Η παρούσα απόφαση (564/2025) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή της .................., η οποία στρεφόταν κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. ΑΤΤΙΚΗΣ. Η προσφεύγουσα καλείτο να καταβάλει 5.147,58€, εκ των οποίων 4.390,48€ αφορούσαν οφειλές του αποβιώσαντα συζύγου της, αμφισβητώντας την ιδιότητά της ως κληρονόμος εξ αδιαθέτου. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι η προσβαλλόμενη πράξη αφορά το στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης (είσπραξη), και όχι το στάδιο του προσδιορισμού φόρου. Συνεπώς, η Υπηρεσία στερείται αρμοδιότητας, καθώς το νόμιμο ένδικο βοήθημα κατά των πράξεων διοικητικής εκτέλεσης είναι η ανακοπή (άρθρα 65 ΚΕΔΕ και 217 ΚΔΔ) ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων, και όχι η ενδικοφανής προσφυγή.

Η υπ' αριθμόν 747 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή ενός πολίτη κατά της απάντησης του Προϊσταμένου του Κ.Ε.ΜΕ.ΕΠ. σχετικά με την άρση μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης. Τα μέτρα είχαν επιβληθεί λόγω αλληλέγγυας ευθύνης για οφειλές ασφαλιστικής εταιρείας, όπου ο προσφεύγων διετέλεσε στο παρελθόν. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι οι αμετάκλητες αθωωτικές αποφάσεις τον απαλλάσσουν από κάθε ευθύνη και ότι είχε διασφαλισμένα ποσά για την πληρωμή των φόρων. Ωστόσο, η ΔΕΔ έκρινε ότι οι διαφορές που αναφύονται κατά το στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης, όπως η άρση κατασχέσεων, δεν μπορούν να προσβληθούν με ενδικοφανή προσφυγή, αλλά πρέπει να επιλύονται μέσω της διαδικασίας της ανακοπής στα αρμόδια διοικητικά δικαστήρια.

Απόφαση 222/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που ασκήθηκε κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας της Α.Α.Δ.Ε. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές ΕΝΦΙΑ (συνολικού ποσού 1.038,95€), στις οποίες φέρεται να είναι συνυπεύθυνη ως κληρονόμος του αποβιώσαντος πατέρα της, παρά το γεγονός ότι είχε προβεί σε αποποίηση της κληρονομίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση Καταβολής εκδίδεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης των οφειλών. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τον Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Ν. 5104/2024), οι διαφορές που αναφύονται σε αυτό το στάδιο δεν υπάγονται στην ενδικοφανή προσφυγή, αλλά πρέπει να προσβληθούν με άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων.

Η Απόφαση 460 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά ατομικής ειδοποίησης καταβολής οφειλών και αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε βεβαιωμένες οφειλές ύψους €13.635,42, προερχόμενες από κληρονομιά του θείου του. Ισχυριζόταν ότι προέβη εμπρόθεσμα σε αποποίηση της κληρονομιάς στις 18.10.2024, μέσα στην τετράμηνη προθεσμία από την ημερομηνία που έλαβε γνώση της επαγωγής της κληρονομίας μέσω της κοινοποίησης της ατομικής ειδοποίησης στις 27.09.2024. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι ασκήθηκε εκπρόθεσμα στις 20.11.2024, ξεπερνώντας το 30ήμερο όριο. Επιπλέον, κρίθηκε ότι η αμφισβήτηση της αρνητικής απάντησης αφορά στάδιο διοικητικής εκτέλεσης και έπρεπε να ασκηθεί με ανακοπή, όχι με ενδικοφανή προσφυγή.

Η Απόφαση 477/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής - Υπερημερίας του ΚΕΒΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ. Η προσφεύγουσα, ως κληρονόμος, ενημερώθηκε για ληξιπρόθεσμες οφειλές της θανούσης συνολικού ποσού 4.393,91 ευρώ και ζητούσε την ακύρωση τους, υποστηρίζοντας ότι είχε επέλθει παραγραφή, καθώς είχαν παρέλθει δέκα χρόνια χωρίς ενημέρωση από τη φορολογική διοίκηση. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση εκδίδεται στο πλαίσιο της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης, επομένως οι διαφορές που αναφύονται από αυτήν δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής της ενδικοφανούς προσφυγής, αλλά αντιθέτως προσβάλλονται με ανακοπή ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων, καθιστώντας την προσφυγή στη ΔΕΔ μη παραδεκτή. 

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης, η οποία είχε υποβληθεί κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής - Υπερημερίας του ΚΕΒΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ, ύψους 1.056,20 ευρώ. Η προσφεύγουσα, κληρονόμος του θανόντος πατέρα της, ζητούσε την ακύρωση της ειδοποίησης, υποστηρίζοντας ότι δεν γνώριζε την ιδιότητα του κληρονόμου και ότι είχε ήδη προβεί σε δήλωση αποποίησης της κληρονομιάς εντός της νόμιμης προθεσμίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε την προσφυγή, κρίνοντας ότι η ατομική ειδοποίηση αποτελεί πράξη που εκδίδεται στο πλαίσιο της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης. Συνεπώς, οι διαφορές που αναφύονται από αυτήν πρέπει να αντιμετωπίζονται με την άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων, και όχι με ενδικοφανή προσφυγή, καθιστώντας έτσι την προσφυγή ενώπιον της ως άνω υπηρεσίας απαράδεκτη.

Η απόφαση 318 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας, ύψους 13.775,15€, που εξέδωσε το ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε την προσωπική και αλληλέγγυα ευθύνη του για οφειλές ΕΝΦΙΑ ετών 2020-2022, ισχυριζόμενος ότι η Ομοσπονδία που αφορούσαν οι οφειλές είχε διαλυθεί. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση συνιστά πράξη έναρξης της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης. Κατά των πράξεων αυτών οι διαφορές ανάγονται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και προσβάλλονται με ανακοπή ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων, καθιστώντας την υποβληθείσα ενδικοφανή προσφυγή απαράδεκτη.

Η απόφαση (380/2025) του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας της Προϊσταμένης του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής. Ο προσφεύγων, ως κληρονόμος, αμφισβητούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές Ε.Ε.Τ.Η.Δ.Ε./Ε.Ε.Τ.Α. φορολογικού έτους 2011, συνολικού ποσού 653,01 ευρώ, υποστηρίζοντας ότι αφορούσαν τον παππού του που είχε αποβιώσει 16 χρόνια πριν τη βεβαίωση της οφειλής και ήταν παραγεγραμμένες. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση συνιστά πράξη που εκδίδεται στο πλαίσιο της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης. Σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, οι αναφυόμενες διαφορές αυτού του σταδίου πρέπει να επιλύονται μέσω ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων, καθιστώντας την ενδικοφανή προσφυγή ενώπιον της ΔΕΔ απαράδεκτη.

Η απόφαση 483/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 14-11-2024. Η προσφυγή στρεφόταν κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής - Υπερημερίας του ΚΕ.Β.ΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ, συνολικού ποσού 144.841,21€, η οποία εκδόθηκε σε βάρος της προσφεύγουσας ως κληρονόμου του πατέρα της. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της ειδοποίησης λόγω πλασματικής αποδοχής κληρονομιάς λόγω πλάνης και ακυρότητας ταμειακής βεβαίωσης. Η Διεύθυνση έκρινε την ενδικοφανή προσφυγή απαράδεκτη, καθώς η διαφορά ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και πρέπει να επιλυθεί με την άσκηση ανακοπής ενώπιον των αρμόδιων διοικητικών δικαστηρίων, σύμφωνα με το άρθρο 217 παρ. 1 του Κ.Δ.Δ., και όχι μέσω της διαδικασίας ενδικοφανούς προσφυγής του ΚΦΔ.

Η απόφαση 457 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά της ατομικής ειδοποίησης καταβολής – υπερημερίας της Δ.Ο.Υ. Πολυγύρου και κατά της αρνητικής απάντησης της Δ.Ο.Υ. σε αίτημα διαγραφής οφειλών. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε χρέη 13.635,42 € που προέρχονταν από κληρονομιά, ισχυριζόμενος ότι η αποποίησή του ήταν εμπρόθεσμη, καθώς έλαβε γνώση των οφειλών στις 27.09.2024. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσφυγή κατά της ειδοποίησης ήταν εκπρόθεσμη (ασκήθηκε μετά την προθεσμία των 30 ημερών). Επιπλέον, αποφάνθηκε ότι η διαφορά που προκύπτει από την αρνητική απάντηση σχετικά με τη διαγραφή των οφειλών (που αφορά το στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης) επιλύεται μόνο με την άσκηση ανακοπής στα Διοικητικά Δικαστήρια, καθιστώντας έτσι την ενδικοφανή προσφυγή απαράδεκτη.