Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ του Προϊσταμένου του ΚΕΦΟΜΕΠ, για το φορολογικό έτος 2019. Με την προσβαλλόμενη πράξη καταλογίστηκε διαφορά ΦΠΑ ύψους 27.093,54 € και πρόστιμο 13.546,76 €, συνολικού ποσού 40.640,30 €. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την πράξη επικαλούμενος έλλειψη ειδικής αιτιολογίας αναφορικά με την επιλογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι δεν εφαρμόστηκαν έμμεσες τεχνικές του άρθρου 27 του ΚΦΔ, αλλά διενεργήθηκε έλεγχος τραπεζικών κινήσεων στο πλαίσιο ελέγχου προσαύξησης περιουσίας (άρθρα 39 ΚΦΔ και 48 & 48Α του ν. 2859/2000). Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι ποσά ύψους 139.983,25 € αποτελούν αδικαιολόγητο εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα, επικυρώνοντας έτσι την καταλογιζόμενη οφειλή.

Η Απόφαση 79 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του ΚΕΦΟΜΕΠ για το φορολογικό έτος 2018. Ο έλεγχος είχε διαπιστώσει αδήλωτα ποσά από τραπεζικές κινήσεις, τα οποία φορολογήθηκαν ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα (106.514,96 €) και ως προσαύξηση περιουσίας (102.200,04 €) μέσω καταθέσεων μετρητών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε έλλειψη αιτιολογίας για τη χρήση έμμεσων τεχνικών και ότι τα ποσά προέρχονταν από επανακαταθέσεις ή διαθέσιμα κεφάλαια προηγούμενων ετών. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι δεν εφαρμόστηκαν έμμεσες τεχνικές αλλά έλεγχος προσαύξησης περιουσίας, ενώ οι ισχυρισμοί περί επανακαταθέσεων δεν τεκμηριώθηκαν. Επικυρώθηκε συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση για το 2018 ύψους 82.901,13 €.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος του ΚΕΦΟΜΕΠ για το φορολογικό έτος 2019, η οποία επέβαλε διαφορά φόρου €1.895,49 πλέον προστίμου €947,75. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει το εισόδημα του προσφεύγοντος (€8.616,15 έναντι δηλωθείσας ζημίας) με έμμεσες τεχνικές (ανάλυση ρευστότητας), καθώς διαπιστώθηκε ανεπάρκεια του δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης και υπήρχαν παραβάσεις μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε την αρμοδιότητα του ΚΕΦΟΜΕΠ και την εφαρμογή των έμμεσων μεθόδων, καθώς και την μη λήψη υπόψη διαθεσίμου κεφαλαίου προηγουμένων ετών. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τους ισχυρισμούς κρίνοντας ότι το ΚΕΦΟΜΕΠ ήταν αρμόδιο λόγω της υψηλής αξίας της ακίνητης περιουσίας του προσφεύγοντος (άνω του €1.500.000,00) και ότι οι έμμεσες μέθοδοι εφαρμόστηκαν νόμιμα. Ο ισχυρισμός περί διαθεσίμου κεφαλαίου απορρίφθηκε καθώς δεν τεκμηριώθηκε η ύπαρξη μη αναλωθέντος υπολοίπου.

Η απόφαση 250/10.2.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2020, η οποία επέβαλε διαφορά φόρου 106,83 € και πρόστιμο 26,71 €. Ο έλεγχος του ΚΕΦΟΜΕΠ χρησιμοποίησε έμμεσες τεχνικές (ανάλυση ρευστότητας) για τον προσδιορισμό του εισοδήματος, καθώς τα δηλωθέντα εισοδήματα (κυρίως ζημιές), δεν επαρκούσαν για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης, ενώ υπήρχαν και παραβάσεις μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων. Οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντα περί έλλειψης αρμοδιότητας του ΚΕΦΟΜΕΠ (λόγω της αξίας της ακίνητης περιουσίας του που ξεπερνούσε το όριο των 1.500.000,00 €), εσφαλμένης εφαρμογής των έμμεσων τεχνικών και μη λήψης υπόψη του διαθέσιμου κεφαλαίου προηγούμενων ετών, κρίθηκαν αβάσιμοι και απορρίφθηκαν.

Η απόφαση 253 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ του ΚΕΦΟΜΕΠ για το φορολογικό έτος 2019. Η πράξη είχε προσδιορίσει διαφορά φόρου 4.782,96 € πλέον προστίμου 2.391,48 €. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές (τεχνική ανάλυσης ρευστότητας) για τον προσδιορισμό του εισοδήματος, καθώς το δηλωθέν εισόδημα της ατομικής επιχείρησης (υπηρεσίες καφετέριας) ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης και υπήρχαν διαπιστωμένες παραβάσεις. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί έλλειψης αρμοδιότητας του ΚΕΦΟΜΕΠ (η αρμοδιότητα κρίθηκε νόμιμη λόγω της αξίας της ακίνητης περιουσίας άνω του 1.500.000,00 €) και περί εσφαλμένης εφαρμογής των έμμεσων τεχνικών, επικυρώνοντας τις διαπιστώσεις του ελέγχου.

Η απόφαση 121 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2019. Ο έλεγχος του ΚΕΦΟΜΕΠ εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές (ανάλυση ρευστότητας), λόγω ανεπάρκειας δηλωθέντων εισοδημάτων του προσφεύγοντος για την κάλυψη δαπανών διαβίωσης και διαπιστωμένης παράβασης μη έκδοσης στοιχείων. Ο έλεγχος κατέληξε στον καταλογισμό αποκρυβείσας φορολογητέας ύλης ύψους 53.387,74 €, χαρακτηριζόμενη ως προσαύξηση περιουσίας. Ο προσφεύγων πρόβαλε τρεις λόγους ακύρωσης, σχετικά με εσφαλμένο υπολογισμό του μη αναλωθέντος κεφαλαίου προηγουμένων ετών. Η ΔΕΔ απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος ως αβάσιμους και επικύρωσε την πράξη, διατηρώντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό στα 29.196,32 €.

Η απόφαση 252/10.2.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ (9.9.2024) του ΚΕΦΟΜΕΠ για το φορολογικό έτος 2020. Στον προσφεύγοντα, ατομική επιχείρηση καφετέριας, είχε προσδιοριστεί διαφορά φόρου 6.444,91 € πλέον προστίμου 3.222,46 € (Σύνολο: 9.667,37 €). Ο προσδιορισμός έγινε με έμμεσες τεχνικές (ανάλυση ρευστότητας) λόγω ανεπαρκούς δηλούμενου εισοδήματος για κάλυψη δαπανών διαβίωσης και ύπαρξης διαπιστωμένων παραβάσεων μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων το 2019. Το ΚΕΦΟΜΕΠ κρίθηκε αρμόδιο βάσει της μεγάλης αξίας ακίνητης περιουσίας του προσφεύγοντος. Οι ισχυρισμοί για έλλειψη αιτιολογίας, εσφαλμένη εφαρμογή τεχνικών και μη συνυπολογισμό διαθέσιμου κεφαλαίου προηγουμένων ετών απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι.

Η απόφαση αφορά ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και προστίμου για το φορολογικό έτος 2018 και 2024, λόγω διαφωνίας με την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών αποδέχθηκε μερικώς την προσφυγή. Ακυρώθηκε η πράξη επιβολής προστίμου ΚΦΔ ύψους 250,00€, καθώς κρίθηκε ότι η εκ νέου απαίτηση για προσκόμιση αρχείων (.txt) που είχαν ήδη δηλωθεί ως κατεστραμμένα σε προγενέστερο έλεγχο, ήταν αντίθετη στην αρχή της χρηστής διοίκησης. Ωστόσο, απορρίφθηκε ο ισχυρισμός περί μη νόμιμου επανελέγχου και επικυρώθηκαν οι πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (€114.219,92) και ΦΠΑ (€87.870,93) για το 2018, καθώς ο έλεγχος με έμμεσες μεθόδους κρίθηκε νόμιμος και αιτιολογημένος.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής και την ακύρωση οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου, φορολογικών ετών 2019 και 2020, που εκδόθηκαν από το ΚΕ.ΦΟ.ΜΕ.Π.. Ο έλεγχος είχε εφαρμόσει έμμεσες τεχνικές (ανάλυση ρευστότητας) βρίσκοντας αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών ακυρώνει τις πράξεις και αναπέμπει την υπόθεση στη φορολογική αρχή, κρίνοντας ως βάσιμο τον ισχυρισμό του προσφεύγοντος ότι η έκθεση ελέγχου στερείται σαφούς και επαρκούς αιτιολογίας (άρθρο 76 του ν. 5104/2024). Συγκεκριμένα, η απόρριψη της σύμβασης δανείου 300.000€ σε μετρητά από τον πεθερό του προσφεύγοντος βασίστηκε σε πλημμελή υπολογισμό του διαθέσιμου κεφαλαίου του δανειστή, καθώς ο έλεγχος έλαβε υπόψη κινήσεις των ελεγχόμενων ετών αντί του προγενέστερου έτους (31/12/2017).

Η Απόφαση 892/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φυσικού προσώπου (λιανικό εμπόριο φαρμακευτικών ειδών) κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή είχε επιβάλει συνολικό ποσό 19.380,09€ (Κύριος φόρος: 12.886,95€). Η ΔΕΔ έκρινε ότι ορθώς εφαρμόστηκαν έμμεσες τεχνικές ελέγχου (Ανάλυση Ρευστότητας), καθώς το δηλούμενο εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης και διαπιστώθηκε προσαύξηση περιουσίας ύψους 37.387,14€ από αναιτιολόγητες τραπεζικές καταθέσεις. Οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας, συμπεριλαμβανομένης της κάλυψης δαπανών από προηγούμενα κεφάλαια ή έσοδα άλλων εταιρειών, απορρίφθηκαν.