Η απόφαση 93/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων είχε προσβάλει την αρχική Πράξη Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου (Δ.Ο.Υ. Λαμίας, φορολογικό έτος 2023), η οποία εξέδιδε διαφορά αντικειμενικών δαπανών ύψους 75.498,77 € λόγω αγοράς ακινήτου. Μετά την έκδοση της αρχικής πράξης, ο προσφεύγων κληρονόμησε 208.913,47 € από κοινό λογαριασμό του θανόντος πατέρα του, ποσό το οποίο ήταν αφορολόγητο. Στη συνέχεια, υπέβαλε τροποποιητική δήλωση εισοδήματος, ενσωματώνοντας το ποσό στον κωδικό 781 για την κάλυψη των τεκμηρίων. Η υποβολή της τροποποιητικής δήλωσης είχε ως αποτέλεσμα την έκδοση νέας Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου, η οποία αντικατέστησε την αρχική. Επειδή η ενδικοφανής προσφυγή στρεφόταν κατά της αρχικής πράξης, η οποία έπαψε να υφίσταται ως εκτελεστή, η ΔΕΔ την απέρριψε.

Η απόφαση 708 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Η πράξη, που βασίστηκε στην 3η τροποποιητική δήλωση, καταλόγισε χρεωστικό ποσό 46.456,90€ λόγω προστιθέμενης διαφοράς αντικειμενικών δαπανών ύψους 61.982,30€. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση, υποστηρίζοντας ότι ένα ποσό 23.103,10€, καταχωρημένο ως τοκοχρεωλυτική απόσβεση δανείων της συζύγου του, έπρεπε να χρησιμοποιηθεί ως ανάλωση κεφαλαίου καθώς είχε εξοφληθεί από τον γιο του το 2022. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι ο προσφεύγων όφειλε να είχε διορθώσει τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος υποβάλλοντας τροποποιητική δήλωση, σύμφωνα με το άρθρο 23 του Ν. 5104/2024, δικαίωμα το οποίο διατηρεί μέχρι τη λήξη της πενταετούς προθεσμίας παραγραφής.

Η απόφαση 161/03-02-2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων για το φορολογικό έτος 2019. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι το εισόδημά του δεν έπρεπε να περιλαμβάνει κύριες και επικουρικές συντάξεις, καθώς αυτά τα ποσά κρίθηκαν επιστρεπτέα λόγω διοικητικής αποκατάστασης και συμψηφίστηκαν με αναδρομικές αποδοχές ενέργειας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό, καθώς η πράξη φόρου βασίστηκε στην τροποποιητική δήλωση του ίδιου του προσφεύγοντα, και επιβεβαιώθηκε από τη Διεύθυνση Εκκαθάρισης Μισθοδοσίας ότι οι αναδρομικές αποδοχές καταβλήθηκαν μετά από συμψηφισμό των ποσών σύνταξης, καθιστώντας αβάσιμη την αμφισβήτηση της φορολογικής υποχρέωσης. Το νέο χρεωστικό ποσό φόρου παραμένει 310,22€.

Η απόφαση 1019/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αποδέχεται την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (φορ. έτους 2023) της Δ.Ο.Υ. Καλαμαριάς. Η Δ.Ο.Υ. είχε καταλογίσει χρεωστικό ποσό βάσει τεκμηρίων. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι ποσό 45.000,00€, που αφορούσε δωρεά χρημάτων από την κόρη της για αγορά ακινήτου, είχε αρχικά καταχωρηθεί λανθασμένα ως δαπάνη (κωδικός 726). Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι ο χρόνος παράδοσης του χρηματικού ποσού (12/12/2023) προηγήθηκε της δαπάνης (22/12/2023) και υπήρχε διορθωμένη δήλωση δωρεάς. Συνεπώς, εφόσον αποδεικνύεται η είσπραξη, το ποσό πρέπει να ληφθεί υπόψη για την κάλυψη των τεκμηρίων. Η Δ.Ο.Υ. Καλαμαριάς καλείται να διενεργήσει νέα εκκαθάριση, διαγράφοντας τα 45.000,00€ από τον κωδικό 726 και λαμβάνοντάς τα υπόψη στον κωδικό 782 (Χρηματικά ποσά που δεν αποτελούν εισόδημα).

Η παρούσα απόφαση απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023 της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων, η οποία καταλόγισε χρεωστικό ποσό 3.492,03€. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση ή τροποποίηση της πράξης, ισχυριζόμενος ότι η φορολογική αρχή λανθασμένα δεν έλαβε υπόψη ποσό 5.700,00€, το οποίο δήλωσε στον κωδικό 683 ως φόρο που παρακρατήθηκε στην αλλοδαπή για μερίσματα. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι ο προσφεύγων δεν προσκόμισε τα προβλεπόμενα δικαιολογητικά, όπως αυτά απαιτούνται από την εγκύκλιο Ε.2018/2019, για την πίστωση του εταιρικού φόρου αλλοδαπής. Συνεπώς, η εκκαθάριση της δήλωσης από τη Δ.Ο.Υ. χωρίς την πίστωση του φόρου κρίθηκε ορθή και ο ισχυρισμός απορρίφθηκε ως αβάσιμος.

Η απόφαση 254/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου εισοδήματος του φορολογικού έτους 2023, που εκδόθηκε από την Δ.Ο.Υ. Λαμίας. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε την επιβολή φόρου επί προστιθέμενης διαφοράς αντικειμενικών δαπανών ύψους 75.498,77 €. Η διαφορά αυτή προέκυψε επειδή η φορολογική αρχή δεν έκανε δεκτή την επίκληση του ποσού των 208.913,47 € στον κωδικό 781 (πηγή περιουσιακών στοιχείων), με αιτιολογία την εκπρόθεσμη υποβολή της τροποποιητικής δήλωσης κληρονομιάς. Το ποσό αυτό προερχόταν από κοινό τραπεζικό λογαριασμό με τον αποβιώσαντα πατέρα του, το οποίο απαλλάσσεται από φόρο κληρονομιάς. Η ΔΕΔ έκρινε ότι, παρά την εκπρόθεσμη υποβολή, το άρθρο 34 του Ν. 4172/2013 υποχρεώνει τη Φορολογική Διοίκηση να λάβει υπόψη τα ποσά που αποδεικνύονται από νόμιμα παραστατικά (όπως η μη αμφισβητούμενη δήλωση κληρονομιάς). Ως εκ τούτου, διατάχθηκε νέα εκκαθάριση της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, ενσωματώνοντας το ποσό αυτό για την κάλυψη των τεκμηρίων.

Η απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023, η οποία επέβαλε χρεωστικό ποσό 13.615,95€ λόγω προστιθέμενης διαφοράς αντικειμενικών δαπανών. Ο προσφεύγων ζητούσε την κάλυψη της διαφοράς μέσω ποσού 41.411,98€, δηλώνοντας το ως κέρδη από τυχερά παίγνια (κωδικός 781). Η ΔΕΔ επικύρωσε την απόφαση της Δ.Ο.Υ. Ε’ Θεσσαλονίκης, κρίνοντας ότι ορθώς διαγράφηκε το ποσό αυτό, καθώς ο προσφεύγων δεν προσκόμισε τη νόμιμη βεβαίωση κέρδους. Η εταιρεία ΟΠΑΠ Α.Ε. είχε αρνηθεί την έκδοση της βεβαίωσης, βάσει του ρυθμιστικού πλαισίου (Α. 554/5/2021) για την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων, καθιστώντας τα επιμέρους δελτία ανεπαρκή δικαιολογητικά.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου, η οποία εκδόθηκε από την Δ.Ο.Υ. Μεσολογγίου για το οικονομικό έτος 2014. Ο προσφεύγων είχε εισπράξει αναδρομικά συντάξεων το έτος 2023, ύψους 214,98 € (ως εκτέλεση απόφασης του Ελεγκτικού Συνεδρίου), και υπέβαλε τροποποιητική δήλωση. Η προσβαλλόμενη πράξη οδήγησε σε νέο χρεωστικό ποσό 50,91 €. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση λόγω παραγραφής του δικαιώματος επιβολής φόρου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό, κρίνοντας ότι για τα αναδρομικά που καταβλήθηκαν το 2023, η προθεσμία υποβολής της δήλωσης έληγε στις 31/12/2024. Συνεπώς, ο χρόνος παραγραφής (πενταετία) συμπληρώνεται στις 31/12/2029, και η έκδοση της πράξης (21/10/2024) ήταν εμπρόθεσμη, επικυρώνοντας το συνολικό χρεωστικό ποσό των 3.943,21 €.

Η απόφαση 212/10.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Ο προσφεύγων είχε δηλώσει ποσό 50.000€ στον κωδικό 781 για την κάλυψη προστιθέμενης διαφοράς αντικειμενικών δαπανών. Η Δ.Ο.Υ. Ιωνίας απέρριψε μέρος του ποσού (20.000€), μεταφέροντάς το στον κωδικό 725 (δαπάνη για δωρεές/γονικές παροχές), καθώς στις σχετικές δηλώσεις φόρου εμφανιζόταν εσφαλμένα ο προσφεύγων ως δωρητής προς την κόρη του. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι οι δύο δωρεές των 10.000€ έκαστη ήταν στην πραγματικότητα από την κόρη του προς αυτόν. Η ΔΕΔ, λαμβάνοντας υπόψη τα έγγραφα της ING Bank και την περιγραφή της ροής χρημάτων, έκρινε ότι ο δωρητής ήταν πράγματι η κόρη και ο προσφεύγων ο λήπτης (δωρεοδόχος). Κατά συνέπεια, το ποσό των 20.000€ έπρεπε να συμπεριληφθεί στον κωδικό 781 ως ποσό κάλυψης τεκμηρίου. Η ΔΕΔ έκανε δεκτό τον ισχυρισμό και διέταξε την τροποποίηση της προσβαλλόμενης πράξης.

Η απόφαση (94/24-01-2025) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης, που υποβλήθηκε κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου του φορολογικού έτους 2015 (2η Τροποποιητική Δήλωση, 07-08-2024). Η πράξη αυτή εκδόθηκε σε εκτέλεση προηγούμενης απόφασης της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ. /06-12-2023), η οποία μείωσε το δηλωθέν εισόδημα από μισθωτή εργασία. Μετά τη μείωση αυτή, προέκυψε προστιθέμενη διαφορά τεκμηρίων, με αποτέλεσμα χρεωστικό υπόλοιπο. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι η προσβαλλόμενη πράξη αποτελεί πράξη εκκαθάρισης φόρου κατ' άρθρο 41 παρ. 3 του ΚΦΔ, η οποία δεν είναι εκτελεστή πράξη προσδιορισμού φόρου, και ως εκ τούτου δεν υπόκειται σε ενδικοφανή προσφυγή, απορρίπτοντας αυτήν ως απαράδεκτη.