Η Απόφαση 1240/07.07.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων της Δ.Ο.Υ. Λάρισας για το φορολογικό έτος 2023. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε το προσωρινό διορθωτικό προσδιορισμό φόρου εισοδήματος και το σημείωμα διαπιστώσεων ελέγχου, υποστηρίζοντας ότι οι καταθέσεις μικροποσών σε τραπεζικούς λογαριασμούς συνιστούσαν εισόδημα από την άσκηση οικογενειακής επιχείρησης (εκμετάλλευση υπεραστικού λεωφορείου) το οποίο ήδη είχε φορολογηθεί. Η ΔΕΔ απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή ως απαράδεκτη, κρίνοντας ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις (σημείωμα διαπιστώσεων ελέγχου και προσωρινός διορθωτικός προσδιορισμός) δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις, κατά των οποίων προβλέπεται η άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής βάσει του άρθρου 72 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.

Η απόφαση 686/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντος, ιδιοκτήτη επιχείρησης λιανικού εμπορίου σουπερμάρκετ, κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Η φορολογική αρχή προσδιόρισε τα έσοδα του προσφεύγοντος με την έμμεση μέθοδο της «αρχής των αναλογιών», καθώς το δηλωθέν οικογενειακό εισόδημα κρίθηκε ανεπαρκές για την κάλυψη των οικογενειακών δαπανών διαβίωσης (αρνητική διαφορά 51.179,92€). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η εφαρμογή της μεθόδου ήταν μεθοδολογικά εσφαλμένη, καθώς το δείγμα μικτού κέρδους πάρθηκε το 2024 και δεν ήταν αντιπροσωπευτικό του 2018, λόγω σημαντικής αύξησης των λειτουργικών εξόδων. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας αξιόπιστη την αναλογία μικτού κέρδους 1,29 που εφάρμοσε ο έλεγχος και επιβεβαίωσε τη συνολική φορολογική υποχρέωση.

Η Απόφαση 22 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.), με ημερομηνία 08.01.2025, απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά σημειώματος διαπιστώσεων ελέγχου και προσωρινού προσδιορισμού προστίμου της Δ.Ο.Υ. ΤΡΙΚΑΛΩΝ για το φορολογικό έτος 2024. Η προσφεύγουσα είχε κατηγορηθεί για τη μη έκδοση απόδειξης λιανικών συναλλαγών αξίας 13,50€, λόγω βλάβης του φορολογικού μηχανισμού, υποστηρίζοντας ότι δεν υπήρχε δόλος. Η Δ.Ε.Δ αποφάσισε ότι το σημείωμα διαπιστώσεων και ο προσωρινός προσδιορισμός προστίμου δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις, αλλά προπαρασκευαστικές πράξεις του ελέγχου, και ως εκ τούτου, δεν προσβάλλονται παραδεκτώς με ενδικοφανή προσφυγή, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 5104/2024.

Η απόφαση 776 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός επιχειρηματία με δραστηριότητα στο χονδρικό εμπόριο ξυλείας, κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η Φορολογική Διοίκηση διαπίστωσε αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη (προσαύξηση περιουσίας) ύψους €84.545,86 για το 2018 και €77.249,42 για το 2019, εφαρμόζοντας την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, καθώς το δηλωθέν εισόδημα ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε παραβίαση ουσιώδους τύπου και εσφαλμένη απόρριψη της αιτιολόγησης των τραπεζικών πιστώσεων. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας νόμιμη την εφαρμογή της έμμεσης μεθόδου και την καταλόγιση των μη καλυφθεισών πρωτογενών πιστώσεων ως κέρδος από επιχειρηματική δραστηριότητα, διατηρώντας το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό στα €47.761,07 για το 2018 και €42.800,43 για το 2019.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής ατομικής επιχείρησης (μεζεδοπωλείο) κατά τριών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο νομικός προσδιορισμός του φόρου έγινε με την εφαρμογή έμμεσης τεχνικής ελέγχου, συγκεκριμένα την ανάλυση ρευστότητας, καθώς διαπιστώθηκαν παραβάσεις μη έκδοσης φορολογικών στοιχείων το 2018 και το δηλωθέν εισόδημα δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών δαπανών διαβίωσης του φορολογούμενου. Η ανάλυση ρευστότητας αποκάλυψε μη δηλωθείσα φορολογητέα ύλη ύψους 185.240,71€ για το 2018, η οποία λογίστηκε ως προσαύξηση περιουσίας. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε τον ισχυρισμό της προσφεύγουσας περί μη νόμιμης επιλογής μεθόδου ελέγχου, κρίνοντας ότι η κλειστή αποθήκη ήταν μη εφαρμόσιμη λόγω του αντικειμένου εργασιών (μετουσίωση ύλης σε φαγητά).

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ιδιώτη, ασκούντος ατομική επιχείρηση λιανικού εμπορίου επίπλων, κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2021. Η φορολογική αρχή είχε διαπιστώσει αποκρυβείσα φορολογητέα ύλη ύψους 30.043,54€, εφαρμόζοντας την έμμεση τεχνική ανάλυσης ρευστότητας, καθώς το δηλούμενο εισόδημα του προσφεύγοντος δεν επαρκούσε για την κάλυψη των προσωπικών του δαπανών. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι η εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ήταν παράνομη και αναιτιολόγητη και ότι οι σχετικές διατάξεις παραβιάζουν το Σύνταγμα. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς ως αβάσιμους, επικυρώνοντας τη συνολική οφειλή ύψους 14.795,87€.

Η απόφαση 102/24.01.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) της ΑΑΔΕ αφορά στην απόρριψη ως απαράδεκτης ενδικοφανούς προσφυγής κατά προσωρινού προσδιορισμού φόρου/προστίμου (άρθρο 44 παρ. 2 ν. 2961/2001 και άρθρο 54 Ν. 5104/2024), καθώς και κατά εντολής ελέγχου της Δ.Ο.Τ. Πολυγύρου. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε τον καταλογισμό φόρου γονικής παροχής/δωρεάς ύψους 5.500,00€ πλέον προστίμου 2.250,00€, ισχυριζόμενος ότι εκ παραδρομής δηλώθηκε δωρεά 55.000,00€ αντί 21.048,17€. Η ΔΕΔ, επικαλούμενη το άρθρο 72 του Ν. 5104/2024, έκρινε ότι το σημείωμα διαπιστώσεων, ο προσωρινός προσδιορισμός φόρου/προστίμου και η εντολή ελέγχου δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις, αλλά έχουν ενημερωτικό ή προπαρασκευαστικό χαρακτήρα, συνεπώς δεν προσβάλλονται παραδεκτώς με ενδικοφανή προσφυγή.

Η απόφαση 1230 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Η προσφυγή ασκήθηκε μετά από έλεγχο που διαπίστωσε προσαύξηση περιουσίας ύψους 2.402,75 € από πιστώσεις τραπεζικού λογαριασμού της προσφεύγουσας, οι οποίες χαρακτηρίστηκαν ως εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα και φορολογήθηκαν με 33%. Η προσφεύγουσα ισχυρίστηκε ότι τα ποσά αφορούσαν δάνεια ή οικονομική βοήθεια/δώρα από συγγενείς και φίλους για την κάλυψη οικογενειακών αναγκών, όπως έξοδα νοσηλείας της μητέρας της. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς ως αναπόδεικτους, καθώς η προσφεύγουσα δεν τεκμηρίωσε επαρκώς την πηγή των χρημάτων ούτε την οικονομική δυνατότητα των φερόμενων δωρητών, επικυρώνοντας έτσι το πόρισμα του ελέγχου.

Η απόφαση 7/03-01-2025 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, που εκδόθηκαν από τη Δ.Ο.Υ. Πρέβεζας. Η φορολογική αρχή εφάρμοσε την έμμεση τεχνική ελέγχου της «ανάλυσης ρευστότητας» βάσει του άρθρου 28 του Ν. 4172/2013, καθώς το δηλωθέν εισόδημα του φορολογούμενου κρίθηκε ανεπαρκές για την κάλυψη των δαπανών διαβίωσης το 2018 και υπήρξαν παραβάσεις μη έκδοσης στοιχείων το 2019. Διαπιστώθηκε μη δηλωθείσα φορολογητέα ύλη (προσαύξηση περιουσίας) ύψους €150.277,28 και €23.812,76 αντίστοιχα. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών απέρριψε όλους τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος, συμπεριλαμβανομένων εκείνων περί παραβίασης της προηγούμενης ακρόασης και παραγραφής.

Η απόφαση 556/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή φορολογουμένης ατομικής οντότητας (λιανικό εμπόριο ειδών ιματισμού) κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ έκρινε νόμιμη την εφαρμογή της έμμεσης τεχνικής ελέγχου της «αρχής των αναλογιών» από τη Δ.Ο.Υ. Τρικάλων, καθώς διαπιστώθηκε ότι το δηλούμενο οικογενειακό εισόδημα ήταν ανεπαρκές για την κάλυψη των οικογενειακών δαπανών διαβίωσης. Αποφάνθηκε ότι ο προσδιορισμός του σταθμισμένου Συντελεστή Μικτού Κέρδους επί κόστους (1,3758 για το 2018 και 1,3703 για το 2019) ήταν αξιόπιστος. Απέρριψε τους ισχυρισμούς περί παντελούς έλλειψης αιτιολογίας, εσφαλμένης επιλογής μεθόδου, εσφαλμένης εκτίμησης του σταθερού αποθέματος και εκπρόθεσμης έκδοσης των πράξεων.