ 2019.

Η απόφαση 39/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τις χρήσεις 2012 έως 2021, προερχόμενες από τον Κ.Ε.ΦΟ.ΜΕ.Π. Ο έλεγχος βασίστηκε σε πορίσματα της Δ.Ε.Ο.Ε. αναφορικά με αποκρυπτόμενη φορολογητέα ύλη και προσαύξηση περιουσίας. Απορρίφθηκε ο ισχυρισμός περί παραγραφής του φορολογικού έτους 2016, καθώς η φοροδιαφυγή ξεπερνούσε τις €100.000, εφαρμόζοντας τη δεκαετή προθεσμία. Επίσης απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί περί εσφαλμένου υπολογισμού του εισοδήματος από την κατασκευαστική δραστηριότητα και οι περισσότεροι ισχυρισμοί για ελεγχόμενες πιστώσεις. Έγινε δεκτή μερική τροποποίηση της πράξης του 2016 μόνο για μία συγκεκριμένη τραπεζική επιταγή ποσού 2.000,12€, καθώς κρίθηκε ότι δεν αποτελούσε εισόδημα του προσφεύγοντα.