Η απόφαση 692/17.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε αλληλεγγύως ευθυνόμενο πρόσωπο κατά οριστικών πράξεων του 4ου ΕΛΚΕ ΑΤΤΙΚΗΣ, οι οποίες αφορούσαν Φόρο Εισοδήματος, Φ.Π.Α., πρόστιμα και Τέλη Χαρτοσήμου για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2024. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει σημαντική αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη και λογιστικές διαφορές. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος ως προς την ουσία των καταλογισμών (εισόδημα, ΦΠΑ, και τα σχετικά πρόστιμα άρθρου 58Α), κρίνοντάς τους βάσιμους και αιτιολογημένους. Ωστόσο, έκανε μερική αποδοχή της προσφυγής, κρίνοντας ότι ο προσφεύγων δεν φέρει αλληλέγγυα ευθύνη για τα αυτοτελή πρόστιμα διαδικαστικών παραβάσεων (άρθρου 54 του ν. 4987/2022) και τα Τέλη Χαρτοσήμου.

Η απόφαση 846/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής πρώην διαχειριστή εταιρείας, ο οποίος ζητούσε την απαλλαγή του από την αλληλέγγυα ευθύνη για οφειλές φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ των φορολογικών ετών 2021 και 2022, καθώς και για πρόστιμο του άρθρου 54 (ν.4987/22). Ο προσφεύγων είχε αποχωρήσει από τη διαχείριση της εταιρείας («................») στις 04.01.2022, ενώ ο έλεγχος και τα αιτήματα προσκόμισης βιβλίων πραγματοποιήθηκαν το 2024, με αποτέλεσμα την έκδοση των προσβαλλόμενων πράξεων. Η ΔΕΔ έκρινε ότι ο προσφεύγων δεν είχε την ιδιότητα του διαχειριστή ούτε την υποχρέωση προσκόμισης των στοιχείων κατά τον χρόνο του ελέγχου, με βάση και την εγκύκλιο Ε.2173/2020. Επιπλέον, το πρόστιμο του άρθρου 54 κρίθηκε αυτοτελές και εκτός του πεδίου εφαρμογής της αλληλέγγυας ευθύνης. Ως εκ τούτου, η προσφυγή έγινε δεκτή και ο προσφεύγων απαλλάχθηκε από την αλληλέγγυα ευθύνη.

Η απόφαση 761/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός φερόμενου αλληλεγγύως ευθυνόμενου προσώπου κατά Οριστικής Πράξης Επιβολής Προστίμου 75.000,00€ για το φορολογικό έτος 2020, η οποία επιβλήθηκε στην εταιρεία λόγω μη τήρησης λογιστικών αρχείων (άρθρο 57 παρ. 2 Ν. 5104/2024). Ο προσφεύγων προέβαλε ισχυρισμούς περί πλαστογραφίας, παραίτησης και έλλειψης πραγματικής διαχείρισης. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το πρόστιμο αυτό είναι αυτοτελές και, σύμφωνα με την Εγκύκλιο Ε. 2173/2020, δεν θεμελιώνεται αλληλέγγυα ευθύνη για τα αυτοτελή πρόστιμα. Κατά συνέπεια, η προσφυγή έγινε μερικώς αποδεκτή και η αλληλέγγυα ευθύνη του προσφεύγοντος για το πρόστιμο απορρίφθηκε, ενώ η οριστική φορολογική υποχρέωση των 75.000,00€ του νομικού προσώπου διατηρήθηκε.

Η Απόφαση 270/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικών Πράξεων Επιβολής Προστίμου του άρθρου 53 του Ν. 5104/2024. Ο προσφεύγων είχε θεωρηθεί αλληλεγγύως υπεύθυνος, καθώς είχε οριστεί προσωρινό μέλος του ΔΣ της ελεγχόμενης εταιρείας με δικαστική απόφαση. Οι πράξεις αφορούσαν αυτοτελή πρόστιμα ύψους 500,00 € για μη υποβολή δήλωσης φορολογίας εισοδήματος (2019, 2020, 2021) και για μη ανταπόκριση σε αίτημα πληροφοριών (2024). Η ΔΕΔ έκρινε, βάσει της ερμηνευτικής εγκυκλίου Ε. 2173/2020, ότι η αλληλέγγυα ευθύνη μπορεί να στοιχειοθετηθεί μόνο επί των προστίμων/προσαυξήσεων που έχουν παρακολουθηματικό χαρακτήρα επί των κύριων φόρων, και όχι επί των αυτοτελών προστίμων. Ως εκ τούτου, έγινε δεκτή η προσφυγή και παύθηκε η αλληλέγγυα ευθύνη του προσφεύγοντος για τις καταλογισθείσες οφειλές.

Η υπ' αριθμ. 1131/17.06.2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής διαχειριστή λυθείσας κοινοπραξίας κατά της άρνησης απαλλαγής του από την αλληλέγγυα ευθύνη για οφειλές ΦΠΑ και προστίμου ΚΒΣ της χρήσης 2004. Η ΔΕΔ, κατ' εφαρμογή δικαστικής απόφασης, έκρινε την αίτηση με βάση τις διατάξεις του άρθρου 49 ΚΦΔ. Η ΔΕΔ δέχτηκε εν μέρει την προσφυγή, απαλλάσσοντας τον προσφεύγοντα από την ευθύνη για το πρόστιμο ΚΒΣ (76.336,00€), καθώς αυτό το είδος οφειλής δεν εμπίπτει πλέον στις περιπτώσεις αλληλέγγυας ευθύνης του άρθρου 49 ΚΦΔ. Όμως, απέρριψε τον ισχυρισμό του περί έλλειψης υπαιτιότητας για την οφειλή ΦΠΑ (85.091,84€), κρίνοντας ότι δεν αποδείχθηκε πλήρως η μη πραγματική ανάμειξη στη διαχείριση της κοινοπραξίας.

Η απόφαση 952/2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την εν μέρει αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής συνδιαχειριστή εταιρίας (ΑΦΜ ...............) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και προστίμων για τα έτη 2018 έως 2021. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την προσωπική και αλληλέγγυα ευθύνη του. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ουσιαστικούς ισχυρισμούς του, επικυρώνοντας τις καταλογιστικές πράξεις εις βάρος της εταιρίας, συμπεριλαμβανομένου του προσδιορισμού εισοδήματος από αναιτιολόγητη προσαύξηση περιουσίας. Ωστόσο, δέχθηκε εν μέρει τον ισχυρισμό του σχετικά με τη θεμελίωση της αλληλέγγυας ευθύνης, κρίνοντας ότι αυτή δεν υφίσταται για τις πράξεις του 2018, για πράξεις ΦΠΑ που δεν οδήγησαν σε φόρο προς καταβολή, καθώς και για τα αυτοτελή πρόστιμα και το μέρος της οφειλής που αφορά τέλη χαρτοσήμου του 2021.

Η απόφαση 27/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ιδιωτικής κεφαλαιουχικής εταιρείας και του διαχειριστή της κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ, και επιβολής προστίμων από το Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ. για τα φορολογικά έτη 2017-2019. Οι πράξεις βασίστηκαν σε έκθεση ελέγχου που διαπίστωσε έκδοση και λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων, καθώς και μη προσκόμιση λογιστικών αρχείων. Ο διαχειριστής αμφισβήτησε την αλληλέγγυα ευθύνη του, ισχυριζόμενος άγνοια των εταιρικών υποθέσεων μετά την μεταβίβαση των μεριδίων. Η απόφαση αποδέχθηκε μερικώς την προσφυγή, απορρίπτοντας την αλληλέγγυα ευθύνη του διαχειριστή για τα αυτοτελή πρόστιμα του άρθρου 53 του Ν. 5104/2024, ενώ επικύρωσε τις υπόλοιπες πράξεις φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, διατηρώντας την αλληλέγγυα ευθύνη του για αυτές, λόγω της ιδιότητάς του ως διαχειριστή και εκκαθαριστή.

Η απόφαση 770 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από επιχείρηση η οποία τηρεί απλογραφικά βιβλία, κατά πράξεων επιβολής προστίμου της Δ.Ο.Υ. Μυτιλήνης για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι εν λόγω πράξεις επέβαλλαν πρόστιμα συνολικού ύψους 1.000,00 ευρώ (τέσσερις πράξεις των 250,00 ευρώ η καθεμία), σύμφωνα με το άρθρο 53 παρ. 2 του ν. 5104/2024, λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων απόδοσης περιβαλλοντικού τέλους πλαστικής σακούλας. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι τα πρόστιμα ήταν δυσανάλογα. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, επικυρώνοντας τις πράξεις επιβολής προστίμου, καθώς διαπιστώθηκε η εκπρόθεσμη υποβολή των δηλώσεων.

Η απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά 22 πράξεων επιβολής προστίμου, συνολικού ύψους 2.200,00 €, του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Κατερίνης για τα φορολογικά έτη 2019 και 2020. Οι πράξεις αφορούσαν την εκπρόθεσμη υποβολή τροποποιητικών δηλώσεων Φ.Π.Α. (8 πράξεις) και εκπρόθεσμων διορθωτικών ανακεφαλαιωτικών πινάκων ενδοκοινοτικών αποκτήσεων (14 πράξεις). Η ΔΕΔ ακύρωσε τα πρόστιμα για τις εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Φ.Π.Α., βάσει του άρθρου 53 παρ. 7 περ. α) του Ν.5104/2024, επειδή οι αρχικές δηλώσεις είχαν υποβληθεί εμπρόθεσμα. Ωστόσο, επικύρωσε τα πρόστιμα που αφορούσαν την εκπρόθεσμη υποβολή των ανακεφαλαιωτικών πινάκων. Καταλογίστηκε οριστικό πρόστιμο ύψους 1.400,00 €.

Η απόφαση εκδόθηκε επί της ενδικοφανούς προσφυγής κατά τεσσάρων Πράξεων Επιβολής Προστίμου της Δ.Ο.Υ. ΠΥΡΓΟΥ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι αρχικές διαπιστώσεις αφορούσαν, αφενός, τη μη εξόφληση φορολογικών στοιχείων άνω των 500€ με ηλεκτρονικά μέσα (43 περιπτώσεις το 2018, 27 το 2019) και, αφετέρου, τη μη/ανακριβή έκδοση φορολογικών στοιχείων εσόδων (συνολικής αξίας άνω των €260.000). Μετά την αναπομπή στην ελέγχουσα αρχή και την υποβολή νέων στοιχείων, η ΔΕΔ προχώρησε σε μερική αποδοχή της προσφυγής. Επικυρώθηκαν τα πρόστιμα για τις παραβάσεις ηλεκτρονικών πληρωμών (€7.000 συνολικά), ενώ τροποποιήθηκαν προς τα κάτω τα πρόστιμα για τη μη/ανακριβή έκδοση στοιχείων, καθώς συσχετίσθηκαν επιπλέον τραπεζικές πιστώσεις με εκδοθέντα φορολογικά στοιχεία εσόδων.