Κοινοτικό Δίκαιο. Πριμοδότηση στον τομέα αιγοπροβείου κρέατος. Φορέας πληρωμής.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
(Τριμελούς Επιτροπής) Για την πληρωμή της πριμοδότησης περιόδου 2000 στους παραγωγούς αιγοπροβείου κρέατος του νομού Αργολίδας, η Διοίκηση έχει την ευχέρεια να επιλέξει τον τρόπο και την διαδικασία της πληρωμής, στα πλαίσια του άρθρου 6 παρ.4 και 5 της κ.υ.α. 321477/97, είτε μέσω της Ενώσεως Αγροτικών Γαλακτοκομικών Συνεταιρισμών Αργολίδας, είτε απ ευθείας από την Αγροτική Τράπεζα, για λόγους προστασίας των παραγωγών, εφόσον το κρίνει αναγκαίο ο Υπουργός Γεωργίας, με απόφασή του, δημοσιευτέα στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Στην πρώτη περίπτωση, θα πρέπει να ανακαλέσει την απόφαση 179466/00 του Υπ.Γεωργίας, δυνάμει της οποίας έγινε η πληρωμή της ως άνω πριμοδότησης περιόδου 1999 στους ανωτέρω παραγωγούς απ ευθείας από την Αγροτική Τράπεζα, ενώ στη δεύτερη θα πρέπει να εκδώσει νέα (τροποποιητική ή συμπληρωματική της πρώτης) αιτιολογημένη απόφαση του Υπ.Γεωργίας, στην οποία να εξειδικεύονται οι λόγοι της ανάγκης προστασίας των παραγωγών του νομού Αργολίδας που επιβάλλουν την λήψη αυτού του εξαιρετικού μέτρου, και να αναφέρεται ο χρόνος ισχύος αυτής της εξαιρετικής ρύθμισης.

Κοινοτικό Δίκαιο - Κτηνοτροφία. Οικονομικές ενισχύσεις. Ανωτέρα βία.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
(Τριμελούς Επιτροπής) Προεδρεύων: Β.Κοντόλαιμος, Νομικός Σύμβουλος Εισηγητής: Ι.Χαλκιάς, Πάρεδρος Ενόψει του γεγονότος ότι η σφαγή των ζώων για τα οποία είχε αναληφθεί η υποχρέωση διατήρησης για ορισμένο χρονικό διάστημα έγινε κατόπιν αποφάσεων του Νομάρχη Σάμου, στα πλαίσια υγειονομικών μέτρων που ελήφθησαν για λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας, λόγω της εμφάνισης του καταρροϊκού πυρετού -περίπτωση που αναμφιβόλως θεωρείται ως επιζωοτία και άρα περίπτωση ανώτερης βίας κατά το άρθρο 11 περ.στ Καν.3887/92- καθώς και του γεγονότος ότι έγινε εμπροθέσμως η γνωστοποίηση της απώλειας των ζώων, θα πρέπει να καταβληθεί η σχετική πριμοδότηση στους αιτούντες παραγωγούς.... όχι όμως και στον παραγωγό.... αφού αυτός, όταν υπέβαλε την αίτηση πριμοδότησης, δεν είχε εν ζωή τα ζώα τα οποία είχαν θανατωθεί σε προγενέστερο χρονικό διάστημα και άρα ήταν αδύνατο να ενταχθεί στο σχετικό πρόγραμμα κατά τα οριζόμενα στους Κανονισμούς 3508/92 και 3887/92.

Κοινοτικό Δίκαιο. Πριμοδότηση επιλεξίμων προβατίνων και αιγών. Καν.(ΕΟΚ) 3013/89 και 1323/90. Ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης και Ελέγχου (ΟΣΔΕ) Κανονισμών 3508/92 και 3887/92. Ανώτερη βία κατά το άρθρο 11 παρ.2 Καν.(ΕΟΚ) 3887/92.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
(Τριμελούς Επιτροπής) Προεδρεύων: Β.Κοντόλαιμος, Νομικός Σύμβουλος Εισηγητής: Ι.Χαλκιάς, Πάρεδρος α) Η εντεροτοξιναιμία, η πυροπλάσμωση, η παραφυματίωση και η χρόνια μαστίτιδα συνιστούν περιπτώσεις επιζωοτίας κατά την έννοια του άρθρου 11 εδ.στ του Καν.3887/92 και εφόσον έγινε εμπροθέσμως η κοινοποίηση των απωλειών πρέπει να γίνουν δεκτές ως περιπτώσεις ανωτέρας βίας. β) Η επικαλούμενη ασθένεια του...... προκύπτουσα άλλωστε και από βεβαίωση του Γενικού Νομαρχιακού Νοσοκομείου Τρικάλων με ημερομηνία 11.3.99 με σύσταση προς αποφυγή κοπιώδους εργασίας ακόμη και αν θεωρηθεί ότι συνιστά την αναφερομένη στον Καν.3887/92 άρθρο 11 εδ.β περίπτωση ανώτερης βίας "ως ανικανότητα του κατόχου της εκμετάλλευσης να ασκήσει το επάγγελμά του για μεγάλο χρονικό διάστημα" - δοθέντος ότι ενεφανίσθη κατά την διάρκεια του διαστήματος εντός του οποίου ο αιτών ώφειλε να διατηρήσει τα επιλέξιμα ζώα - ενόψει του ότι δεν προκύπτει εκ των διαβιβασθέντων στοιχείων ότι έλαβε χώρα η γνωστοποίησή της και η προσκόμιση των σχετικών αποδείξεων εντός 10 ημερών από την στιγμή που ο κάτοχος της εκμετάλλευσης ήταν σε θέση να το πράξει, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι στοιχειοθετεί λόγο καταβολής της πριμοδότησης για τα απωλεσθέντα ζώα.

Κοινοτικό Δίκαιο. Πριμοδότηση επιλεξίμων προβατίνων και αιγών. Κανονισμοί 3013/89, 1323/90. Ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης και Ελέγχου (ΟΣΔΕ) Κανονισμών 3508/92 και 3887/92. Ανωτέρα βία.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
(Τριμελούς Επιτροπής) Προεδρεύων: Β.Κοντόλαιμος, Νομικός Σύμβουλος Εισηγητής: Ι.Χαλκιάς, Πάρεδρος Περιπτώσεις ανώτερης βίας κατά το άρθρο 11 Καν.3887/92 α) το επικαλούμενο γεγονός της εικονικότητας κατ άρθρο 138 ΑΚ της δικαιοπραξίας δεν συνιστά γεγονός ανώτερης βίας, αφορά δε κατ αρχήν αποκλειστικά τις ιδιωτικές σχέσεις του πωλήσαντος (εικονικά) και του αγοράσαντος (εικονικά ) τα ζώα. Κρίσιμα στοιχεία για το εάν δικαιούται την πριμοδότηση είναι εάν υπέβαλε εμπροθέσμως τη σχετική αίτηση με όλα τα αναγκαία στοιχεία, εάν περιέλαβε σ αυτά τα επιλέξιμα ζώα και αν τα διατήρησε αποδεδειγμένα στην κατοχή του για το προβλεπόμενο στους Κανονισμούς χρονικό διάστημα. β) Οι λόγοι υγείας που επιβάλλουν πλήρη αποχή από γεωργοκτηνοτροφικές εργασίες και επιβεβαιώνονται και από ιατρό Κρατικού Νοσοκομείου εμφανίστηκαν δε κατά την διάρκεια του χρονικού διαστήματος κατά το οποίο υφίστατο η υποχρέωση διατήρησης των ζώων συνιστούν "ανικανότητα του κατόχου να ασκήσει το επάγγελμά του για μεγάλο χρονικό διάστημα" όπως ρητά προβλέπεται στο άρθρο 11 παρ.2 περ.β Καν.3887/92 και άρα λόγο ανώτερης βίας. γ) Δεν μπορεί να θεωρηθεί ως περίπτωση ανώτερης βίας, η επίκληση ιδίας προγενέστερης συμπεριφοράς π.χ. η συμφωνία πώλησης που είχε συναφθεί με ιδιώτη μη τηρηθείσα. Η μη εμπρόθεσμη υποβολή της αίτησης και η υποβολή της 65 ημέρες μετά τη λήξη της προθεσμίας, αποκλείει τον φερόμενο ως δικαιούχο από το καθεστώς πριμοδότησης ακόμη και αν δεχθούμε ότι είναι δυνατή η υποβολή αίτησης 25 ημέρες μετά τη λήξη της προθεσμίας - όπως ορίζει το άρθρο 8 Καν.1648/95 που αντικατέστησε το άρθρο 5 Καν.3887/92 - με επίκληση λόγων ανωτέρας βίας.

Κοινοτικό Δίκαιο. Γεωργία. Επιδοτήσεις. Μεταβίβαση πριμοδότησης πρώτης εγκατάστασης θανόντος δικαιούχου στους νόμιμους κληρονόμους.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
(Τριμελούς Επιτροπής) Ο Καν (ΕΚ) 950/97 προκειμένου να πριμοδοτήσει τους δικαιούχους με τα πριμ πρώτης εγκατάστασης, θέτει προϋποθέσεις προσωποπαγείς που πρέπει να πληροί ο ίδιος ο δικαιούχος της πριμοδότησης. Συνεπώς η λήψη της επιδότησης τελεί υπό την αυτονόητο προϋπόθεση ότι η ωφέλεια μεταβιβάζεται στο νέο αγρότη προκειμένου αυτός να υποβοηθηθεί και να αντιμετωπίσει αποτελεσματικότερα τα εγγενή της πρώτης εγκατάστασης προβλήματα. Κατά συνέπεια ναι μεν η πριμοδότηση πρώτης εγκατάστασης έχει αυστηρά προσωποπαγή χαρακτήρα και συνδέεται άμεσα με το πρόσωπο του δικαιούχου και τις υποχρεώσεις που αυτός αναλαμβάνει, όμως εάν ο δικαιούχος, έπραξε παν ό,τι επεβάλλετο υπό των κοινοτικών και εθνικών διατάξεων και ενετάγη στο επιδοτούμενο πρόγραμμα, η δε καταβολή της επιδότησης, δεν έλαβε εισέτι χώρα με την ένταξή του στο πρόγραμμα αλλά καθυστέρησε εκ λόγων μη οφειλομένων στο πρόσωπο του δικαιούχου, τότε, σε περίπτωση θανάτου του δικαιούχου προ της λήψεως της επιδότησης αλλά αφότου έχει εγκριθεί η ένταξή του στο επιδοτούμενο πρόγραμμα και έχει γίνει έναρξη εκπλήρωσης των υποχρεώσεων και μάλιστα με προσδιορισμό του χρόνου εγκατάστασης στη γεωργική εκμετάλλευση 17 μήνες προ του επισυμβάντος θανάτου αυτού, τότε η πριμοδότηση αυτή είναι στοιχείο της κληρονομιάς και μεταβιβάζεται στους νόμιμους κληρονόμους δοθέντος ότι το τυχαίο και απρόβλεπτο γεγονός του θανάτου του δικαιούχου συνιστά περίπτωση που κατά την προαναφερθείσα Υ.Α. θεωρεί ως περίπτωση ανωτέρας βίας δικαιολογούσα την καταβολή της επιδότησης πολλώ δε μάλλον, αφού κατά την έκδοση της αποφάσεως ένταξής του στο πρόγραμμα, ο αποβιώσας δικαιούχος είχε υλοποιήσει τις υποχρεώσεις που ανέλαβε για την ένταξη αυτή.

Aνάδειξη αναδόχου με αντικείμενο «Υπηρεσίες Τεχνικού Συμβούλου Έργων" (...) Με τα δεδομένα αυτά το Τμήμα κρίνει ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση ο συντάκτης του ανωτέρω όρου της διακήρυξης έχει υπόψη του κοινοπραξίες και συμπράξεις με τη μορφή που εμφανίζονται αποκλειστικά και μόνο στο ημεδαπό δίκαιο για τη συμμετοχή σε δημόσιους διαγωνισμούς. Συγκεκριμένα, τόσο η σύμπραξη όσο και η κοινοπραξία αποτελούν προσωρινές ενώσεις φυσικών ή νομικών προσώπων, οι οποίες, αν και θεωρούνται φορείς δικαιούμενοι να συμμετάσχουν αυτοτελώς σε δημόσιο διαγωνισμό, εντούτοις δεν διαθέτουν νομική προσωπικότητα και εντεύθεν αυτονομία στη λήψη αποφάσεων για τον τρόπο κατάρτισης των τεχνικών και οικονομικών προσφορών, ώστε να διασφαλίζεται η ανεξαρτησία και η μυστικότητα αυτών. Υπό το πρίσμα αυτό ο σχετικός όρος της διακήρυξης, που απαγορεύει την συμμετοχή στο διαγωνισμό του ίδιου προσώπου με δύο ιδιότητες, ήτοι ως μεμονωμένου υποψηφίου και ταυτόχρονα ως μέλους σύμπραξης ή κοινοπραξίας, αποσκοπεί στην αποφυγή οποιουδήποτε ενδεχόμενου συμπαιγνίας μεταξύ των υποψηφίων στον επίμαχο διαγωνισμό και κατά συνέπεια στη διασφάλιση των αρχών της ίσης μεταχείρισης των συμμετεχόντων και της διαφάνειας στην κατάρτιση των οικονομικών προσφορών. Ο περιορισμός δε που εισάγει ο όρος αυτός ως προς την υποβολή των προσφορών εμπίπτει στην αναγνωρισθείσα και από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ευχέρεια εκτίμησης των εθνικών αρχών ως προς τους όρους αποκλεισμού των υποψηφίων και πληροί τις προυποθέσεις που τίθενται από αυτό για τη θέσπιση τέτοιων περιορισμών, αφού, ενόψει της νομικής φύσης της κοινοπραξίας κατά το ημεδαπό δίκαιο δεν υφίσταται διαφοροποίηση του προσώπου όταν αυτό μετέχει στην ίδια διαγωνιστική διαδικασία αυτοτελώς και ταυτόχρονα ως μέλος κοινοπραξίας (βλ. VI Tμ. 2752/2011, ΣτΕ Επ429/2008) και με βάση εν γένει τα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα που επικρατούν στη χώρα, αποτελεί πρόσφορο και αναγκαίο και ως τούτου αναλογικό μέτρο για την επίτευξη του σκοπού της διασφάλισης των αρχών της ίσης μεταχείρισης και της διαφάνειας. Περαιτέρω, ουδόλως συνάγεται εκ του ως άνω όρου απαγόρευση υποβολής προσφοράς από αλλοδαπή κοινοπραξία και ταυτόχρονα αυτοτελώς από μέλος αυτής, εφόσον αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει αλληλεξάρτηση των προσφορών τους. Τέλος, στην κρινόμενη περίπτωση, το Τμήμα κρίνει ότι σε κάθε περίπτωση, καίτοι ο όρος αυτός δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν έπληξε τη δυνατότητα ανάπτυξης ανταγωνισμού σε κοινοτικό επίπεδο, καθώς προσήλθαν υποψήφιοι προερχόμενοι από άλλα κράτη-μέλη της Ε.Ε., περαιτέρω δε καμία αλλοδαπή εταιρεία ή κοινοπραξία δεν αποκλείστηκε κατ’ εφαρμογή του όρου αυτού, ούτε εξάλλου άσκησε σχετική ένσταση κατά της οικείας διακήρυξης (βλ. και VI Τμ. Ελ. Συν. 2779/2011).(...)Επιπροσθέτως, το Τμήμα κρίνει ότι η χρήση από την Επιτροπή Διαγωνισμού επιθετικών προσδιορισμών προς το σκοπό ποιοτικής αξιολόγησης των αναφορών των επί μέρους στοιχείων των τεχνικών προσφορών των διαγωνιζομένων βάσει των κριτηρίων και υποκριτηρίων του άρθρου 22 της προκήρυξης και ειδικότερα των χαρακτηρισμών «μέτρια», «στοιχειώδης», «καλή», «ανεπαρκής», «πολύ καλή» (ενν. αναφορά), καθώς και της εκφράσεως «δεν υπεβλήθη», δεν παραβίασε τις αρχές της ίσης μεταχείρισης των διαγωνιζόμενων και της υποχρέωσης διαφάνειας της διαγωνιστικής διαδικασίας, καθόσον οι ως άνω αξιολογικοί προσδιορισμοί αποτέλεσαν την μέθοδο (εργαλείο) αιτιολόγησης από την Επιτροπή της αριθμητικής βαθμολογίας κάθε κριτηρίου και υποκριτηρίου κάθε τεχνικής προσφοράς. Εξάλλου, η κρίση της Επιτροπής κατά την αξιολόγηση των επιμέρους κριτηρίων ανάθεσης με την εφαρμογή των πιο πάνω ποιοτικών προσδιορισμών δεν πάσχει, κατά την κρίση του Τμήματος, κατά την αιτιολογία αυτής, αφού έλαβε χώρα συγκριτική εκτίμηση των τεχνικών προσφορών των διαγωνιζομένων και βαθμολόγηση αυτών με αναφορά σε συγκεκριμένα στοιχεία ανταποκρινόμενα στα προμνησθέντα νόμιμα κριτήρια και υποκριτήρια, σύμφωνα και προς όσα εκτέθηκαν στη σκέψη ΙV Α.