Δεδικασμένο. Αθωωτική απόφαση ποινικού δικαστηρίου. Κυρώσεις διοικητικές. Μέθη.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Σε περίπτωση επιβολής σε βάρος οδηγού οχήματος των προβλεπομένων από τις διατάξεις του άρθρου 42 παρ.6 περ.γ’ του Ν 2696/1999 διοικητικών κυρώσεων, με την αιτιολογία ότι αυτός οδηγούσε ευρισκόμενος σε κατάσταση μέθης, η διαπίστωση από το ποινικό δικαστήριο, με αμετάκλητη απόφασή του, ότι η συγκέντρωση οινοπνεύματος στο αίμα του ελεγχόμενου οδηγού δεν ήταν αποτέλεσμα μέθης, αλλά χρήσεως φαρμάκων, τα οποία περιείχαν στη σύνθεσή τους οινόπνευμα, αποτελεί διάγνωση της ανυπαρξίας στοιχείου της αντικειμενικής υποστάσεως της εν λόγω παραβάσεως, η οποία υποχρεώνει τη Διοίκηση να άρει τις επιβληθείσες διοικητικές κυρώσεις.

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:αίτηση αναιρέσεως κατά της 502/2017 απόφασης του Ι Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου(...)Με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση απορρίφθηκε η από ... έφεση της ήδη αναιρεσείουσας κατά της ... καταλογιστικής απόφασης της Οικονομικής Επιθεώρησης Υπολοίπου Κεντρικής Μακεδονίας, με την οποία καταλογίστηκε υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, υπό την ιδιότητά της ως Προϊσταμένης της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας (ΔΟΥ) …, ως συνευθυνόμενη, εις ολόκληρον με τα αναφερόμενα στην απόφαση αυτή πρόσωπα και κατά τον λόγο της ευθύνης αυτών, με το ποσό των 1.535.089,57 ευρώ, που αντιστοιχεί σε ισόποσο έλλειμμα που φέρεται ότι προκάλεσε στην ως άνω ΔΟΥ κατά τα έτη 1998-2000, πλέον προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής ύψους 2.271.870,29 ευρώ, ήτοι με το συνολικό ποσό των 4.256.959,86 ευρώ.(...)Υπό τις ειδικές περιστάσεις της υπόθεσης το Δικαστήριο κρίνει ότι ο καταλογισμός σε βάρος της εκκαλούσας ποσού που υπερβαίνει το 40% των αναλογουσών στο ποσό του καταλογισμού προσαυξήσεων, διαρρηγνύει τη δίκαιη ισορροπία μεταξύ του σκοπού που επιδιώκεται με τον καταλογισμό και των περιουσιακών δικαιωμάτων της καταλογιζόμενης.Αναιρεί την 502/2017 απόφαση του Ι Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.Μεταρρυθμίζει την ... καταλογιστική απόφαση της Οικονομικής Επιθεώρησης Υπολοίπου Κεντρικής Μακεδονίας.Μειώνει το καταλογισθέν ποσό σε βάρος της αναιρεσείουσας,  μόνο κατά το ποσό των προσαυξήσεων, το οποίο αναπροσαρμόζει στο ποσό των 908.748,11  ευρώ.

Ερωτάται: α) Εάν η Διοίκηση δεσμεύεται από το δεδικασμένο που παρήχθη από την με αριθμό 62/2021 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, για όλες τις περιπτώσεις των υποψήφιων προπονητών που παρακολούθησαν τις σχολές προπονητών της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας ΤΕΚΒΟΝΤΟ το έτος 2011 και β) σε καταφατική απάντηση εάν δύναται να προβεί στην έκδοση βεβαιώσεων αναγγελίας άσκησης επαγγέλματος προπονητή στους αιτούντες υποψήφιους προπονητές, χωρίς την γνωμοδότηση της επιτροπής ισοτιμιών της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού και γ) σε αρνητική απάντηση, εάν η Διοίκηση δεσμεύεται από τυχόν αρνητική γνωμάτευση της επιτροπής ισοτιμιών σε περίπτωση υποχρέωσης υποβολής των φακέλων των αιτούντων υποψηφίων προπονητών ενώπιον της.(...)α) Η Διοίκηση δεν δεσμεύεται από το δεδικασμένο που απορρέει από την με αριθμό 62/2021 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών και β) η Διοίκηση δεν δεσμεύεται από αρνητική γνωμάτευση της Επιτροπής Ισοτιμιών της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, πλην όμως, εφόσον αποστεί από αυτήν, υποχρεούται να αιτιολογήσει ειδικά την απόκλιση αυτή (ομόφωνα).

Σύνταξη γήρατος:.Με τα δεδομένα αυτά το δικαστήριο έκρινε κατά πλειοψηφία ότι η απασχόληση της αναιρεσείουσας κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα ήταν ευκαιριακή, συνεκτιμωμένου του ότι στη δήλωση φορολογίας εισοδήματος οικονομικού έτους 1998 δήλωσε και εισόδημα από εκμίσθωση αγροτεμαχίων στα ... ποσού 2.174.000 δρχ., και συνεπώς δεν εδικαιούτο συντάξεως γήρατος από τον …, διότι δεν είχε συμπληρώσει 25 απασχόληση από της ενηλικιώσεώς της.(..)Κατόπιν τούτων, το Διοικητικό Εφετείο έκρινε ότι έσφαλε η πρωτόδικη απόφαση την οποία και εξαφάνισε και απέρριψε στη συνέχεια την προσφυγή της αναιρεσείουσας. Με τον τρόπο όμως αυτό το δικάσαν δικαστήριο, κρίναν δηλαδή ότι η αναιρεσείουσα από το 1972 εγκατέλειψε κατά τρόπο μόνιμο και οριστικό την άσκηση του αγροτικού επαγγέλματος και εγκατεστάθη μόνιμα στην …, εξέφερε, κρίση αντίθετη προς όσα περιέχονται στις βεβαιώσεις του ανταποκριτή του .. του Δήμου ... και του εκπροσώπου της συνεταιριστικής οργάνωσης σχετικά με τον τόπο κατοικίας της αναιρεσείουσας. Προκειμένου, δε, να αιτιολογήσει την κρίση του αυτή αρκέσθηκε σε συνολική παράθεση όλων των αποδεικτικών στοιχείων, τόσο εκείνων που τα αρμόδια όργανα του … και, σε περίπτωση αμφισβητήσεως, τα διοικητικά δικαστήρια οφείλουν να λαμβάνουν προεχόντως υπόψη, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα στην πέμπτη σκέψη, όσο και των λοιπών στοιχείων, απομακρύνθηκε δε από τα βεβαιωθέντα από τα αυξημένης βαρύτητας δικαιολογητικά και προσέδωσε μεγαλύτερη βαρύτητα στο περιεχόμενο των λοιπών αποδεικτικών στοιχείων, χωρίς όμως να διαλάβει την, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, απαιτούμενη ειδική αιτιολογία. (πρβλ. ΣτΕ 741/2006) Για το λόγο αυτό, βασίμως προβαλλόμενο, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, η δε υπόθεση που χρειάζεται διευκρίνιση κατά το πραγματικό της μέρος, πρέπει να παραπεμφθεί στο ίδιο δικαστήριο, για νέα, νόμιμη κρίση.

Διαγραφή ποσών προσαυξήσεων - τελών εκπρόθεσμης καταβολής και επιστροφή των ήδη εισπραχθέντων από Τελωνειακή Αρχή – Ανακοπή κατά ατομικής ειδοποίησης – Δεδικασμένο.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Η από διοικητικό πρωτοδικείο απόρριψη ανακοπής κατά ατομικής ειδοποιήσεως τελωνείου, με απόφαση που έγινε αμετάκλητη, ως απαραδέκτου, επειδή η ατομική ειδοποίηση αποτελεί πληροφοριακό έγγραφο, χωρίς να κρίνει επί της ουσίας των εκ της τελωνειακής νομοθεσίας αξιώσεων του Δημοσίου, δεν δημιουργεί δεδικασμένο, κατ άρθρο 197 του Ν 2717/1999. Η κρίση ότι δεν έγινε σαφής συμπλήρωση των ενδείξεων του βιβλίου καταχώρησης των εισπρακτέων απαιτήσεων του Τελωνείου δεν αποτελεί ζήτημα διοικητικής φύσεως ή παρεμπίπτον που τελεί σε άμεση και αναγκαία συνάρτηση προς το διατακτικό της αποφάσεώς του.

Κοινοτικό Δίκαιο. Επιδοτήσεις προς οινοποιητική εταιρία. Καταβολή της ενίσχυσης μετά την έκδοση απόφασης του ΣτΕ. Δεδικασμένο και αποτελέσματα εξ αυτού.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
Προεδρεύων: Β.Κοντόλαιμος, Νομικός Σύμβουλος Εισηγητής: Ι.Χαλκιάς, Πάρεδρος Από την αμετάκλητη απόφαση του ΣτΕ 615/1999 πηγάζει δεδικασμένο (άρθρο 50 παρ.5 ΠΔ 18/89) το οποίο η Διοίκηση είναι υποχρεωμένη να σεβαστεί. Άρα οφείλει να καταβάλλει στην "ΕΡΚΙΣ ΑΕ" το ποσόν των 2.680.343 δρχ. νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Το ποσό αυτό αφορά στην επιδότηση για την υποχρεωτική απόσταξη που έκανε η ΕΡΚΙΣ ΑΕ στα πλαίσια του Καν.(ΕΟΚ) 377/79 στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Όμως το δεδικασμένο αυτό ισχύει μόνο μεταξύ των διαδίκων ήτοι του Δημοσίου και της εταιρίας "ΕΡΚΙΣ ΑΕ" (οινοπνευματοποιός εταιρία) χωρίς να δημιουργεί έννομα αποτελέσματα στις σχέσεις μεταξύ Δημοσίου και ΚΑΒΙΝΟ ΑΕ (οινοπαραγωγός εταιρία) αφού κατά το άρθρο 4 του Καν.(ΕΟΚ) 2046/89 του Συμβουλίου της 19.6.1989 "για τη θέσπιση γενικών κανόνων σχετικά με την απόσταξη οίνων και των προϊόντων της οινοποίησης" (όμοια ρύθμιση στον Καν.(ΕΟΚ) 2179/83) μεταξύ του παραγωγού και του οινοπνευματοποιού συνάπτεται σύμβαση με εκατέρωθεν δικαιώματα και υποχρεώσεις χωρίς συμμετοχή του Δημοσίου το οποίο απλά ελέγχει τη διεξαγωγή των σχετικών εργασιών και την τήρηση των υποχρεώσεων.

ΙΚΑ-ΕΤΑΜ – Σύνταξη γήρατος στο πλαίσιο Διμερούς Συμφωνίας Κοινωνικής Ασφάλειας Ελλάδας-ΗΠΑ – Ζητήματα έκτασης του δεδικασμένου που απορρέει από την τελεσίδικη δικαστική απόφαση 331/2015 του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Χανίων και, συγκεκριμένα, εάν το Δικαστήριο επιτάσσει την καταβολή σε συνταξιούχο, του ποσού που αναγνωρίσθηκε ότι δικαιούται ως μηνιαία σύνταξη γήρατος, εφ’ όρου ζωής και ανεξαρτήτως μεταβολών που τυχόν θα επέλθουν.Το δεδικασμένο, το οποίο έχει παραχθεί από την εξεταζόμενη τελεσίδικη δικαστική απόφαση, καλύπτει και το κριθέν ουσιαστικό διοικητικής φύσης ζήτημα της ακυρότητας της απόφασης της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής του Περιφερειακού Υποκαταστήματος ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Χανίων. Το δεδικασμένο αυτό ισχύει για όσο χρόνο δεν μεταβάλλονται το νομικό καθεστώς που διέπει τη συγκεκριμένη έννομη σχέση ή τα πραγματικά περιστατικά που αποτελούν προϋπόθεση αυτού.

Με την κρινόμενη αίτηση όπως οι λόγοι αυτής αναπτύσσονται με τα κατατεθέντα στις 4.4.2022, 12.4.2022, 20.10.2023 και 30.10.2023 υπομνήματα, για τη συζήτηση της οποίας καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (με το 467399940952 0923 0096 ηλεκτρονικό παράβολο), ζητείται η αναίρεση της 569/2020 απόφασης του Ι Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία απορρίφθηκε η από 20.2.2019 έφεση της αναιρεσείουσας, πολιτικής από μεταβίβαση συνταξιούχου του Δημοσίου, κατά της 106/2018 πράξης του Α΄ Κλιμακίου του Δικαστηρίου. Με την πράξη αυτή κατά μερική παραδοχή ένστασης της αναιρεσείουσας κατά της 153460/16/16.1.2017 πράξης της Διεύθυνσης Διενέργειας Μεταβολών και Δειγματοληπτικών Ελέγχων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ), μεταρρυθμίσθηκε η εκκληθείσα καταλογιστική πράξη με περιορισμό του καταλογισθέντος ποσού σε 26.077,60 ευρώ. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 70% της σύνταξης που της καταβλήθηκε αχρεωστήτως, σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 14 του ν. 2592/1998, κατά το χρονικό διάστημα από 1.9.2010 έως 30.10.2016, λόγω κατοχής από αυτήν θέσης στον δημόσιο τομέα. 

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:επιδιώκεται η αναίρεση της 1721/2016 οριστικής απόφασης του Ι Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.Κατ’ ακολουθίαν όσων εκτέθηκαν ανωτέρω, ο οικείος λόγος αναίρεσης είναι βάσιμος, διότι εν προκειμένω δεν μπορούσε να επιβληθεί αυτοτελώς καταλογισμός σε βάρος της αναιρεσείουσας ΟΤΔ, αλλά έπρεπε πρωτίστως να ζητηθεί η επιστροφή της αχρεωστήτως καταβληθείσας ενίσχυσης από την επενδύτρια εταιρεία – τελική αποδέκτη, η οποία διέπραξε την παρατυπία της προσκόμισης εικονικών και ανακριβών δικαιολογητικών απόδειξης των δαπανών στις οποίες υποβλήθηκε για την υλοποίηση του επενδυτικού της σχεδίου. Αναιρεί την 1721/2016 απόφαση του Ι Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:Με την αίτηση αυτή επιδιώκεται η αναίρεση της 39/2019 απόφασης του Ι Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.(....)Με την προσβαλλόμενη απόφαση έγινε εν μέρει δεκτή έφεση της αναιρεσείουσας κατά της 9954/10.4.2014 απόφασης του Διοικητή του ως άνω Νοσοκομείου και περιορίσθηκε το σε βάρος της, συνεπεία ανακλήσεως του διορισμού της λόγω πλαστογραφίας του βαθμού του πτυχίου της, καταλογισθέν ποσό των 179.014,40 ευρώ, στο ύψος των 50.000,00 ευρώ, κατ’ εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας(....)Υπό τις ως άνω ειδικές περιστάσεις, ο τυχόν σε βάρος της αναιρεσείουσας καταλογισμός, έστω και του μειωθέντος ποσού των 50.000,00 ευρώ, δεν επιτυγχάνει μια δίκαιη ισορροπία μεταξύ του σκοπού που υπηρετεί (αποκατάσταση της δημοσιονομικής νομιμότητας εξαιτίας της αναδρομικής ανατροπής της υπαλληλικής σχέσης) καθόσον αφ’ ενός μετατρέπει την ανάκληση του διορισμού σε κύρωση αφ’ ετέρου άγει σε πλουτισμό του Νοσοκομείου σε βάρος της περιουσίας της.Αναιρεί  την 39/2019 απόφαση του Ι Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.Διακρατεί και δικάζει την υπόθεση.Δέχεται την από 30.9.2014 (με  ΑΒΔ 367/2014) έφεση αυτής.Ακυρώνει την 16944/30.6.2014 καταλογιστική πράξη του Διοικητικού Συμβουλίου του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών “… - …” Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού».