Η απόφαση 376/10-03-2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Ο έλεγχος διαπίστωσε αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη (3.337,95€ για το 2019 και 51.974,30€ για το 2020) εφαρμόζοντας τη μέθοδο της κλειστής αποθήκης, αποδεχόμενος ποσοστό φύρας 20% (βάσει αρχικής δήλωσης του προσφεύγοντα), απορρίπτοντας ως αβάσιμο τον μεταγενέστερο ισχυρισμό για μεγαλύτερη διακύμανση. Επίσης, ορθά κρίθηκαν μη εκπιπτόμενες δαπάνες μισθοδοσίας (€10.101,37 για το 2019, €4.479,25 για το 2020) και αγορές άνω των 500€ (αξίας €32.312,02 για το 2019), λόγω μη εξόφλησης μέσω τραπεζικού μέσου πληρωμής, σύμφωνα με το άρθρο 23 του Ν 4172/2013. Ο ισχυρισμός περί ανεπαρκούς αιτιολογίας απορρίφθηκε επίσης.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής μιας εταιρείας κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος Νομικών Προσώπων (ΦΕνπ) και ΦΠΑ για τις περιόδους 2018 και 2019. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών επικύρωσε τις πράξεις της Δ.Ο.Υ. Σύρου, οι οποίες βασίστηκαν στην εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου (συγκεκριμένα τη μέθοδο σχέσης τιμής πώλησης προς συνολικό όγκο κύκλου εργασιών) λόγω διαπιστωμένης αναξιοπιστίας του λογιστικού συστήματος της εταιρείας. Η προσφεύγουσα απέτυχε να τεκμηριώσει δαπάνες λόγω έλλειψης παραστατικών (€33.375,96) και λόγω μη εξόφλησης μέσω τραπεζικού μέσου για ποσά άνω των €500 (€33.207,41). Οι αρχικοί προσδιορισμοί φόρου και προστίμων διατηρήθηκαν, καταλογίζοντας συνολικά €82.178,54 για ΦΕνπ και €102.982,79 για ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2019.

Η απόφαση αφορά την εν μέρει αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής κατά διορθωτικών πράξεων φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Βέροιας. Για το 2018, η ΔΕΔ αποδέχθηκε τη διόρθωση του ποσού πληρωμής φόρων στον πίνακα ανάλυσης ρευστότητας, μειώνοντας την αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη από 27.278,89€ σε 21.496,84€. Ωστόσο, εφαρμόζοντας την αρχή της μη χειροτέρευσης, το τελικό ποσό προς καταβολή για το 2018 παρέμεινε στο αρχικά καταλογισθέν ποσό των 10.342,19€. Απορρίφθηκε ο ισχυρισμός ότι πιστώσεις ύψους 8.400,00€ το 2019 αποτελούσαν δάνειο, λόγω της εκπρόθεσμης υποβολής και έλλειψης στοιχείων εξόφλησης. Έγινε δεκτή εν μέρει η ένσταση για μη εκπιπτόμενες δαπάνες του 2019 (αγορά καφέ), με αποτέλεσμα την τροποποίηση των πράξεων φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ 2019. Τέλος, η οριστική πράξη ΦΠΑ για το 2018 επικυρώθηκε.

Η απόφαση αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, Φ.Π.Α. και προστίμων των ετών 2018 και 2019. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα σχετικά με μη εκπιπτόμενες δαπάνες μισθοδοσίας λόγω μη εξόφλησης μέσω τραπεζικού συστήματος. Ωστόσο, έγινε δεκτός ο ισχυρισμός του σχετικά με δαπάνες για λυόμενες κατασκευές (ύψους 3.701,67€ πλέον Φ.Π.Α. για το 2018 και 236,25€ πλέον Φ.Π.Α. για το 2019). Επιπλέον, επαναπροσδιορίστηκαν τα ακαθάριστα έσοδα του εστιατορίου εφαρμόζοντας ποσοστό φύρας 30% στις αγορές α΄ υλών κατά τη χρήση της έμμεσης τεχνικής προσδιορισμού. Οι διορθώσεις αυτές οδήγησαν σε μείωση των συνολικών καταλογιζόμενων φόρων και προστίμων για αμφότερα τα φορολογικά έτη.

Η Απόφαση 551 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ανώνυμης εταιρείας κατά οκτώ οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 έως 2021, οι οποίες εκδόθηκαν από την Δ.Ο.Υ. Αγρινίου. Οι πράξεις βασίστηκαν σε έκθεση ελέγχου της Υ.Ε.Δ.Δ.Ε. ΠΑΤΡΑΣ, η οποία διαπίστωσε αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη λόγω της μη έκδοσης απροσδιορίστου πλήθους τιμολογίων πώλησης. Η αποκρυβείσα ύλη προσδιορίστηκε μέσω της ανάλυσης του προαιρετικά τηρούμενου αρχείου αποθήκης, όπου εντοπίστηκε η χρήση κωδικών κίνησης (24 και 27) χωρίς αντίστοιχα φορολογικά παραστατικά. Η ΔΕΔ κρίνει τους ισχυρισμούς της εταιρείας, περί έλλειψης νόμιμης βάσης των προστίμων και αοριστίας της έκθεσης ελέγχου, αβάσιμους, επικυρώνοντας πλήρως τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Η απόφαση 620/2025 αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2020. Ο αρχικός έλεγχος, εφαρμόζοντας την έμμεση μέθοδο ανάλυσης ρευστότητας, είχε προσδιορίσει αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη ύψους 53.437,31€. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι ο έλεγχος είχε λάβει υπόψη εις διπλούν δαπάνες. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκανε μερικώς δεκτό τον ισχυρισμό διαπιστώνοντας διπλοκαταχώρηση δαπανών ύψους 31.308,14€, μειώνοντας έτσι την αποκρυβείσα ύλη σε 22.129,17€. Ο ισχυρισμός περί κάλυψης μέσω ανάλωσης κεφαλαίου προηγούμενων ετών απορρίφθηκε. Ως αποτέλεσμα της μερικής αποδοχής, το καταλογιζόμενο ποσό μειώθηκε από 1.135,21€ σε 413,80€.

Η απόφαση 476/2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τις φορολογικές χρήσεις 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Κομοτηνής. Ο έλεγχος διαπίστωσε αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη μέσω της μεθόδου της κλειστής αποθήκης, γεγονός που οδήγησε στην εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ελέγχου «Αρχή των αναλογιών» για τον προσδιορισμό των ακαθάριστων εσόδων. Απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα περί εσφαλμένης διενέργειας του ελέγχου, μη υπολογισμού φύρας και αναίτιας επιλογής έμμεσης τεχνικής, επικυρώνοντας συνολικές οφειλές 52.228,31€.

Η απόφαση 899/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος διαπίστωσε μη εκπιπτόμενες δαπάνες, ιδίως έξοδα μισθοδοσίας που δεν εξοφλήθηκαν με τραπεζικό μέσο (συνολικού ύψους €1.292,24 για το 2018 και €35.155,65 για το 2019), καθώς και την παράνομη έκπτωση προστίμων, προσαυξήσεων ασφαλιστικών ταμείων, τέλους επιτηδεύματος και προσωπικών εξόδων Ε.Ι.Χ. Η εταιρεία απέτυχε επίσης να προσκομίσει φάκελο τεκμηρίωσης ενδοομιλικών συναλλαγών. Όλοι οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένων εκείνων περί παράβασης ουσιώδους τύπου και παραβίασης της αρχής της χρηστής διοίκησης, απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι και η αρχική καταλογιζόμενη οφειλή διατηρήθηκε.

Η απόφαση 997/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών Θεσσαλονίκης αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής ατομικής επιχείρησης (λιανικό εμπόριο ζαχαρωδών) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η επιχείρηση αμφισβητούσε τη μη αναγνώριση δαπανών μισθοδοσίας και αγοράς εμπορευμάτων αξίας άνω των 500€, λόγω μη εξόφλησης με τραπεζικό μέσο. Η ΔΕΔ έκρινε βάσιμους ορισμένους ισχυρισμούς, αναγνωρίζοντας προς έκπτωση: α) για το 2018, 225,06€ για επίδομα αδείας υπαλλήλου, και β) για το 2019, 1.434,51€ (καθαρή αξία) για δύο τιμολόγια αγοράς εμπορευμάτων, καθώς αποδείχθηκε η εξόφληση μέσω τραπεζικού λογαριασμού. Οι λοιποί ισχυρισμοί απορρίφθηκαν ως αναπόδεικτοι ή αβάσιμοι. Κατόπιν της διόρθωσης, τα καθαρά φορολογητέα κέρδη μειώθηκαν στα 128.006,46€ για το 2018 και στα 51.869,22€ για το 2019, οδηγώντας σε τροποποίηση των αρχικών πράξεων προσδιορισμού φόρου.

Η απόφαση 1012/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ομόρρυθμης εταιρείας (ξενοδοχειακή μονάδα) κατά πράξεων επιβολής προστίμου και οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος διαπίστωσε εκτεταμένη αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη, βάσει διασταυρώσεων των κρατήσεων Booking και του βιβλίου πελατών. Επίσης, καταλογίστηκαν λογιστικές διαφορές λόγω μη έκπτωσης δαπανών μισθοδοσίας (που δεν εξοφλήθηκαν με ηλεκτρονικό μέσο) και εσφαλμένης εφάπαξ απόσβεσης δαπανών βελτίωσης κτιρίου. Η ΔΕΔ έκρινε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας αόριστους και αναπόδεικτους, επικυρώνοντας τα καταλογιζόμενα ποσά φόρων και προστίμων, συμπεριλαμβανομένων προστίμων για μη υποβολή ή ελλιπή υποβολή ανακεφαλαιωτικών πινάκων ενδοκοινοτικών αποκτήσεων.