Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής ιδιοκτήτη ατομικής επιχείρησης κατά τεσσάρων πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (2020) και ΦΠΑ (2018, 2019, 2020). Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων έλαβε και καταχώρησε εικονικά φορολογικά στοιχεία από μια συναλλακτικώς ανύπαρκτη εκδότρια επιχείρηση, για ανύπαρκτες στο σύνολο τους συναλλαγές. Οι ενδείξεις εικονικότητας περιλαμβάνουν την ανυπαρξία υλικοτεχνικής υποδομής της εκδότριας και την εξόφληση με επιταγές που εξαργυρώνονταν άμεσα από τρίτα άτομα, γεγονός που συνάδει με εικονικές συναλλαγές. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών επικύρωσε το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό, αν και τροποποίησε τη νομική βάση για τα πρόστιμα ΦΠΑ των ετών 2018 και 2019 από το άρθρο 54 του Ν.5104/2024 στο άρθρο 58Α του Ν.4987/2022.

Η απόφαση 295/21.02.2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε ατομική επιχείρηση (χονδρικό εμπόριο επιτραπέζιων ρολογιών) κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος/πράξης επιβολής προστίμου (φορολογικό έτος 2020) του 1ου ΕΛ.ΚΕ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Η αρχική πράξη επέβαλε φόρο 22.587,09€ πλέον προστίμου 11.293,55€, επειδή η φορολογική αρχή δεν αναγνώρισε προς έκπτωση δαπάνες καθαρής αξίας 51.400,00€, λόγω λήψης δύο εικονικών φορολογικών στοιχείων για ανύπαρκτες συναλλαγές. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας (έλλειψη αιτιολογίας, καλή πίστη, παραβίαση τεκμηρίου αθωότητας, αναλογικότητας και προηγούμενης ακρόασης). Η απόφαση επιβεβαίωσε την εικονικότητα των στοιχείων, επικαλούμενη την έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής και οικονομικής οργάνωσης του εκδότη, καθώς και το γεγονός ότι τα τραπεζικά παραστατικά πληρωμής δεν αποδείκνυαν από μόνα τους την πραγματοποίηση των συναλλαγών.

Η απόφαση 463/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου που δραστηριοποιείται στις κατασκευαστικές εργασίες. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και Φόρου Εισοδήματος για τα έτη 2018 και 2019, καθώς και πρόστιμα. Οι πράξεις εδράζονται στη διαπίστωση λήψης είκοσι τεσσάρων (24) εικονικών φορολογικών στοιχείων συνολικής καθαρής αξίας €95.180,00 από συναλλακτικά ανύπαρκτες επιχειρήσεις. Λόγω μη προσκόμισης λογιστικών αρχείων, ο έλεγχος προσδιόρισε τα εισοδήματα με βάση κάθε διαθέσιμο στοιχείο, απορρίπτοντας όλες τις μη τεκμηριωμένες δαπάνες. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, κρίνοντας ότι οι διαπιστώσεις του ελέγχου ήταν βάσιμες και ότι οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος περί πραγματικότητας των συναλλαγών και καλής πίστης ήταν αβάσιμοι.

Η υπ' αριθ. 900 Απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών, εκδοθείσα στις 19.05.2025, απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ιδιώτη επιχειρηματία χονδρικού εμπορίου ενδυμάτων κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και προστίμου για τις χρήσεις 2019 και 2020. Ο συνολικός φόρος και πρόστιμο ανέρχεται σε €2.268,00. Οι πράξεις βασίστηκαν στη μη αναγνώριση έκπτωσης ΦΠΑ, καθώς κρίθηκε ότι ο προσφεύγων έλαβε τρία εικονικά φορολογικά στοιχεία για ανύπαρκτες συναλλαγές. Η φορολογική αρχή τεκμηρίωσε την εικονικότητα του εκδότη λόγω σοβαρών ελλείψεων σε υποδομή, προσωπικό, και λογιστική οργάνωση. Απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος περί έλλειψης αιτιολογίας, καλοπιστίας, παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας (καθώς δεν υπήρχε αμετάκλητη ποινική απόφαση), και αναλογικότητας, επικυρώνοντας έτσι τις αρχικές καταλογιστικές πράξεις.

Η απόφαση (Αρ. 67/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2018, ύψους 10.589,04 € (φόρος, πρόστιμο και εισφορά αλληλεγγύης). Η αρχική πράξη καταλογισμού βασίστηκε στη μη αναγνώριση έκπτωσης από τα ακαθάριστα έσοδα δύο δαπανών. Η πρώτη, αξίας 30.000,00 €, προερχόταν από πέντε εικονικά φορολογικά στοιχεία που αφορούσαν ανύπαρκτες συναλλαγές από εταιρεία κρίθηκε εικονική από τον έλεγχο. Η δεύτερη δαπάνη, αξίας 12.300,00 €, δεν αναγνωρίστηκε επειδή η εξόφλησή της δεν αποδείχθηκε ότι έγινε εξ ολοκλήρου με τραπεζικό μέσο. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος, καθώς δεν προσκόμισε επαρκή στοιχεία για την εξόφληση της δεύτερης δαπάνης ούτε για την τεκμηρίωση της πραγματικότητας των συναλλαγών της πρώτης δαπάνης. Ως αποτέλεσμα, η οριστική φορολογική υποχρέωση επικυρώνεται.

Η απόφαση 471/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ανώνυμης εταιρείας κατά πράξεων επιβολής προστίμου συνολικού ύψους €7.500, επιβληθέντων για τις χρήσεις 2013, 2014 και 2015. Τα πρόστιμα αφορούσαν τη λήψη και καταχώριση εικονικών φορολογικών στοιχείων για ανύπαρκτες ή μερικώς ανύπαρκτες συναλλαγές. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις διαπιστώσεις του ελέγχου, οι οποίες βασίστηκαν σε εκθέσεις της ΥΕΔΔΕ Θεσσαλονίκης που τεκμηρίωναν την εικονικότητα των προμηθευτών λόγω έλλειψης απαραίτητης υλικοτεχνικής υποδομής και προσωπικού. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό περί παραγραφής για το 2013, κρίνοντας ότι εφαρμόζεται η 10ετής προθεσμία, καθώς η παράβαση συνιστά φοροδιαφυγή.

Η απόφαση 344/04-03-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που αφορά πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων για το φορολογικό έτος 2018. Ο προσφεύγων, ατομική επιχείρηση κατασκευαστικών εργασιών, αμφισβητούσε τον καταλογισμό φόρων λόγω της λήψης δεκατεσσάρων (14) εικονικών φορολογικών στοιχείων, συνολικής καθαρής αξίας 35.500 ευρώ, από άλλον επιτηδευματία. Η Δ.Ε.Δ. επικύρωσε το πόρισμα του ελέγχου, κρίνοντας ότι οι συναλλαγές ήταν ανύπαρκτες στο σύνολό τους. Απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί πραγματικών συναλλαγών, καθώς διαπιστώθηκε ότι οι εξοφλήσεις μέσω τραπεζών ήταν εικονικές (άμεσες αναλήψεις του εκδότη) και τα ιδιωτικά συμφωνητικά δεν είχαν υποβληθεί εμπρόθεσμα. Η συνολική οριστική φορολογική υποχρέωση ύψους €5.118,53 (εισοδήματος) και €12.423,25 (Φ.Π.Α.) επικυρώνεται.

Η υπ' αριθμόν 875/16-05-2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρίας «..................» κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για το φορολογικό έτος 2018, συνολικού ποσού 5.250,49€. Η πράξη καταλογίστηκε λόγω λήψης τεσσάρων (4) εικονικών φορολογικών στοιχείων, καθαρής αξίας 14.535,15€, για ανύπαρκτες συναλλαγές από την εκδότρια επιχείρηση «. .................». Η φορολογική αρχή επιβεβαίωσε την εικονικότητα, καθώς ο εκδότης στερούνταν των μέσων (έδρα, προσωπικό, επαρκείς πραγματικές αγορές) για να πραγματοποιήσει τις πωλήσεις. Οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας περί πραγματοποίησης συναλλαγών και εξόφλησης μέσω τραπεζικού συστήματος και ΕΛΤΑ απορρίφθηκαν, κρίθηκαν ως ανεπαρκείς και ως ενέργειες για την πρόσδοση νομιμοφάνειας σε ανύπαρκτες πράξεις.

Η απόφαση 755/05.05.2025 του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «.........» κατά πράξεων επιβολής προστίμων και διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και Φ.Π.Α. για το φορολογικό έτος 2018. Η απόρριψη βασίστηκε στη διαπίστωση της εικονικότητας δέκα φορολογικών στοιχείων συνολικής καθαρής αξίας 97.643,00 €, τα οποία έλαβε η προσφεύγουσα από την επιχείρηση «.........». Η ελεγκτική αρχή στοιχειοθέτησε την εικονικότητα λόγω έλλειψης υλικοτεχνικής υποδομής, προσωπικού, και αδυναμίας πραγματοποίησης των αναγραφόμενων μεταφορών από την εκδότρια, ενώ η προσφεύγουσα δεν προσκόμισε αποδεικτικά στοιχεία για την πραγματοποίηση των συναλλαγών, με αποτέλεσμα την επιβολή φόρου εισοδήματος 28.316,47 € και Φ.Π.Α. 13.309,60 €, πλέον των σχετικών προστίμων.

Η απόφαση 504 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε από ομόρρυθμη εταιρία και τους εταίρους της κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για το φορολογικό έτος 2018. Η ΔΕΔ επικυρώνει τις καταλογιστικές πράξεις του 4ου ΕΛ.ΚΕ. Αττικής, οι οποίες βασίστηκαν στη λήψη εικονικών φορολογικών στοιχείων συνολικής καθαρής αξίας 59.044,90 € από συναλλακτικά ανύπαρκτες εταιρίες. Η ΔΕΔ απέρριψε τον ισχυρισμό περί ανωτέρας βίας (κλοπή) σχετικά με τη μη προσκόμιση των λογιστικών αρχείων, καθώς και τον ισχυρισμό περί της πραγματικότητας των συναλλαγών, λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων από τον προσφεύγοντα.