Η απόφαση 1098/2025 του Έβδομου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου αφορά την προσφυγή ανάκλησης της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ) κατά της 164/2025 πράξης του ΣΤ΄ Κλιμακίου. Η ΕΕΤΤ ζητούσε την ανάκληση της πράξης αυτής, η οποία έκρινε ότι κωλυόταν η υπογραφή της έκτης τροποποίησης (προϋπολογισμού 1.680.199,90 ευρώ πλέον ΦΠΑ) της 6/2023 σύμβασης για το «Σύστημα Εποπτείας Φάσματος Δορυφορικών Επικοινωνιών (ΣΕΦΔ)». Το Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή. Αιτιολογία της απόρριψης ήταν ότι η προσφυγή ασκήθηκε εκπρόθεσμα, δηλαδή μετά την παρέλευση της δεκαπενθήμερης αποκλειστικής προθεσμίας του άρθρου 328 παρ. 1 του ν. 4700/2020. Η κοινοποίηση της προσβαλλόμενης πράξης στην ΕΕΤΤ έγινε στις 2.6.2025, με αποτέλεσμα η προθεσμία να λήγει στις 17.6.2025, ενώ η προσφυγή κατατέθηκε στις 18.6.2025.

Η απόφαση 1156/2025 του Έβδομου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου απορρίπτει την προσφυγή της εταιρείας «…ΕΠΕ». Η εταιρεία ζητούσε την ανάκληση της Πράξης 218/2025, η οποία έκρινε ότι κωλυόταν η υπογραφή σύμβασης για την ανάθεση υπηρεσιών φύλαξης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (Τμήμα Β' - Λάρισα). Το Κλιμάκιο είχε διαπιστώσει ουσιώδη πλημμέλεια στην οικονομική προσφορά της προσφεύγουσας, καθώς ο υπολογισμός του επιδόματος αδείας και των δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων ήταν εσφαλμένος, υπολείποντας του ελάχιστου εργατικού κόστους για τη δομή Γαιόπολη Λάρισας. Το Δικαστήριο απέρριψε όλους τους λόγους ανάκλησης, κρίνοντας ότι ο εσφαλμένος υπολογισμός ήταν σαφής και μαθηματικά αποδεικνύεται ότι υπολογίστηκε μόνο για ένα έτος αντί για την τριετή διάρκεια της σύμβασης, πλήττοντας έτσι τις αρχές της διαφάνειας και του υγιούς ανταγωνισμού.

Η Απόφαση 0297/2025 του Δευτέρου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου απορρίπτει ως απαράδεκτη αίτηση αναθεώρησης κατά της 144/2024 απόφασης του ίδιου Τμήματος. Η αρχική απόφαση είχε απορρίψει την έφεση της αιτούσας κατά φύλλου μεταβολών και ελλείψεων, κρίνοντάς την απαράδεκτη λόγω μη καταβολής παραβόλου και μη εκτελεστού χαρακτήρα των εγγράφων. Η αιτούσα ζήτησε την αναθεώρηση επικαλούμενη νέο κρίσιμο έγγραφο (απόδειξη καταβολής παραβόλου) και πρόδηλη πλάνη. Το Δικαστήριο απέρριψε τους λόγους, καθώς το ζήτημα του παραβόλου αφορά το παραδεκτό και όχι την ουσία της υπόθεσης. Τέλος, έκρινε ότι ακόμη και με την καταβολή του παραβόλου, η έφεση θα απορριπτόταν λόγω μη εκτελεστού χαρακτήρα των προσβαλλόμενων πράξεων, μια αιτιολογία που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί μέσω αίτησης αναθεώρησης.

Η απόφαση (131/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή μιας Μονοπρόσωπης ΕΠΕ, με κύρια δραστηριότητα φωτοβολταϊκά συστήματα, κατά οριστικών πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ, τελών χαρτοσήμου και προστίμων για τις χρήσεις 2017-2021. Ο έλεγχος διαπίστωσε ανακριβή φορολογικό χειρισμό δαπανών που αφορούσαν την ανέγερση και πώληση μονοκατοικίας (ως ευκαιριακή ενέργεια), καθώς και καταχώρηση προσωπικών καταναλωτικών δαπανών. Επίσης, καταλογίστηκαν τέλη χαρτοσήμου σε απλές ταμιακές διευκολύνσεις προς τον ιδιοκτήτη. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί καταστροφής εκ των αρχείων λόγω θεομηνίας ή περί μη αναγνώρισης παραγωγικών δαπανών. Η τελική φορολογική υποχρέωση επικυρώθηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου, με διαφορά να προκύπτει μόνο στον φόρο εισοδήματος και ΦΠΑ του 2017.

Η Απόφαση 906/2025 της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή της εταιρείας «............. .......» κατά πράξεων διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος, ΦΠΑ και επιβολής προστίμων για τα φορολογικά έτη 2018 και 2019. Η ΔΕΔ έκρινε ως αβάσιμους τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας περί μη τήρησης της νόμιμης διαδικασίας και περί ανωτέρας βίας (καταστροφή αρχείων), σημειώνοντας ότι δεν προσκομίστηκαν επαρκή αποδεικτικά, ειδικά για τα ηλεκτρονικά αρχεία. Απέρριψε επίσης την άρνηση της λήψης εικονικών φορολογικών στοιχείων, καθώς ο έλεγχος της ΔΟΤ Καρδίτσας απέδειξε ότι οι προμηθεύτριες επιχειρήσεις ήταν συναλλακτικά ανύπαρκτες. Ως εκ τούτου, οι αρχικές καταλογιστικές πράξεις διατηρήθηκαν, με συνολική οφειλή που ξεπερνά το 1.000.000€.

Η υπ’ αριθμ. 1265/2025 απόφαση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών (ΔΕΔ) αφορά την απόρριψη ενδικοφανούς προσφυγής ανώνυμης εταιρείας κατά της άρνησης του ΚΕ.Β.ΕΙΣ. Θεσσαλονίκης να χορηγήσει ειδικό σημείωμα περί καταβολής του 20% του επίδικου οφειλόμενου φόρου (άρθρο 93 παρ.3 του ν.2717/1999). Η εταιρεία ζητούσε τη χορήγηση του σημειώματος ως απαραίτητη προϋπόθεση για το παραδεκτό των εφέσεών της κατά πρωτόδικων δικαστικών αποφάσεων, ισχυριζόμενη ότι είχε ήδη καταβάλει συνολικό ποσό άνω του 20%. Ωστόσο, η ΔΕΔ απέρριψε την ενδικοφανή προσφυγή ως απαράδεκτη, κρίνοντας ότι η άρνηση χορήγησης του σημειώματος δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη που υπάγεται στην αρμοδιότητα της ΔΕΔ, καθώς η κρίση σχετικά με την τήρηση της προϋπόθεσης καταβολής του 20% ανήκει αποκλειστικά στο δικάζον Δικαστήριο.

Η απόφαση (Αρ. 67/2025) της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών απορρίπτει την ενδικοφανή προσφυγή κατά της οριστικής πράξης διορθωτικού προσδιορισμού φόρου εισοδήματος φορολογικού έτους 2018, ύψους 10.589,04 € (φόρος, πρόστιμο και εισφορά αλληλεγγύης). Η αρχική πράξη καταλογισμού βασίστηκε στη μη αναγνώριση έκπτωσης από τα ακαθάριστα έσοδα δύο δαπανών. Η πρώτη, αξίας 30.000,00 €, προερχόταν από πέντε εικονικά φορολογικά στοιχεία που αφορούσαν ανύπαρκτες συναλλαγές από εταιρεία κρίθηκε εικονική από τον έλεγχο. Η δεύτερη δαπάνη, αξίας 12.300,00 €, δεν αναγνωρίστηκε επειδή η εξόφλησή της δεν αποδείχθηκε ότι έγινε εξ ολοκλήρου με τραπεζικό μέσο. Η ΔΕΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς του προσφεύγοντος, καθώς δεν προσκόμισε επαρκή στοιχεία για την εξόφληση της δεύτερης δαπάνης ούτε για την τεκμηρίωση της πραγματικότητας των συναλλαγών της πρώτης δαπάνης. Ως αποτέλεσμα, η οριστική φορολογική υποχρέωση επικυρώνεται.

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ:Ζητείται η ανάκληση της 6/2022 πράξης της Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου στην Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας, με την οποία κρίθηκε ότι αυτή είναι κατά χρόνο αναρμόδια να εκφέρει κρίση επί της από 6.9.2021 σύμβασης και της σχετικής διαδικασίας ανάθεσης για την εκτέλεση του έργου «Ολοκληρωμένη ανάπλαση κοινοχρήστων χώρων και χώρων πρασίνου Πλαγιάς Δήμου …».(....)Όμως, ενόψει των ανωτέρω πραγματικών δεδομένων, αφού σταθμίστηκε, αφενός ότι κατά τον χρόνο υποβολής της σύμβασης προς έλεγχο είχε εκτελεστεί συγκριτικά μικρό μέρος αυτής (περίπου 18%) και αφετέρου ότι η Επίτροπος διέγνωσε ότι η οικεία διαδικασία δεν πάσχει ουσιωδών νομικών πλημμελειών και δεδομένου ότι, σε κάθε περίπτωση, η προστιθέμενη αξία του ελέγχου νομιμότητας που διενεργεί το Ελεγκτικό Συνέδριο σε συμβάσεις μεγάλης οικονομικής αξίας, πέραν της διαφύλαξης της νομιμότητας και της τήρησης της αρχής της διαφάνειας, καθώς και της εξασφάλισης των συνθηκών ανταγωνισμού σε μία διαδικασία, είναι και η διάγνωση της «οικονομικότητας» αυτής, υπό την έννοια της επίτευξης της αναγκαίας ισορροπίας μεταξύ του κόστους των μέσων που χρησιμοποιούνται για την επίτευξη ενός στόχου, ήτοι της αναζήτησης του πλέον οικονομικού μέσου για την επίτευξη του στόχου, μετά από εξέταση των εναλλακτικών επιλογών που είχε στην διάθεσή της η αναθέτουσα αρχή (πρβλ. απόφ. 1216/2020 VI Τμ. ΕλΣυν), εν προκειμένω, η επανάληψη της διαγωνιστικής διαδικασίας του υπό κρίση έργου θα έχει σοβαρές οικονομικές επιπτώσεις για την αναθέτουσα αρχή που είναι ένας μικρός Δήμος δοθέντος ότι, όπως ισχυρίζεται το αιτούν, πέραν του νόμιμου δικαιώματος του αναδόχου να στραφεί δικαστικά για την πληρωμή των εργασιών του, υφίσταται σοβαρός κίνδυνος απένταξης του έργου από το χρηματοδοτικό πρόγραμμα, αφού ο θετικός προσυμβατικός έλεγχος του Ελεγκτικού Συνεδρίου αποτελεί βασική προϋπόθεση διατήρησης της χρηματοδότησης, το Δικαστήριο κρίνει ότι στην εξεταζόμενη περίπτωση δικαιολογείται η υπογραφή της ελεγχόμενης σύμβασης. Δέχεται την προσφυγή ανάκλησης του Δήμου.

Νομιμότητα ή μη, της απόφασης του Δ.Σ. του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολουμένων (ΕΤΑΑ), σχετικά με την αναστολή εφαρμογής των διατάξεων των παρ.14 έως 17 του άρθρου 44 του Ν. 3986/2011, έως της εκδικάσεως στο ΣτΕ.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
Ο Κυβερνητικός Επίτροπος στο Δ.Σ. του ΕΤΑΑ, δικαιούται: είτε α) να διαφωνεί με τις εκδιδόμενες απ’ αυτό αποφάσεις, οπότε αυτές δεν εκτελούνται μέχρι την άρση της εν λόγω διαφωνίας με σχετική απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, που είναι υποχρεωτικώς εκτελεστή (κατ’ άρθρο 135 παρ.2 του Ν. 3655/2008) για το Ταμείο, είτε β) να διατυπώνει αιτιολογημένη επιφύλαξη κατ’ αυτών, οπότε η εκτέλεσή τους αναστέλλεται για μία φορά, και εωσότου επανεισαχθεί προς συζήτηση το ίδιο ακριβώς θέμα, στην επόμενη (ή μεθεπόμενη ή οποιαδήποτε άλλη) συνεδρίαση του Δ.Σ. Δυνατή η άσκηση εκ νέου διαφωνίας του Επιτρόπου και κατά της τελευταίας (επί της επιφύλαξης) εκδοθείσας απόφασης του ανωτέρω Δ.Σ. Η Διοίκηση, οφείλει να απέχει, με βάση τις αρχές της χρηστής διοικήσεως, από την εκτέλεση των διοικητικών πράξεων των οποίων έχει ζητηθεί η αναστολή εκτελέσεως. Συνεπώς, η (επί της διαφωνίας του Κυβερνητικού Επιτρόπου, κατά της υπ’ αριθμ. 203/1-11-2012 απόφασης του Δ.Σ. του ΕΤΑΑ) εκδοθείσα υπ’ αριθμ. Φ.10043/26281/567/26-11-2012 απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας (που καθίστατο υποχρεωτική, για τα όργανα του Ταμείου), καθώς και η μέσω αυτής αναβιώσασα 193/2012 απόφαση του Δ.Σ. του ΕΤΑΑ, (με την οποία είχε αποφασισθεί η αποστολή των σχετικών ειδοποιητηρίων στους ασφαλισμένους του Τομέα ΤΣΜΕΔΕ, προς είσπραξη των οφειλομένων από αυτούς, αυξημένων εισφορών που θεσπίσθηκαν με το άρθρο 44 του Ν. 3986/2011), δεν μπορούσαν να εκτελεσθούν αμέσως, αλλά μόνο μετά την έκδοση της υπ’ αριθμ. 3/2014 απόφασης της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ, που απέρριψε την σχετική αίτηση αναστολής εκτελέσεως την οποία είχε ασκήσει το Τ.Ε.Ε. (κ.λπ. 3) κατά της ανωτέρω (193/2012) απόφασης του Δ.Σ. του ΕΤΑΑ. Η υπ’ αριθμ. 228/29-4-2013 νεώτερη απόφαση του ίδιου Δ.Σ., ανεξαρτήτως του ότι εκδόθηκε αναρμοδίως και μη νομίμως από το Δ.Σ. του ΕΤΑΑ, δεν ήταν εκτελεστή (ενόψει της διατυπωθείσας κατ’ αυτής επιφύλαξης της Κυβερνητικής Επιτρόπου) πράξη, κατά το μέρος της με το οποίο αποφασίσθηκε η αναστολή της εφαρμογής της ως άνω (περί αυξήσεων στις ασφαλιστικές εισφορές) διάταξης, μέχρι την έκδοση απόφασης του ΣτΕ επί της αιτήσεως ακυρώσεως του Τ.Ε.Ε. κ.λπ. τριών (3), ενώ αντιθέτως, ήταν εκτελεστή κατά το μέρος της με το οποίο αποφασίσθηκε η αναστολή της εφαρμογής της εν λόγω διάταξης μέχρι την έκδοση της προαναφερόμενης απόφασης της Ε.Α. του ΣτΕ. (ομοφ.)