Η απόφαση 686/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος, ιδιοκτήτη επιχείρησης λιανικού εμπορίου σουπερμάρκετ, κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή προσδιόρισε τα έσοδα του προσφεύγοντος με την έμμεση μέθοδο της «αρχής των αναλογιών», καθώς το δηλωθέν οικογενειακό εισόδημα κρίθηκε ανεπαρκές για την κάλυψη των οικογενειακών δαπανών διαβίωσης (αρνητική διαφορά 51.179,92€). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η εφαρμογή της μεθόδου ήταν μεθοδολογικά εσφαλμένη, καθώς το δείγμα μικτού κέρδους πάρθηκε το 2024 και δεν ήταν αντιπροσωπευτικό του 2018, λόγω σημαντικής αύξησης των λειτουργικών εξόδων. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας αξιόπιστη την αναλογία μικτού κέρδους 1,29 που εφάρμοσε ο έλεγχος και επιβεβαίωσε τη συνολική φορολογική υποχρέωση.

Η απόφαση 81 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της επιχείρησης λιανικού εμπορίου ειδών παντοπωλείου κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 (12.947,48 €) και 2019 (8.772,06 €). Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών έκρινε νόμιμη την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ανάλυσης ρευστότητας από το 2ο ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης, καθώς το δηλωθέν εισόδημα ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των προσωπικών και οικογενειακών δαπανών. Απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί καταβολής χρημάτων από τους γονείς της με τη μορφή άτυπου δανείου ως αναπόδεικτους. Επίσης, η προσφυγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη ως προς τις μη εκτελεστές πράξεις (σημείωμα διαπιστώσεων, προσωρινός προσδιορισμός).

Η απόφαση αφορά την αποδοχή της ενδικοφανούς προσφυγής μιας επιχείρησης λιανικού εμπορίου γυναικείων ενδυμάτων κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, καθώς και των αντίστοιχων προστίμων, για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Σερρών. Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει τα έσοδα με την έμμεση τεχνική ελέγχου της «αρχής των αναλογιών», κρίνοντας ότι το δηλωθέν εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) επαναπροσδιόρισε το οικογενειακό εισόδημα και τις δαπάνες, διαπιστώνοντας ότι το δηλούμενο εισόδημα της προσφεύγουσας και του συζύγου επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών και για τα δύο έτη. Καθώς δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις του άρθρου 28 του Ν. 4172/2013 για την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών ελέγχου, η Δ.Ε.Δ. ακύρωσε όλες τις προσβαλλόμενες πράξεις.

Η απόφαση 264/19.02.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της προσφεύγουσας ατομικής επιχείρησης (λιανικό εμπόριο) κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Ξάνθης. Ο έλεγχος εφάρμοσε την έμμεση τεχνική της αρχής των αναλογιών, καθώς το δηλούμενο εισόδημα της προσφεύγουσας και του συζύγου της κρίθηκε ανεπαρκές για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί μη νόμιμης κοινοποίησης των πράξεων (κρίνοντας νόμιμη την ψηφιακή ανάρτηση στο TAXISnet) και περί εσφαλμένης εφαρμογής της έμμεσης τεχνικής ελέγχου. Ως εκ τούτου, επιβεβαιώνονται οι καταλογισμοί συνολικού ποσού 2.724,09€ για το 2018 και 24.353,33€ για το 2019.

Η απόφαση 776 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός επιχειρηματία με δραστηριότητα στο χονδρικό εμπόριο ξυλείας, κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η Φορολογική Διοίκηση διαπίστωσε αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη (προσαύξηση περιουσίας) ύψους €84.545,86 για το 2018 και €77.249,42 για το 2019, εφαρμόζοντας την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, καθώς το δηλωθέν εισόδημα ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε παραβίαση ουσιώδους τύπου και εσφαλμένη απόρριψη της αιτιολόγησης των τραπεζικών πιστώσεων. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας νόμιμη την εφαρμογή της έμμεσης μεθόδου και την καταλόγιση των μη καλυφθεισών πρωτογενών πιστώσεων ως κέρδος από επιχειρηματική δραστηριότητα, διατηρώντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό στα €47.761,07 για το 2018 και €42.800,43 για το 2019.

Η απόφαση 867/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που επιβλήθηκαν από την Δ.Ο.Υ. Έδεσσας σε ατομική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου γεωργικών φαρμάκων. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της αρχής των αναλογιών, κρίνοντας ότι δεν τηρούνταν αξιόπιστα λογιστικά αρχεία (αδυναμία επεξεργασμένων αρχείων απογραφών) και ότι το δηλούμενο εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης του προσφεύγοντος. Επίσης, απορρίφθηκαν οι εκπτώσεις δαπανών (αποσβέσεις και μη ηλεκτρονική εξόφληση μισθοδοσίας). Οι συνολικές οριστικές φορολογικές υποχρεώσεις ανήλθαν σε €19.425,56 για το 2018 και €12.714,62 για το 2019.

Η απόφαση 253 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του φορολογούμενου κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού ΦΠΑ του ΚΕΦΟΜΕΠ για το φορολογικό έτος 2019. Η πράξη είχε προσδιορίσει διαφορά φόρου 4.782,96 € πλέον προστίμου 2.391,48 €. Ο έλεγχος εφάρμοσε έμμεσες τεχνικές (τεχνική ανάλυσης ρευστότητας) για τον προσδιορισμό του εισοδήματος, καθώς το δηλωθέν εισόδημα της ατομικής επιχείρησης (υπηρεσίες καφετέριας) ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης και υπήρχαν διαπιστωμένες παραβάσεις. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί έλλειψης αρμοδιότητας του ΚΕΦΟΜΕΠ (η αρμοδιότητα κρίθηκε νόμιμη λόγω της αξίας της ακίνητης περιουσίας άνω του 1.500.000,00 €) και περί εσφαλμένης εφαρμογής των έμμεσων τεχνικών, επικυρώνοντας τις διαπιστώσεις του ελέγχου.

Η απόφαση 7/03-01-2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Πρέβεζας. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της «ανάλυσης ρευστότητας» βάσει του άρθρου 28 του Ν. 4172/2013, καθώς το δηλωθέν εισόδημα του φορολογούμενου κρίθηκε ανεπαρκές για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης το 2018 και υπήρξαν παραβάσεις μη έκδοσης στοιχείων το 2019. Διαπιστώθηκε μη δηλωθείσα φορολογητέα ύλη (προσαύξηση περιουσίας) ύψους €150.277,28 και €23.812,76 αντίστοιχα. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος, συμπεριλαμβανομένων εκείνων περί παραβίασης της προηγούμενης ακρόασης και παραγραφής.

Η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της Απόφασης 96/27.04.2021 της αναθέτουσας αρχής, η οποία αποδέχθηκε εκ νέου την οικονομική προσφορά της εταιρείας «...», καθώς θεωρεί ότι το δηλωθέν διοικητικό κόστος (3,36€ μηνιαίως) είναι μη εύλογο, ανεπαρκές και παραβιάζει τους όρους της Διακήρυξης. Το αντικείμενο της σύμβασης αφορά υπηρεσίες φύλαξης εγκαταστάσεων του Δήμου με προϋπολογισμό 197.904,00€ συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ 24%. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η αναθέτουσα αρχή δεν αιτιολόγησε επαρκώς την αποδοχή της προσφοράς και ότι παραβιάστηκαν οι διατάξεις του άρθρου 68 του Ν. 3863/2010 και του άρθρου 18 του Ν. 4412/2016, οι οποίες τίθενται επί ποινή αποκλεισμού.

Η απόφαση 723/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας επιχείρησης λιανικού εμπορίου στην Κομοτηνή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, ύψους 45.006,83€ και 32.959,99€ αντίστοιχα (συμπεριλαμβανομένων προστίμων και εισφοράς αλληλεγγύης). Η φορολογική αρχή είχε προσδιορίσει το εισόδημα με έμμεσες τεχνικές (Αρχή των Αναλογιών), λόγω παραβάσεων μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων και ανεπαρκούς δηλωθέντος εισοδήματος για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης (άρθρο 28, παρ. 1β και 2 του ν.4172/2013). Η ΔΕΔ έκρινε ορθό τον έμμεσο προσδιορισμό, παρά την παραδοχή ότι οι επικαλούμενες προϋποθέσεις περί αρνητικών συντελεστών μικτού κέρδους δεν ίσχυαν για τα έτη αυτά.