Με την προδικαστική προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητά την ακύρωση της απόφασης 1032/2020 της Οικονομικής Επιτροπής του *** και την απόρριψη της προσφοράς του οικονομικού φορέα «***» που αναδείχθηκε οριστικός ανάδοχος για τη σύμβαση έργου «*** ***» (CPV ***), με προϋπολογισμένη αξία 645.161,29€ (συμπλ. ΦΠΑ) και διάρκεια 8 μηνών. Το αίτημα στηρίζεται σε πέντε (5) κύριους λόγους: 1) Μη έγκυρη ψηφιακή υπογραφή σε υπεύθυνες δηλώσεις λόγω ληγμένου πιστοποιητικού, 2) Παράλειψη υποβολής υποχρεωτικής υπεύθυνης δήλωσης περί φορολογικών/ασφαλιστικών υποχρεώσεων, 3) Παράλειψη υπεύθυνης δήλωσης για λόγους αποκλεισμού του άρθρου 22.Α.4, 4) Μη ενισχυμένη βεβαίωση ΜΕΕΠ κατά τον χρόνο κατακύρωσης, 5) Ψευδείς δηλώσεις στο ΤΕΥΔ για φορολογική ενημερότητα. Η ΑΕΠΠ δέχθηκε τη προσφυγή, κρίνοντας ότι τα δικαιολογητικά του αναδόχου είχαν ουσιώδη ελλείψεις που οδηγούσαν σε αποκλεισμό.

Ο προσφεύγων ασκεί προδικαστική προσφυγή ζητώντας την ακύρωση της απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής που κατακύρωσε τη σύμβαση στον παρεμβαίνοντα για το σύνολο των ειδών της προμήθειας. Κατηγορεί τον παρεμβαίνοντα για παράβαση της διακήρυξης λόγω μη δήλωσης αυτού τέτοιων πληροφοριών σε προηγούμενη διαδικασία, που είχαν ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό του και τους λόγους αποκλεισμού (ψευδείς δηλώσεις στο ΕΕΕΣ). Ζητεί τη διατήρηση του νομικού συμφέροντος του και αναγνώριση του ως αναδόχου.

Ο προσφεύγων οικονομικός φορέας αιτείται την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης που απορρίπτει την προσφορά του, με αντικείμενο τη δημόσια σύμβαση για «(αντικείμενο σύμβασης)» που προκηρύχθηκε μέσω ηλεκτρονικού διαγωνισμού. Η σύμβαση αφορά υπηρεσίες συνολικής αξίας 161.290,32 € (συμπ. ΦΠΑ) και πρωτοδημοσιεύθηκε στην ΕΕ στις 25.01.2021. Ο προσφεύγων διαφωνεί με τον αποκλεισμό του λόγω μη δήλωσης προηγούμενων αποκλεισμών στο Ευρωπαϊκό Ενιαίο Έγγραφο Σύμβασης (ΕΕΕΣ), ισχυριζόμενος ότι η αιτιολογία της αναθέτουσας αρχής για σοβαρές ψευδείς δηλώσεις/αποκρύψεις είναι αβάσιμη.

Ο πρώτος προσφεύγων ζητά την ακύρωση της απόφασης που ενέκρινε τις προσφορές του πρώτου παρεμβαίνοντος (προσωρινός ανάδοχος) και του δεύτερου προσφεύγοντος, σχετικά με τη δημοπρασία για την 'Μοναδα Φιλτρανσης Νερου'. Ειδικότερα, αμφισβητεί την έλλειψη υποβολής ειδικού εντύπου οικονομικής προσφοράς, ασάφειες στη τεχνική προσφορά, μη συμμόρφωση με τις προδιαγραφές εξοπλισμού και ελλείψεις πιστοποιητικών. Ο δεύτερος προσφεύγων επίσης ζητά την ακύρωση της ίδιας απόφασης, επικαλούμενος παρόμοιους λόγους μη συμμόρφωσης με τις τεχνικές προδιαγραφές.

Οι προσφεύγουσες επιδιώκουν την ακύρωση της απόφασης του Δ.Σ. της 'Ελληνικής Αμυνας' που αφορά την καθιέρωση προσωρινού αναδόχου για υπηρεσίες φύλαξης κτιρίων γραφείων και υπαίθριου χώρου στάθμευσης. Ειδικότερα, ζητούν την απόρριψη των προσφορών ανταγωνιστών λόγω υποτιθέμενων παραβάσεων (ψευδείς δηλώσεις, παραβιάσεις εργασιακής νομοθεσίας) και την επανένταξη δικών τους προσφορών που απορρίφθηκαν λόγω τεχνικών θεμάτων (π.χ. μη ανοιγόμενων αρχείων). Το αντικείμενο της σύμβασης αφορά φύλαξη 2 κτιρίων γραφείων στον Πειραιά και Αθήνα, καθώς και χώρου στάθμευσης κοντά στον σταθμό Μετρό 'Ελαιώνες', με συνολική εκτιμώμενη αξία 288.000€ χωρίς ΦΠΑ.

Οι προσφεύγουσες επιδιώκουν την ακύρωση της υπ’ αριθμ. 687/17.05.2021 Απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής της αναθέτουσας αρχής, η οποία έκανε δεκτές τις προσφορές των εταιριών «......» (προσωρινός μειοδότης) και «......» (2ος σε σειρά κατάταξης) στον δημόσιο ανοικτό ηλεκτρονικό Διαγωνισμό με τίτλο «......» και προϋπολογισμό 1.512.435,44 €. Ειδικότερα, κατηγορούν ότι οι εταιρίες αυτές έδωσαν ψευδείς δηλώσεις στο Ευρωπαϊκό Ενιαίο Έγγραφο Σύμβασης (ΕΕΕΣ) σχετικά με λόγους αποκλεισμού (π.χ. σοβαρό επαγγελματικό παράπτωμα ή πρόωρη καταγγελία προηγούμενης σύμβασης), ενώ υποβλήθηκαν και μη νομίμως επικυρωμένα τεχνικά δικαιολογητικά. Η επίδικη σύμβαση αφορούσε την προμήθεια εργατικής ενδυμασίας (π.χ. παντελόνια, μπλούζες) για υπαλλήλους του Δήμου.

Η προσφεύγουσα εταιρία ασκεί προδικαστική προσφυγή κατά της απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου Φυλής, η οποία αποκλείει την εταιρία από τη συνέχιση της διαγωνιστικής διαδικασίας για την προμήθεια γάλακτος για τους εργαζόμενους του Δήμου Φυλής και των νομικών του προσώπων. Η προϋπολογιζόμενη δαπάνη της σύμβασης ανέρχεται σε 162.547,20 ευρώ (χωρίς ΦΠΑ) και το κριτήριο κατακύρωσης είναι η πλέον συμφέρουσα από οικονομική άποψη προσφορά. Η προσφυγή επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης του Δήμου, η οποία θεωρήθηκε έκθεση αναιτιολόγητη και παράνομη, καθώς βασίστηκε σε μη τελεσίδικη απόφαση για ψευδείς δηλώσεις σε προηγούμενη διαδικασία, χωρίς να εξεταστεί επαρκώς η αρχή της αναλογικότητας και τα μέτρα αυτοκάθαρσης της εταιρίας.

Με την προδικαστική προσφυγή, ο προσφεύγων επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης που απέρριψε την προσφορά του και έκρινε αποδεκτή την προσφορά της παρεμβαίνουσας εταιρείας. Το αντικείμενο της σύμβασης αφορά τον «Ετήσιο καθαρισμό του κτιρίου επί της οδού Φράγκων αρ. 2-4, όπου στεγάζονται τα Διοικητικά Δικαστήρια Θεσσαλονίκης», με συνολική προϋπολογισμένη δαπάνη 91.880,38 € συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ. Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι αποκλείστηκε λόγω γραφικού σφάλματος στο ΤΕΥΔ του, ενώ κατηγορεί την παρεμβαίνουσα για ψευδείς δηλώσεις σχετικά με ρυθμίσεις οφειλών κοινωνικής ασφάλισης.

Η προσφεύγουσα ζητεί την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής, η οποία κατήκυρωσε τη δημοπρατούμενη σύμβαση στην εταιρία «******». Το αντικείμενο της σύμβασης ήταν «******», με συνολική προϋπολογισθείσα αξία 193.548,39 € χωρίς ΦΠΑ. Η προσφυγή εντοπίζει ελλείψεις στα δικαιολογητικά κατακύρωσης της αναδόχου εταιρίας, όπως ανεπαρκή απόδειξη ασφαλιστικής ενημερότητας για έργα υπό εκτέλεση, μη έγκαιρη υπεύθυνη δήλωση για φόρους και ασφαλιστικές εισφορές, καθώς και μη νόμιμη προσκόμιση πιστοποιητικού ΓΕΜΗ. Παράλληλα, επισημαίνονται θέματα σχετικά με την επαγγελματική ακεραιότητα του στελέχους της αναδόχου εταιρίας.

Οι προσφεύγοντες ζητούν την ακύρωση της Απόφασης 3627/25.11.2020 της Διαχειριστικής Επιτροπής, που αφορά την ανάδειξη αναδόχου για υπηρεσίες φύλαξης σε κτιριακό συγκρότημα με προϋπολογισμό 152.000€ (συμπλ. ΦΠΑ). Αιτιολογούν ότι η απόφαση παραβίασε όρους της διακήρυξης, ειδικότερα ως προς τον υπολογισμό της παρακράτησης φόρου εισοδήματος 8%, τη μη συμπερίληψή της στην οικονομική προσφορά, και ελλείψεις στον προσδιορισμό του εργατικού/ασφαλιστικού κόστους. Κατηγορούν επίσης για μη νόμιμη αποδοχή προσφορών που υποκοστολογούν το ελάχιστο απαιτούμενο κόστος, όπως φαίνεται από ανεπαρκείς αποδοχές αδείας και ασφαλιστικές εισφορές.