Η απόφαση 303/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή του προσφεύγοντα. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει αίτημα στο ΚΕΒΕΙΣ Αττικής ζητώντας να αναγνωριστεί ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για τη θεμελίωση της αλληλέγγυας ευθύνης του για συγκεκριμένες εταιρικές οφειλές, καθώς και την άρση των μέτρων που έχουν ληφθεί σε βάρος του. Το ΚΕΒΕΙΣ απέρριψε το αίτημα ως απαράδεκτο, καθώς είχε υποβληθεί για δεύτερη φορά. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι προηγούμενη σχετική ενδικοφανής προσφυγή του είχε απορριφθεί το 2022 ως εκπρόθεσμη. Κατ' εφαρμογή του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, η άσκηση δεύτερης προσφυγής με το ίδιο αίτημα είναι απαράδεκτη, ειδικά όταν η πρώτη έχει απορριφθεί λόγω εκπρόθεσμης άσκησης. Για αυτόν τον λόγο, η υπό κρίση ενδικοφανής προσφυγή απορρίφθηκε.

Η απόφαση 520 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά ατομικής ειδοποίησης χρεών του ΚΕΒΕΙΣ Αττικής. Η προσφεύγουσα αμφισβητούσε βεβαιωμένες οφειλές ύψους 144.841,21€ (κεφάλαιο και τόκοι) που κληρονόμησε από τον θανόντα πατέρα της, ισχυριζόμενη ακυρότητα της ειδοποίησης λόγω μη αναφοράς ποσού κατ' αναλογία κληρονομικής μερίδας, καθώς και πλάνη περί την αποδοχή της κληρονομίας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η προσβαλλόμενη πράξη (ατομική ειδοποίηση καταβολής-υπερημερίας) ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης. Κατά τέτοιων πράξεων, σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας και τον Κ.Ε.Δ.Ε., προβλέπεται μόνο η άσκηση ανακοπής ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων και όχι η ενδικοφανής προσφυγή, συνεπώς η Υπηρεσία στερείται αρμοδιότητας.

Η απόφαση 607 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής εταιρείας κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής – Υπερημερίας του ΚΕΒΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ. Η ειδοποίηση αφορούσε ληξιπρόθεσμες οφειλές συνολικού ποσού 19.905,11 ευρώ. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση, ισχυριζόμενη ότι οι οφειλές, που χρονολογούνταν από τα έτη 2004, 2005 και 2006, είχαν υποπέσει σε παραγραφή. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη κρίνοντας ότι η Ατομική Ειδοποίηση Καταβολής εκδίδεται στο πλαίσιο της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης. Κατά πράξεων διοικητικής εκτέλεσης, το κατάλληλο ένδικο βοήθημα είναι η ανακοπή (άρθρο 65 ΚΕΔΕ), και όχι η ενδικοφανής προσφυγή που προβλέπεται για πράξεις προσδιορισμού φορολογικών βαρών.

Η απόφαση 544/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ανώνυμης εταιρείας. Η εταιρεία προσέβαλε την Απόφαση αδρανοποίησης κατασχετηρίου εις χείρας τρίτου, που είχε εκδοθεί από την Ε.Μ.ΕΙΣ. σε βάρος οφειλέτιδας του Δημοσίου για συνολικές οφειλές ύψους 2.277.177,64€. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της πράξης, υποστηρίζοντας την παρανομία και καταχρηστικότητα του κατασχετηρίου, κατά το μέρος που θεμελίωνε υποχρέωση απόδοσης των κατασχεθέντων ποσών. Η ΔΕΔ, επικαλούμενη τις διατάξεις του άρθρου 72 του ΚΦΔ και 217 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, έκρινε ότι η διαφορά ανάγεται στο στάδιο της διοικητικής εκτέλεσης και ότι οι πράξεις αυτές προσβάλλονται μόνο με ανακοπή και όχι με ενδικοφανή προσφυγή. Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη.

Η απόφαση 861/14.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020. Η φορολογική αρχή είχε επιβάλει συνολικές οφειλές άνω των 2,2 εκατομμυρίων ευρώ, μη αναγνωρίζοντας δαπάνες λόγω μη προσκόμισης φορολογικών στοιχείων που θεωρήθηκαν εικονικά (λογιστικές διαφορές). Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί πλημμελούς κοινοποίησης και ελέγχου, καθώς η εταιρεία δεν ανταποκρίθηκε στα αιτήματα της φορολογικής αρχής για προσκόμιση βιβλίων και στοιχείων (Άρθρο 22 ν. 4172/2013), ούτε υπέβαλε αυτά με την προσφυγή. Απορρίφθηκε επίσης ο ισχυρισμός για προσδιορισμό κερδών με βάση τον Συντελεστή Καθαρού Κέρδους.

Η Απόφαση 534/05.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε στις 15.11.2024. Η προσφεύγουσα στρεφόταν κατά της από 16.10.2024 ατομικής ειδοποίησης καταβολής-υπερημερίας του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής, συνολικού ποσού 29.744,89 ευρώ, το οποίο αφορούσε οφειλές θανούσας. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η εν λόγω ειδοποίηση δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη ή εκτελεστό τίτλο, όπως αυτοί ορίζονται στο άρθρο 44 του ν. 5104/2024. Κατά συνέπεια, εφόσον δεν προσβάλλονται παραδεκτώς με ενδικοφανή προσφυγή πράξεις που στερούνται εκτελεστότητας, η προσφυγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη.

Η Απόφαση 477/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής - Υπερημερίας του ΚΕΒΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ. Η προσφεύγουσα, ως κληρονόμος, ενημερώθηκε για ληξιπρόθεσμες οφειλές της θανούσης συνολικού ποσού 4.393,91 ευρώ και ζητούσε την ακύρωση τους, υποστηρίζοντας ότι είχε επέλθει παραγραφή, καθώς είχαν παρέλθει δέκα χρόνια χωρίς ενημέρωση από τη φορολογική διοίκηση. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η Ατομική Ειδοποίηση εκδίδεται στο πλαίσιο της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης, επομένως οι διαφορές που αναφύονται από αυτήν δεν υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής της ενδικοφανούς προσφυγής, αλλά αντιθέτως προσβάλλονται με ανακοπή ενώπιον των αρμόδιων Διοικητικών Δικαστηρίων, καθιστώντας την προσφυγή στη ΔΕΔ μη παραδεκτή. 

Η απόφαση (Αριθμός 539) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής που υποβλήθηκε από κληρονόμο κατά της Ατομικής Ειδοποίησης Καταβολής-Υπερημερίας του ΚΕΒΕΙΣ ΑΤΤΙΚΗΣ, μέσω της οποίας ενημερώθηκε για ληξιπρόθεσμες οφειλές συνολικού ποσού 147.415,38 ευρώ του θανόντος. Η προσφεύγουσα ζητούσε την ακύρωση της ειδοποίησης προβάλλοντας, μεταξύ άλλων, ακύρωση πλασματικής αποδοχής κληρονομιάς λόγω πλάνης. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη, κρίνοντας ότι η Ατομική Ειδοποίηση αποτελεί πράξη που εκδίδεται στο πλαίσιο της διοικητικής εκτέλεσης. Συνεπώς, οι αναφυόμενες διαφορές εξ αυτών των πράξεων ανάγονται στο στάδιο της είσπραξης και πρέπει να επιλύονται μέσω ανακοπής ενώπιον του αρμόδιου Διοικητικού Δικαστηρίου.

Η απόφαση 222/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά Πράξης του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Αττικής. Ο προσφεύγων, διατελέσας διευθύνων σύμβουλος εταιρείας, ζήτησε την απαλλαγή του από την προσωπική και αλληλέγγυα ευθύνη για φορολογικές οφειλές ετών 2007-2008, επικαλούμενος έλλειψη υπαιτιότητας και αμετάκλητη αθωωτική απόφαση ποινικού δικαστηρίου. Η Διεύθυνση απέρριψε τους ισχυρισμούς του, καθώς η αθωωτική απόφαση αφορούσε άλλα αδικήματα (μη έγκαιρη καταβολή εργοδοτικών εισφορών) και δεν διαπίστωνε ρητά την έλλειψη υπαιτιότητάς του για τις φορολογικές οφειλές. Επιπλέον, διαπιστώθηκε η ενεργός συμμετοχή του στη διαχείριση μέσω της υπογραφής του δημοσιευθέντος ισολογισμού της εταιρείας. Συνεπώς, κρίθηκε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 49 του ΚΦΔ για την αλληλέγγυα ευθύνη.

Η απόφαση 999 απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ιδιώτη ιατρού (ψυχιάτρου) κατά των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022, οι οποίες του επέβαλαν συνολικές οφειλές περίπου €30.000. Ο έλεγχος διαπίστωσε σημαντικές πιστώσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς, κυρίως μέσω καταθέσεων μετρητών, τις οποίες ο προσφεύγων δήλωσε ότι προέρχονταν από τον τζίρο της επιχείρησής του αλλά δεν είχαν δηλωθεί. Ο κύριος ισχυρισμός του για ανάλωση κεφαλαίου προηγούμενων ετών απορρίφθηκε. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι το υπολογιζόμενο διαθέσιμο οικογενειακό εισόδημα σε μετρητά (€175.586,64) ήταν σημαντικά μικρότερο από το κεφάλαιο που διατηρούσε ήδη σε τραπεζικούς λογαριασμούς στην αλλοδαπή (€343.273,47) την 01-01-2021, συνεπώς δεν υπήρχε διαθέσιμο υπόλοιπο προς αιτιολόγηση των νέων καταθέσεων.