Δικαστήρια - Νομολογία - Δέσμευση Διοίκησης - Δημόσιο Συμφέρον - Ανάκληση διοικητικών πράξεων.(...)α) Η νομολογία, η οποία έχει διαμορφωθεί με τις υπ’ αριθμ. 978/2012, 2270/2014, 3349/2014 και 4781/2014 αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας συνιστά «παγία νομολογία», καθόσον αφορά την δοθείσα από τις αποφάσεις αυτές ερμηνευτική νομική λύση για την δόμηση εντός των μνημειακού χαρακτήρα οικισμών της Ύδρας και της Χώρας Πάτμου. Η νομολογία αυτή μάλιστα επαναλήφθηκε και με τις μετέπειτα εκδοθείσες υπ’ αρ. 166/2015 (ΕΑ), 4363/2015 και 1248/2016 αποφάσεις του ιδίου δικαστηρίου. β) Ενδείκνυται η Διοίκηση, σε συμφωνία προς τις ανωτέρω αποφάσεις, να εξετάσει τις όμοιες υποθέσεις, ήδη εκκρεμείς ενώπιον αυτής ή μελλοντικές, που αφορούν τη δόμηση στους ίδιους οικισμούς, υιοθετώντας την δοθείσα από τις αποφάσεις αυτές ερμηνευτική νομική λύση. γ) Καθόσον αφορά τις ήδη εκδοθείσες πράξεις και οι οποίες τελούν σε αντίθεση προς την ερμηνευτική νομική λύση, που έχει δοθεί με τις ανωτέρω δικαστικές αποφάσεις, η Διοίκηση δύναται να τις ανακαλέσει οποτεδήποτε και να εξετάσει εκ νέου τις σχετικές υποθέσεις υπό το φως αυτής της νομικής ερμηνευτικής λύσεως, με βάση τις γενικές αρχές, που ισχύουν για την δυνατότητα ανακλήσεως των παράνομων ευμενών ατομικών διοικητικών πράξεων, επικαλούμενη λόγους σπουδαίου δημοσίου συμφέροντος (προστασία μνημειακών οικισμών), λαμβάνοντας, όμως, υπόψη τα δικαιώματα ή τις επωφελείς καταστάσεις, που έχουν δημιουργηθεί από τις πράξεις αυτές για καλόπιστους διοικούμενους, εκτός εάν, κατά την αιτιολογημένη κρίση της Διοικήσεως, συντρέχουν λόγοι γενικότερου δημοσίου συμφέροντος προστασίας των συγκεκριμένων μνημειακού χαρακτήρα οικισμών, σε βαθμό τέτοιο, ώστε να επιβάλλεται η ανάκληση, ακόμα και των πράξεων αυτών (ομοφ).

Με την προδικαστική προσφυγή ζητείται η ακύρωση της απόφασης 217/2019 του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΥΑ, η οποία ενέκρινε την προσφορά της παρεμβαίνουσας εταιρείας για τον διαγωνισμό του έργου «Εγκατάσταση Επεξεργασίας Λυμάτων (ΕΕΛ) Πεδινών Οικισμών Διευρυμένου Δήμου». Το αντικείμενο της σύμβασης αφορά την κατασκευή εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων για πεδινούς οικισμούς, με εκτιμώμενη αξία 3.266.045,19€ (πλέον ΦΠΑ). Η προσφυγή διαμαρτύρεται ότι η ενδοδασκαλλόμενη προσφορά δεν πληροί τις τεχνικές προδιαγραφές και τους όρους του διαγωνισμού, παραβιάζοντας τις απαιτήσεις του Κανονισμού Μελετών Έργου και υπολείπεται του φυσικού και οικονομικού αντικειμένου των τευχών δημοπράτησης.

ΙΚΑ ΕΤΑΜ – Συμμόρφωση Διοικήσεως – Δικαστική ακύρωση αποφάσεων Υπηρεσιακού Συμβουλίου – Νόμιμη ή μη η έντοκη επιστροφή παρακρατηθέντων πειθαρχικών προστίμων αποδοχών ενός μηνός υπαλλήλων – Αναπομπή των πειθαρχικών υποθέσεων στο Υ.Σ.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Μετά την ακύρωση από το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών των πειθαρχικών αποφάσεων, με τις οποίες επιβλήθηκαν πρόστιμα αποδοχών ενός μηνός σε υπαλλήλους του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, και οι οποίες αποφάσεις εκτελέστηκαν, το Ίδρυμα οφείλει να επιστρέψει ατόκως σε αυτούς, τις αποδοχές που τους παρακρατήθηκαν και δεν πρέπει να αναμείνει τις αποφάσεις του Υπηρεσιακού Συμβουλίου, στο οποίο αναπέμφθηκαν οι υποθέσεις. (ομοφ.)

Δυνατότητα υπαγωγής εκπρόθεσμων εκκρεμών προσφυγών στις ευνοϊκότερες διατάξεις του άρθρου 55 παρ.2 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Οι εκπροθέσμως ασκηθείσες προσφυγές, οι οποίες δεν είχαν συζητηθεί μέχρι τη δημοσίευση του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (26/7/2013), έχουν το χαρακτήρα της «εκκρεμούς υποθέσεως» κατά την έννοια του άρθρου 66 παρ.6 Κ.Φ.Δ. και, ως εκ τούτου, οι εν λόγω υποθέσεις επιτρέπεται να υπαχθούν στις επιεικέστερες ρυθμίσεις του άρθρου 55 παρ.2 Κ.Φ.Δ., η ίδια δε δυνατότητα υπαγωγής υφίσταται και για τις υποθέσεις, των οποίων οι προσφυγές συζητήθηκαν μέχρι τις 26/7/2013 και, μετά την εν λόγω ημερομηνία, εκδόθηκαν δικαστικές αποφάσεις που απέρριψαν τις προσφυγές ως εκπροθέσμως ασκηθείσες.

«Προδικαστική παραπομπή – Δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις – Ευρωπαϊκό ένταλμα συλλήψεως – Αποφάσεις-πλαίσια – Δεν έχουν άμεσο αποτέλεσμα – Υπεροχή του δικαίου της Ένωσης – Συνέπειες – Απόφαση-πλαίσιο 2002/584/ΔΕΥ – Άρθρο 4, σημείο 6 – Απόφαση-πλαίσιο 2008/909/ΔΕΥ – Άρθρο 28, παράγραφος 2 – Δήλωση κράτους μέλους βάσει της οποίας αυτό δύναται να συνεχίσει να εφαρμόζει τις υπάρχουσες νομικές πράξεις που διέπουν τη μεταφορά καταδίκων και ίσχυαν πριν τις 5 Δεκεμβρίου 2011 – Όψιμη δήλωση – Συνέπειες»

Αυτοτελής φορολόγηση της κύριας σύνταξης των συνταξιούχων δικαστικών λειτουργών σύμφωνα με τις 3540, 3541 και 3542/2003 αποφάσεις της Ολομελείας του ΣτΕ.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Κατά την έννοια των διατάξεων των παρ.1 και 4 του άρθρου 5 του Ζ΄/1975 Ψηφίσματος (όπως το άρθρο αυτό αντικαταστάθηκε από το άρθρο 10 παρ.1 του Ν 2459/1997), σύμφωνα με την δοθείσα από τις παραπάνω αποφάσεις ερμηνεία, υπόκεινται σε αυτοτελή φορολόγηση μόνον οι τακτικές αποδοχές των εν ενεργεία και συνταξιούχων δικαστικών λειτουργών και μελών του κυρίου προσωπικού του Ν.Σ.Κ. (άρθρο 100Α του Συντάγματος) και επομένως, τα λοιπά εισοδήματα που αποκτούν οι πιο πάνω φορολογούμενοι από οποιαδήποτε άλλη αιτία (ασφαλιστικές παροχές από διάφορα ασφαλιστικά ταμεία, όπως το Ταμείο Νομικών κ.α., εισοδήματα από ακίνητα, κινητές αξίες, αποζημιώσεις από συμμετοχή τους σε Συμβούλια, Επιτροπές κλπ) δεν αθροίζονται με τις φορολογούμενες αυτοτελώς τακτικές αποδοχές τους, αλλά φορολογούνται αθροιζόμενα μεταξύ τους με βάση τις γενικές διατάξεις του Κ.Φ.Ε.

Εάν η διάταξη της περίπτωσης β΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 2 της απόφασης του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων ΠΟΛ.1274/2013, όπως ισχύει, που προβλέπει την εξαίρεση από την προσκόμιση αποδεικτικού ενημερότητας για πράξεις εκκαθάρισης επιχείρησης, που διενεργούνται από τον εκκαθαριστή της, έχει εφαρμογή και στην εκκαθάριση νομικών προσώπων μετά τη λύση τους. Ειδικότερα, εάν η ανωτέρω διάταξη έχει εφαρμογή στην κοινή εκκαθάριση ανωνύμων εταιριών, και ομορρύθμων εμπορικών εταιριών, που διενεργείται, κατά τις οικείες διατάξεις του εταιρικού δικαίου, μετά τη λύση τους ως νομικών προσώπων.Η διάταξη της περίπτωσης β΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 2 της απόφασης του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων ΠΟΛ.1274/2013, όπως ισχύει, στην οποία προβλέπεται εξαίρεση από την προσκόμιση αποδεικτικού ενημερότητας του εκκαθαριστή επιχείρησης για τις πράξεις της εκκαθάρισης έχει εφαρμογή σε κάθε επιχείρηση, ανεξάρτητα από τη νομική μορφή της, επομένως εφαρμόζεται και στην εκκαθάριση των ανωνύμων και των ομορρύθμων εμπορικών εταιριών, κατά τις οικείες διατάξεις του εταιρικού δικαίου, μετά τη λύση τους για οποιονδήποτε προβλεπόμενο στο νόμο λόγο, πλην της κήρυξής τους σε πτώχευση (οπότε εφαρμόζονται οι περί πτωχεύσεως διατάξεις) (ομόφ.).

Κατάργηση ή μη της κράτησης υπέρ ΕΜΠ και λοιπών Πολυτεχνικών Σχολών μετά την κατάργηση των υπέρ ΕΤΑΑ - ΤΣΜΕΔΕ κρατήσεων.(..)Η δια του ν. 4254/2014 (άρθρου πρώτου, παρ. ΙΑ., υποπαρ. ΙΑ3 περ. 2.A υποπερ. ιθ΄) κατάργηση της κρατήσεως του άρθρου 7 παρ.1 περ. β΄ του α.ν. 2326/1940 υπέρ ΕΤΑΑ - ΤΣΜΕΔΕ συνεπάγεται την κατάργηση και της υπέρ ΕΜΠ κρατήσεως που επιβλήθηκε με τους ν. 546/1943 και 440/1945 (πλειοψ.) Αναπομπή του συνόλου του ερωτήματος στο Πρόεδρο του Ν.Σ.Κ. προκειμένου να εισαχθεί και ως προς τα τρία (3) σκέλη του στην Ολομέλεια, καθότι εκφράστηκαν στην Ολομέλεια απόψεις αντίθετες προς την δοθείσα με την υπ’ αριθ. 80/2018 γνωμοδότηση (Τμ.Α΄) λύση, ως προς το ζήτημα των συμβάσεων τις οποίες αφορά η κατάργηση.

Λύση μισθώσεων που έχουν συναφθεί προς στέγαση υπηρεσιών του Δημοσίου, αλλά χωρίς τις διατυπώσεις που απαιτούνται από το ν. 3130/2003 περί μισθώσεων του Δημοσίου.(..)Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή 
α) Σύμβαση μισθώσεως, η οποία έχει συναφθεί για στέγαση υπηρεσίας του Δημοσίου χωρίς τις απαιτούμενες νόμιμες διατυπώσεις, που αποτελούν συστατικές προϋποθέσεις του κύρους της, ούτε έχει συναφθεί δυνάμει ειδικής διάταξης, είναι νομικά ανύπαρκτη, άλλως απολύτως άκυρη και, επομένως, για την λύση της δεν απαιτείται τήρηση ειδικής διατυπώσεως, β) Σύμβαση μισθώσεως που έχει συναφθεί για στέγαση υπηρεσίας του Δημοσίου, επίσης χωρίς τις απαιτούμενες νόμιμες διατυπώσεις, πλην όμως, από ειδική διάταξη προβλέπεται για την υπηρεσία αυτή η δυνατότητα σύναψης μισθώσεως κατά παρέκκλιση από κάθε άλλη διάταξη, νομίμως έχει συναφθεί και για την λύση της εφαρμόζονται τα προβλεπόμενα στο σχετικό συμφωνητικό μισθώσεως, και τέλος γ) Σύμβαση μισθώσεως που έχει συναφθεί από επιχείρηση του Δημοσίου με τη νομική μορφή της ανώνυμης εταιρείας δεν υπάγεται στις ρυθμίσεις του ν. 3130/2003, αλλά, λόγω της εμπορικής ιδιότητας της μισθώτριας επιχειρήσεως του Δημοσίου κατά το τυπικό κριτήριο, αποτελεί εμπορική μίσθωση, η οποία λύεται κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 43 του εδώ εφαρμοστέου π.δ. 34/1995. (ομοφ.)

Υποχρέωση ή μη της Διοίκησης για την ανάκληση διοικητικών πράξεων επειδή έχουν εκδοθεί αμετάκλητες αποφάσεις Διοικητικών Δικαστηρίων, που έκριναν για «όμοιες» πράξεις ότι στηρίζονται σε αντισυνταγματικές διατάξεις.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
α) Η Διοίκηση οφείλει κατ’ αρχήν να ανακαλέσει τις «όμοιες» ατομικές πράξεις, που έχουν το ίδιο νόμιμο έρεισμα με ακυρωθείσες με τις αποφάσεις ΣτΕ με αριθ. 1986-1990/2005 (Ολομ.), 4052-4055/2005 και 354-365/2006 κ.α. διοικητικές πράξεις, εφ’ όσον συντρέχουν και οι λοιπές προβλεπόμενες από τις ισχύουσες διατάξεις, τις αρχές του διοικητικού δικαίου και την νομολογία (κυρίως βλ. Ολομ. ΣτΕ 2176, 2177/2004) προϋποθέσεις. Επαφίεται όμως στη Διοίκηση η εκτίμηση και στάθμιση λόγων «υπερτέρου δημοσίου συμφέροντος», που δύνανται να αποκλείσουν αιτιολογημένως την αιτούμενη ανάκληση. β) Μετά από λεπτομερή έλεγχο της συνδρομής των ιδίων προϋποθέσεων η Διοίκηση οφείλει να αντιμετωπίσει αναλόγως και τις ήδη απορριφθείσες αντίστοιχες αιτήσεις.