ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ-ΑΙΤΗΣΗ ΕΠΑΝΑΚΑΤΑΜΕΤΡΗΣΗΣ:Όπως όμως εκτέθηκε στην έκτη σκέψη, με την .../2019 απόφαση του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου το ως άνω ένδικο βοήθημα κατά το μέρος που στρέφεται κατά της 535/3.7.2019 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κρίθηκε ότι είναι ένσταση, η οποία απορρίφθηκε, λόγω της αοριστίας της, ως απαράδεκτη. Κατά του μέρους δε αυτού της ως άνω απόφασης δεν έχει ασκηθεί ένδικο μέσο (βλ. την .... βεβαίωση της αναπληρώτριας Προϊσταμένης του 18ου Τριμελούς Τμήματος του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών), και δη αίτηση αναιρέσεως, με την οποία η ... θα είχε τη δυνατότητα να προβάλει ότι κακώς το Διοικητικό Πρωτοδικείο εξέδωσε οριστική απόφαση με την οποία απέρριψε ως αόριστη την ένστασή της, ενώ τούτο θα όφειλε να αναμείνει την έκδοση απόφασης του αρμόδιου δικαστηρίου επί του αιτήματος επανακαταμέτρησης των ψηφοδελτίων. Συνεπώς, η ως άνω πρωτόδικη απόφαση έχει καταστεί, κατά το μέρος τούτο, αμετάκλητη. Κατόπιν των ανωτέρω, καθίσταται αλυσιτελής η εκδίκαση της ένστασης και κατά το μέρος που αφορά την απόρριψη της αίτησης της ως άνω για επανακαταμέτρηση ψηφοδελτίων, διότι, και αν ακόμη κρινόταν ως μη νόμιμη η επίμαχη από 25.6.2019 απόρριψη της αίτησης επανακαταμέτρησης ψηφοδελτίων από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου Αθηνών, η δίκη δεν θα είχε αντικείμενο, εφόσον η απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία παραλείφθηκε η ανακήρυξη της ενισταμένης ως τακτικής δημοτικής συμβούλου, έχει καταστεί, κατά τα προεκτεθέντα, αμετάκλητη.(...)Απορρίπτει την αίτηση.

Γεωργικός κλήρος. Αποκατάσταση ακτημόνων. Παραχώρηση. Ακυρότητα αποφάσεων.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
Α) Από το περιεχόμενο των : 1) υπ αριθμ. 240/1998 απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Ιωαννίνων, με την οποία απορρίφθηκε έφεση του Ελλ. Δημοσίου κατά της υπ αριθμ. 161/96 απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Κέρκυρας, και 2) υπ αριθ. 30/99 απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Κέρκυρας σαφώς συνάγεται ότι τα με αριθμ. 52 και 54 οικόπεδα του Συνοικισμού Αγ.Γεωργίου-Ρίζιανης Θυάμιδος (Παραποτάμου) Ν. Θεσπρωτίας κατοχυρώνονται στον κλήρο του ήδη αποβιώσαντος Ζώη Κολιού του Φωτίου και δεν μπορούν να αποτελέσουν συμπλήρωμα του κλήρου της Λαμπρινής συζ.Θεοδ. Μπίλλη. Β) Μετά την ακύρωση των αποφάσεων 6/1996 και 10/1996 της Επιτροπής Απαλλοτριώσεων Θεσπρωτίας, το με αριθ. 53 οικόπεδο του παρά πάνω Συνοικισμού εκκρεμεί, διότι δεν έχει καταστεί αμετάκλητη, η υπ αριθ. 30/99 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Κέρκυρας.

Με την υπό κρίση αίτηση καταλογισμού ζητείται ο υπέρ του Γενικού Νοσοκομείου.... καταλογισμός των καθ’ ων ιατρών…, με το συνολικό ποσό των 351.477,76 ευρώ, που καταβλήθηκε από το ανωτέρω Νοσοκομείο, σε εκτέλεση της 84/2011 απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Πύργου, η οποία κατέστη αμετάκλητη μετά την έκδοση της 60/2017 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Πατρών. Με την ως άνω απόφαση αναγνωρίστηκε η υποχρέωση του Γενικού Νοσοκομείου ... να καταβάλει στον ενάγοντα, …(εφεξής: Π.Χ.), το ποσό των 236.800 ευρώ νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση.

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ:Ως εκ τούτου, ο λόγος αναιρέσεως με τον οποίο προβάλλεται ότι από το σύνολο των διαδικαστικών εγγράφων της επί της ενστάσεως δίκης προκύπτει ότι εκ παραδρομής αναφέρθηκε τόσο στα πρακτικά συνεδριάσεως της 12-2-2008 όσο και στην υπ’ αριθμ. … απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου …, ότι οι αναιρεσείοντες παραστάθησαν κατά την συζήτηση της ενστάσεως του … και ότι το δικάσαν δικαστήριο όφειλε να κάνει δεκτή την ανακοπή ερημοδικίας και, παραλλήλως, να διορθώσει τα πρακτικά συνεδριάσεως της 12-2-2008 πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτος. Και τούτο, διότι, κατά τα προεκτεθέντα, δεν χωρεί ανταπόδειξη για όσα βεβαιώνονται στα πρακτικά του δικαστηρίου ότι έγιναν ενώπιόν του, οι βεβαιώσεις δε αυτές, μπορούν να αμφισβητηθούν μόνο με την προσβολή των πρακτικών ως πλαστών. Τέλος, εφόσον με την υπ’ αριθμ. 895/2010 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας απορρίφθηκε αίτηση αναιρέσεως των ήδη αναιρεσειόντων κατά της υπ΄αριθμ. … αποφάσεως του Διοικητικού Πρωτοδικείου …, που απέρριψε την από 10-4-2008 αίτηση διορθώσεως, που είχαν ασκήσει, κατά της ανωτέρω υπ’ αριθμ. … αποφάσεως του ίδιου δικαστηρίου, καθόσον αφορά την βεβαίωση στην δικαστική απόφαση ότι οι αναιρεσείοντες παραστάθηκαν στη διεξαχθείσα συζήτηση, είναι πλέον αλυσιτελής ο λόγος αναιρέσεως με τον οποίο προβάλλεται ότι το δικάσαν δικαστήριο όφειλε να αναβάλλει την εκδίκαση της ανακοπής ερημοδικίας μέχρι να εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση επί της ως άνω αιτήσεως διορθώσεως.Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως ως προς τους αναιρεσείοντες ….

Ανάθεση καθηκόντων προσωρινού προϊσταμένου γενικής διεύθυνσης (...) Στην ανωτέρω απόφαση αναφέρεται ρητώς ότι η τοποθέτηση γίνεται για το μεταβατικό διάστημα μέχρι την εφαρμογή του νέου συστήματος επιλογής προϊσταμένων. Σύμφωνα με όσα αναπτύχθηκαν στην προηγούμενη σκέψη, η εκδίκαση της υπό κρίση διαφοράς, η οποία αφορά ανάθεση καθηκόντων προσωρινού προϊσταμένου γενικής διεύθυνσης, καθώς και τοποθέτηση υπαλλήλου, δεν ανήκει στην αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας, αλλά του διοικητικού εφετείου. Διά ταύτα Παραπέμπει την υπόθεση στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών.

Πράξη επιβολής ΦΠΑ....Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, με την προαναφερόμενη 39/1994 πράξη του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ...., σε βάρος της ήδη αναιρεσείουσας εταιρείας είχε επιβληθεί ειδικό πρόστιμο 65.198.630 δραχμών, σύμφωνα με την παραπάνω διάταξη του άρθρου 48 παρ.3 του ν. 1642/1986, με την αιτιολογία ότι αυτή είχε εκπέσει φόρο προστιθέμενης αξίας εισροών συνολικής αξίας 13.039.726 δραχμών, που αφορούσε τη διαχειριστική περίοδο από 17.11.1992 έως 31.12.1993 βάσει εικονικών τιμολογίων-δελτίων αποστολής των .... και .... Σχετικώς, όπως επίσης αναφέρεται στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, είχε εκδοθεί η υπ’ αριθ. 17/25.5.1994 προσωρινή πράξη καταλογισμού φόρου προστιθέμενης αξίας. Το διοικητικό εφετείο, λαμβάνοντας υπόψη ότι με τη 1488/1997 απόφασή του, κατ’ αποδοχή εφέσεως του Δημοσίου εξαφανίστηκε η 4661/1995 απόφαση του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου ... και απορρίφθηκε η προσφυγή της αναιρεσείουσας κατά της παραπάνω πράξης επιβολής φόρου προστιθέμενης αξίας και ενόψει του παρακολουθηματικού χαρακτήρα του ενδίκου προστίμου σε σχέση με τον κύριο φόρο με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση εξαφάνισε την προαναφερόμενη πρωτόδικη απόφαση (4662/1995 του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά) και απέρριψε την προσφυγή της αναιρεσείουσας που εστρέφετο κατά της ένδικης πράξης επιβολής προστίμου.

Δυνατότητα ή μη ανάκλησης απόφασης του Υπουργού Οικονομικών με την οποία εγκρίθηκε η μεταβίβαση σε κατέχοντες ανταλλάξιμο ακίνητο λόγω αδυναμίας καταβολής του ορισθέντος τιμήματος, σε συμμόρφωση με ακυρωτική απόφαση.(...)Η Διοίκηση υποχρεούται όπως εξετάσει, σε συμμόρφωση με αμετάκλητη απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, τη με αριθμό κατάθεσης 3471/09.05.2013 αίτηση των αγοραστών, με βάση το αιτιολογικό και διατακτικό της ακυρωτικής αυτής απόφασης. Στο πλαίσιο αυτό, ασκώντας τη διακριτική της ευχέρεια, δύναται να ανακαλέσει ή μη τους με αριθμό 5485/22.12.2008 και 5489/23.04.2009 τίτλους κυριότητας του Υπουργείου Οικονομικών/Κτηματικής Υπηρεσίας Θεσσαλονίκης, με γνώμονα τις γενικές αρχές που ισχύουν για την ανάκληση των διοικητικών πράξεων, συνεκτιμώντας όλα τα πραγματικά δεδομένα της υπόθεσης, το δημόσιο συμφέρον και τα συμφέροντα των αιτούντων, χωρίς αυτό να αποκλείεται από τις ειδικές διατάξεις που διέπουν την ανταλλάξιμη περιουσία (ομόφωνα).

Με την ένδικη αγωγή, η οποία παραπέμφθηκε προς εκδίκαση στο Ελεγκτικό Συνέδριο με την Α9594/2020 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα 25ο Μονομελές), όπως παραδεκτώς αναπτύσσεται με τα από 10.6.2019 και 9.3.2023 νομίμως κατατεθέντα υπομνήματα και αντικρούεται με τα από 19.6.2019 και 9.3.2023 υπομνήματα του Ελληνικού Δημοσίου, ζητείται, όπως το αιτητικό αυτής μετατράπηκε από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό με το από 9.3.2023 υπόμνημα των εναγόντων, οι οποίοι είχαν αποσπασθεί κατά τον κρίσιμο χρόνο στην Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες και της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας και Ελέγχου των Δηλώσεων Περιουσιακής Κατάστασης, να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του Ελληνικού Δημοσίου να τους καταβάλει, νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής, τα ποσά που προσδιορίζονται ειδικότερα στο κρινόμενο δικόγραφο για έκαστο εξ αυτών, τα οποία παρανόμως, κατά τους ισχυρισμούς τους, επέστρεψαν στο Ελληνικό Δημόσιο ως αχρεωστήτως ληφθείσα υπερβάλλουσα μείωση του άρθρου 29 παρ. 2 του ν.4024/2011 (Α' 226) για το χρονικό διάστημα από 1.11.2011 έως 30.4.2014

ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ:Με την 32/11.4.2013 απόφαση της Επιτροπής Προμηθειών Υγείας (Ε.Π.Υ.) του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης έγινε αποδεκτή η εκχώρηση των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων της εταιρείας «….», που απορρέουν από την κατακύρωση του διαγωνισμού που προκηρύχθηκε με την διακήρυξη 2/2010 της Ε.Π.Υ. με σκοπό τη σύναψη συμφωνιών-πλαίσιο, διετούς διάρκειας, για την προμήθεια των οριζομένων σ’ αυτήν ειδών (εμφυτεύσιμων συσκευών καρδιακού ρυθμού-βηματοδοτών και απινιδωτών), στην εταιρεία …. Κατά της απόφασης αυτής η εταιρεία «…..», με την οποία είχε υπογραφεί η 2-1010-Δ2-2012 συμφωνία πλαίσιο, κατέθεσε αφενός αίτηση ασφαλιστικών μέτρων ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου …, η οποία απορρίφθηκε ως απαράδεκτη με την 659/2013 απόφασή του και αφετέρου αίτηση ακύρωσης και αίτηση αναστολής του άρθρου 52 του π.δ.18/1989 ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας. Η Επιτροπή Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας με την 86/2014 απόφασή της, προέβη αφενός σε ορθό νομικό χαρακτηρισμό της ως άνω αιτήσεως ως αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων του ν.3886/2010 και αφετέρου σε χωρισμό του δικογράφου κρατώντας την εκδίκαση τμήματος αυτής και αναβάλλοντας περαιτέρω την συζήτησή της προκειμένου να καταβληθεί από την αιτούσα συμπληρωματικό παράβολο, παραπέμποντας παράλληλα το απολειπόμενο τμήμα αυτής στο καθ’ ύλην αρμόδιο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών..

ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΕΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ:Με δεδομένα τα ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η αποχή του Δήμου Νέας ..... από τη ρητή καταγγελία της σχέσεως εργασίας, με τις προϋποθέσεις και τους όρους νομιμότητας για την καταγγελία των σχέσεων εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (π.δ. 410/1988, ιδίως άρθρα 46, 54, 55), μετά την αναγνώρισή της ως τέτοιας με την οικεία δικαστική απόφαση, η οποία κατέστη αμετάκλητη -το διατακτικό της οποίας δεν περιείχε καταδίκη του σε υποχρέωση να αποδέχεται εντεύθεν την εργασία της- και η κατάταξη της υπαλλήλου σε συνιστώμενη προσωποπαγή θέση ως προϊόν της αναγνώρισης της σχέσης εργασίας ως ενιαίας, είναι υποστηρίξιμη ως νόμιμη διοικητική ενέργεια κατά την αρχή της χρηστής διοίκησης. Η αντίθετη εκδοχή, ότι δηλαδή το κρίσιμο χρονικό διάστημα δεν πρέπει να συνυπολογιστεί ως ενιαίος χρόνος εργασίας που διανύθηκε στο πλαίσιο της ίδιας έννομης σχέσης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, ενέχει την παραδοχή ότι η αρχική σχέση εργασίας λύθηκε, είτε με σιωπηρή καταγγελία από την υπάλληλο (μέσω της σύναψης συμβάσεων εργασίας όχι με το Δήμο αλλά με νομικό του πρόσωπο, με ειδικότητα μουσικού και αντίστοιχα καθήκοντα, προφανώς διαφορετικά από τον κλάδο Διοικητικού στον οποίο προσλήφθηκε, σε συνδυασμό με την αδράνειά της να επιδιώξει την τελεσιδικία της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου ....., πρβλ. ΑΠ 690/2006) είτε με άλλο νόμιμο τρόπο. Η εκδοχή αυτή, ωστόσο, δεν στοιχειοθετείται πλήρως από τα στοιχεία του φακέλου, ενόψει της εν τέλει σύγκλισης της βούλησης των μερών, Δήμου και εργαζομένης, όπως εκδηλώθηκε οψίμως, να λάβει συνέχεια η σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου που αναγνωρίστηκε δικαστικά, σε συμμόρφωση προς την προηγηθείσα αμετάκλητη δικαστική απόφαση.