Η απόφαση 190, που εκδόθηκε από τον Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών, αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής κατά αποφάσεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019.
Ο προσφεύγων, ιδιοκτήτης επιχείρησης, έλαβε εικονικά φορολογικά στοιχεία από δύο επιχειρήσεις για ανύπαρκτες συναλλαγές. Για το 2018 πρόκειται για 26 εικονικά στοιχεία καθαρής αξίας 190.808,57€ και για το 2019 για 4 εικονικά στοιχεία αξίας 20.000€.
Η φορολογική αρχή απέδειξε την εικονικότητα, καθώς οι εκδότριες εταιρείες κρίθηκαν φορολογικά και συναλλακτικά ανύπαρκτες, και δεν υπήρχαν τραπεζικές κινήσεις προς αυτές. Απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος περί καλοπιστίας και περί μη αυτοτελούς έκθεσης ελέγχου ΦΠΑ. Τα συνολικά ποσά που καταλογίστηκαν είναι 241.693,20€ για το 2018 και 40.696,18€ για το 2019 (Φ.Ε.), καθώς και 7.629,40€ για το 2018 και 44.351,95€ για το 2019 (ΦΠΑ).

Η απόφαση 140/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την αποδοχή ενδικοφανούς προσφυγής φορολογούμενου κατά πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος για το φορολογικό έτος 2023. Ο προσφεύγων είχε υποβάλει δήλωση με επιφύλαξη, καθώς αμφισβητούσε το ποσό των 14.514,05 ευρώ που είχε δηλωθεί ως φορολογητέο εισόδημα από τον εργοδότη του, ισχυριζόμενος ότι ουδέποτε το είχε εισπράξει. Με βάση δικαστική απόφαση του Ειρηνοδικείου, η Δ.Ε.Δ. διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων εισέπραξε πράγματι μόνο 3.790,00 ευρώ καθαρού ποσού κατά το έτος 2023. Ως εκ τούτου, η Δ.Ε.Δ. αποφασίζει την τροποποίηση της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου, ώστε ο προσφεύγων να φορολογηθεί μόνο για το ποσό που όντως εισέπραξε.

Η υπ’ αριθμ. 1148/19.06.2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και επιβολής προστίμου για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι αρχικές πράξεις είχαν εκδοθεί από το 1ο ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης, καθόσον ο προσφεύγων (ατομική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου χημικών) δεν προσκόμισε τα λογιστικά αρχεία, με αποτέλεσμα ο προσδιορισμός των εσόδων να γίνει με βάση διαθέσιμα στοιχεία. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή επειδή διαπιστώθηκε ότι ο προσφεύγων είχε ήδη καταθέσει προηγούμενη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, η οποία είχε απορριφθεί εκπρόθεσμα. Ως εκ τούτου, η άσκηση δεύτερης προσφυγής κρίθηκε μη επιτρεπτή, σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Η απόφαση 152/03-02-2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης διοικητικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2023. Η προσφεύγουσα αμφισβήτησε τη διόρθωση του κωδικού 781 (€10.080,64) του εντύπου Ε1, ισχυριζόμενη αυθαίρετη τροποποίηση. Η αρμόδια φορολογική αρχή προχώρησε σε διόρθωση του κωδικού 781 στο ποσό των €4.242,97, καθώς μέρος των δηλωθέντων ποσών (π.χ. επιδόματα και παροχές) είχε δηλωθεί διπλά ή η αρχική δήλωση παρουσίαζε ανακολουθίες. Η ΔΕΔ έκρινε ότι η φορολογική αρχή είχε την εξουσία να επαληθεύει τις δηλώσεις με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία (άρθρο 27 Ν. 5104/2024) και απέρριψε τους ισχυρισμούς, επικυρώνοντας την οριστική φορολογική υποχρέωση ύψους €1.258,57.

Η 1124/16-06-2025 Απόφαση του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της πράξης επιβολής προστίμου ύψους 100,00€ για το φορολογικό έτος 2023. Το πρόστιμο επιβλήθηκε σε φυσικό πρόσωπο λόγω εκπρόθεσμης δήλωσης μεταβολής εργασιών (διακοπής ΚΑΔ). Ο προσφεύγων ζήτησε ακύρωση ισχυριζόμενος ότι η διακοπή της ταμειακής μηχανής είχε δηλωθεί εμπρόθεσμα (29/12/2023) και ότι η επιβολή προστίμου σε ανενεργό ΚΑΔ είναι υπερβολική. Η Δ.Ε.Δ. έκρινε ότι η εμπρόθεσμη παύση της ταμειακής δεν συνεπάγεται αυτόματη εμπρόθεσμη διακοπή του ΚΑΔ, η οποία έπρεπε να είχε δηλωθεί εντός 30 ημερών. Η Δ.Ε.Δ. τροποποίησε την αιτιολογία της πράξης ως προς τη νομική βάση (από ν.2523/97 σε αρ. 53 ν.5104/24) αλλά επικύρωσε την επιβολή του προστίμου.

Η απόφαση 79 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός ατομικού επιχειρηματία κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α. / Επιβολής Προστίμου για τη φορολογική περίοδο 2018. Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων έλαβε 75 εικονικά φορολογικά στοιχεία, συνολικής καθαρής αξίας 29.954,80 ΕΥΡΩ, για ανύπαρκτες συναλλαγές. Οι εκδότριες εταιρείες κρίθηκαν συναλλακτικά ανύπαρκτες. Η Δ.Ε.Δ. επικύρωσε τον καταλογισμό φόρου και προστίμου ύψους 10.783,71 ΕΥΡΩ, απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος περί έλλειψης αιτιολογίας, καλή πίστης, και παραβίασης του τεκμηρίου αθωότητας και της αρχής της αναλογικότητας.

Η απόφαση 463/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή ενός φορολογούμενου που δραστηριοποιείται στις κατασκευαστικές εργασίες. Ο προσφεύγων αμφισβήτησε οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και Φόρου Εισοδήματος για τα έτη 2018 και 2019, καθώς και πρόστιμα. Οι πράξεις εδράζονται στη διαπίστωση λήψης είκοσι τεσσάρων (24) εικονικών φορολογικών στοιχείων συνολικής καθαρής αξίας €95.180,00 από συναλλακτικά ανύπαρκτες επιχειρήσεις. Λόγω μη προσκόμισης λογιστικών αρχείων, ο έλεγχος προσδιόρισε τα εισοδήματα με βάση κάθε διαθέσιμο στοιχείο, απορρίπτοντας όλες τις μη τεκμηριωμένες δαπάνες. Η ΔΕΔ επικύρωσε τις προσβαλλόμενες πράξεις, κρίνοντας ότι οι διαπιστώσεις του ελέγχου ήταν βάσιμες και ότι οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος περί πραγματικότητας των συναλλαγών και καλής πίστης ήταν αβάσιμοι.

Με την προδικαστική προσφυγή, ο προσφεύγων ζητεί την ακύρωση της απόφασης με αριθμό 56/18.06.2019 της Αναθέτουσας Αρχής, η οποία αποφάσισε τον αποκλεισμό του από τη συνέχεια του διαγωνισμού. Συγκεκριμένα, ο προσφεύγων επιδιώκει να γίνει τελικά δεκτή η τεχνική προσφορά του, η οποία απορρίφθηκε εξαιτίας διαφορών στις δηλώσεις για τον βαθμό συνολικής απόδοσης των αντλιών. Το αντικείο της σύμβασης είναι η ανάθεση της κατασκευής ενός έργου, με εκτιμώμενη αξία 8.466.016,00 ευρώ (πλέον ΦΠΑ), και βασίζεται σε κριτήρια ποιότητας και ενεργειακής κατανάλωσης. Ο προσφεύγων υποστήριξε ότι οι διαφορές στις δηλωθείσες αποδόσεις οφείλονται σε εκ παραδρομής λανθασμένη μεταφορά τιμών και ότι η Αναθέτουσα Αρχή έπρεπε να ζητήσει συμπλήρωση και αποσαφήνιση πριν από τον αποκλεισμό του.

Η Απόφαση 277 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας ατομικής επιχείρησης κατά της Οριστικής Πράξης Διορθωτικού Προσδιορισμού Φ.Π.Α. (Φόρου Προστιθέμενης Αξίας) και Πράξης Επιβολής Προστίμου για τη φορολογική περίοδο 01/01/2018 – 31/12/2018. Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων έλαβε 20 εικονικά φορολογικά στοιχεία, συνολικής καθαρής αξίας 7.934,50 ΕΥΡΩ, για ανύπαρκτες συναλλαγές. Η ΔΕΔ επικυρώνει τον καταλογισμό φόρου 1.904,27 ΕΥΡΩ πλέον προστίμου 952,13 ΕΥΡΩ (συνολικά 2.856,40 ΕΥΡΩ), καθώς τεκμηριώνεται ότι οι εκδότριες επιχειρήσεις ήταν συναλλακτικά ανύπαρκτες (δεν διέθεταν έδρα, προσωπικό ή τραπεζικούς λογαριασμούς). Απορρίφθηκαν όλοι οι ισχυρισμοί του προσφεύγοντος, συμπεριλαμβανομένων εκείνων περί έλλειψης αιτιολογίας, μη καλής πίστης και παραβίασης του δικαιώματος προηγούμενης ακρόασης.

Η απόφαση αφορά την απόρριψη της ενδικοφανούς προσφυγής ιδιοκτήτη ατομικής επιχείρησης κατά τεσσάρων πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος (2020) και ΦΠΑ (2018, 2019, 2020). Ο έλεγχος διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων έλαβε και καταχώρησε εικονικά φορολογικά στοιχεία από μια συναλλακτικώς ανύπαρκτη εκδότρια επιχείρηση, για ανύπαρκτες στο σύνολο τους συναλλαγές. Οι ενδείξεις εικονικότητας περιλαμβάνουν την ανυπαρξία υλικοτεχνικής υποδομής της εκδότριας και την εξόφληση με επιταγές που εξαργυρώνονταν άμεσα από τρίτα άτομα, γεγονός που συνάδει με εικονικές συναλλαγές. Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών επικύρωσε το συνολικό καταλογιζόμενο ποσό, αν και τροποποίησε τη νομική βάση για τα πρόστιμα ΦΠΑ των ετών 2018 και 2019 από το άρθρο 54 του Ν.5104/2024 στο άρθρο 58Α του Ν.4987/2022.