Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου ποσού €100,00, που εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Πρέβεζας για το φορολογικό έτος 2024. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης κατάθεσης, την 31/07/2024, ιδιωτικού συμφωνητικού ανάθεσης τεχνικού έργου (άρθρο 19 Ν.820/1978), αξίας άνω των 6.000,00 € και με ημερομηνία έναρξης εργασιών 10/03/2024. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι υπέβαλε εμπρόθεσμα τη δήλωση ηλεκτρονικά, αντί για χειρόγραφα στη Δ.Ο.Υ. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό, τονίζοντας ότι η υποβολή έπρεπε να γίνει πριν την έναρξη του έργου (11/03/2024) και ότι η Φορολογική Διοίκηση έχει δέσμια αρμοδιότητα στην επιβολή προστίμων για εκπρόθεσμες δηλώσεις πληροφοριακού χαρακτήρα.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου 100,00 ευρώ για εκπρόθεσμη υποβολή δήλωσης στοιχείων ακινήτων (Ε9) του φορολογικού έτους 2022. Ο προσφεύγων είχε αποκτήσει ακίνητο στις 10 Νοεμβρίου 2021, αλλά υπέβαλε την αρχική δήλωση Ε9 στις 29 Σεπτεμβρίου 2022. Η καταληκτική προθεσμία υποβολής, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία (Ε.2060/12-08-2022), ήταν η 31η Μαρτίου 2022. Δεδομένου ότι η υποβολή ήταν εκπρόθεσμη, κρίθηκε ορθώς ότι επιβλήθηκε το πρόστιμο των 100 ευρώ βάσει του άρθρου 54 του ν. 4987/2022, και ως εκ τούτου η προσφυγή απορρίφθηκε, επικυρώνοντας την προσβαλλόμενη πράξη.

Η απόφαση 321/04.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την εκπρόθεσμη ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 07/11/2024. Η προσφυγή στρεφόταν κατά της υπ' αριθ. ..../12.09.2024 οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου δωρεάς του Προϊσταμένου του 1ου ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Η πράξη είχε επιβάλει συνολικό ποσό €9.000,00 (κύριος φόρος €6.000,00 και πρόστιμο €3.000,00), κατόπιν διαπίστωσης ότι δωρεά χρηματικού ποσού €30.000,00 έγινε από τον αδελφό και όχι από τη μητέρα του προσφεύγοντα. Δεδομένου ότι η κοινοποίηση της πράξης συντελέστηκε ψηφιακά στις 24/09/2024, η προθεσμία των 30 ημερών για την άσκηση της προσφυγής έληγε στις 24/10/2024, με αποτέλεσμα την απόρριψή της ως εκπρόθεσμης.

Η απόφαση 18/08-01-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης λόγω εκπρόθεσμης άσκησης. Ο προσφεύγων είχε προσβάλει την πράξη επιβολής προστίμου ποσού 250,00 € που εξέδωσε η Δ' Δ.Ο.Υ. Θεσσαλονίκης για εκπρόθεσμη υποβολή πρώτης τροποποιητικής δήλωσης φορολογίας εισοδήματος του φορολογικού έτους 2017. Η προσβαλλόμενη πράξη κοινοποιήθηκε ψηφιακά με συντέλεση κοινοποίησης στις 02/07/2024. Λαμβάνοντας υπόψη την αναστολή προθεσμιών κατά το χρονικό διάστημα από 1η έως 31η Αυγούστου, η ανατρεπτική προθεσμία των τριάντα (30) ημερών για την άσκηση της προσφυγής έληξε στις 02/09/2024. Καθώς η προσφυγή κατατέθηκε στις 19/09/2024, κρινόμενη εκπρόθεσμη, απορρίφθηκε στο σύνολό της.

Η παρούσα απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει την προσφυγή του κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00€, που εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Νέων Μουδανιών για το φορολογικό έτος 2019, διότι υπέβαλε εκπρόθεσμα τη συγκεντρωτική κατάσταση πελατών – προμηθευτών. Η Φορολογική Διοίκηση έκρινε ότι η κοινοποίηση της προσβαλλόμενης πράξης συντελέστηκε στις 21-09-2024, με τη νόμιμη προθεσμία των τριάντα (30) ημερών για την άσκηση της προσφυγής να λήγει στις 21-10-2024. Δεδομένου ότι η προσφυγή κατατέθηκε στις 13/02/2025, δηλαδή εκπρόθεσμα, αυτή απορρίφθηκε.

Η Απόφαση 602/2025 αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από φορολογούμενο κάτοικο Κοζάνης κατά πέντε πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΕΝΦΙΑ για τα έτη 2020 έως 2024. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει εκπρόθεσμες τροποποιητικές δηλώσεις Ε9 στις 28-11-2024, προσθέτοντας ένα οικόπεδο (25% ποσοστό ιδιοκτησίας) λόγω αποδοχής κληρονομιάς. Ο προσφεύγων ζήτησε τον επαναπροσδιορισμό του φόρου, υποστηρίζοντας ότι τα πληρωτέα ποσά ήταν αδικαιολόγητα μεγαλύτερα από τον φόρο που αναλογούσε στο συγκεκριμένο ακίνητο. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η διαφορά στο οφειλόμενο ποσό οφείλεται δικαιολογημένα στους τόκους εκπρόθεσμης καταβολής, καθώς το ακίνητο φορολογήθηκε για πρώτη φορά μέσω των συγκεκριμένων εκπρόθεσμων δηλώσεων. Ως εκ τούτου, οι επιβληθέντες τόκοι/προσαυξήσεις για το ΕΝΦΙΑ 2020-2024 επικυρώθηκαν.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης, την οποία υπέβαλε ο προσφεύγων κατά μη βεβαιωθείσας υποχρέωσης πληρωμής του υπολοίπου των τελών κυκλοφορίας φορολογικού έτους 2024, συνολικού ποσού 1.050,00€. Ο προσφεύγων είχε προβεί σε άρση ακινησίας με πληρωμή τελών για τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς, σύμφωνα με το άρθρο 2 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ) και τη σχετική νομολογία (ΠΟΛ. 1014/26.01.2017), οι διαφορές που αναφύονται από τα τέλη κυκλοφορίας δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ΚΦΔ. Κατά συνέπεια, οι πράξεις αυτές προσβάλλονται απευθείας στα τακτικά διοικητικά δικαστήρια και όχι μέσω της διαδικασίας της ενδικοφανούς προσφυγής, καθιστώντας αυτήν απαράδεκτη.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε στις 17-10-2024, η οποία στρεφόταν κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου γονικής παροχής που εκδόθηκε στις 27-04-2023. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει εκ παραδρομής τη δήλωση δύο φορές για δωρεά ποσού 65.000€ και ζητούσε την ακύρωση της δεύτερης πράξης. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι, καθώς η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε βάσει δήλωσης που υπέβαλε ο ίδιος ο προσφεύγων, η πάροδος μακρού χρόνου (πάνω από ένα έτος) από την έκδοσή της δημιουργεί τεκμήριο γνώσης. Ως εκ τούτου, η ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη λόγω εκπρόθεσμης άσκησης.

Η απόφαση 444 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων ζήτησε την ακύρωση της με αριθ. πρωτ. ............./15-10-2024 Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής-Υπερημερίας του ΚΕΒΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ, η οποία αφορούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές συνολικού ποσού 440.134,60 ευρώ (εκ των οποίων 147.643,94 ευρώ βασική οφειλή). Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση Καταβολής αποτελεί πράξη που εκδίδεται στα πλαίσια της διοικητικής εκτέλεσης και οι διαφορές που αναφύονται από αυτή ανάγονται στο στάδιο της είσπραξης και όχι στον προσδιορισμό του φόρου. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με το άρθρο 72 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας, η πράξη αυτή δεν υπόκειται σε ενδικοφανή προσφυγή, αλλά σε ανακοπή ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων, με αποτέλεσμα την απόρριψη της προσφυγής ως απαράδεκτης.

Η απόφαση 1323/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2024, η οποία όριζε φόρο 426,99€. Ο προσφεύγων ζήτησε την τροποποίηση της πράξης, ισχυριζόμενος ότι ποσό 4.556,46€, το οποίο δηλώθηκε ως παροχή σε είδος από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, αποτελεί μέρος πρότασης οικειοθελούς αποχώρησης από το 2020 (παρελθούσα εργασιακή σχέση) και αφορά την κάλυψη ασφαλιστικών εισφορών υγείας για το 2024, οι οποίες έπρεπε να αφαιρεθούν από το φορολογητέο εισόδημά του. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας τους ισχυρισμούς αβάσιμους, καθώς ο προσφεύγων δεν προσκόμισε κανένα αποδεικτικό στοιχείο.