Η απόφαση 994/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς της Δ.Ο.Υ. ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ. Η φορολογική αρχή είχε επαναπροσδιορίσει τη φορολογητέα αξία κληρονομηθέντος ακινήτου (οικόπεδο εκτός σχεδίου) από 158.989,34€ σε 247.994,52€, οδηγώντας σε διαφορά φόρου 8.900,52€ και πρόστιμο 4.450,26€. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε εσφαλμένο προσδιορισμό της αγοραίας αξίας και λανθασμένη επιβολή προστίμου 50%. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσδιορισμός της αξίας στα 150€/τ.μ. ήταν ορθός, καθώς στηρίχθηκε σε προγενέστερη αποδεκτή προεκτίμηση του ίδιου ακινήτου. Επίσης, επιβεβαίωσε την ορθότητα του προστίμου 50%, καθώς η διαφορά φόρου υπερέβαινε το 50% του αρχικά δηλωθέντος φόρου, ποσοστό που αντιστοιχεί σε 94,7%.

Η απόφαση 648 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), εκδοθείσα στις 12 Μαρτίου 2025, αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κληρονόμου κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς (ΦΚληρ) του 3ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε τον προσδιορισμό ΦΚληρ (€29.197,43 πλέον προστίμου), ο οποίος προέκυψε από την επαναπροσδιoρισμό της αξίας της κληρονομιαίας περιουσίας με την προσθήκη τιμημάτων από εκποίηση ακινήτων εντός της προηγούμενης 5ετίας. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του περί ανάλωσης των τιμημάτων και περί πλασματικής αξίας των ακινήτων. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό του σχετικά με τη μη συμπερίληψη στο παθητικό της κληρονομίας ποσού €1.036,15, το οποίο αποτελούσε χρέος ΦΚληρ της κληρονομουμένης. Ως αποτέλεσμα της μερικής αποδοχής, το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό (ΦΚληρ και πρόστιμο) τροποποιήθηκε από €43.796,15 σε €43.640,73.

Η απόφαση 134/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς (ΦΚληρ) του ΚΕΦΟΜΕΠ. Η προσβαλλόμενη πράξη επέβαλε συνολικό ποσό 49.132,72€ (συμπεριλαμβανομένου προστίμου) λόγω επαναπροσδιορισμού της αξίας της κληρονομιαίας περιουσίας με την προσθήκη χρηματικών ποσών από καταθέσεις αλλοδαπής ύψους 327.551,44€. Η ΔΕΔ απέρριψε τους λόγους της προσφυγής, κρίνοντας ότι ο κρίσιμος χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης είναι η ημερομηνία θανάτου (19.2.2022) και όχι η ημερομηνία δημοσίευσης της διαθήκης, και ότι ο προσφεύγων δεν τεκμηρίωσε με πλήρη στοιχεία (αναλυτική κίνηση λογαριασμών) την προέλευση των ποσών από δική του περιουσία ή του αδερφού του.

Η απόφαση (Αριθμός 649/12.03.2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής ενός κληρονόμου κατά πράξης διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Κληρονομιάς (ΦΚληρ). Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την επαναπροσδιόριση της αξίας της κληρονομιαίας περιουσίας λόγω της προσθήκης τιμημάτων από εκποιήσεις ακινήτων. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του περί ανάλωσης των τιμημάτων και περί πλασματικής αξίας των ακινήτων, λόγω έλλειψης πλήρους αποδεικτικής τεκμηρίωσης. Ωστόσο, έκανε δεκτό τον ισχυρισμό σχετικά με τη συμπερίληψη ποσού €1.036,15, που αφορούσε ΦΚληρ για κληρονομιά που είχε περιέλθει στην κληρονομουμένη πριν τον θάνατό της, ως εκπιπτόμενο χρέος. Ως εκ τούτου, η αρχική πράξη τροποποιήθηκε, με το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό να μειώνεται από €43.796,15 σε €43.640,73.

Η απόφαση 133/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς (ΦΚληρ) του ΚΕΦΟΜΕΠ, συνολικού ύψους €49.132,71 (συμπεριλαμβανομένου προστίμου). Η φορολογική αρχή είχε επαναπροσδιορίσει την αξία της κληρονομιαίας περιουσίας λόγω της προσθήκης χρηματικών ποσών από καταθέσεις αλλοδαπής ύψους €327.551,44. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, καθώς ο χρόνος γένεσης της φορολογικής υποχρέωσης ήταν η ημερομηνία θανάτου (19.2.2022), πριν την εφαρμογή του ν. 4916/2022. Επιπλέον, κρίθηκε ότι δεν τεκμηριώθηκε με βεβαιότητα ούτε η ρήτρα εξαίρεσης από τον φόρο στους κοινούς λογαριασμούς ούτε ότι τα ποσά προέρχονταν αποκλειστικά από τα τέκνα της προσφεύγουσας. Ως εκ τούτου, η πράξη του ΚΕΦΟΜΕΠ επικυρώνεται.

Η Απόφαση 676/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κληρονόμου. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς (ΦΚληρ), συνολικού ύψους 16.410,00€, που επιβλήθηκε από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Η φορολογική αρχή επαναπροσδιόρισε την αξία της κληρονομιαίας περιουσίας, προσθέτοντας 188.839,39€, ως τίμημα από εκποίηση ακινήτων εντός της πενταετίας πριν τον θάνατο. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι το τίμημα αναλώθηκε λόγω αυξημένων ιατροφαρμακευτικών και βασικών εξόδων διαβίωσης του θανόντος. Η ΔΕΔ απέρριψε τους λόγους ως αόριστους, λόγω μη εξειδίκευσης των δαπανών, και ως ουσία αβάσιμους, λόγω έλλειψης πλήρους αποδεικτικής τεκμηρίωσης.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ενός φερόμενου κληρονόμου του θανόντος διαχειριστή λυθείσας ετερόρρυθμης επιχείρησης, κατά πέντε οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2024. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι δεν είχε αποκτήσει την ιδιότητα του κληρονόμου λόγω της εμπρόθεσμης υποβολής δήλωσης αποποίησης, καθώς τελούσε σε άγνοια των διαδοχικών αποποιήσεων των προηγούμενων κληρονόμων. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) υιοθέτησε τον ισχυρισμό, τονίζοντας ότι η τετράμηνη προθεσμία αποποίησης αρχίζει μόνο από τη θετική γνώση του κληρονόμου τόσο του θανάτου όσο και του λόγου της επαγωγής. Καθώς ο έλεγχος δεν θεμελίωσε τη θετική γνώση του προσφεύγοντος, η ΔΕΔ αποφασίζει την τροποποίηση όλων των προσβαλλόμενων πράξεων, αφαιρώντας τον προσφεύγοντα από το σώμα αυτών ως αλληλεγγύως υπεύθυνο πρόσωπο.

Η απόφαση 497/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κληρονόμου επ’ ωφελεία απογραφής, ο οποίος αμφισβητούσε τις προσαυξήσεις που του επιβλήθηκαν για εκπρόθεσμη υποβολή δήλωσης φόρου κληρονομιάς. Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι η φορολογική του υποχρέωση γεννήθηκε στις 25/2/2020, με την αποποίηση του «τελευταίου νόμιμου κληρονόμου». Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι η επαγωγή της κληρονομιάς επήλθε την 1/6/2018, την ημερομηνία αποποίησης του πατέρα του προσφεύγοντος. Συνεπώς, η προθεσμία για υποβολή δήλωσης έληξε στις 1/3/2019, και η εκπρόθεσμη υποβολή στις 23/9/2024 δικαιολογούσε τον προσδιορισμό φόρου (€59.828,77) και τις σχετικές προσαυξήσεις τόκων (άρθρο 52 ΚΦΔ) λόγω καθυστέρησης. Η πράξη διορθωτικού προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς επικυρώθηκε.

Η απόφαση 1005 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης προσδιορισμού φόρου κληρονομιάς φορολογικού έτους 2014, η οποία είχε επιβάλει συνολικό ποσό πληρωμής 41.402,64€. Η ΔΕΔ επιβεβαίωσε τον ορθό προσδιορισμό της αγοραίας αξίας των κληρονομηθέντων ακινήτων από τον έλεγχο, ο οποίος οδήγησε σε διαφορά φόρου 18.819,38€. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκρινε ότι η δήλωση φόρου κληρονομιάς κρίθηκε εσφαλμένα ανακριβής. Καθώς η διαφορά μεταξύ της δηλωθείσας και της οριστικής αξίας (€39.829,13) ήταν κατώτερη του 20% της οριστικής αξίας, ακυρώθηκε ο πρόσθετος φόρος ανακρίβειας ύψους 22.583,26€, και το τελικό οφειλόμενο ποσό για καταβολή διαμορφώθηκε σε 18.819,38€.

Η απόφαση 918 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της συζύγου και κληρονόμου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς του 2ου ΕΛΚΕ Θεσσαλονίκης, συνολικού ποσού 119.625,00€. Ο φόρος αφορούσε την επιβολή φόρου 10% και προστίμου 50% επί άτυπης δωρεάς χρηματικού ποσού 797.500,00€ που πραγματοποίησε η προσφεύγουσα στον σύζυγό της το 2018. Το ποσό αυτό προερχόταν από κέρδη της προσφεύγουσας από τον «ΟΠΑΠ Α.Ε.» και χρησιμοποιήθηκε για αύξηση εταιρικού κεφαλαίου. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ορθά διαπιστώθηκε η άτυπη δωρεά, καθώς αποκλείστηκε άλλη πηγή προέλευσης των χρημάτων για τον δωρεοδόχο και η οικονομική κατάσταση της δωρήτριας επέτρεπε τη μεταβίβαση. Οι ισχυρισμοί περί μη στοιχειοθέτησης φόρου δωρεάς και προγενέστερης φορολόγησης των κερδών απορρίφθηκαν.