Η απόφαση 575 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ασκούμενης από ατομική επιχείρηση χονδρικού εμπορίου ξηρών καρπών. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Οι πράξεις καταλόγισαν συνολικά σχεδόν 1,6 εκατομμύρια ευρώ (φόρους, πρόστιμα και εισφορές) λόγω κυρίως της μη αναγνώρισης δαπανών (αγορών άνω των 2,1 εκατ. ευρώ) που εξοφλήθηκαν με μετρητά αντί με τραπεζικό μέσο πληρωμής. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη επειδή ο προσφεύγων είχε ήδη ασκήσει άλλη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, παραβιάζοντας τον δικονομικό κανόνα περί της άσκησης δεύτερης ή τρίτης προσφυγής.

Η απόφαση 1246/07.07.2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υπέβαλε ο προσφεύγων κατά τριών πράξεων επιβολής προστίμου (ύψους €250,00 έκαστη) από την Δ.Ο.Υ. Βόλου για το φορολογικό έτος 2021. Τα πρόστιμα αφορούσαν την εκπρόθεσμη υποβολή δηλώσεων παρακρατούμενου φόρου από δικαιώματα. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι οι παραβάσεις έγιναν λόγω της περιόδου του κορωνοϊού και ότι δεν υπήρχε δόλος φοροδιαφυγής, καθώς ο οφειλόμενος φόρος ήταν μικρός. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή, καθώς διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων είχε ήδη υποβάλει προγενέστερα ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, η οποία είχε εξεταστεί κατ' ουσία και είχε απορριφθεί ως αβάσιμη. Συνεπώς, η άσκηση δεύτερης προσφυγής κατά των ίδιων πράξεων κρίθηκε απαράδεκτη βάσει του ισχύοντος νομικού πλαισίου.

Η απόφαση 805 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ), με ημερομηνία 09-05-2025, απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή ενός ιδιοκτήτη ατομικής επιχείρησης. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση τεσσάρων πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ (για τα φορολογικά έτη 2018, 2019 και 2020), οι οποίες εκδόθηκαν λόγω λήψης και καταχώρησης εικονικών φορολογικών στοιχείων από άλλη επιχείρηση. Η συνολική καταλογιζόμενη οφειλή (φόρος και πρόστιμα) ξεπερνούσε τις 220.000 ΕΥΡΩ. Η ΔΕΔ διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων είχε ήδη καταθέσει προγενέστερη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων η οποία είχε απορριφθεί. Επομένως, η παρούσα προσφυγή κρίνεται μη επιτρεπτή, σύμφωνα με τον κανόνα της εφάπαξ άσκησης της ενδικοφανούς προσφυγής.

Η απόφαση 1147/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή ενός επιχειρηματία χονδρικού εμπορίου χημικών προϊόντων. Ο προσφεύγων αμφισβητούσε πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019, ύψους άνω του 1.200.000 ευρώ συνολικά. Οι πράξεις επιβλήθηκαν επειδή ο φορολογούμενος δεν προσκόμισε τα λογιστικά του αρχεία, με αποτέλεσμα ο Προϊστάμενος του 1ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης να προσδιορίσει τα ακαθάριστα έσοδα με βάση κάθε διαθέσιμο στοιχείο. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή επειδή υποβλήθηκε εκπρόθεσμα στις 21.02.2025 (καθώς οι πράξεις κοινοποιήθηκαν τον Μάιο του 2024) και επιπρόσθετα δεν έφερε την απαιτούμενη ψηφιακή βεβαίωση εγγράφου μέσω gov.gr.

Η απόφαση 262/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την ενδικοφανή προσφυγή ενός ενυπόχρεου κατά δύο πράξεων επιβολής προστίμου, ύψους 100,00 € εκάστη, που εκδόθηκαν από τον Προϊστάμενο της Δ.Ο.Υ. Ιωαννίνων. Τα πρόστιμα επιβλήθηκαν λόγω εκπρόθεσμης υποβολής δηλώσεων λύσης μίσθωσης ακίνητης περιουσίας. Ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι υπέβαλε τις αρχικές δηλώσεις εκ παραδρομής, εννέα χρόνια πριν, και ζήτησε την επιείκεια της Διοίκησης. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή ως απαράδεκτη (μη επιτρεπτή), διότι διαπιστώθηκε ότι ο προσφεύγων είχε ήδη καταθέσει προγενέστερα άλλη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, παραβιάζοντας την αναλογική εφαρμογή της αρχής του απαραδέκτου της άσκησης δεύτερης προσφυγής.

Η Απόφαση 1149/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απέρριψε ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή ενός ασκούντος ατομική επιχείρηση (χονδρικό εμπόριο χημικών προϊόντων). Ο προσφεύγων αμφισβητούσε οριστικές πράξεις διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος και ΦΠΑ, για το φορολογικό έτος 2017, συνολικού ύψους περίπου 2.8 εκατομμυρίων ευρώ. Οι πράξεις αυτές βασίστηκαν στον προσδιορισμό των ακαθαρίστων εσόδων (2.577.433,67€) με κάθε διαθέσιμο στοιχείο, καθώς ο προσφεύγων δεν προσκόμισε λογιστικά αρχεία. Η ΔΕΔ έκρινε την προσφυγή εκπρόθεσμη, καθώς υποβλήθηκε στις 21.02.2025, μετά την πάροδο της τριανταήμερης προθεσμίας από την κοινοποίηση των πράξεων (τον Νοέμβριο του 2023). Περαιτέρω, η προσφυγή δεν έφερε την προβλεπόμενη ψηφιακή βεβαίωση εγγράφου μέσω gov.gr.

Η Απόφαση 785/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει ως απαράδεκτη την ηλεκτρονικώς υποβληθείσα ενδικοφανή προσφυγή του υπόχρεου κατά δύο πράξεων επιβολής προστίμου (άρθρου 53 του ν. 5104/2024) της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. ΛΑΜΙΑΣ, που αφορούν εκπρόθεσμη υποβολή τροποποιητικών δηλώσεων φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2019. Η απόρριψη βασίστηκε στο γεγονός ότι ο προσφεύγων είχε ήδη υποβάλει προηγούμενη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων. Επί της πρώτης προσφυγής είχε εκδοθεί η υπ’ αριθ. 759/26-03-2025 απόφαση της ΔΕΔ, με την οποία η προσφυγή έγινε δεκτή. Συνεπώς, η υπό κρίση προσφυγή κρίθηκε ως δεύτερη προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων και απορρίφθηκε σύμφωνα με την αρχή του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

Η απόφαση 927 της ΔΕΔ αποδέχεται την ενδικοφανή προσφυγή μιας εταιρείας χονδρικού εμπορίου κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού ΦΠΑ και επιβολής προστίμου για τις φορολογικές περιόδους 2018 και 2019 του 1ου ΕΛ.ΚΕ. Θεσσαλονίκης. Η φορολογική αρχή είχε απορρίψει τη μεταφορά πιστωτικού υπολοίπου ΦΠΑ από προηγούμενες περιόδους, θεωρώντας ότι είχε παραγραφεί. Η ΔΕΔ έκρινε ότι το δικαίωμα έκπτωσης πιστωτικού υπολοίπου δεν αφορά αχρεωστήτως καταβληθέντα φόρο και υπόκειται στην πενταετή γενική παραγραφή (όχι στην τριετή). Συνεπώς, εφόσον το πιστωτικό υπόλοιπο δεν είχε παραγραφεί, ο ισχυρισμός κρίθηκε βάσιμος, με αποτέλεσμα την ακύρωση της πράξης για το 2018 και την τροποποίηση της πράξης για το 2019, μηδενίζοντας τα καταλογιζόμενα ποσά φόρου και προστίμου.

Η απόφαση (Αριθμός 1245/07.07.2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει ως απαράδεκτη την ενδικοφανή προσφυγή που υποβλήθηκε κατά τριών πράξεων επιβολής προστίμου άρθρου 53 του ΚΦΔ, φορολογικού έτους 2021, του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Βόλου. Τα πρόστιμα, συνολικού ύψους 750,00€, είχαν επιβληθεί λόγω εκπρόθεσμης υποβολής αρχικών δηλώσεων απόδοσης παρακρατούμενου φόρου από δικαιώματα. Ο προσφεύγων ζητούσε την ακύρωση επικαλούμενος τις συνθήκες της περιόδου του κορωνοϊού, την έλλειψη δόλου φοροδιαφυγής και τη μικρή χρονική καθυστέρηση. Η ΔΕΔ απέρριψε την προσφυγή βάσει του άρθρου 70 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, καθώς διαπίστωσε ότι ο προσφεύγων είχε ήδη υποβάλει χρονικά προγενέστερη ενδικοφανή προσφυγή κατά των ίδιων πράξεων, η οποία είχε απορριφθεί κατ' ουσία, καθιστώντας έτσι τη δεύτερη προσφυγή απαράδεκτη.

Η απόφαση 141 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά τεσσάρων Οριστικών Πράξεων Διορθωτικού Προσδιορισμού Φόρου Εισοδήματος και ΦΠΑ, καθώς και επιβολής προστίμων, για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Ο έλεγχος από την Δ.Ο.Υ. Πατρών είχε εφαρμοστεί με έμμεσες τεχνικές, συγκεκριμένα με τη μέθοδο της αρχής των αναλογιών, διότι ο προσφεύγων δεν ανταποκρίθηκε πλήρως στην πρόσκληση να προσκομίσει λογιστικά αρχεία. Η ΔΕΔ έκρινε ως βάσιμες και πλήρως αιτιολογημένες τις διαπιστώσεις του ελέγχου για την εφαρμογή έμμεσων τεχνικών. Απέρριψε επίσης τον ισχυρισμό του προσφεύγοντα σχετικά με τη μη αναγνώριση δαπανών άνω των 500€ ως εκπιπτόμενων, λόγω μη εξόφλησης με τραπεζικό μέσο πληρωμής, επικυρώνοντας συνολικά τις προσβαλλόμενες πράξεις.