Η παρούσα απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) εκδίδεται κατόπιν αναπομπής της υπόθεσης από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, το οποίο είχε ακυρώσει την προηγούμενη απορριπτική απόφαση της Δ.Ε.Δ. Το δικαστήριο έκρινε ότι η επίδοση των οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ από τη Δ.Ο.Υ. Ζ' ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ήταν μη νόμιμη, καθώς δεν είχε προηγηθεί ηλεκτρονική κοινοποίηση, με αποτέλεσμα να μην έχει εκκινήσει η προθεσμία άσκησης ενδικοφανούς προσφυγής. Η Δ.Ε.Δ., συμμορφούμενη με την δικαστική απόφαση, αποδέχεται την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «.........», και ακυρώνει τις πράξεις προσδιορισμού Φ.Π.Α./επιβολής προστίμου για τις φορολογικές περιόδους 01/05/2017-31/12/2017, 01/01/2018-31/12/2018 και 01/01/2019-31/12/2019, λόγω τυπικής πλημμέλειας. Η αρμόδια φορολογική αρχή εντέλλεται να ενεργήσει εκ νέου τηρώντας τη νόμιμη διαδικασία κοινοποίησης.

Η απόφαση 728/02.05.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά τη μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων της Δ.Ο.Υ. Καβάλας για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος είχε προσδιορίσει τα ακαθάριστα έσοδα με την έμμεση μέθοδο της Αρχής των Αναλογιών λόγω μερικής μη ανταπόκρισης του προσφεύγοντα στην πρόσκληση προσκόμισης φορολογικών αρχείων. Η Δ.Ε.Δ. επικύρωσε τις οριστικές πράξεις φόρου εισοδήματος και τις πράξεις επιβολής προστίμου του άρθρου 54 του ν.4987/2022 για τα έτη 2018, 2019 και 2024. Ωστόσο, τροποποίησε τις πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. για το 2018 και 2019, καθώς ο προσφεύγων προσκόμισε πρόσθετα παραστατικά αγορών. Κατόπιν αναπομπής στην ελεγκτική αρχή, αναγνωρίστηκε επιπλέον Φ.Π.Α. εισροών με βάση τα νέα στοιχεία, με αποτέλεσμα τη μείωση της διαφοράς Φ.Π.Α. για το 2018 και τη διαμόρφωση πιστωτικού υπολοίπου για το 2019.

Η απόφαση 109/27.01.2025 αφορά την μερική αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά πράξεων προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, Φ.Π.Α. και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2021 και 2022. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) ακύρωσε τις οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος (2021 & 2022) λόγω τυπικής πλημμέλειας, καθώς η φορολογική αρχή εφάρμοσε μονομερώς τη μέθοδο κάθε διαθέσιμου στοιχείου (άρθρο 28 Ν.4172/2013), προσδιορίζοντας έσοδα αλλά παραλείποντας την διερεύνηση συναρτώμενων εξόδων (όπως έξοδα αποστολής). Αντιθέτως, η Δ.Ε.Δ. επικύρωσε τις οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού Φ.Π.Α. (2021 & 2022), καθώς και όλες τις πράξεις επιβολής προστίμων (άρθρα 53 & 54), απορρίπτοντας τους σχετικούς ισχυρισμούς του προσφεύγοντος.

Η απόφαση 140/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογούμενου κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει δήλωση με επιφύλαξη, καθώς αμφισβητούσε το ποσό των 14.514,05 ευρώ που είχε δηλωθεί ως φορολογητέο εισόδημα από τον εργοδότη του, ισχυριζόμενος ότι ουδέποτε το είχε εισπράξει. Με βάση δικαστική απόφαση του Ειρηνοδικείου, η Δ.Ε.Δ. διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων εισέπραξε πράγματι μόνο 3.790,00 ευρώ καθαρού ποσού κατά το έτος 2023. Ως εκ τούτου, η Δ.Ε.Δ. αποφασίζει την τροποποίηση της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου, ώστε ο προσφεύγων να φορολογηθεί μόνο για το ποσό που όντως εισέπραξε.

Η απόφαση 575 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ασκούμενης από ατομική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου ξηρών καρπών. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι πράξεις καταλόγισαν συνολικά σχεδόν 1,6 εκατομμύρια ευρώ (φόρους, πρόστιμα και εισφορές) λόγω κυρίως της μη αναγνώρισης δαπανών (αγορών άνω των 2,1 εκατ. ευρώ) που εξοφλήθηκαν με μετρητά αντί με τραπεζικό μέσο πληρωμής. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη επειδή ο προσφεύγων είχε ήδη ασκήσει άλλη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, παραβιάζοντας τον δικονομικό κανόνα περί της άσκησης δεύτερης ή τρίτης προσφυγής.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης. Ο προσφεύγων είχε καταθέσει την προσφυγή στρεφόμενος κατά τεσσάρων οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, που εκδόθηκαν από την Προϊσταμένη της Δ.Ο.Υ. Πατρών για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι πράξεις αυτές του καταλόγισαν συνολικά προς καταβολή φόρο εισοδήματος και πρόστιμα ύψους €29.959,62 (2018) και €43.409,66 (2019), καθώς και πιστωτικά υπόλοιπα ΦΠΑ για έκπτωση. Η εν λόγω προσφυγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη, διότι διαπιστώθηκε ότι ο προσφεύγων είχε ήδη ασκήσει χρονικά προγενέστερη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, η οποία είχε απορριφθεί, παραβιάζοντας την αρχή του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας περί απαγόρευσης άσκησης δεύτερης προσφυγής.

Η Απόφαση 53/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής κατά της απόφασης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Λιβαδειάς, η οποία είχε απορρίψει τροποποιητική δήλωση φορολογίας εισοδήματος (φορολογικό έτος 2022). Η αρχική δήλωση του προσφεύγοντος είχε καταλογίσει φόρο ύψους 44.878,17 ευρώ, λόγω προστιθέμενης διαφοράς τεκμηρίων (97.953,31 ευρώ) που προέκυψε από χρηματική δωρεά 100.000,00 ευρώ προς τον εγγονό του. Ο προσφεύγων προσπάθησε να καλύψει το τεκμήριο δηλώνοντας δάνεια συνολικού ποσού 99.000,00 ευρώ από τα τέκνα του, τα οποία αποδείχθηκαν με ιδιωτικά συμφωνητικά. Η ΔΕΔ έκρινε ότι τα συμφωνητικά έφεραν βέβαιη χρονολογία, είχαν συναφθεί πριν την πραγματοποίηση της δωρεάς και υπήρχε εύλογη σύνδεση με το προς κάλυψη τεκμήριο. Ως εκ τούτου, ακυρώθηκε η απορριπτική απόφαση της Δ.Ο.Υ. και διατάχθηκε η εκκαθάριση της τροποποιητικής δήλωσης, με την επιφύλαξη περαιτέρω ελέγχου από την φορολογική αρχή ως προς τον πραγματικό ή εικονικό χαρακτήρα των δανείων και την οικονομική δυνατότητα των δανειστών.

Η απόφαση 328/04.03.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ως απαράδεκτης, λόγω εκπρόθεσμης άσκησης. Ο προσφεύγων υπέβαλε προσφυγή ζητώντας την ακύρωση πράξης επιβολής προστίμου 100,00€ από τη Δ.Ο.Υ. Ε’ Θεσσαλονίκης για εκπρόθεσμη ηλεκτρονική υποβολή καταστάσεων φορολογικών στοιχείων εσόδων-εξόδων (ΜΥΦ) του έτους 2018. Ο προσφεύγων ισχυριζόταν ότι είχε ήδη πληρώσει πρόστιμο για την ίδια παράβαση το 2020. Ωστόσο, η Δ.Ε.Δ. διαπίστωσε ότι η κοινοποίηση της προσβαλλόμενης πράξης συντελέστηκε την 01.10.2024 και δεδομένου ότι η προσφυγή ασκήθηκε στις 05.11.2024, δηλαδή μετά την πάροδο της προβλεπόμενης προθεσμίας των 30 ημερών, απορρίφθηκε ως εκπρόθεσμη.

Η απόφαση 805 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), με ημερομηνία 09-05-2025, απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή ενός ιδιοκτήτη ατομικής επιχείρησης. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση τεσσάρων πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ (για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020), οι οποίες εκδόθηκαν λόγω λήψης και καταχώρησης εικονικών φορολογικών στοιχείων από άλλη επιχείρηση. Η συνολική καταλογιζόμενη οφειλή (φόρος και πρόστιμα) ξεπερνούσε τις 220.000 ΕΥΡΩ. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων είχε ήδη καταθέσει προγενέστερη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων η οποία είχε απορριφθεί. Επομένως, η παρούσα προσφυγή κρίνεται μη επιτρεπτή, σύμφωνα με τον κανόνα της εφάπαξ άσκησης της ενδικοφανούς προσφυγής.

Η απόφαση 436/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (Δ.Ε.Δ.) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμου για το φορολογικό έτος 2018, συνολικού ποσού 18.387,61€. Η φορολογική αρχή είχε διαπιστώσει μη έκδοση φορολογικών στοιχείων αξίας (Α.Λ.Σ.) για διαδικτυακές πωλήσεις αγαθών (χονδρικό εμπόριο ειδών υγιεινής) συνολικής αξίας 41.607,60€ (καθαρή αξία 33.554,52€). Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε αοριστία της έκθεσης ελέγχου και ότι το επιβληθέν πρόστιμο δεν συνυπολόγιζε το κόστος κτήσης των πωληθέντων. Η Δ.Ε.Δ. απέρριψε τους ισχυρισμούς, κρίνοντας ότι ο έλεγχος βασίστηκε σε αντικειμενικά στοιχεία (τραπεζικές κινήσεις, αρχεία ταχυμεταφορών) και ότι ο προσφεύγων δεν τήρησε τα απαιτούμενα λογιστικά αρχεία για τον αξιόπιστο προσδιορισμό του κόστους πωληθέντων.