ΕΣ/ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ/16Η/2012/ΘΕΜΑ Δ
Τύπος: Νομολογία Ελεγκ. Συνεδρίου
ΠΡΟΣΥΜΒΑΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ:Ενόψει των ανωτέρω, τα ασφαλιστικά μέτρα ενέχουν μόνο διάπλαση, ανεξάρτητη της ισχύος ή μη της ουσιαστικής έννομης σχέσης, και, επομένως, η απορριπτική της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων απόφαση δεν συνεπάγεται άλλη δέσμευση για τους διαδίκους, πέραν της απόκρουσης νέας αίτησης για την ίδια διαφορά με βάση τον αυτό νομικό και πραγματικό λόγο, τούτο, όμως, όχι λόγω δεδικασμένου ως προς την ανυπαρξία του ασφαλιστέου δικαιώματος, εάν το δικαστήριο των ασφαλιστικών μέτρων έχει προβεί σε τέτοια κρίση, αλλά κατ’ εφαρμογή της γενικής δικονομικής αρχής περί απαγόρευσης αναδίκασης της ίδιας υπόθεσης. Όσον αφορά δε την απόφαση που διατάσσει ασφαλιστικό μέτρο, με δεδομένο ότι η απόφαση αυτή συνιστά γνήσια εκδήλωση της δικαιοδοτικής λειτουργίας του δικαστηρίου, εκείνο που καλύπτεται με την αυθεντικότητα και δεσμευτικότητα της δικαστικής κρίσης είναι μόνον η νομιμότητα της διαπλασθείσας νέας νομικής κατάστασης, την οποία, για το λόγο αυτό, όχι μόνον ο καθ’ ου διατάσσεται το μέτρο, αλλά και κάθε τρίτος οφείλουν να μην διαταράσσουν. Κατ’ ακολουθίαν των προεκτεθέντων, που ισχύουν και για τις αποφάσεις επί αιτήσεων ασφαλιστικών μέτρων του ν. 3886/2010, από την απορριπτική της αίτησης απόφαση του δικαστηρίου των ασφαλιστικών μέτρων, για το λόγο ότι δεν πιθανολογήθηκε παράβαση, κατά τη διαδικασία ανάθεσης συγκεκριμένης δημόσιας σύμβασης, των οικείων κανόνων δικαίου, δεδικασμένο, είτε οριστικό, είτε προσωρινό, ως προς τη νόμιμη διεξαγωγή της διαδικασίας αυτής, δεν απορρέει και, ως εκ τούτου, το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν κωλύεται από το άρθρο 17 παρ. 3 του Οργανισμού του να κρίνει, επιλαμβανόμενο του ελέγχου της ίδιας διαδικασίας ανάθεσης, το αντίθετο.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΕλΣυν/Κλ.1/116/2014
Ασφαλιστικά μέτρα.Με τα δεδομένα αυτά το Κλιμάκιο κρίνει ότι ο φερόμενος ως δικαιούχος του χρηματικού εντάλματος μη νομίμως απασχολήθηκε δυνάμει της 1493/2012 απόφασης ασφαλιστικών μέτρων για το πέραν της εκδόσεως της 2535/2013 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών χρονικό διάστημα, ήτοι από το χρόνο δημοσίευσής της (9.10.2013) και εντεύθεν, καθόσον η τελευταία είναι οριστική απόφαση που εκδόθηκε σε βάρος του ενάγοντα, εφόσον το αρμόδιο Δικαστήριο προέβη με αυτήν σε διάγνωση περί της ανυπαρξίας του ουσιαστικού του δικαιώματος. Συνεπώς, η 1493/2012 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων έχει ήδη πάψει να αναπτύσσει τα αποτελέσματά της και τούτο αυτοδικαίως από 9.10.2013, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 105 παρ. 4 του ν. 4172/2013, σύμφωνα με το οποίο αίρεται αυτοδικαίως η ισχύς της απόφασης ασφαλιστικών μέτρων, μεταξύ άλλων, και στην περίπτωση έκδοσης οριστικής απόφασης σε βάρος εκείνου που ζήτησε τα ασφαλιστικά μέτρα. Εξάλλου, η άσκηση έφεσης κατά της ως άνω 2535/2013 πρωτόδικης απόφασης σε καμία περίπτωση δεν αίρει την οριστικότητα της τελευταίας, αλλά δύναται να δικαιολογήσει την υποβολή νέας αίτησης ασφαλιστικών μέτρων για το εντεύθεν χρονικό διάστημα, μη συντρέχουσας της αρνητικής προϋπόθεσης του προσωρινού δεδικασμένου.
ΝΣΚ/147/2013
Εκτέλεση απόφασης ασφαλιστικών μέτρων σε περίπτωση παραίτησης από την κύρια αγωγή (δικόγραφο) και επανάσκηση αυτής εντός τριάντα ημερών – Ισχύον νομικό καθεστώς για το διάστημα από την παραίτηση μέχρι την άσκηση νέας αγωγής.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή
Η δικαστική απόφαση που διατάσσει ασφαλιστικά μέτρα, εφόσον δεν έχει ανακληθεί με δικαστική απόφαση, είναι ισχυρή και εκτελείται και σε περίπτωση παραίτησης από το δικόγραφο της κύριας αγωγής κατά τη συζήτησή της και επανάσκησής της, με το ίδιο αντικείμενο και με τους ίδιους διαδίκους, εντός τριάντα ημερών από την επόμενη της παραίτησης, ισχύει δε και εκτελείται και κατά το χρονικό διάστημα των τριάντα ημερών ή μέχρι την εντός αυτού επανάσκηση της αγωγής. Τούτο ισχύει και σε περίπτωση περισσότερων της μιας παραιτήσεων από την αγωγή και επανάσκησή της, πάντοτε εντός των τριάντα ημερών κάθε φορά. Σε κάθε περίπτωση υφίσταται δυνατότητα άσκησης αίτησης για ανάκληση της απόφασης των ασφαλιστικών μέτρων είτε, κατ’ άρθρο 697 ΚΠολΔ, ενώπιον του δικαστηρίου στο οποίο εκκρεμεί η κύρια αγωγή, είτε, κατ’ άρθρο 696 ΚΠολΔ, ενώπιον του δικαστηρίου που εξέδωσε την απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων και μέχρι τη συζήτηση της κύριας αγωγής, κατά τα παραπάνω ειδικότερα αναφερόμενα. Οι τυχόν επαναλαμβανόμενες παραιτήσεις και επανασκήσεις της αγωγής καθιστούν περισσότερο πιθανή την ευδοκίμηση της αίτησης ανάκλησης, εφόσον πιθανολογηθεί ότι γίνονται καταχρηστικά και για παρέλκυση της δίκης. (ομοφ.)
ΕΑ/ΣΤΕ/1030/2008
ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ: (...) Υπό τα δεδομένα αυτά, εφ΄ όσον πράγματι οι αιτιάσεις της προσφυγής είναι ίδιες με εκείνες της προηγουμένως απορριφθείσης ενστάσεως, η απορριπτική της προσφυγής (112/12.9.2005) απόφαση της Δ.Ε. υιοθετεί κατ΄ ουσίαν την αιτιολογία που περιέχεται, ως προς καθεμία από τις αιτιάσεις της ενστάσεως, στην απορριπτική αυτής (107/25.8.2005) απόφαση της ίδιας Επιτροπής, η οποία πρέπει να θεωρηθεί ενσωματωθείσα στην 112/12.9.2005 απόφαση αυτής. Εν όψει τούτων, δεν πιθανολογείται σοβαρά ως βάσιμος ο ισχυρισμός της αιτούσης περί μη νομίμου αιτιολογίας της 112/12.9.2005 της αποφάσεως της Δ.Ε.
ΣτΕ ΕΑ 1187/2009
ΣΤΕ –αίτηση ασφαλιστικών μέτρων – –διακήρυξη –διαγωνισμός .Σύμφωνα με τα δεδομένα της απόφασης η δαπάνη του έργου ανέρχεται σε ποσόν κατώτερο από εκείνο που προβλέπεται στον οδηγία 2004/18 . Επομένως, η επίδικη διαφορά δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του νόμου 2522/97 . Επίσης, δεν ασκήθηκε αίτηση ακυρώσεως πριν από την άσκηση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων . Για τους λόγους αυτούς η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων απορρίπτεται ως απαράδεκτη.
ΕλΣυν.Τμ.1(ΚΠΕ)77/2014
Προσωρινή διαταγή:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν σε προηγούμενη νομική σκέψη, το Κλιμάκιο άγεται στην κρίση ότι η εντελλόμενη δαπάνη είναι μη νόμιμη, καθόσον ο φερόμενος ως δικαιούχος μη νομίμως απασχολήθηκε στο Δήμο (βάσει της χορηγηθείσης σε αυτόν προσωρινής διαταγής) κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα, εφόσον – όπως αναπτύχθηκε παραπάνω – η ισχύς της τελευταίας ήρθη αυτοδικαίως στις 10-10-2013, οπότε και εκδόθηκε η απορριπτική της κύριας αγωγής οριστική απόφαση και όχι, όπως ο Δήμος …. ισχυρίζεται, στις 29-11-2013, οπότε και κοινοποιήθηκε σε αυτόν η απόφαση που απέρριψε την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που αυτός είχε καταθέσει.
ΣτΕ/1004/2007
Διαγωνισμός για την επιλογή αναδόχου, προς ανάθεση συμβάσεως παροχής υπηρεσιών. Αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά της διακήρυξης. Προθεσμία ενστάσεως του άρθρου 13 παρ. 5 του ν. 3316/2005. Εάν η ταχθείσα με την διακήρυξη προθεσμία προς κατάθεση προσφοράς έχει λήξει προτού εκδικασθεί η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων και ο αιτών δεν έχει λάβει μέρος στον διαγωνισμό, έστω με επιφύλαξη, το έννομο συμφέρον του προς άσκηση αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων κατά της διακηρύξεως διατηρείται μόνον εφόσον προβάλλει ότι η διακήρυξη περιλαμβάνει όρο, ο οποίος αποκλείει παρανόμως την συμμετοχή του στον διαγωνισμό. Μη νομίμως δεν περιελήφθησαν στη διακήρυξη του διαγωνισμού, μεταξύ των δικαιουμένων συμμετοχής σ` αυτόν και οι κάτοχοι πτυχίου κατηγορίας μελετών 20, δηλαδή γεωλογικών, υδρογεωλογικών και γεωφυσικών μελετών και ερευνών. Δέχεται την αίτηση.
ΣτΕ/1260/2008
Διαγωνισμός για την προμήθεια ακτινολογικών μηχανημάτων. Αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά της αποδοχής των προσφορών άλλων διαγωνιζομένων. Η υποχρέωση υποβολής όλων των επί μέρους φακέλων της προσφοράς σε δύο αντίτυπα δεν τάσσεται επί ποινή απαραδέκτου. Η υποβολή σε ένα μόνο αντίτυπο στοιχείων που πρέπει να περιέχονται στον φάκελο των δικαιολογητικών συμμετοχής της προσφοράς, δεν συνιστά λόγο αποκλεισμού του διαγωνιζομένου. Αν τα ανωτέρω στοιχεία έχουν υποβληθεί σε ένα μόνον αντίτυπο λαμβάνεται υπόψη το μοναδικό αυτό αντίτυπο για να κριθεί αν ο διαγωνιζόμενος πληροί τις κατά την διακήρυξη οριζόμενες προϋποθέσεις. Απαραίτητη η θέση μονογραφής σε κάθε σελίδα της προσφοράς. Δέχεται εν μέρει την αίτηση.
ΕΣ/ΠΡΑΚΤ.ΟΛΟΜ/9η/2010
Ο Επίτροπος του Ελεγκτικού Συνεδρίου κατά τον ασκούμενο από αυτόν προληπτικό έλεγχο των δαπανών υποχρεούται σε θεώρηση χρηματικού εντάλματος πληρωμής που εκδίδεται από τη Διοίκηση σε συμμόρφωση : α) προσωρινής διαταγής που εκδόθηκε κατά το άρθρο 691 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ. από το δικαστήριο στο πλαίσιο της διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων και β) σε απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του αρμοδίου πολιτικού δικαστηρίου (αρθρ. 682 επόμ. Κ.Πολ.Δ.).
ΝΣΚ/156/2011
Εκτέλεση απόφασης ασφαλιστικών μέτρων, που αφορά απασχολούμενους με το πρόγραμμα STAGE.Η απόφαση ασφαλιστικών μέτρων, με την οποία το Ελληνικό Δημόσιο υποχρεούται να αποδέχεται τις υπηρεσίες των αιτούντων-απασχοληθέντων με πρόγραμμα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας ανέργων (stage) και να καταβάλλει τις αντίστοιχες αποδοχές τους μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της κύριας αγωγής τους, δεσμεύει με το προσωρινό δεδικασμένο της το Ελληνικό Δημόσιο, το οποίο οφείλει να συμμορφωθεί εκτελώντας την απόφαση, δεδομένου ότι η τελευταία παράγει και εκτελεστότητα, συγκεκριμένα δε, οφείλει να απασχολεί τους αιτούντες με τις ίδιες ακριβώς συνθήκες απασχόλησης, όπως και προηγουμένως.
ΔΕΕ/C‑274 ΚΑΙ C‑275/2021
«Προδικαστική παραπομπή – Δημόσιες συμβάσεις – Κανονισμός (ΕΕ) 1215/2012 – Μη εφαρμογή σε διαδικασίες ασφαλιστικών μέτρων και προσφυγής του άρθρου 2 της οδηγίας 89/665/ΕΟΚ ελλείψει στοιχείου αλλοδαπότητας – Οδηγία 2014/24/ΕΕ – Άρθρο 33 – Εξομοίωση συμφωνίας‑πλαισίου με σύμβαση, κατά την έννοια του άρθρου 2α, παράγραφος 2, της οδηγίας 89/665 – Έλλειψη δυνατότητας ανάθεσης νέας δημόσιας σύμβασης όταν η καθοριζόμενη στη συμφωνία‑πλαίσιο μέγιστη ποσότητα ή/και αξία των οικείων έργων, προμηθειών ή υπηρεσιών έχει καλυφθεί – Εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει την καταβολή τελών πρόσβασης στη διοικητική δικαιοσύνη στις υποθέσεις δημοσίων συμβάσεων – Υποχρέωση προσδιορισμού και καταβολής τελών πρόσβασης στη δικαιοσύνη πριν αποφανθεί το δικαστήριο επί της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων ή της προσφυγής – Αδιαφανής διαδικασία σύναψης δημόσιας σύμβασης – Αρχές της αποτελεσματικότητας και της ισοδυναμίας – Πρακτική αποτελεσματικότητα – Δικαίωμα αποτελεσματικής προσφυγής – Οδηγία 89/665 – Άρθρα 1, 2 και 2α – Άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Εθνική ρύθμιση η οποία προβλέπει την απόρριψη προσφυγής σε περίπτωση μη καταβολής των τελών πρόσβασης στη δικαιοσύνη – Προσδιορισμός της εκτιμώμενης αξίας δημόσιας σύμβασης»