Η υπ' αρ. 1088/11-06-2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υπέβαλε ο κληρονόμος αποβιώσασας μητέρας κατά πράξης επιβολής προστίμου (άρθρου 53 Ν. 5104/2024) ύψους 100,00€ από τη Δ.Ο.Υ. Γρεβενών για εκπρόθεσμη υποβολή δήλωσης φορολογίας εισοδήματος φορολογικού έτους 2022. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση, ισχυριζόμενος ότι η καθυστέρηση οφειλόταν σε λανθασμένη αναγραφή ΑΦΜ στο πιστοποιητικό ΚΕΠΑ της θανούσης. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, καθώς η προσβαλλόμενη πράξη κοινοποιήθηκε στις 08/11/2024 και η προθεσμία των τριάντα (30) ημερών έληγε στις 09/12/2024. Ωστόσο, η προσφυγή υποβλήθηκε πολύ αργότερα, στις 13/02/2025, καθιστώντας την εκπρόθεσμη.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης, η οποία υποβλήθηκε από κληρονόμο κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας, που εκδόθηκε από το ΚΕ.Β.ΕΙΣ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Η οφειλή, ύψους 9.757,50 € (συμπεριλαμβανομένων προστίμων Φ.Π.Α., Κ.Β.Σ., τόκων και προσαυξήσεων) προερχόταν από την αποβιώσασα μητέρα του. Ο προσφεύγων ζητούσε την απαλλαγή από τις προσαυξήσεις λόγω άγνοιας της οφειλής. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, καθώς έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση Καταβολής – Υπερημερίας δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη προσδιορισμού φόρου, αλλά πράξη που εκδίδεται στο πλαίσιο της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης. Κατά τέτοιων πράξεων, ο νόμος προβλέπει την άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων διοικητικών δικαστηρίων και όχι την ειδική διοικητική διαδικασία της ενδικοφανούς προσφυγής, σύμφωνα με το άρθρο 72 του ν. 5104/2024.

Η απόφαση (Αριθμός 539) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από κληρονόμο κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής-Υπερημερίας του ΚΕΒΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ, μέσω της οποίας ενημερώθηκε για ληξιπρόθεσμες οφειλές συνολικού ποσού 147.415,38 ευρώ του θανόντος. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της ειδοποίησης προβάλλοντας, μεταξύ άλλων, ακύρωση πλασματικής αποδοχής κληρονομιάς λόγω πλάνης. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, κρίνοντας ότι η Ατομική Ειδοποίηση αποτελεί πράξη που εκδίδεται στο πλαίσιο της διοικητικής εκτέλεσης. Συνεπώς, οι αναφυόμενες διαφορές εξ αυτών των πράξεων ανάγονται στο στάδιο της είσπραξης και πρέπει να επιλύονται μέσω ανακοπής ενώπιον του αρμόδιου Διοικητικού Δικαστηρίου.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00€ για το φορολογικό έτος 2024. Το πρόστιμο επιβλήθηκε λόγω εκπρόθεσμης υποβολής τροποποιητικής δήλωσης στοιχείων ακινήτων (έντυπο Ε9). Η προσφεύγουσα, εξ αδιαθέτου κληρονόμος της αποβιώσασας μητέρας της (θάνατος 04.05.2023), υπέβαλε τη δήλωση στις 05.10.2024. Η νόμιμη προθεσμία υποβολής ήταν η 31η Οκτωβρίου 2023. Ο ισχυρισμός της προσφεύγουσας περί άγνοιας της προθεσμίας και έλλειψης πρόθεσης παράβασης απορρίφθηκε, καθώς η Φορολογική Διοίκηση έκρινε ότι για την επιβολή διοικητικών κυρώσεων (προστίμων) αρκεί η διαπίστωση της παράβασης και δεν απαιτείται η συνδρομή υποκειμενικής υπαιτιότητας.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ενός κληρονόμου κατά αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Τ. σχετικά με τον διαχωρισμό χρεών της αποβιώσασας κληρονομούμενης, τα οποία ανέρχονταν σε 3.895,61 ευρώ. Ο προσφεύγων αμφισβητεί το ποσοστό κληρονομικής μερίδας 50% που καθόρισε η φορολογική αρχή, υποστηρίζοντας ότι η ευθύνη του περιορίζεται μόνο στην ακίνητη περιουσία που αναφέρεται ρητά στη διαθήκη. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η απάντηση της Δ.Ο.Τ. δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη, καθώς αφορά το στάδιο της βεβαίωσης και είσπραξης του φόρου και είναι πληροφοριακού χαρακτήρα, συνεπώς δεν προσβάλλεται με ενδικοφανή προσφυγή.

Η απόφαση (1168/23-6-2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων είχε προσβάλει πράξη επιβολής προστίμου, ύψους 100,00€, λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δήλωσης στοιχείων ακινήτων (Ε9) έτους 2019, την οποία υπέβαλε ως εξ αδιαθέτου κληρονόμος της θανούσας μητέρας του. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η δήλωση ήταν εμπρόθεσμη καθώς συμπίπτει χρονικά με την αποδοχή της κληρονομιάς. Ωστόσο, η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι η ενδικοφανής προσφυγή, η οποία κατατέθηκε την 1η Μαρτίου 2025, ήταν εκπρόθεσμη, καθώς η προθεσμία των τριάντα (30) ημερών από την κοινοποίηση της πράξης είχε λήξει στις 8 Ιανουαρίου 2025. Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίπτεται λόγω εκπρόθεσμης άσκησής της.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης, την οποία άσκησε κληρονόμος κατά αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Τ. σχετικά με τον διαχωρισμό χρεών της αποβιώσασας. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε το ποσοστό κληρονομικής μερίδας (50%) που του καταλόγισε η Δ.Ο.Τ., υποστηρίζοντας ότι η υποχρέωσή του έπρεπε να περιοριστεί μόνο στο ακίνητο που κληρονόμησε βάσει διαθήκης και όχι στο σύνολο της κληρονομίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η απάντηση της Δ.Ο.Τ. δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη, καθώς δεν θεσπίζει δικαιώματα ή υποχρεώσεις, αλλά είναι απλώς ένα ενημερωτικό έγγραφο. Επιπρόσθετα, το ζήτημα αφορά το στάδιο βεβαίωσης και είσπραξης φόρου, το οποίο δεν προσβάλλεται με ενδικοφανή προσφυγή.

Η απόφαση 481/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε από πολίτη κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας της Δ.Ο.Υ. Πατρών. Η ειδοποίηση αφορούσε οφειλές 5.097,64€ για ληξιπρόθεσμα τέλη κυκλοφορίας παρελθόντων ετών, τα οποία βαρύνουν τον προσφεύγοντα ως κληρονόμο. Η ΔΕΔ έκρινε ότι στερείται αρμοδιότητας, καθώς: α) η διαφορά ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης, όπου προβλέπεται άσκηση ανακοπής (άρθρο 65 ΚΕΔΕ, άρθρο 217 ΚΔΔ), και όχι ενδικοφανούς προσφυγής, και β) τα τέλη κυκλοφορίας δεν αναφέρονται στο Παράρτημα Α' του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ν.5104/2024), οπότε δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του.

Η απόφαση αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από τον κληρονόμο της αποβιώσασας συζύγου του, κατά της Πράξης Διοικητικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος φορολογικού έτους 2018 του ΚΕΦΟΔΕ Αττικής. Η προσβαλλόμενη πράξη είχε προσδιορίσει επιπλέον χρεωστικό φόρο 9.046,26 € στην αποβιώσασα, βασιζόμενη σε οίκοθεν δήλωση που εκδόθηκε μετά από στοιχεία αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών από τη Γαλλία σχετικά με τόκους αλλοδαπής προέλευσης. Η Φορολογική Διοίκηση είχε υπολογίσει ότι στην αποβιώσασα αντιστοιχούσε το 1/3 των συνολικών τόκων κοινών λογαριασμών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι το συνολικό ποσό των τόκων είχε ήδη δηλωθεί από τους τρεις συνδικαιούχους (αυτόν, τη σύζυγό του και τον υιό τους) βάσει της πραγματικής αναλογίας που τους αντιστοιχούσε, υπερκαλύπτοντας το ποσό των τόκων που απεστάλη. Ο ισχυρισμός κρίθηκε βάσιμος και η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών ακύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη, με την οριστική φορολογική υποχρέωση να ανέρχεται στο αρχικό ποσό των 8.835,75 €.

Η υπ' αριθμόν 2 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την ηλεκτρονική απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής. Ο προσφεύγων είχε στραφεί κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας της ΔΟΥ Αγρινίου, συνολικού ποσού 87.370,29 ευρώ (53.825,15 ευρώ βασική οφειλή και 33.545,14 ευρώ πρόσθετος φόρος και τόκος). Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη. Οι λόγοι απόρριψης επικεντρώθηκαν στο ότι η ατομική ειδοποίηση καταβολής-υπερημερίας δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη κατά την έννοια των άρθρων 36 και 44 του ν. 5104/2024. Κατά συνέπεια, εφόσον στερείται εκτελεστότητας, δεν προσβάλλεται παραδεκτώς με ενδικοφανή προσφυγή.