Εξαγορά ανταλλάξιμου ακινήτου για δεύτερη φορά.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Αυθαίρετος κάτοχος που έχει εξαγοράσει ήδη ανταλλάξιμο κτήμα με τις ευνοϊκές διατάξεις του ν. 357/1976, το οποίο έχει μεταβιβάσει σε τρίτο, δεν δύναται να εξαγοράσει και δεύτερο ανταλλάξιμο κτήμα με τις ίδιες διατάξεις και για την ίδια χρήση. (ομοφ.) ΑΠΟΔΕΚΤΗ

Διάθεση ανταλλάξιμου ακινήτου – Εφαρμοστέες διατάξεις.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Η διάταξη του άρθρου 9 παρ.4 του Ν.Δ. 3713/1957 (Περί ανταλλάξιμης περιουσίας και αποκατάστασης προσφύγων), ως προς την διάθεση ανταλλάξιμων ακινήτων έχει καταργηθεί ή διατηρείται σε ισχύ στις περιπτώσεις που δεν έρχεται σε αντίθεση με τις διατάξεις του άρθρου 6 παρ.4 του Ν. 357/1976 (Περί επιταχύνσεως της ρευστοποιήσεως και εκκαθαρίσεως της ανταλλάξιμης περιουσίας). (ομοφ.)

Ανάκληση ή μη υπουργικής απόφασης παραχώρησης ανταλλάξιμου κτήματος προς αποκατάσταση αστών προσφύγων λόγω πραγμάτωσης ετέρων σκοπών δημοσίου συμφέροντος.(..)Κατάσταση : Αποδεκτή 
Δεν χωρεί ανάκληση της υπ’ αριθμ. 233475/8138/26-9-1961 απόφασης του Υπουργού Οικονομικών, με την οποία παραχωρήθηκε οριστικά στο Υπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας ανταλλάξιμο κτήμα (Α.Κ. 10117) συνολικής έκτασης 4.400 τ.μ., προς αποκατάσταση αστών προσφύγων διότι: α) κατά μεν το μέρος της που αφορά την έκταση των 2.207 τ.μ., η οποία παραχωρήθηκε από το Υπουργείο Κοινωνικής Πρόνοιας σε Σχολική Εφορία για την ανέγερση σχολείου, η παραχώρηση αυτή ήταν σύννομη, β) κατά δε το μέρος της που αφορά την έκταση των 2.100 τ.μ., έχει παρέλθει μακρό χρονικό διάστημα και δεν συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος που να τη δικαιολογούν, δεδομένου ότι κατόπιν της έγκρισης του ρυμοτομικού σχεδίου, που χαρακτήρισε την έκταση παιδική δεν ήταν δυνατή η εκπλήρωση του σκοπού της παραχώρησης (αποκατάσταση αστών προσφύγων), ούτε η με οποιοδήποτε άλλο τρόπο εκμετάλλευση του εν λόγω ανταλλάξιμου κτήματος. (ομοφ.)

Κοινοτικό Δίκαιο. Γεωργία. Επιδοτήσεις. Μεταβίβαση πριμοδότησης πρώτης εγκατάστασης θανόντος δικαιούχου στους νόμιμους κληρονόμους.(..)Κατάσταση :  Εκκρεμεί αποδοχή 
(Τριμελούς Επιτροπής) Ο Καν (ΕΚ) 950/97 προκειμένου να πριμοδοτήσει τους δικαιούχους με τα πριμ πρώτης εγκατάστασης, θέτει προϋποθέσεις προσωποπαγείς που πρέπει να πληροί ο ίδιος ο δικαιούχος της πριμοδότησης. Συνεπώς η λήψη της επιδότησης τελεί υπό την αυτονόητο προϋπόθεση ότι η ωφέλεια μεταβιβάζεται στο νέο αγρότη προκειμένου αυτός να υποβοηθηθεί και να αντιμετωπίσει αποτελεσματικότερα τα εγγενή της πρώτης εγκατάστασης προβλήματα. Κατά συνέπεια ναι μεν η πριμοδότηση πρώτης εγκατάστασης έχει αυστηρά προσωποπαγή χαρακτήρα και συνδέεται άμεσα με το πρόσωπο του δικαιούχου και τις υποχρεώσεις που αυτός αναλαμβάνει, όμως εάν ο δικαιούχος, έπραξε παν ό,τι επεβάλλετο υπό των κοινοτικών και εθνικών διατάξεων και ενετάγη στο επιδοτούμενο πρόγραμμα, η δε καταβολή της επιδότησης, δεν έλαβε εισέτι χώρα με την ένταξή του στο πρόγραμμα αλλά καθυστέρησε εκ λόγων μη οφειλομένων στο πρόσωπο του δικαιούχου, τότε, σε περίπτωση θανάτου του δικαιούχου προ της λήψεως της επιδότησης αλλά αφότου έχει εγκριθεί η ένταξή του στο επιδοτούμενο πρόγραμμα και έχει γίνει έναρξη εκπλήρωσης των υποχρεώσεων και μάλιστα με προσδιορισμό του χρόνου εγκατάστασης στη γεωργική εκμετάλλευση 17 μήνες προ του επισυμβάντος θανάτου αυτού, τότε η πριμοδότηση αυτή είναι στοιχείο της κληρονομιάς και μεταβιβάζεται στους νόμιμους κληρονόμους δοθέντος ότι το τυχαίο και απρόβλεπτο γεγονός του θανάτου του δικαιούχου συνιστά περίπτωση που κατά την προαναφερθείσα Υ.Α. θεωρεί ως περίπτωση ανωτέρας βίας δικαιολογούσα την καταβολή της επιδότησης πολλώ δε μάλλον, αφού κατά την έκδοση της αποφάσεως ένταξής του στο πρόγραμμα, ο αποβιώσας δικαιούχος είχε υλοποιήσει τις υποχρεώσεις που ανέλαβε για την ένταξη αυτή.

Ερωτήματα σχετικά με ακίνητο κείμενο εντός της Ζώνης Α΄ Προστασίας κηρυγμένου αρχαιολογικού χώρου.(..)Κατάσταση :  Αποδεκτή 
α) Η μόνη δυνατότητα αποδέσμευσης ακινήτων από τη Ζώνη Α΄ Προστασίας νοείται μόνο υπό τις προϋποθέσεις του άρθρου 13 του Ν 3028/2002, προϋποθέσεις, όμως, που δεν συντρέχουν εν προκειμένω. Σε κάθε περίπτωση, το αίτημα του ενδιαφερομένου για αποδέσμευση του ακινήτου από την Ζώνη Α΄ Προστασίας, κατά το άρθρο 51 του προϊσχύσαντος ΚΝ 5351/1932 είναι αβάσιμο, διότι, ανεξαρτήτως του ότι η προβλεπόμενη στο άρθρο αυτό ευχέρεια του ιδιοκτήτη έχει κριθεί αντισυνταγματική και ουδέποτε συνέτρεξαν οι προϋποθέσεις εφαρμογής των διατάξεών του, το εν λόγω άρθρο δεν εφαρμόζεται όταν ισχύει Ζώνη Α΄ Προστασίας και για τα ακίνητα που βρίσκονται εντός αυτής δεν έχει απαγορευθεί η κατά προορισμό χρήση. β) Ο ενδιαφερόμενος ιδιώτης ουδεμιάς αποζημιώσεως δικαιούται για το μέχρι το έτος 1995 χρονικό διάστημα, διότι ουδέποτε υπέβαλε αίτημα εκμετάλλευσης για το ακίνητό του μέχρι το έτος αυτό, που ο χώρος ήταν απλώς χαρακτηρισμένος ως αρχαιολογικός. Επίσης, ουδεμιάς αποζημιώσεως δικαιούται ο ανωτέρω και για το από το έτος 1995 (ημερομηνία θεσμοθετήσεως της Α΄ Ζώνης Προστασίας) και εντεύθεν χρονικό διάστημα, διότι εκ του χαρακτηρισμού τούτου δεν επέρχεται ουσιώδης προσωρινή ή οριστική στέρηση ή προσωρινός ή οριστικός περιορισμός της κατά προορισμό χρήσεως του ακινήτου. γ) Δεν επιτρέπεται αλλαγή της χρήσεως των υφισταμένων εντός του εν λόγω ακινήτου δύο σταύλων σε επαγγελματική στέγη (κατάστημα), διότι, σύμφωνα με την απόφαση θεσμοθετήσεως της Ζώνης Α΄ Προστασίας, εντός αυτής επιτρέπεται μόνο η γεωργική και κτηνοτροφική εκμετάλλευση.

Με τις ανωτέρω διατάξεις, (άρθρο 23 του π.δ. 609/1985) τίθεται ως τυπική προϋπόθεση του παραδεκτού της προσφοράς η κατάθεση εγγυητικής επιστολής συμμετοχής συγκεκριμένης εκ του νόμου ελάχιστης χρονικής διάρκειας ισχύος, η οποία τελεί σε συνάρτηση με το χρόνο ισχύος των προσφορών των διαγωνιζομένων και πρέπει να είναι τουλάχιστον κατά τριάντα (30) ημέρες μεγαλύτερη του χρόνου ισχύος αυτών. Σκοπός του νομοθέτη, με την καθιέρωση της εγγύησης συμμετοχής, ήταν η εξασφάλιση των συμφερόντων της αναθέτουσας αρχής με την εκπλήρωση, εκ μέρους του μειοδότη, της υποχρέωσής του, όπως προσέλθει για την υπογραφή της σύμβασης. Ο σκοπός, όμως, αυτός ουδόλως παραβλάπτεται σε περίπτωση που, σε συμμόρφωση προς σχετικό όρο της διακήρυξης, η εγγύηση συμμετοχής είναι μικρότερης διάρκειας από την οριζόμενη από τις ανωτέρω διατάξεις, εφόσον η εγγύηση αυτή παραμένει σε ισχύ κατά την ημερομηνία υπογραφής της οικείας σύμβασης και η αναθέτουσα αρχή δεν κωλύεται, εάν απαιτηθεί, να ζητήσει την παράταση της διάρκειάς της. Αντιθέτως, βέβαιη είναι η βλάβη που η τελευταία θα υποστεί, στην περίπτωση που, αποκλείοντας, εξαιτίας του μη ουσιώδους τυπικού αυτού ελαττώματος, το μειοδότη, υποχρεωθεί είτε στην ακύρωση της δημοπρασίας, είτε στην ανάθεση του έργου σε άλλο διαγωνιζόμενο, που προσέφερε μικρότερη έκπτωση. Έτσι, όμως, η επίμαχη ρύθμιση του άρθρου 23 του π.δ. 609/1985, που έχει τεθεί υπέρ της αναθέτουσας αρχής, θα απέβαινε τελικά σε βάρος των καλώς εννοούμενων συμφερόντων της, με συνέπεια ο αποκλεισμός του μειοδότη, να μην ανταποκρίνεται στο πνεύμα του νομοθέτη. Πολύ δε περισσότερο όταν το ελάττωμα της εγγύησης συμμετοχής αποτελεί απόρροια όρου της διακήρυξης και, επομένως, ζήτημα διακριτικής μεταχείρισης μεταξύ των υποψηφίων δεν δύναται εξ αντικειμένου να τεθεί. Σύμφωνα, όμως, με όσα εκτέθηκαν στην προηγούμενη σκέψη, νομίμως η αναθέτουσα αρχή προέβη στην κατακύρωση του αποτελέσματος του διαγωνισμού στην αιτούσα μειοδότρια κοινοπραξία, παρά το γεγονός ότι αυτή κατέθεσε εγγυητική επιστολή συμμετοχής ισχύος μέχρι 8.8.2008, ήτοι 210 ημερών από την ημερομηνία δημοπράτησης του έργου, συμμορφούμενη με σχετικό όρο της οικείας διακήρυξης. Τούτο δε διότι αφενός δεν παραβλάπτονται τα έννομα συμφέροντα της αναθέτουσας αρχής αφού η εγγύηση συμμετοχής παραμένει σε ισχύ, σε κάθε δε περίπτωση αυτή μπορεί να ζητήσει την παράταση της διάρκειάς της και αφετέρου ζήτημα διακριτικής μεταχείρισης των υποψηφίων στον επίμαχο διαγωνισμό δεν τίθεται.